Złoty korzeń: właściwości lecznicze i przeciwwskazania

Rhodiola rosea, który jest lepiej znany jako „złoty korzeń” roślina lecznicza, o podobnych właściwościach leczniczych do żeń-szeń. Preparaty wykonane na bazie tej rośliny stały się dużym osiągnięciem w praktyce lekarskiej i mają szerokie spektrum działania terapeutycznego..

Opis

Rhodiola rosea Jest długoterminowa roślina zielna rodziny tolstyankovy. Istnieje opinia, że ​​swoją drugą nazwę „złoty korzeń” zawdzięcza niezwykłemu kolorowi kłącza: brązu z macicą perłową. Zioło lecznicze jest wymienione w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej, obszar dystrybucji to kraje o klimacie umiarkowanym i zimnym. Lista obejmuje Anglię i Irlandię, Amerykę Północną, górzyste regiony Ałtaju, Pireneje i Alpy, Karpaty, w Rosji: Ural i Arktykę, Syberię, Daleki Wschód i Jakucję.

Roślina - soczysty, dwupienne, dorasta do 40 cm wysokości. Ma jeden centralny potężny korzeń z kilkoma cienkimi gałęziami. Łodygi są zwykle kilka, grube i mocne. Na nich są mięsiste liście, naprzemiennie, siedzące. Liście mogą mieć kształt podłużny, eliptyczny, spiczasty w trójkącie. Blacha liściowa wzdłuż krawędzi jest gładka lub z małymi zębami.

W czerwcu-lipcu Rhodiola kwitnie bujnymi kwiatostanami tarczycy z licznymi żółtymi kwiatami. Małe kwiaty mają od czterech do pięciu płatków.

Bliżej sierpnia owoce dojrzewają - wielolistne czerwone.

Skład chemiczny rośliny

Części złotego korzenia (podziemne i nadziemne) zawierają:

• Kwasy organiczne: szczawiowy, jabłkowy, bursztynowy, cytrynowy.
• Pierwiastki śladowe: mangan, srebro, cynk, miedź, fosfor, żelazo, magnez, chrom.
• Związki aromatyczne: rozawina, alkohol cynamonowy.
• Węglowodany: fruktoza, sacharoza, glukoza.
• Olejek eteryczny (aldehyd cynamonowy, alkohol fenyloetylowy, octan geranylu i inne składniki).
• Steroidy.
• Garbniki.
• Alkaloidy.
• Kwasy fenolokarboksylowe: galaretka i kawa.
• Flawonoidy.
• Kumaryny.

W sumie skład chemiczny zawiera około 140 składników.

Korzystne cechy

Dzięki licznym badaniom i doświadczeniom na zwierzętach przeprowadzonym w laboratoriach za granicą i na terenie WNP stwierdzono, że złoty korzeń ma następujące właściwości:

• Tonik;
• łagodzący;
• przeciwbakteryjny;
• przeciwnowotworowe;
• pobudzający;
• przeciwgorączkowy;
• antyalergiczny;
• gojenie się ran;
• pokrzepiający;
• przeciw starzeniu.

Składniki rośliny są w stanie zwiększyć ochronną funkcję czerwonych krwinek, co znacznie zwiększa odporność układu nerwowego na stresujące sytuacje. Preparaty roślinne aktywują produkcję glukozy i tlenu we krwi, co poprawia pracę i koncentrację mózgu, łagodzi zmęczenie psychiczne i fizyczne, zapewniając organizmowi rezerwy sił.

Rhodiola rosea jest w stanie normalizować ciśnienie krwi, zwiększać elastyczność ścian i przepuszczalność naczyń krwionośnych, zmniejszać bóle migrenowe.

Składniki rośliny działają przeciwdrobnoustrojowo na bakterie gronkowca, pałeczki rzeżączkowe, niwelują tworzenie się komórek rakowych.

Ekstrakt z różeńca górskiego jest skutecznie stosowany w leczeniu uzależnienia od alkoholu, palenia tytoniu i narkotyków (opium).

Wskazania medyczne do leków opartych na korzeniu leczniczym:

• neurastenia, histeria, schizofrenia;
• chroniczne zmęczenie;
• dystonia wegetatywno-naczyniowa;
• impotencja i inne zaburzenia narządów płciowych;
• niedociśnienie;
• choroba zakaźna;
• alergia;
• uszkodzenie radiacyjne;
• w okresie rehabilitacji po złamaniach;
• hipotermia i przegrzanie;
• gruźlica płuc;
• choroby dermatologiczne;
• rak prostaty;
• problemy ze wzrokiem i słuchem;
• policystyczny jajnik;
• mastopatia;
• wczesna menopauza i wiele innych.

Różeniec górski jest również popularny w kosmetyce: kremy działają regenerująco, odmładzająco, odżywczo. Wspiera skórę i zwiększa ochronę przed niekorzystnym wpływem środowiska. Poprawiają procesy metaboliczne, opóźniają utratę wilgoci, usuwają suchość, stany zapalne i spowalniają procesy starzenia się skóry.

Jak stosować Rhodiola rosea?

Rhodiola rosea jest używana w Medycyna ludowa w postaci wywarów, naparów, balsamów i okładów zewnętrznie. Sok z rośliny stosowany jest w leczeniu stanów zapalnych dziąseł, spojówek, ropni i czyraków, oczyszcza rany. Buliony są używane do płukania gardła w przypadku bólu gardła.

Napar

Napar jest używany z przeziębieniem. Aby go przygotować, weź 15 g suszonego korzenia, zalej 300 ml wrzącej wody, pozostaw na cztery godziny, szczelnie zawijając. Napar przyjmować pół godziny przed posiłkiem, trzy razy dziennie, pół szklanki.

Nastój

Pomaga nalewka z Rhodiola rosea z niedociśnieniem. Do nalewki należy wziąć 50 g pokruszonych korzeni, wlać dwie szklanki wódki i nalegać, okresowo potrząsając pojemnikiem, przez dwa tygodnie w ciemnym miejscu. Najpierw piją 5 kropli trzy razy dziennie, na pół godziny przed jedzeniem, następnie stopniowo zwiększają dawkę do 10 kropli.

Wywar

Rosół pomaga w leczeniu chorób układu sercowego wzmacnia naczynia krwionośne, zwiększa elastyczność ich ścian. Stosowanie wywarów pomaga w chorobach tarczycy, anemii i wysokim poziomie cukru we krwi. Płukanie bulionem łagodzi ból zęba, a tarcie skóry twarzy o stany zapalne i podrażnienia.

Aby przygotować w litrze wrzącej wody, włóż niekompletną łyżeczkę posiekanego korzenia, gotuj przez 10 minut. Następnie pozostaw do zaparzenia na godzinę, a następnie przefiltruj. Możesz pić do dwóch szklanek dziennie, jak herbata.

Herbata (kolekcja)

Kolekcja herbat, zwiększenie odporności:

• 20 g korzenia rhodiola;
• 15 g owoców głóg, korzeń przynęty i owoce róży;
• 15 g liści pokrzywy;
• 10 g dziurawca.

Mieszaninę wlewa się litrem wrzącej wody, podpala na 10 minut. Następnie nalegają przez trzy do czterech godzin, filtrują, biorą 50 ml trzy razy dziennie.

Szkody i przeciwwskazania

Korzeń różeńca górskiego pomimo swoich właściwości leczniczych posiada i przeciwwskazania:

• nerwowe pobudzenie;
• nadciśnienie;
• ciepło;
• Ciąża i laktacja.

Przyjmując leki co pięć dni, należy zrobić tygodniową przerwę, niektóre składniki rośliny przy długotrwałym stosowaniu mogą powodować odwrotny efekt: senność i przepracowanie.

Zakup surowców leczniczych

Korzenie rośliny są używane jako surowiec do produkcji leków. Są zbierane w sierpniu, ostrożnie wykopując je z ziemi. Kłącze jest oczyszczane, a następnie myte z przylegających cząstek ziemi, zgniłych części i usuwany jest brązowy korek. Korzeń jest cięty na kawałki o długości 10 cm, cięte wzdłuż jego długości. Następnie surowiec suszy się w temperaturze 50-60 ° C w specjalnych suszarkach lub rozprowadza na grubym papierze pod baldachimem. Przygotowane surowce wkładamy do worków papierowych lub tkaninowych, nie przechowuje się ich dłużej niż trzy lata.

Dziś złoty korzeń jest również popularny w projektowaniu krajobrazu, jego dekoracyjny wygląd może ozdobić każdy zakątek ogrodu. Nie jest trudno go wyhodować, ale korzyści są podwójne, a nawet potrójne: dekoracja miejsca, lekarstwa (gotowa apteczka pierwszej pomocy) i zachowanie dziś rzadkiej rośliny w przyrodzie.