Rosyjska rasa kłusaków: cechy, zalety i wady

Na świecie istnieją 4 rasy koni czysto kłusujących, wyróżniające się szybkością i zwinnością podczas biegu w kłusie..

Jeden z nich, najmłodszy - rosyjski kłusak - zostanie omówiony w tym artykule..

Dane historyczne

Rosyjskie kłusaki są wynikiem skrzyżowania amerykańskich i Kłusaki Oryol konie. Ich hodowla rozpoczęła się na początku XX wieku i miała na celu zwiększenie zwinności koni orłowskich. Rasa została ostatecznie zatwierdzona w 1949 roku..W rezultacie rosyjski kłusak otrzymał niezbędną zwinność od amerykańskich przodków, a od przodków Oryola - silną sylwetkę i dobrze rozwinięte mięśnie.

Opis rasy

Rosyjska rasa kłusaków obejmuje cenne rodowodowe i sportowe konie w lekkiej uprzęży. Są używane do ulepszania ras zaprzęgowych i sportów jeździeckich. Ta rasa ma kilka podgatunków, z których najpopularniejsze to cud zamorski, koń gildii, koń Tersky, dreszczyk emocji.

Wygląd zewnętrzny, waga, wzrost

Z reguły przedstawiciele rosyjskich kłusaków mają prawidłową i harmonijną sylwetkę. Jednak możliwe są różne warianty.

Zazwyczaj te konie mają następujące cechy:

• waga - 450 kg (w wieku 3 miesięcy);
• wysokość w kłębie - 154-165 cm;
• wzrost - 160 cm - u klaczy, 162 - cm u ogierów;
• głowa - wąska, o prostym profilu, dobrze zbudowana, z szerokim czołem;
• uszy - mały, wydłużony, mobilny;
• oczy - ciemny, wyrazisty;
• szyja - wytrawne, średniej długości, mocne, równe, proporcjonalne;
• plecy - długi, ukośny;
• Klatka piersiowa - dobrze rozwinięte, wypukłe, o obwodzie około 184 cm;
• odnóża - średnie, wytrawne, muskularne. Przód - lekko zagięty do wewnątrz, z zaokrąglonymi kopytami, tył - kanciasty.

Garnitury

Najczęstszym kolorem jest gniada. Istnieją również kłusaki w kolorze ciemno kasztanowym, czarnym, czerwonym, brązowym, szarym..

Temper i nawyki

Rosyjskie kłusaki mają spokojne usposobienie i wytrzymałość. Cechuje ich odwaga i energia. Są posłuszni i elastyczni. Za to doceniają je miłośnicy jazdy konnej, organizatorzy programów rehabilitacyjnych i sesji hipoterapii..

Zalety i wady

Utrzymanie rosyjskiego kłusaka ma zarówno zalety, jak i wady..

Zalety tej rasy to:

1. Wszechstronność - możliwość wykorzystania na wystawach, wyścigach, w hipoterapii, jako koń domowy, koń roboczy.
2. Możliwość wykorzystania do hodowli nowych ras.
3. Piękny wygląd zewnętrzny.
4. Spokojny charakter.
5. Wytrzymałość.
6. Dobra adaptacja do prawie każdej strefy klimatycznej.
7. Zwiększona zwinność - do kłusaków rosyjskich należą następujące rekordy: bieg na 1600 m - 1 min. 58,8 sek. - przy 2400 m - 3 min. 03 sek. - przy 3200 m - 4 min. 06.1 sek.
8. Bezpretensjonalna opieka.

Wad jest kilka, ale nadal są obecne:

1. Wklęsłe kończyny przednie.
2. Niedostateczny rozwój mięśni barku i podudzia.
3. Późne dojrzewanie (choć szybciej niż konie Oryol).

Zakres użytkowania

Rosyjskie kłusaki mogą brać udział w wyścigach od 4 roku życia, jednak maksymalną zręczność uzyskują dopiero w wieku 6 lat. Głównym kierunkiem użytkowania jest jako koń wyścigowy.

Również rosyjski koń jest używany do pracy fizycznej, do pracy na farmach. Przedstawiciele tej kochającej pokój rasy doskonale nadają się do nauki jazdy konnej, jazdy konnej, hipoterapii - pomagają dzieciom i dorosłym przybliżyć niepełnosprawność psychiczną i fizyczną do normalnego stanu.

Wykorzystywane są w powożeniu (zawody zaprzęgów konnych). Najpiękniejsze i najbardziej rozbrykane osobniki służą do poprawy cech innych ras pociągowych..

Warunki przetrzymywania i opieki

Podobnie jak większość ras koni, sam koń rosyjski jest skromny. Jednak wysokiej jakości czyszczenie wełny, wygodna i czysta stajnia oraz kontrola stanu kopyt to ważne warunki dla zwierzęcia..

Idealnym domem dla konia jest stajnia z wydzielonym boksem, otwartą przestrzenią i areną. Przestrzeń jest głównym warunkiem niezbędnym do życia konia, który musi się swobodnie poruszać. Wymiary straganów powinny wynosić co najmniej 3x4 m lub lepiej - 4 x 4, wysokość stropów - 3,5 x 4 m.Wszystkie pomieszczenia, w których trzymane są konie, muszą być regularnie wentylowane. Powinny być chronione przed przeciągami, izolowane zimą. Instalacja wysokiej jakości wentylacji jest bardzo ważna. Jeśli chodzi o temperaturę w stajni to zimą należy ją utrzymywać na poziomie +8 ... + 11 stopni, latem chłodno - do +23 ... + 25 stopni.

Standardowa pielęgnacja zwierząt - utrzymanie w czystości sierści, nozdrzy, uszu, zębów, kopyt. Po spacerze wymagane jest wyczyszczenie wełny, usuwa się z niej brud, pot i szkodliwe substancje. Aby to zrobić, użyj specjalnych narzędzi (szampony, odżywki) i urządzeń (pędzle, skrobaki).

Po intensywnym biegu koń potrzebuje kontrastowego prysznica, który pomoże nie tylko oczyścić go z potu, ale także usunie zmęczenie z organizmu, przywróci wigor.

Każdorazowo podczas czyszczenia i kąpieli właściciel musi sprawdzić stan skóry konia pod kątem ran, urazów, pasożytów. Zabiegi higieniczne to również doskonała okazja i czas do komunikowania się ze swoim zwierzakiem..

Nie zapomnij o monitorowaniu stanu uszu i nozdrzy. Powinny być regularne wizyty weterynarza, który może je oczyścić i zidentyfikować problemy w odpowiednim czasie. Właściciel konia musi również monitorować terminowe wdrażanie szczepień..Czyszczenie kopyt może i powinno być wykonywane przez właściciela. Aby to zrobić, zegnij kończynę i wyczyść brud specjalnym haczykiem. Jednocześnie należy sprawdzić kopyta pod kątem uszkodzeń.

Konieczne jest ciągłe monitorowanie stanu zdrowia zębów zwierzęcia. Aby to zrobić, musisz regularnie - raz w tygodniu - badać zęby trzonowe. Ważne jest, aby raz w roku pokazać konia weterynarzowi, który profesjonalnie zbada jamę ustną i opiłuje ostre zęby.

Pasza i woda

Dieta konia będzie się różnić w zależności od pory roku (w różnych porach roku zwierzę będzie potrzebowało różnych witamin i minerałów), wieku, płci, aktywności fizycznej i innych czynników.

Prawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego konia będzie możliwe przy karmieniu go sianem, warzywami i zbożem. Menu i ilość każdego składnika najlepiej uzgadniać z weterynarzem - będą one zależeć przede wszystkim od wagi, wieku i płci konia.

Zwykle zalecane są następujące normy:

• siano (najlepiej strączkowe) - 1,5–2 kg dziennie na 100 kg żywej wagi;
• rośliny strączkowe (owies, jęczmień, kukurydza, żyto, pszenica, proso, sorgo, mogar, chumiza, groch, wyka, soczewica, fasola) - 3-4 kg na 1 sztukę dziennie;
• otręby - do 2,5 kg na 1 osobę dziennie;
• warzywa (marchew, jabłka, buraki pastewne, ziemniaki, rzepa, rutabag) - 2-4 kg na 100 kg żywej wagi dziennie.

Do paszy można również dodawać gotowe mieszanki paszowe i premiksy..

Przybliżone dzienne menu dla dorosłego konia może wyglądać następująco:

• owies - 8 kg;
• kukurydza, jęczmień - 6 kg;
• żyto, pszenica - 4 kg;
• sorgo, proso - 4 kg;
• wyka, soczewica - 2 kg;
• placek lniany, makuch słonecznikowy - 3,5 kg;
• ciasto konopne - 2,5 kg;
• ciasto bawełniane - 1,5 kg;
• otręby pszenne - 4 kg;
• kiełki słodowe - 1 kg-.
• suche ziarna piwowarskie - 3 kg;
• suchy wywar - 2 kg;
• sucha miazga - 3 kg;
• melasa paszowa - 1,5 kg;
• ziemniaki - 8 kg;
• buraki pastewne - 12 kg;
• marchewki - 10 kg;
• świeży wywar - 12 l;
• silos - 8 kg.

Przy wprowadzaniu premiksów może być taka opcja:

• siano - 7 kg;
• kukurydza - 1-2 kg;
• mąka ziołowa - 1 kg;
• melasa - 500 g;
• premiks - 100 g;
• sól - 50-60 g.

Zwierzę należy podlewać dwa razy dziennie - rano i wieczorem. Jeśli koń jest gorący po treningu, odczekaj przynajmniej godzinę przed podaniem wody. Woda musi być ciepła, zimą podgrzać do +14 ... + 16 stopni. Jedna osoba potrzebuje do 50 litrów płynu dziennie.

Tak więc rosyjski kłusak to łatwa do narysowania rasa koni, wyróżniająca się pięknym wyglądem, doskonałymi właściwościami wyścigowymi i bezpretensjonalną opieką..

Spokojny charakter, mocne nogi i szybki bieg konia sprawiają, że jest atrakcyjny dla organizatorów wyścigów, organizatorów kursów jeździeckich, programów rehabilitacyjnych.

Wśród obowiązkowych środków opieki nad zwierzętami - czyszczenie wełny, kopyt, szczepienia, karmienie i picie, utrzymanie standardów sanitarno-higienicznych w stajni.