Jak zrobić ul własnymi rękami

Jak zrobić ul własnymi rękami? Takie pytanie może zainteresować początkującego pszczelarza. Oczywiście zawsze możesz kupić gotowe domki pszczelarskie i po prostu zamontować je w wybranym miejscu. Jest to jednak kosztowne i nie zawsze pasuje pszczelarzowi. Samodzielne ich wykonanie pomoże Ci zbudować konstrukcje, które optymalnie pasują do rozmiaru witryny. Ula własnego projektu może pojawić się po zdobyciu doświadczenia w hodowli pszczół, ale na początkowym etapie lepiej jest korzystać ze standardowych projektów, których rysunki nie są trudne do znalezienia.

Istota zadania

W swej istocie ule są sztucznym domem dla pszczół. Aby owady mogły się normalnie rozwijać, dostarczając człowiekowi produkty pszczelarskie, w takich domach należy stworzyć odpowiednie warunki, blisko środowiska naturalnego..

Aby zrobić ul zrób to sam, możesz potrzebować różnych materiałów. Możesz montować domy, korzystając z rysunków, które zostały już przetestowane w praktyce lub opracowując je samodzielnie, biorąc pod uwagę osobiste doświadczenia. Ich konstrukcja zależy przede wszystkim od tego, jak dokładnie jest przeznaczona do hodowli owadów: może to być stacjonarna lub mobilna pasieka, kilka uli przy własnym domu itp. Przy wyborze opcji i wielkości brane są pod uwagę następujące okoliczności: liczba rodzin pszczelich z uwzględnieniem najbliższych perspektywy - cechy terenu i klimat lokalny - wielkość pasieki i liczba opiekunów.

Robiąc dowody na pszczoły własnymi rękami, należy pamiętać o zapewnieniu ich normalnego utrzymania. Konieczne jest spełnienie następujących wymagań: wystarczającej wytrzymałości, zapewniającej odporność na wszelkie możliwe obciążenia mechaniczne, w tym przy silnych wiatrach, zapewnienie stałej temperatury wewnątrz niezależnie od jej wahań na zewnątrz, pełnej ochrony przed opadami atmosferycznymi i wiatrem, suchości o każdej porze roku, dostatecznej przestronności. Pszczoły są uważane za dość bezpretensjonalne, pracowite owady, ale w ich domu należy przeprowadzić niezbędną aranżację do pełnego życia..

Zasady projektowania

Ule mogą mieć różne kształty i rozmiary, ale wszystkie zawierają następujące główne części:

1. Korpus lub ściany konstrukcji. Ul może mieć jedno lub więcej ciał. Wewnątrz domu w korpusie znajdują się rowki do montażu ram. Powstają w nim wejścia - otwory wejściowe dla pszczół. Wejście może być wykonane w postaci otworu o średnicy 22-36 mm lub szczeliny o wysokości około 1-2 cm i szerokości co najmniej 10 cm Wymiary korpusu zależą od wielu parametrów, a przede wszystkim od ilości owadów.
2. Dolny. Istnieją 2 główne typy - zdejmowane i stacjonarne (nieusuwalne) dno. Pierwsza opcja jest najkorzystniejsza, ponieważ oddzielenie dna od ciała umożliwia czyszczenie lub przeprowadzenie działań terapeutycznych bez wpływu na szkielet, to znaczy bez przerywania zwykłej żywotnej aktywności owadów. Stacjonarne dno mocowane jest od spodu korpusu, a ta konstrukcja charakteryzuje się zwiększoną wytrzymałością, co jest ważne przy produkcji ruchomych uli. W tym przypadku integralne dno ma występ w stosunku do przedniej ściany, który tworzy platformę dla przylatujących lub odlatujących pszczół.
3. Dach. Najczęściej wykonywany jest w formie płaskiej tarczy. Ważne jest, aby osłona niezawodnie chroniła ul przed opadami atmosferycznymi..
4. Rama. Ten krytyczny element jest zainstalowany wewnątrz obudowy za pomocą odpowiednich rowków. Ma na celu tworzenie plastrów miodu przez pszczoły, w których osadza się miód. Praktycznie ramki służą jako zbieracz miodu.
5. Wynik. To typ ciała o obniżonej wysokości. Przeznaczony jest do gromadzenia miodu w okresie aktywnej zbiórki. Innym kierunkiem jego wykorzystania jest przesiedlanie słabych rodzin pszczelich..
6. Podsufitka. Jest to dodatkowe pomieszczenie instalowane pomiędzy korpusem głównym a dachem. Nie posiada rowków na ramki, ale ma za zadanie zwiększyć komfort trzymania owadów. Na przykład można w nim zainstalować dodatkową izolację termiczną. Czasami pod karoserię montuje się dach. W tym przypadku pomaga stworzyć mikroklimat w ulu..

Różnorodność wzorów

Ule pszczele mają następujące główne odmiany:

1. Pionowe ule lub piony. Taki dom ma wysokość, to znaczy ma kilka poziomów (najczęściej 2-3). Zwykle w każdym przedziale (poziomie) jest instalowanych 10-12 ramek. Projekt jest dobry, ponieważ w razie potrzeby usuwa się dach i dodaje dodatkową „podłogę”.
2. Poziomy ul lub leżak. Ten dom rośnie poziomo. To kilka budynków ustawionych w rzędzie pod wspólnym dachem. Zaletą jest to, że taka konstrukcja umożliwia umieszczenie sklepu i korpusu głównego (gniazda) obok siebie..

W zależności od wielkości kolonii pszczół ule różnią się liczbą ramek. Najpopularniejsze opcje to ramki 10-12 i 20-24. Struktury są również podzielone w formie ramek. Przyjęto taki podział: ramy wąsko-wysokie, niskie szerokie i kwadratowe. Strukturalnie rozróżnia się ule jednościenne i dwuścienne. Drugi typ jest szczególnie interesujący w zimnych obszarach, ponieważ pozwala na umieszczenie dodatkowej izolacji termicznej między ścianami..

Wymiarowy projekt

Projektowanie ula dotyczy przede wszystkim optymalizacji jego wymiarów. Zależą również od liczby ramek, ich wielkości i kształtu. Grubość ścian również odgrywa pewną rolę w wymiarach, ponieważ może mieć znaczenie podczas montażu izolacji termicznej. Grubość ścian bez ocieplenia jest zwykle podyktowana grubością płyty i dobierana jest w przedziale 30-40 mm. W konstrukcjach dwuwarstwowych grubość ścianki odpowiednio wzrasta.

Wymiary domu zależą od wielkości ram i są wybierane z następujących obliczeń:

• szerokość - liczba ramek pomnożona przez 37,4-38,2 mm-
• długość ramy z marginesem 13-15 mm-
• wysokość, biorąc pod uwagę wielkość fałd i całkowitą wysokość ram.

Ule pszczele mogą być wyposażone w ramki o różnych rozmiarach i typach. Przyjęto następującą klasyfikację ramową:

• ramki zagnieżdżania i przechowywania są przydzielane według przeznaczenia-
• standardowa rama ma 43-44 cm długości i 22,5-23,5 cm wysokości-
• średniej wielkości rama gniazda: długość - 43-44 cm, wysokość - 29,5-30,5 cm-
• wąska ramka, rewers: wymiary - 30x43,6 cm.

Wewnątrz ula ramki należy umieszczać z uwzględnieniem następujących zaleceń:

• grubość ramek jest najczęściej wybierana około 25 mm-
• odległość między sąsiednimi ramkami - 37-39 mm-
• odległość od ściany obudowy - co najmniej 7 mm, od dołu - 16-22 mm-
• w systemie wielopoziomowym między ramami pozostaje odstęp 10-14 mm.

Wybór liczby klatek zależy od wielu czynników:

• 8 ramek: zalecane dla początkujących pszczelarzy, jak również do uli z młodymi pszczołami-
• 12-16 ramek: układ standardowy, początkowo ul planowany jest na 12 ramek, ale z perspektywą stopniowego zwiększania ich liczby do 16-
• 16 ramek: dla dużych rodzin pszczelich-
• 24 klatki: do utrzymania kilku rodzin wielodzietnych z planowaniem gospodarstwa z nastawieniem pszczelarskim.

Robienie uli

Podczas robienia uli własnymi rękami będziesz potrzebować następującego narzędzia:

• piła tarczowa (ze znaczną liczbą domów)-
• bułgarski-
• brzeszczot-
• wiertarka elektryczna-
• Śrubokręt-
• puzzle-
• samolot (najlepiej elektryczny)-
• frez-
• młotek-
• dłuto-
• Śrubokręt-
• szczypce-
• maszyna do mielenia-
• nóż-
• nożyce-
• plik-
• nożyczki do metalu-
• pędzel-
• metalowa linijka-
• ruletka-
• pion-
• poziom konstrukcji.

Możesz wyróżnić następujące etapy robienia uli własnymi rękami:

1. Produkcja walizki. Najpowszechniejsza technologia: montaż ramy z drewnianego pręta, który następnie jest osłonięty deską o grubości 3-4 cm i szerokości 20-25 cm. Najbardziej odpowiednie jest drewno z takich gatunków: lipa, topola, wierzba, cedr, jodła, świerk. Deski pokryte są od góry farbą, zalecane są odcienie bieli, błękitu i żółci. Na przedniej ścianie wykonano wycięcie (okrągłe lub szczelinowe) i szczeliny do montażu ramek. Po wewnętrznej stronie ścian zamontowane są rowki, w których ramy są przesuwane i przytrzymywane. Zaleca się zapewnienie uchwytów z boku korpusu do podnoszenia konstrukcji. Izolację obudowy wykonuje się pianką lub wełną mineralną. Oprócz okładzin drewnianych w lekkich wersjach można zastosować sklejkę, poliwęglan, poliuretan, styropian.
2. Dolny. Dno nie przenosi obciążenia, ale nie powinno przepuszczać wilgoci od dołu. Może być wykonany z desek, sklejki, płyty wiórowej z poszyciem hydroizolacyjnym.
3. Dach. Jest płaski i musi mieć niezawodną wodoodporność. Zwykle stosuje się materiał dachowy, gruby polietylen. Najczęściej dla niezawodności ul jest pokryty blachą..
4. Struktura. Najpopularniejsza drewniana konstrukcja ramy. Jego montaż rozpoczyna się od połączenia 2 listew bocznych, belki górnej i dolnej. W płytach bocznych wierci się otwory o średnicy 1,5-2 mm, przez które przechodzi drut stalowy. Podobnie, rząd drutu jest tworzony między górnym i dolnym prętem. W efekcie wewnątrz ramy powstaje siatka druciana o oczkach 4-6 cm, zamiast drutu można zastosować żyłkę nylonową o średnicy min. 0,5 mm. Po wykonaniu ram siatkę należy dokładnie zdezynfekować i woskować. Polega na tworzeniu sześciokątnych plastrów miodu z wosku, które układane są na drucianej siatce. Aby ułatwić ten proces, możesz użyć drewnianej formy..

Pszczelarstwo na własnej stronie jest bardzo popularne. Wymaganą ilość miodu dobrej jakości można uzyskać tylko przy prawidłowej organizacji chowu pszczół. Ule dla nich można wykonać ręcznie, ale w tym celu należy wziąć pod uwagę niektóre cechy hodowli tych pożytecznych owadów.