Cechy perlitu i wermikulitu: podobieństwa i różnice

Wśród wielu nowoczesnych nawozów perlit i wermikulit nie zajmują ostatniego miejsca w uprawie kwiatów w pomieszczeniach. Do niedawna niewiele osób wiedziało o możliwości wykorzystania tych materiałów do tych celów, ale dziś można je bezpiecznie kupić w każdej kwiaciarni..

Pomimo tego, że perlit i wermikulit dla roślin są bardzo podobne, nadal istnieje różnica, a teraz dowiemy się, który.

Co to jest perlit

Przed przystąpieniem do porównania perlitu i wermikulitu rozważ każdy z materiałów oddzielnie..

Perłowiec jest skałą pochodzenia wulkanicznego i jest uważana za bardzo pożyteczny minerał.

W momencie zetknięcia się lawy z powierzchnią ziemi, a właściwie bezpośrednio po jej ochłodzeniu, powstaje minerał zwany obsydianem, który jest później uwadniany przez wody gruntowe. Powstały wodorotlenek obsydianu to perlit.

Materiał ten jest najbardziej rozpowszechniony w budownictwie, gdzie jest używany do izolacji dźwiękowej i cieplnej, a także do zmniejszania zagrożenia pożarowego. Często przed bezpośrednim użyciem perlit poddawany jest obróbce cieplnej w specjalnych piecach, gdzie pod wpływem wysokich temperatur pęcznieje (jak popcorn).

W efekcie otrzymujemy agroperlit, prezentowany w postaci jednorodnego materiału sypkiego. W rolnictwie najczęściej stosuje się go do mulczowania gleby, ale w uprawie kwiatów w pomieszczeniach okazał się doskonałą alternatywą dla stosowania piasku..

Jak wygląda perlit w przypadku kwiatów? W rzeczywistości nie jest to trudne do opisania, ponieważ perlit ekspandowany, podobnie jak opisany później wermikulit, jest rzeczywiście bardzo podobny do zwykłego piasku. Skład chemiczny perlitu jest prawie identyczny z piaskiem, ponieważ jest oparty na tlenku krzemu (IV).

Nie jest tajemnicą, że przygotowanie wielu mieszanek glebowych nie może obejść się bez udziału piasku, ponieważ jego obecność w glebie zapewnia dobrą przepuszczalność powietrza. Oznacza to, że uprawiając rośliny o słabym systemie korzeniowym, w tym kwiaty w pomieszczeniach, będziesz miał znacznie mniej problemów..

Jednak pomimo wszystkich pozytywnych aspektów piasek budowlany nie będzie zbyt przydatny dla roślin. Dlatego eksperci zalecają stosowanie tylko gruboziarnistego materiału w uprawie kwiatów, chociaż mieszkańcom miejskich megalopoli jest to dość trudne..

Perlit jest naturalną alternatywą dla takiego piasku, ponieważ jest materiałem obojętnym chemicznie i nie wchłaniającym wilgoci, co oznacza, że ​​jego główną funkcją jest spulchnianie gleby, ale nic więcej. Przy zastosowaniu tego materiału problem tworzenia się skorupy w górnej części gleby, który często pojawia się w wyniku zbrylania się gleby (wystarczy posypać powierzchnię gleby perlitem).

Wśród wad tego zamiennika piasku wyróżnia się niski ładunek dodatni, dzięki czemu materiał nie jest w stanie wiązać i gromadzić pierwiastków chemicznych z gleby, choć najczęściej nie jest to wymagane.

Inną charakterystyczną cechą perlitu jest jego lekko zasadowy odczyn, co należy wziąć pod uwagę przy uprawie roślin wymagających dużej kwasowości podłoża (np. Wśród mieszkańców wnętrz są to gardenia i azalie). W przeciwnym razie ilość użytego perlitu powinna odpowiadać ilości piasku, to znaczy rośliny o słabych korzeniach, które wymagają luźniejszej gleby, będą również potrzebowały więcej perlitu..

Nie oznacza to, że rośliny o mocniejszym systemie korzeniowym dobrze żyją w gęstej i zatkanej glebie, ale ilość opisywanego materiału w podłożu można bezpiecznie zmniejszyć.

Perlit doskonale nadaje się do ukorzeniania sadzonek, a kiełkowanie jest możliwe nawet w czystym materiale.

Jednak w większości przypadków hodowcy kwiatów używają mieszanki perlitu z torfem lub torfem..

Ponadto jest często używany do kiełkowania nasion, ponieważ zmieszany przyczynia się do ich bardziej równomiernego rozłożenia w glebie. Możliwe jest dodatkowe opylanie nasion tym materiałem.

Przy zakorzenieniu wodnym sadzonek perlit pomaga uniknąć ich gnicia, a podczas uprawy sadzonek roślin kwiatowych i warzywnych w perlicie choroby grzybowe są znacznie mniej powszechne (na przykład czarna noga).

Ze względu na wysoki poziom obojętności materiał ten jest często używany w hydroponice, gdzie jest również używany zarówno w czystej postaci, jak iw połączeniu z wermikulitem..

Co to jest wermikulit

Wermikulit to minerał należący do grupy hydromica. Jest to materiał przyjazny dla środowiska (praktycznie sterylny), który nie zawiera substancji ciężkich ani toksycznych. Należy również zaznaczyć, że nie ulega rozkładowi ani gniciu (co często jest spowodowane działaniem mikroorganizmów) i nie jest korzystnym środowiskiem dla gryzoni i owadów..

Na zewnątrz wermikulit jest materiałem, z którego uzyskuje się wermikulit handlowy, reprezentowany przez jasnoszarą rudę i sporadycznie grubsze frakcje czystej miki. Jego grube, średnie, a nawet drobne frakcje to wielowarstwowy materiał, który pozostaje odpowiedni do różnych mieszanek.

Drobne frakcje rudy są podobne do pyłu lub piasku, ale generalnie można je nazwać magazynem pierwiastków chemicznych, z których z czasem tworzą się blaszkowate kryształy miki (w zależności od specjalnych warunków geograficznych).

Ruda jest przetwarzana w koncentratorach, w których pobierana jest czysta mika rodzima, a następnie sortowana i wysyłana do wykorzystania w przemyśle elektrycznym. Pozostały materiał jest wysyłany do dalszej obróbki hydrotermalnej w piecu przenośnikowym (podgrzanym do 1400 stopni Fahrenheita).

W rezultacie frakcje rudy pęcznieją i rozwarstwiają się, zamieniając się w różne figurki, które wyglądają jak wermiszel. Następnie cała uzyskana masa jest kruszona i staje się bardziej podobna do płatków różnej wielkości: od pyłu do wielkości monet.

Wermikulit otrzymywany przez wypalanie, który ma swoją nazwę agrovermiculitis, - porowaty, lekki i sypki materiał z nieregularnymi łuskami. Zawiera wiele pierwiastków śladowych przydatnych dla roślin, wśród których wyróżniają się magnez, wapń, glin, potas, żelazo i krzem.Należy zauważyć, że różnica między perlitem a wermikulitem polega właśnie na obecności pierwiastków śladowych w tym ostatnim. Niemniej jednak większość tych cząstek ma postać trudno dostępną, dlatego wermikulit nie może być uważany za głównego dostawcę wszystkich niezbędnych roślinnych składników odżywczych..

Wysoka zdolność jonowymienna wermikulitu pozwala na zatrzymywanie dodatnio naładowanych jonów magnezu, potasu i innych pierwiastków nawozów stosowanych do gleby i stopniowe oddawanie ich roślinom.

Opisany materiał różni się również dość dużą pojemnością na wilgoć, ponieważ po zamoczeniu utrzymuje pięciokrotnie większą wagę..

Wspólną cechą perlitu i wermikulitu do kwiatów jest możliwość ich wykorzystania na różne sposoby: w czystej postaci (na przykład do ukorzeniania sadzonek lub kiełkujących nasion) oraz jako część innych mieszanek.Wermikulit doskonale chroni system korzeniowy roślin przed ekstremalnymi temperaturami, co jest bardzo ważne przy uprawie sadzonek, a ponieważ jest sterylny, nie ma w nim mikroorganizmów i grzybów, charakteryzuje się również zdolnością do zapobiegania pojawianiu się zgnilizny i chorób grzybowych. Sadzonki dobrze zakorzenione w agrowermikulicie i wypuszczone na potomstwo.

Ta cecha sprawiła, że ​​materiał był idealnym składnikiem mieszanek ziemnych w różnych proporcjach (do 50% podłoża glebowego), a luźność, porowatość i wilgotność gleby zawsze wracają do normy.

Wermikulit ze względu na swoją neutralną kwasowość (pH) znacznie ogranicza kwasowość podłoża glebowego i spowalnia proces jego zasolenia.

Pozytywne właściwości materiału przejawiają się również podczas zimowego przechowywania roślin cebulowych, ponieważ niska przewodność cieplna materiału pozwala na utrzymanie równowagi cieplnej wokół cebulek przy zachowaniu normalnej wymiany gazowej. Żarówki umieszczone w materiale nie gniją i nie ulegną infekcji grzybiczej.

Jaka jest różnica między perlitem a wermikulitem

Po szczegółowym zbadaniu perlitu i wermikulitu oraz po zapoznaniu się z ich składem i właściwościami można zauważyć pewne ogólne niuanse (na przykład przy użyciu obu materiałów mieszanina gleby nie zbryla się, a skorupa nie tworzy się na powierzchni podłoża), ale nie oznacza to, że są one całkowicie identyczne.

Badając cechy perlitu i wermikulitu i decydując, co jest najlepsze dla twoich kolorów, przede wszystkim powinieneś zwrócić uwagę na główne różnice: ciemniejsze zabarwienie wermikulitu i jego zdolność do gromadzenia i powolnego uwalniania minerałów i wody. Dlatego, preferując ten materiał, trzeba będzie zmniejszyć podlewanie roślin.

Jednocześnie perlit dzieli się znacznie szybciej z cieczą, co oznacza, wręcz przeciwnie, wzrasta częstotliwość jego wprowadzania do gleby.

Oba materiały są wyłącznie pochodzenia wulkanicznego perłowiec - to tylko roztopiony i spieniony piasek (można powiedzieć szkło), i wermikulit zawiera również pewne suplementy mineralne.

Jeśli chcesz ukorzenić sadzonki, lepiej dać pierwszeństwo wermikulitowi. Zapewnia mniejszy skurcz podczas szlifowania (mniej zbrylania), nie tworzy pustek podczas wypełniania i ma niskie właściwości ścierne (nie ma szkodliwego wpływu mechanicznego na korzenie).

Ponadto, w porównaniu z perlitem, wermikulit jest mniej higroskopijny i mniej jonowy. Nie można jednak ignorować zalet perlitu, ponieważ zapewnia on kapilarną dystrybucję wilgoci, znacznie łatwiej oddaje ciecz i szybciej wysycha między podlewaniami..

Zarówno perlit, jak i wermikulit mają wystarczająco dużo pozytywnych cech, co czyni je dobrą opcją na podłoże dla kwiatów w pomieszczeniach, ale tylko dzięki zrozumieniu, jaka jest między nimi różnica, możesz dokonać właściwego wyboru w każdej indywidualnej sytuacji..