Jak zrobić tasak własnymi rękami

Kiedy musisz zebrać dużą ilość drewna opałowego, tasak do samodzielnego montażu staje się urządzeniem, które oszczędza siłę fizyczną i dużo czasu. Znanych jest wiele różnych wariantów takich urządzeń, które mają różne zasady działania, ale wykonują jedno zadanie: ułatwić pracę osobie w gospodarstwie domowym. Oczywiście tasaki sprzedawane są w stanie gotowym i uważane są za niezawodne instalacje, jednak samodzielna produkcja pomoże pozbyć się zbędnych kosztów, jednocześnie zapewniając osiągnięcie celu.

Istota adaptacji

Termin „tasak” odnosi się do urządzenia do przygotowywania drewna opałowego poprzez rozłupywanie wystarczająco dużych elementów pnia drzewa. Z kolei rozłupywanie to zerwanie włókien drzewnych z gwałtownym wprowadzeniem ostrego klina w kierunku podłużnym względem włókien.

Zatem tasak, czyli łuparka, to urządzenie, które umożliwia rąbanie drewna ręcznie lub mechanicznie. Najczęściej pod tą koncepcją wchodzi specjalny topór ręczny. Czym różni się od zwykłej siekiery? Pomimo całego zewnętrznego podobieństwa różnią się zasadą działania. Zwykła siekiera przeznaczona jest do cięcia drewna tj. penetrować drewno, odcinając jego tkankę. W tym celu ma dość cienką i ostrą część roboczą. Jednak bardzo trudno jest im pociąć duży pokład na drewno opałowe - stale zacina się w grubości materiału.

Tasak, w przeciwieństwie do konwencjonalnego topora, ma część roboczą w kształcie klina ze spiczastą krawędzią. Taka konstrukcja siłą wprowadzoną pomiędzy włókna rozsuwa je, co prowadzi do zniszczenia drewna. Skuteczność i zdolność rozłupywania zależą bezpośrednio od intensywności uderzenia, a mianowicie od siły uderzenia - danych fizycznych osoby i masy części roboczej. Rozłupywanie można wykonać jednym ciosem, ale częściej konieczne jest wykonanie kilku zamachów.

Od najdawniejszych czasów tasak ręczny był używany do przygotowania surowca drzewnego. Jednak jego masa do rozłupywania dużych pokładów czasami przekracza 5-6 kg, a liczba uderzeń w celu przygotowania wystarczającej ilości drewna opałowego może osiągnąć 90-100. Oczywiście taka procedura staje się prawdziwym fizycznym testem osoby..

Problem rozwiązuje mechanizacja procesu. Korzystając z różnego rodzaju napędów, można stworzyć urządzenie do rozłupywania drewna, które nie musi falować, czyli ponosić wysiłku. Znanych jest kilka opcji takich systemów: mechaniczna łuparka do drewna, hydrauliczna łuparka do drewna, maszyna elektryczna i śrubowe urządzenie do łupania drewna opałowego.

Tasak ręczny

Część roboczą łuparki ręcznej stanowi metalowy klin o wadze około 4-6 kg. Krawędź nie musi być zbyt ostra naostrzona - część tnąca jest przystosowana do włożenia pomiędzy włókna, a dalsze posuwanie się następuje nie ze względu na ostrość krawędzi, ale masę powstałej siły.

Ważną różnicą między tasakiem jest rączka. Jeśli dokładność pracy jest ważna dla topora stolarskiego - a zatem siekiera jest krótka - to ręczna łuparka własnymi rękami musi rozwinąć maksymalną siłę przy uderzeniu, co wymaga wydłużonego, wytrzymałego uchwytu. Przy produkcji takiej siekiery preferowane są lepkie rodzaje drewna (na przykład klon, wiąz). Jeśli nie możesz ich użyć, możesz wziąć brzozę.

W gospodarstwie domowym o dość dużym zapotrzebowaniu na drewno opałowe z reguły są co najmniej 2 tasaki: topór w kształcie klina ze skróconą rączką i potężny tasak z długim toporem. Pierwsza opcja służy do łupania świeżo ściętego i surowego drewna. Mocniejsza łuparka przyda się podczas pracy z suchym materiałem i rozłupywania dużych drewnianych pokładów.

Urządzenia mechaniczne

Aby ułatwić pracę ręczną, opracowano wiele projektów, w których silny cios łuparki zapewnia napęd ręczny o niskiej intensywności. Zwiększenie obciążenia uzyskuje się za pomocą mechanizmu sprężynowego. Taki system pozwala znacznie zwiększyć masę tasaka, jednocześnie zmniejszając obciążenie mięśni człowieka..

Sprzęt zrób to sam z mechanizacją w kilku wersjach:

1. Tasak jest zamontowany na belce poziomo przymocowanej do wspornika pionowego. Takie urządzenie do rąbania drewna jest montowane w następujący sposób. Na małym fundamencie betonowym montuje się podporę w postaci słupka wykonanego z drewnianej belki, metalowego profilu (rury) lub żelbetu. Do wspornika przymocowana jest ruchomo belka, a na jednym jej końcu znajduje się amortyzator sprężynowy, a na wsporniku zamocowany jest korpus roboczy - siekiera w kształcie klina. Pod korpus roboczy jest zamontowany pomost do mocowania drewnianego elementu, który ma być podzielony.
2. Tasak działający na zasadzie mechanicznej maszyny do wbijania pali. Zadanie polega na podniesieniu obciążonej klinowo części roboczej na określoną wysokość i zapewnieniu jej swobodnego opadania do zadanego punktu. W tym celu zainstalowane są prowadnice i pręt, na którym zamocowany jest tasak. W celu podniesienia trzpienia zamontowany jest łącznik.
3. Rozłupywanie na dole. Za dość skuteczny sposób rozłupywania drewna uważa się uderzenie spodem bloku. Urządzenia wykonane na tej zasadzie mają klin roboczy na dolnej podstawie, a łupana kłoda podnosi się i gwałtownie opada na końcówkę tasaka.

Korzystanie z hydrauliki

Hydrauliczna łuparka do drewna zrób to sam to dość popularna łuparka zmechanizowana. Jak każde narzędzie hydrauliczne, takie urządzenie wykorzystuje energię sprężonego płynu, tj. zasada działania prasy hydraulicznej. W tej wersji sprężony płyn jest dostarczany do tłoka, na którym zamocowany jest korpus roboczy. Z kolei wnika w drewno i popycha włókna.

Najprostsza metoda łączy w sobie zasady mechaniczne i hydrauliczne. Do jej wykonania służy podnośnik. Jak wykonać łuparkę mechaniczno-hydrauliczną? Podnośnik samochodowy od góry i podstawa do montażu drewnianego bloku od dołu są przymocowane do stojaka pionowego. Klin tasaka jest przyspawany do platformy podnośnika. Aby rozłupać drewno, czubek korpusu roboczego łączy się z kłodą, po czym aktywuje się podnośnik, który wciska tasak w drzewo, rozsuwając jego włókna.

Czysto hydrauliczna łuparka jest wykonana z prasy hydraulicznej. Elementem nośnym takiej łuparki do drewna jest rama, złożona z wytrzymałego stalowego ceownika. Po łożu porusza się tłok z przyspawanym do niego rozdzielaczem. Najbardziej racjonalne jest wykonanie części roboczej z kilku klinów tnących, co zapewnia rozłupanie drewnianego bloku na kilka części w jednym przejściu. W takiej maszynie ważne jest zapewnienie wyraźnego prostoliniowego ruchu tłoka, dla którego zainstalowane są odpowiednie prowadnice.

Tasaki elektryczne

Najbardziej nowoczesny i praktyczny wygląd to elektryczna rąbarka do drewna. Zastosowanie silnika elektrycznego podczas takiej operacji pozwala w dużym stopniu zautomatyzować proces. Najprostsza opcja polega na wprowadzeniu do drewna elementu obrotowego w kształcie stożka. Stożkowa konstrukcja organu umożliwia rozłupywanie kłody, ale do tego konieczne jest w praktyczny sposób prawidłowe dobranie kąta stożka.

W skład rozdzielacza elektrycznego wchodzą następujące główne elementy: silnik elektryczny oraz wał główny. Wał musi mieć rowki wpustowe do montażu koła pasowego napędowego. Moment obrotowy na korpus roboczy może być przenoszony przez napęd pasowy. Podczas wykonywania maszyny elektrycznej ważne jest, aby obracający się stożek wchodził w drewno w kierunku ściśle pionowym. Jakiekolwiek boczne przemieszczenie jest niedozwolone może prowadzić do złamania części przebijającej lub wyrzucenia kłody z gniazda, co jest niebezpieczne dla personelu obsługującego.

Typowym przedstawicielem tasaków elektrycznych jest rozdzielacz zębatek zrób to sam. Jego konstrukcja wykorzystuje następujące cechy:

• z koła zębatego wału wyjściowego silnika ruch przenoszony jest na ruchomą zębatkę z przekładnią-
• z drugiej strony poręcz jest trwale połączona z łóżkiem, na którym kładzie się drewniany pomost-
• aby zapewnić sprzężenie zębatki z kołem zębatym, w konstrukcji przewidziano uchwyt sterujący-
• tasak jest mocno zamocowany na ramie maszyny-
• kiedy porusza się szyna, kłoda jest podawana do stacjonarnego tasaka i rozłupuje.

Zasada śrubowa

Inna wersja tasaka zmechanizowanego opiera się na zastosowaniu przekładni śrubowej (ślimakowej). W takim urządzeniu następuje zmiana ruchu obrotowego na translacyjny. Zasadniczo nie są potrzebne duże prędkości i olbrzymi wysiłek, aby rozłożyć drewno - ważne jest, aby zapewnić wprowadzenie łuparki w kształcie klina lub stożka do materiału. Dlatego interesujące jest narzędzie typu śrubowego..

Ruch obrotowy z dowolnego źródła (silnik elektryczny lub benzynowy) zapewniony jest na poziomym wale. Końcówka wału wykonana jest w postaci śruby. Nakrętka z przyspawanym do niej prętem jest na niej osadzona. Kiedy śruba się obraca, uzyskuje ruch postępowy. Jeśli klin korpusu roboczego jest przymocowany do pręta, może on rąbać drewno.

Podczas pozyskiwania drewna opałowego w dużych ilościach proces łupania wymaga znacznych kosztów pracy. Różne mechanizmy ułatwiają poród. Możesz zrobić zmechanizowany tasak własnymi rękami, wybierając żądany projekt i zasadę działania.