Jak używać żywicy cedrowej do celów leczniczych

W trudnym syberyjskim klimacie, przez wiele stuleci naturalnej selekcji, przetrwały te rośliny, które zdołały zgromadzić umiejętności i właściwości niezbędne do życia na surowych ziemiach. Na tle naturalnych trudności w rozwoju wielu przedstawicieli lokalnej flory cedr syberyjski wygląda jak olbrzym, pełen zdrowia i wewnętrznej siły, którym może dzielić się z człowiekiem. Oprócz dobrze znanych pysznych orzechów i niezawodnego drewna meblowego, cedr jest źródłem tak zwanej żywicy, o której porozmawiamy.

Co to jest sok

Żywica cedrowa jest popularnie nazywana sokiem. Substancja ta otrzymała tę nazwę ze względu na właściwości lecznicze, które od dawna znane są Syberyjczykom. Korzystne właściwości żywicy wynikają z generowania podczas fotosyntezy ujemnie zjonizowanego tlenu..Naturalna żywica pojawia się na pniu drzewa w wyniku procesu przepływu wewnątrz niego soków.

Taka substancja jest przydatna dla rośliny, aby stworzyć własną naturalną barierę przed szkodnikami i drobnoustrojami, które nie mają nic przeciwko jedzeniu lub utrzymywaniu się z wewnętrznych zasobów cedru lub innego drzewa iglastego, jeśli jego kora jest uszkodzona.

Skład chemiczny

Zhivitsa ma inną nazwę - terpentyna. Ta lepka substancja chroni korę drzew dzięki zawartym w niej fitoncydom, olejkom eterycznym i wtrąceniom żywicznym..

Skład żywicy cedrowej obejmuje następujące substancje:

1. Żywica: żywice kwaśne, kauczuki i inne podobne związki o złożonych nazwach specjalistycznych - do 70%.
2. Lotny: naturalne węglowodory monoterpeny (pinen, limonen, kamfen, pellandren i inne). Terpentyna jest produkowana z tych substancji i żywicy cedrowej od 30 do 35%.
3. Neutralny: diterpeny i seskwiterpeny, które w różnych ilościach są częścią wydzielin żywicznych różnych drzew iglastych. Zawartość takich związków waha się od 5 do 10%.
4. Odpoczynek: głównie wyższe kwasy tłuszczowe i ich związki w małych ilościach - 0,3%.

Guma jodłowa i sosnowa tylko nieznacznie różnią się od cedru składem i właściwościami.

Dlatego może być stosowany w medycynie razem z żywicą cedrową..

Odmiany żywicy

Istnieją trzy rodzaje tego korzystnego produktu, które zależą od metod zbierania i przetwarzania:

1. Nieleczona, zbierana ręcznie z pni drzew. Żywica ta jest naturalna i najbliższa naturze, ale zawiera zanieczyszczenia w postaci włókien drzewnych, wszelkiego rodzaju szczątków leśnych.
2. Oczyszczony (przegrzany). Z nazwy wszystko wynika - żywica jest topiona, a tym samym oddzielana od wszelkiego rodzaju obcych wtrąceń. Zbieranie żywicy to dość pracochłonny proces, a późniejsza obróbka dodatkowo zwiększa koszt uzyskania finalnego produktu..
3. Stukający. Kłusownicza metoda wydobywania surowców, w wyniku której ginie wiele drzew. Aby pobudzić powstawanie dziąseł, cedr zostaje nieodwracalnie uszkodzony - wycina się oczyszczoną z kory część pnia i nakłada na nią środki chemiczne, które powodują przyspieszone tworzenie się dziąseł w uszkodzonych miejscach. Chemikalia zwykle zawierają chlor lub kwas siarkowy, niektóre z tych „stymulantów” przedostają się do żywicy i niszczą wszystkie jej korzystne właściwości..

Korzystne cechy

Jak przystało na preparaty lecznicze, sok ma wiele przydatnych właściwości - nie bez powodu ma tak „wymowną” nazwę.

Żywica cedrowa ma następujące właściwości lecznicze:

• przeciwwrzodowe i normalizujące dla przewodu pokarmowego;
• działa przeciwutleniająco, odtruwająco i normalizująco na procesy metaboliczne;
• przeciwzapalne i wspomagające aktywność kory mózgowej;
• gojenie się ran.

Przywraca również funkcje ochronne istniejących komórek i pomaga w tworzeniu nowych, a także usuwa zmęczenie, łagodzi depresję.

Dzięki zawartemu w składzie kwasowi linolowemu żywica jest składnikiem preparatów wspomagających i odbudowujących skórę.

Zastosowanie w medycynie

Od czasów starożytnych żywica była stosowana w medycynie. To prawda, że ​​początkowo był dostępny tylko dla osób królewskich, ponieważ żywicę tę można było wyekstrahować tylko w małych ilościach.

Lekarze nadworni mieli okazję zbadać jej właściwości i przekonać się o leczniczych właściwościach substancji u swoich utytułowanych pacjentów.

Jak się okazało eksperymentalnie, żywica cedrowa ma pozytywny wpływ na leczenie takich schorzeń:

• skóra (rany, wrzody, duże zadrapania);
• zapalne, w ich różnych przejawach;
• oko;
• choroby jamy ustnej (zarówno zębów, jak i jamy ustnej);
• bóle stawów i mięśni;
• anemia i osłabienie po chorobie;
• dolegliwości przewodu pokarmowego (zapalenie żołądka, wrzody różnego pochodzenia, problemy z woreczkiem żółciowym);
• choroby sercowo-naczyniowe (arytmia, dławica piersiowa, miażdżyca, zakrzepica);
• guzy różnego typu.

Zastosowanie w kosmetologii

Wpływ żywicy na ludzką skórę został dostatecznie zbadany i jest aktywnie wykorzystywany w leczeniu chorób dermatologicznych. Roślina dobrze pomaga w walce z trądzikiem, czyrakami, półpasiec, zapaleniami skóry oraz chorobami grzybiczymi, zarówno skóry, jak i paznokci..

Z pomocą preparatów z żywicy cedrowej można skutecznie oczyścić skórę bez stosowania wszelkiego rodzaju kremów kosmetycznych i peelingów. Dziąsła działa uspokajająco i tonizująco, łagodząc obrzęki, pieczenie i zaczerwienienia, a także może znacznie odmłodzić skórę twarzy.

Rola w gotowaniu

Żywicy nie można znaleźć w przepisach kulinarnych, poza sposobem przygotowania konkretnego miodu, o którym porozmawiamy później.Ale dodatek oleju i ekstraktu z tej substancji w różnych postaciach dawkowania jest dość powszechny. Głównie używany balsam wykonany z żywicy cedrowej.

Narzędzie można dodać podczas przygotowywania przypraw, herbat, mieszanek, kwasu chlebowego, wywarów. Tak naprawdę nie ma ścisłej recepty na użycie tego niesamowitego produktu - do parzonej herbaty wystarczy np. Wsypać kawałek żywicy.

Zakup i magazynowanie surowców

Żywicę najlepiej zbierać w zimnych porach roku, kiedy jej lepkość jest niższa ze względu na odpowiednią temperaturę powietrza. Taką żywicę można odciąć ostrym nożem, wcześniej przetrzeć nasmarowaną szmatką - robi się to tak, aby nie przykleiła się do ostrza..Zbieranie żywicy Po cięciu surowiec umieszczany jest w wygodnym do transportu pojemniku.

Trudniej jest uzyskać świeżą żywicę, ponieważ konieczne są pewne manipulacje, aby wyłonić się z drzewa..

Pozyskiwany jest od wiosny do jesieni w młodym lesie iglastym w następujący sposób:

• wybrane jest młode drzewo;
• w pobliżu podstawy grubej gałęzi wykonuje się nacięcie w korze o długości około 5 cm;
• pojemnik zbiorczy jest przymocowany do beczki w miejscu, w którym żywica zostanie uwolniona.

Po napełnieniu do wymaganego poziomu pojemnik należy szczelnie zamknąć - pozwoli to uniknąć zestalenia powstałej cieczy. Na wyekstrahowane surowce można również polać niewielką warstwę oleju roślinnego, co uchroni go przed wysychaniem..Warunki przechowywania powstałej substancji są dość proste: szczelnie zamknięty pojemnik z nią powinien znajdować się w chłodnym i ciemnym miejscu. Przede wszystkim do takich warunków nadaje się lodówka lub niezbyt wilgotna piwnica..

Nadal możesz grać bezpiecznie, używając do przechowywania przezroczystego szklanego pojemnika w ciemnym kolorze. Nie zaleca się przechowywania żywicy w zamrażarce, chociaż nie ma przeciwwskazań - lek nie traci swoich właściwości, ale wyraźnie gęstnieje i wymaga długiego czasu na rozmrożenie.

Powinniśmy również zastanowić się nad czyszczeniem zebranej żywicy. Jest umieszczany w porcjach (około 100 g) w woreczkach z gazy i zanurzany w garnku z wrzącą wodą. Kiedy w wodzie zaczną pojawiać się stopione formacje substancji, należy je zebrać łyżką i przenieść do miski z zimną wodą.

Odbywa się to do momentu, gdy żywica przestanie pojawiać się na powierzchni. Oczyszczony surowiec jest zawijany w kiełbaski i jest gotowy do użycia zarówno jako guma, jak i do poważniejszego użycia.Gotowanie gumy cedrowej

Jak zrobić balsam i jak go stosować

Gumę stosuje się najczęściej w postaci balsamu zwanego terpentyną. Zawiera tylko dwa składniki - żywica i olej roślinny. Niektórzy producenci mogą dodawać różne dodatki, takie jak witamina E, ale lek opiera się tylko na dwóch substancjach.

Lek można również przygotować samodzielnie, korzystając z tradycyjnych receptur medycyny lub mieszając zakupione składniki w celu uzyskania terpentyny.

W zależności od zawartości żywicy cedrowej w balsamie (od 5 do 50%) jego koszt znacznie wzrasta. Ale korzystne właściwości nie wynikają z tego zbyt wiele, a skoncentrowane płyny należy rozcieńczyć.

Optymalnym rozwiązaniem jest 10% żywicy w oleju roślinnym. W związku z tym pobiera się 100 gramów żywicy i litr oleju roślinnego (preferowany jest „rodzimy” cedr, aw przypadku jego braku można użyć oliwy lub oleju lnianego).Balsam terpentynowy przygotowuje się w następującej kolejności: na małym ogniu (około 50 ° C) w kąpieli wodnej żywicę całkowicie rozpuszcza się w oleju, po czym ciecz jest filtrowana (na przykład przez kilka warstw gazy) i wlewana do małych szklanych pojemników o ciemnym kolorze.

Okres przydatności do spożycia takiego produktu uzależniony jest od przetwarzania oleju, w którym rozpuszczona została żywica - rafinowany olej gwarantuje bezpieczeństwo produktu przez rok, natomiast olej surowy utrzyma balsam tylko przez trzy miesiące.

Stosowanie leku w środku jest możliwe tylko w stężeniu od 5 do 10%, zaczynając od 1-2 kropli dziennie. Preparaty z dużą zawartością żywicy po próbnym zastosowaniu na skórę - w formie testu na indywidualną nietolerancję - służą do wcierania w skórę.

Jak zrobić masło

Aby przygotować olej z orzechów cedrowych, musisz:

1. Aby ułatwić obieranie orzechów, zanurz je w gorącej wodzie na 15 minut lub podsmaż.
2. Dokładnie obierz i przesiej, aby usunąć zanieczyszczenia i zanieczyszczenia.
3. Susz surowce w piekarniku lub suszarce do warzyw.
4. Ściśnij orzechy w domowej prasie do warzyw przy maksymalnej mocy.
5. Wyciskany surowiec można wycisnąć jeszcze 1-2 razy.
6. Otrzymaną ciecz osadza się, filtruje i sterylizuje przez około 10 minut w łaźni wodnej.

Olejek znajduje zastosowanie zarówno w medycynie, jak i kosmetyce. Ponadto olej z ziaren cedru jest najlepszym rozpuszczalnikiem do żywicy..

W przypadku chorób skóry, zapalenia stawów i reumatyzmu płyn nakłada się wacikiem na dotknięty obszar.Ogólnie rzecz biorąc, różne problemy skórne to „profil” olejku z orzechów cedrowych, którego wcieranie może pomóc w walce z piegami, trądzikiem, plamami starczymi, łupieżem, wypadaniem włosów, nadmierną wrażliwością na światło słoneczne, zmarszczkami.

Powstały produkt, ze względu na jego lotność, należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku z dala od bezpośredniego światła w chłodnym miejscu.

Robić miód

Nie ma miodu cedrowego w ogólnie przyjętym sensie - pszczoły nie wytwarzają żadnego produktu z pyłku szyszek rośliny. Dlatego pojęcie miodu cedrowego oznacza mieszaninę produktu miodowego z rafinowaną żywicą w mniej więcej równych proporcjach.

Taki miód ma doskonałe właściwości lecznicze i może pomóc w zapobieganiu i leczeniu chorób wirusowych i sercowo-naczyniowych..Ponadto środek poprawia odporność organizmu i metabolizm oraz ma dobre właściwości antyseptyczne. Po nałożeniu bandaża na otwartą ranę, miód z żywicy ochroni ranny obszar przed infekcją i przyspieszy gojenie..

Korzyści z produktów żywicznych dla skóry zostały również omówione powyżej, a zwłaszcza dla skóry głowy. Tak więc maska ​​z takiego miodu odpręży i ​​odmłodzi twarz, a także pomoże pozbyć się łupieżu..

Guma cedrowa to bardzo przydatny produkt, a jej stosowanie może nie tylko poprawić zdrowie człowieka, ale także korzystnie wpłynąć na jego nastrój. Oczywiście to lekarstwo nie jest panaceum na żadną konkretną chorobę..

Ale wzmocnienie odporności, poprawa metabolizmu w organizmie i działanie uspokajające jest całkiem możliwe.

Informacje zwrotne od internautów