Zrób dobre wiercenie

Z reguły uciekają się do ręcznej technologii wiercenia studni, gdy konieczne jest zapewnienie zaopatrzenia w wodę w domku letniskowym lub prywatnym domu. Czasami do tej funkcji wybiera się studnię, ale studnia wodna jest nadal preferowana - ma wiele zalet:

1. Długa żywotność-
2. Warstwy wodonośne biegną głęboko pod ziemią, aby pomóc w wytwarzaniu czystszej wody-
3. Szybkość uzupełniania wody w studniach (tzw. Natężenie przepływu) jest znacznie wyższa niż w studniach.

Istnieje kilka technologii wiercenia i same struktury studni. Sam proces wiercenia studni pod wodą własnymi rękami jest znacznie łatwiejszy, niż mogłoby się początkowo wydawać. Opisane poniżej metody nie wymagają zakupu i stosowania drogiego, skomplikowanego sprzętu ani specjalnej wysoce specjalistycznej wiedzy. Ręczne wiercenie studni jest dość wydajne dla każdego człowieka.

Dobrze typy

Verhovodka

Najwyższą warstwą są wody górne - występują one około 10 m od powierzchni. Czasami służą do dostarczania wody, ale nie jest to zalecane. Do bezpiecznego korzystania z takiej wody wymagane są stałe kontrole sanitarne - woda górna rzadko nadaje się do picia, częściej wykorzystywana jest na potrzeby techniczne.

Dobrze na piasku

Zazwyczaj studnie wierci się do formacji o swobodnym przepływie - leży około 5-20 m od powierzchni i jest znacznie bezpieczniejsza do picia niż woda z formacji górnej. Studnia w formacji o swobodnym przepływie nazywana jest studnią piaskową. Przed rozpoczęciem picia wody nadal zaleca się przetestowanie jej z udziałem organizacji sanitarnej, ale uzyskanie pozytywnego wniosku jest znacznie bardziej prawdopodobne.

Szew grawitacyjny nie ma nacisku, natomiast dla bezpiecznej pracy konieczne jest filtrowanie małych cząstek gleby. Obciążenie takiej studni wynosi około 2 metrów sześciennych. m / dzień.

Wapień dobrze

Wydobywana jest z niego woda najwyższej jakości. Głębokość takich studni dla wapienia może wynosić od 7 do 50 m. W warstwie wodonośnej znajdują się: iły, wapienie i skały wodoszczelne. To właśnie te studnie zawierają wodę bardzo wysokiej jakości, dlatego aby zapewnić zaopatrzenie w wodę pitną, lepiej jest wiercić studnie własnymi rękami w wapieniu..

Zbiornik ma własne ciśnienie - pomaga to podnieść wodę na powierzchnię. Obciążenie wynosi 5 metrów sześciennych. m / dzień Niemniej jednak zaleca się przeprowadzenie kontroli sanitarnej przed użyciem wody. Ważnymi zaletami takiej studni nad wszystkimi innymi są:

• długa żywotność-
• uproszczony system zaopatrzenia w wodę, ze względu na obecność własnego ciśnienia w studni-
• stabilne dzienne obciążenie-
• nie ma potrzeby stosowania filtra piaskowego-
• wysoka jakość i czystość wody.

Artesian dobrze

Studnia artezyjska zlokalizowana jest w wodach międzystratnych i zapewnia najwyższą jakość oraz wyjątkową czystość wody. Głębokość takiej studni wynosi od 30 do 50 m, więc ręczne jej wiercenie jest prawie niemożliwe.

I nie warto próbować samodzielnie wiercić studni na wodę w takiej warstwie, ponieważ wody artezyjskie są uważane za cenny zasób naturalny i są chronione prawem.

Głębokość wiercenia

Przed rozpoczęciem pracy konieczne jest określenie głębokości planowanej studni, dla której należy wiedzieć, na jakiej głębokości leży warstwa wodonośna. Aby to zrobić, należy przeprowadzić badania geologiczne lub przynajmniej zapytać sąsiadów obsługujących studnię o głębokość ich studni. W dzisiejszych czasach są też radiesteci ludowi znawcy, którzy potrafią znaleźć najbliższe położenie wody z powierzchni ziemi.

Ze względu na głębokość studnie dzielą się na trzy główne typy:

1. Płycizna - nie więcej niż 3 m. Zaleca się wiercenie takiej studni, jeśli woda z niej będzie wykorzystywana tylko na potrzeby technologiczne i eksploatacyjne.
2. Średnio głęboki - nie więcej niż 7 m. Taka studnia powstaje, jeśli wyprodukowana woda będzie używana, zarówno techniczną, jak i pitną, ale o wątpliwej jakości-
3. Głęboki - ponad 7 m. studnia tego typu wykonywana jest, gdy istnieje zapotrzebowanie na dużą ilość wody pitnej.

Metody samowiercące

Wiercenie hydrauliczne

Hydrowiercenie odbywa się poprzez wpompowanie wody do przewodu wiertniczego (rury), na dnie którego znajdują się specjalne otwory. Woda powoduje erozję gleby poniżej i unosi się do dołu do szczeliny między rurą wiertniczą a ścianami studni. Większość gleby podniesionej wodą osiada w jamie, a sama woda wpływa do drugiej studzienki w oczyszczonej postaci.

Pompa wiertnicza wypompowuje oczyszczoną wodę z drugiej studzienki i dostarcza ją do pompy. W wyniku zamkniętego cyklu zużycie wody jest stosunkowo niskie.
W miarę pogłębiania się studni rura wiertnicza jest przedłużana dodatkowymi rurami gwintowanymi.

Pod koniec prac wiertniczych obudowa jest opuszczana do studni. Obudowa wyposażona jest w filtr w wywierconych otworach lub wycięciach i znajduje się na końcu obudowy. Zwykle filtr ma około 1 m długości.

Wiercenie ślimakowe

Ten rodzaj wiercenia wykonuje się za pomocą stalowej rury wyposażonej w przyspawane spiralne ostrza. Takie wiertło jest również nazywane ślimakiem, jest wygodne do wiercenia miękkich lub średnio twardych gleb, ale jest przeciwwskazane w obecności skalistej lub skalistej gleby.

Technologia wiercenia ze ślimakiem ślimakowym jest następująca:

1. Obracając się, wiertło jest wbijane w ziemię.
2. Gdy świder zagłębia się w ziemię na pełną głębokość (lub siła obrotu staje się bardzo duża), jest on usuwany, a łopatki oczyszczane są z gleby. Aby ułatwić obrót wiertła, możesz wlać wodę do studni.
3. Rura jest przedłużana od góry do wiertła i ponownie zapada się w ziemię-
4. Procedura trwa aż do osiągnięcia warstwy wodonośnej.

Przeważnie wiercenie ślimakowe jest stosowane w profesjonalnych wiertnicach, ale prace można również wykonywać za pomocą ręcznych wierteł. Praca z takim wiertłem nie jest łatwa, sam proces wymaga pewnych umiejętności i wiedzy..

Dobrze igła

Alternatywna nazwa: Studnia abisyńska nie jest raczej metodą wiercenia, ale bezpośrednim zatykaniem rury, przez którą woda wpłynie do ziemi. Narzędziem jest pręt ze stożkową końcówką, którego maksymalna średnica jest większa niż średnica napędzanej rury.

Rury do studni igłowej to grubościenne rury wodociągowe, których średnica waha się od 25 do 32 m. Warunkiem koniecznym dla takich rur jest szczelność, ponieważ są one raz na zawsze wbijane w ziemię. W przypadku łączenia rur przez spawanie, uprawnienia spawacza muszą być wystarczające do zapewnienia szczelności. Jeśli rury są gwintowane, wymagane jest uszczelnienie i uszczelnienie połączenia gwintowanego.

Projekt studni abisyńskiej:

1. Igła-
2. Filtr - wywiercone otwory w dnie rury do warstwy wodonośnej-
3. Drut i małą siateczkę ze stali nierdzewnej nad wywierconymi otworami, które należy przyspawać do rury, aby nie odklejały się po zatkaniu.

Drut jest potrzebny właśnie ze stali nierdzewnej, aby uniknąć korozji elektrolitycznej w przypadku drutu miedzianego lub mosiężnego.

Aby nie złamać górnego końca rury podczas wbijania jej w ziemię, można użyć urządzenia mimośrodowego lub klinowego, które jest nakładane na rurę. Jest to pierścień z wewnętrznym stożkiem, do którego jest włożony kolejny stożkowy rozcięty pierścień z zewnętrznym kontr-stożkiem lub oddzielnymi stożkowymi płytkami. Pierścień zakłada się na rurę i klinuje na stożkach tak, aby jego ruch w dół był niemożliwy. Następnie bierze się wrzeciennik (jest to również ciężki i duży pierścień z dwoma uchwytami) i rurę wbija się w ziemię uderzeniami wrzeciennikiem na pierścieniu klinowym.

Metoda liny uderzeniowej

Metoda tworzenia studni za pomocą liny perkusyjnej zyskała popularność dzięki swojej prostocie i dostępności. Jest to jednak proces dość powolny, ponieważ ta metoda wymaga dużego wysiłku fizycznego. Może być stosowany na prawie każdym typie gleby..

Technologia wiercenia jest prosta i nieskomplikowana, a proces wygląda następująco: montuje się statyw, na górnym końcu którego znajduje się koło pasowe. Lina może przesuwać się po krążku, na jednym końcu którego zainstalowane jest narzędzie wiertnicze, na drugim końcu narzędzie jest podnoszone ręcznie. Narzędzie jest ostro wrzucane do otworu, uwalniając linę, a następnie narzędzie jest wyciągane na powierzchnię przez linę, gdzie przy głębokości penetracji około 0,5 m narzędzie jest czyszczone.

Do takiego wiercenia służy następujące narzędzie:

• szklane wiertło, inaczej zwane pociskiem Schitza - przeznaczone do pracy z lepkimi, silnie przylegającymi gruntami-
• bailer to kawałek rury ze sprężynowym zaworem klapowym, który otwiera się podczas uderzenia i zamyka podczas podnoszenia, zapobiegając wysypywaniu się gleby. Służy do pracy z luźną skałą-
• Wiertarka łyżkowa to kawałek fajki z wygiętymi na dole płatkami. Używany do luźnej lub luźnej gleby-
• wiertło z płytką przekrojową służy do przewiercania warstw skał.

W przypadku metody linowej udarowej osłonę można ustawiać i opuszczać w miarę pogłębiania studni. W takim przypadku rura musi być metalowa, ponieważ rura plastikowa może zostać uszkodzona od wewnątrz przez wiertło.

Rodzaje osłon

Średnicę takiej rury należy dobrać uwzględniając parametry studni oraz wielkość i rodzaj zastosowanej pompy. Materiały na rury są dość zróżnicowane i nie wszystkie z nich są bezpieczne w eksploatacji..

Materiały rur:

• rury azbestowe - zawierają bardzo silny czynnik rakotwórczy i dlatego są bardzo szkodliwe w użyciu-
• rury ocynkowane - negatywnie wpływają na organizm ludzki, istnieje ryzyko zatrucia-
• rury stalowe - ekonomiczna i praktyczna opcja, jednak z czasem rdzewieją aż do korozji perforacyjnej-
• Rury ze stali nierdzewnej nie mają żadnego szkodliwego wpływu na organizm człowieka i między innymi pomagają znacznie wydłużyć żywotność studni. Wadą takich rur jest niedemokratyczna cena stali nierdzewnej i złożona technologia jej gotowania-
• Rury HDPE i PVC (plastikowe) to jedne z najczęściej stosowanych materiałów, które zyskały taki szacunek ze względu na ich dostępność i niski koszt. Jednak nadają się tylko do studni o małej głębokości (nie większej niż 15 m), ponieważ nie wytrzymują dużych obciążeń i mogą zostać uszkodzone od wewnątrz przez pompę zanurzeniową.

Kilka niuansów

1. Pożądane jest, aby studnia wiercona przechodziła kołysanie, w którym woda jest wlewana do szczeliny między studnią a obudową i wypompowywana z rury. Możliwa jest opcja przepompowywania przez rurę i wypompowywania między rurą a gruntem, ale ta metoda może zakłócać warstwę wodonośną.
2. Ponadto konieczne jest codzienne wypompowywanie całej objętości wody ze studni w celu zwiększenia obciążenia i zwiększenia przejrzystości wody..
3. Do obsługi studni należy użyć filtra. Optymalne będzie zamontowanie filtra bezpośrednio na wlocie pompy.
4. Żywotność studni zależy od regularności poboru wody i ilości pompowanej wody.