Wirus zakaźnego zapalenia oskrzeli u kur

Każdy właściciel drobiu powinien być przygotowany na trudności, które mogą pojawić się w jego gospodarstwie. Trzeba być świadomym nie tylko tego, czym należy karmić drób iw jakich warunkach go trzymać - trzeba też wiedzieć, na jakie choroby mogą zachorować kury i jak sobie z nimi radzić. Omówimy zakaźne zapalenie oskrzeli, jego objawy i metody leczenia.

Wirus zakaźnego zapalenia oskrzeli kurczaków

Zakaźne zapalenie oskrzeli kurczaków zostało zidentyfikowane w Stanach Zjednoczonych już w latach 30. ubiegłego wieku. Od tego czasu na fermach kurczaków na całym świecie wystąpiły epidemie. Mogą na nią zachorować ptaki w różnym wieku: zarówno kury, jak i kury dorosłe. Choroba ta charakteryzuje się bardzo szybkim rozprzestrzenianiem się. Chore kurczęta cierpią na zaburzenia układu oddechowego, nerek i układu rozrodczego.Złożony wirus IBV zawiera RNA i należy do rodziny koronawirusów. Naukowcy wyróżniają około 30 szczepów tego wirusa. Jest bardzo wytrwały i nie boi się niskich temperatur. W zwłokach ptaka wirus jest szybko inaktywowany, ale na powierzchniach obiektów w kurniku może pozostać aktywny przez dość długi czas: w temperaturach do + 23 ° C żyje około tygodnia, w temperaturach poniżej zera jest zdolny do życia przez miesiąc, a przy -30 ° C może żyć kilka lat.

Wysokie temperatury są śmiertelne dla wirusa: w + 37 ° C jest on inaktywowany w ciągu kilku dni, a temperatura + 56 ° C szybko zabija patogen (10-30 minut). Wirus ginie pod wpływem promieniowania ultrafioletowego i podczerwonego, a także różnych środków dezynfekujących (roztwory wybielacza, formaldehydu, formaliny i fenolu).

Przyczyny choroby u ptaka

Przypadki zakażenia wirusem IBV odnotowano u bażantów i przepiórek. Jednak najbardziej podatne na tę chorobę są kurczaki domowe. Szczególnie wrażliwe są kurczaki do 1 miesiąca życia i młode nioski. Źródłem wirusa jest chory ptak. Chore kurczaki również pozostają niebezpieczne. Dane o tym, jak długo byli nosicielami wirusów, są różne: według jednych przez całe życie, według innych przez kilka miesięcy.

Infekcja jest przenoszona na różne sposoby:

• przez wydzielinę chorych kurczaków: ślina, śluz z nosa, odchody;
• metoda aerogenna, czyli przez powietrze;
• skażona żywność: poprzez paszę, wodę;
• przez zakażone jaja;
• poprzez zanieczyszczone wyposażenie fermy drobiu, ściółkę dla kur, kombinezony i wyposażenie pracowników.

Następujące warunki przyczyniają się do rozprzestrzeniania się wirusa IBV:

• naruszenia norm weterynaryjnych i sanitarnych przy utrzymaniu jaj wylęgowych i kurczaków;
• wysoka koncentracja inwentarza żywego w kurniku;
• niewłaściwe karmienie - duża ilość białka w paszy;
• przeciągi, hipotermia i stres.

Wszystkie te czynniki osłabiają odporność ptaków i czynią je podatnymi na choroby. Okres inkubacji trwa od 1,5 do 10 dni. Odzyskane kurczaki wykazują ograniczoną odporność na wirusa, ale czas jego trwania nie został dokładnie określony.

Objawy choroby wirusowej

Wszystkie objawy IBV są zwykle podzielone na trzy zespoły: oddechowy, nerczycowy i rozrodczy. Pojawiają się w zależności od wieku ptaka i szczepu koronawirusa. Na przykład zespół oddechowy jest początkowym etapem choroby i występuje u kurczaków w każdym wieku, ale kurczęta cierpią na to bardziej. A zespół rozrodczy jest charakterystyczny tylko dla dorosłych..

Zespół oddechowy

Objawy ze strony układu oddechowego pojawiają się wcześniej niż inne, prawie natychmiast po zakażeniu. Dlatego choroba jest często mylona z przeziębieniem i nazywana zapaleniem oskrzeli. Objawy ze strony układu oddechowego obejmują kaszel, świszczący oddech, nieżyt nosa, wydzielinę z nosa, duszność i zapalenie spojówek. Kury mają zaburzoną termoregulację, więc skupiają się razem i grawitują w kierunku ciepła. Są powolne, mają opuszczone skrzydła, oddychają otwartym dziobem.

Zespół oddechowy IBV występuje u młodych zwierząt ostro, często ze skutkiem śmiertelnym. Dwutygodniowe pisklęta mogą umrzeć z powodu uduszenia się płynem z tchawicy. U piskląt do 1 miesiąca śmiertelność z powodu zapalenia oskrzeli wynosi do 30%. Starsze pisklęta dochodzą do siebie w ciągu 1-2 tygodni, ale ich wzrost ulega spowolnieniu. U dorosłych ptaków objawy ze strony układu oddechowego mogą być utajone..

Zespół nefrosonephritic

Jeśli wystąpi infekcja jednym z nefropatogennych szczepów, to po dwóch tygodniach zaczyna pojawiać się zespół nefropatogenny, w którym zaatakowane są nerki, moczowody i odkładają się sole kwasu moczowego. Najbardziej podatne na nią są kurczaki brojlery. Objawy oddechowe ustępują dość szybko, a drugi etap choroby jest ostry. Kurczaki mają depresję i biegunkę, potargają pióra i piją dużo wody. Na tym etapie choroby śmiertelność może wzrosnąć do 70%.

Zespół rozrodczy

W przeciwieństwie do zespołu oddechowego, który może być niezauważalny, oraz zespołu nefrosonephritic, którego objawów nie można w ogóle zaobserwować, zespół rozrodczy jest obowiązkową manifestacją IBI. Po wyzdrowieniu, zużycie jaj zostaje przywrócone, ale nie całkowicie. Produkcja jaj spada pod względem ilości i jakości:

• produkcja jaj spada o 35-50%;
• zmniejsza się liczba wyklutych piskląt;
• większość jaj nie nadaje się do inkubacji: mają zdeformowaną lub miękką skorupę pokrytą kamieniem, a zawartość jest wodnista;
• naruszony został czas wylęgu i inkubacji jaj.

Konsekwencje choroby

Szkody gospodarcze i konsekwencje

Zakażenie kurczaków IBV powoduje poważne szkody ekonomiczne w gospodarstwie. Przyczyny strat materialnych:

• powolny wzrost i rozwój odzyskanych kurczaków;
• wysoka śmiertelność: jeśli choroba przechodzi razem z zespołem nerczycowym, śmiertelność wynosi 70–90%;
• wymuszone zniszczenie odrzuconych kurczaków (20-40%);
• znaczny spadek produktywności: 20-30% to produkcja jaj w nioskach, która odzyskała pierwotną fazę produktywności;
• niska jakość jaj do inkubacji i żywności;
• koszty materiałów do leczenia i środków ograniczających w kurniku.

Duże fermy drobiu i gospodarstwa ponoszą duże straty ekonomiczne.

Diagnostyka

Diagnozę IBV komplikuje fakt, że podobne objawy kliniczne (oddechowe i rozrodcze) mogą być przejawami różnych chorób: ospy prawdziwej, choroby Newcastle, zapalenia krtani i tchawicy oraz mykoplazmozy układu oddechowego. Dlatego wirus należy najpierw wyizolować i zidentyfikować. Aby ustalić dokładną diagnozę, należy wykonać szereg testów laboratoryjnych. Co najmniej 5 chorych kurczaków i próbki surowicy krwi od chorych ptaków (15–25 próbek) należy przesłać do laboratorium do analizy.Również od żywych kurczaków popłuczyny pobierane są z krtani i tchawicy, a od martwych kurczaków - fragmenty tkanki: krtani, tchawicy, płuc, nerek i jajowodu. Nie można zrezygnować z badań serologicznych: enzymatycznych testów immunologicznych i molekularnych testów biologicznych, pośrednich reakcji hemaglutynacji i neutralizacji zarodków w celu izolacji wirusa. Dopiero w wyniku kompleksowej diagnozy można uzyskać dokładne dane o chorobie.

Leczenie drobiu

Podobnie jak diagnostyka, leczenie IBV powinno być kompleksowe. Obejmuje:

• leki;
• dezynfekcja pomieszczeń;
• tworzenie odpowiedniej atmosfery w kurniku.

Ponieważ nadal nie ma skutecznego lekarstwa na IBV, stosuje się leki weterynaryjne zwalczające objawy choroby:

• „Anfluron”, środek przeciwwirusowy: domięśniowo lub doustnie, kurs - miesiąc;
• szczepionka „Primer”: może być podawana od urodzenia;
• „Jodinol”, lub niebieski jod: zwalcza różne infekcje wirusowe.

Dezynfekcja pomieszczeń obejmuje spryskiwanie kurnika środkami zawierającymi jod. To może być:

• „Glutex”;
• jodek glinu;
• Rozwiązanie Lugola.

Do dezynfekcji pomieszczeń stosuje się również inne środki:

• gorąca soda (3% roztwór);
• wapno zawierające chlor (6%);
• formaldehyd (0,5%);
• terpentyna chlorowa.

Jedno z tych rozwiązań należy zastosować na ścianach, podłogach i sufitach w domu. Zabieg przeprowadza się dwa razy w tygodniu.Aby stworzyć odpowiednią atmosferę w kurniku, konieczne są następujące środki:

• wyeliminować przeciągi;
• zapewnić wentylację;
• obserwuj prawidłową temperaturę;
• karmić prawidłowo: utrzymywanie świeżej zieleni w paszy, dodawanie witamin i minerałów oraz podawanie czystej wody;
• izolować na czas chore ptaki od zdrowych;
• odrzucić odzyskane kurczaki i kurczaki.

Wirus profilaktyka

Wirus IBV rozmnaża się w wilgotnych, słabo wentylowanych i brudnych pomieszczeniach oraz infekuje ptaki o słabej odporności. Dlatego środki zapobiegawcze obejmują:

• prawidłowe odżywianie - zbilansowana żywność z wymaganą ilością witamin i minerałów;
• utrzymywanie kurnika w czystości, przestrzeganie właściwej temperatury i wentylacji;
• terminowe szczepienia następującymi środkami - „Pulvac IB Primer”, „N-120”, „N-52”, „MA-5”, „4/91”.

Zakaźne zapalenie oskrzeli kurczaków jest niebezpieczną chorobą, która jest trudna do leczenia. Wyrządza szczególne szkody dużym fermom drobiu, ponieważ powoduje spadek produkcji jaj i wzrost śmiertelności wśród ptaków. Ale jeśli będziesz przestrzegać standardów prewencyjnych, będziesz w stanie uniknąć dużych strat..

Wideo: zakaźne zapalenie oskrzeli