Przyczyny pojawienia się i metody radzenia sobie z zgnilizną pomidorów w szklarni

Zgnilizna pomidorów jest zjawiskiem znanym wielu rolnikom. Ta choroba warzyw może być wywołana różnymi czynnikami, o których każdy właściciel osobistej działki powinien być świadomy..

Choroba występuje na roślinach sadzonych w otwartym terenie i może również wpływać na uprawy w warunkach szklarniowych. Zgnilizna pomidorów w szklarni jest dość powszechną chorobą, z którą musi walczyć co trzeci hodowca warzyw.

Aby podjąć wszelkie niezbędne środki, aby na czas zapobiegać i leczyć rośliny przed tym nieprzyjemnym zjawiskiem, musisz wiedzieć, co prowadzi do jego wystąpienia, jakie objawy wskazują na obecność infekcji i jak zagraża to pomidorom.

Opis choroby

Niektórzy właściciele obszaru podmiejskiego błędnie diagnozują, uważając, że górna zgnilizna ma charakter grzybowy. Infekcja wywołana przez kilka rodzajów mikroorganizmów pasożytujących na warzywach może naprawdę dołączyć do choroby.

Ale aktywny wzrost kolonii grzybów saprofitycznych zaczyna się tylko w sprzyjających warunkach. Do tego momentu bakterie znajdują się w glebie i nie powodują żadnych namacalnych szkód dla roślin. Początkową przyczyną pojawienia się pleśni jest nadal górna zgnilizna pomidorów, której leczenia lepiej nie odkładać.

Podczas dojrzewania owoców może tworzyć się na nich kilka plam o różnych kolorach. Początkowo zmiana ma zwykle zielony odcień, a następnie stopniowo zmienia swoją paletę, stając się szara, brązowa lub brązowa. Rzadziej na warzywach można znaleźć białe, różowe, a nawet niebieskawe pleśnie. W takich przypadkach możemy mówić o wtórnej infekcji owocu grzybami..

Zgnilizna górna występuje na jeszcze zielonych pomidorach, wpływając na nie nie tylko na zewnątrz, ale także wewnątrz. Początkowe ognisko choroby, zlokalizowane w górnej części pomidora, szybko się rozszerza. Skóra w miejscu zmiany staje się stopniowo twarda, a tkanki pod nią miękną i gniją. Po krótkim czasie od wystąpienia choroby owoce stają się czarne o 1/3 i kruszą się, nigdy nie dojrzewając.

Czasami zmiana występuje wewnątrz pomidora. W tym przypadku choroba przebiega bez widocznych objawów. Wnętrze pomidora gnije, zachowując swój wygląd. Kiedy proces gnicia miazgi jest zakończony, owoc kruszy się, skóra na nim pęka i staje się jasne, że ma miejsce podstępna dolegliwość.

Ponieważ choroba występuje najczęściej z powodu naruszenia wymagań agrotechnicznych dotyczących uprawy roślin, zagraża całej uprawie. Przy pierwszych oznakach zgnilizny wierzchołkowej pomidora należy natychmiast podjąć działania, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się zmiany. Aby właściwie leczyć rośliny uprawne, musisz zrozumieć, jakie czynniki doprowadziły do ​​wystąpienia choroby..

Przyczyny pojawienia się zgnilizny górnej

Ciemne plamy na skórze pomidorów, wskazujące na początkowy etap procesu gnicia, pojawiają się z powodu naruszenia zasad pielęgnacji warzyw. Zgnilizna górna z reguły wiąże się z brakiem jakichkolwiek pierwiastków śladowych. Może to być spowodowane niewystarczającym lub nadmiernym podlewaniem, a także nagłymi zmianami temperatury i wilgotności..

Za główny powód zamierania plonów uważa się brak wapnia. Pierwiastek ten bierze udział w tworzeniu się komórek w liściach i owocach. Jest to rodzaj budulca, bez którego tkanki warzyw zaczynają się rozkładać.

Niedobór wapnia występuje z 2 powodów:

1. 1. Roślina początkowo otrzymuje pierwiastek śladowy w niewielkiej ilości.
2. 2. Objętość wapnia dostarczanego do korzeni jest normalna, ale kultura z jakiegoś powodu nie przyswaja użytecznej substancji.

Jeśli pomidory nie otrzymują magnezu, boru, fluoru, fosforu, potasu, cynku, żelaza, miedzi i innych pierwiastków, nie wyklucza się również prawdopodobieństwa zgnilizny górnej. Czasami brak składników odżywczych wiąże się nie tylko z niewłaściwym podejściem do nawożenia stanowiska. Inne czynniki wpływają na zdolność roślin do wchłaniania i asymilacji niektórych pierwiastków śladowych:

• oświetlenie;
• typ gleby;
• reżim temperaturowy;
• poziom wilgotności;
• częstotliwość i objętość nawadniania.

Właściciel witryny będzie musiał zidentyfikować przyczynę sytuacji, aby sobie z nią poradzić i uratować swoje zbiory.

Brak wilgoci

Każdy żywy organizm potrzebuje takiego pierwiastka jak Ca. Uczestnicząc w tworzeniu nowych komórek zapewnia prawidłowy rozwój roślin. Bardzo często wapń jest wprowadzany do gleby w wystarczających ilościach, ale nie jest wchłaniany przez system korzeniowy i nie trafia do owoców pomidorów. Może to wynikać z braku odpowiedniego podlewania..

Faktem jest, że komórki roślinne otrzymują wszystkie przydatne substancje wraz z wodą. Wchłaniane przez system korzeniowy rozpuszczone pierwiastki śladowe są dostarczane specjalnymi kanałami do łodyg, liści, kwiatów i owoców. Jeśli kultura nie otrzymuje wystarczającej ilości wilgoci, różne związki nie mogą osiągnąć swojego celu. Poziom soli w glebie wzrasta, a rośliny więdną.

Pomidory wymagają regularnego i obfitego podlewania, zwłaszcza przy upalnej i suchej pogodzie. W takich okresach liście utrzymujące równowagę temperatur odparowują dużą ilość wilgoci. Czasami nawet wyciągają płyn z rozwijającego się owocu. W rezultacie zielone pomidory nie mają wilgoci, a co za tym idzie wapnia, który po prostu nie dostaje się do ich komórek..

Brak równowagi mikroelementów

Brak głównego budulca materiału komórkowego może powstać na tle nadmiaru innych pierwiastków, które mogą wyprzeć ten składnik. Nieprawidłowe stosowanie złożonych nawozów najczęściej prowadzi do takiej nierównowagi.

Najczęstszym takim przypadkiem jest nadmierne stosowanie nawozów azotowych. Główna substancja przyczynia się do wzrostu kwasowości gleby, która z kolei zatrzymuje wilgoć i zapobiega przedostawaniu się wapnia do korzeni w wymaganej ilości.

Azot przyspiesza wzrost zielonej masy. Liście i pędy boczne odprowadzają wilgoć i składniki odżywcze niezbędne do rozwoju jajników i owoców. W rezultacie pomidory z niedoborem mikroelementów czernieją i gniją.

Nadmiar magnezu, potasu zaburza wchłanianie wapnia. Brak fosforu, fluoru i boru wpływa w ten sam sposób na pomidory..

Zwiększony poziom soli w glebie

Jeśli gleba zawiera dużą ilość stałych związków chemicznych, można to zobaczyć gołym okiem. Powierzchnia ziemi pęka i staje się gęsto chrupiąca. Obfite podlewanie w tym przypadku jest bezużyteczne. Woda przejdzie przez taką glebę, nie zatrzymując się przy korzeniach. Wraz z wilgocią roślina traci wszystkie pożyteczne pierwiastki śladowe, które są potrzebne do pełnego wzrostu i rozwoju.

Pomidory rosnące na obszarach zasolonych są dwukrotnie bardziej narażone na zgniliznę wierzchołkową. Dlatego glebę należy regularnie poluzowywać i mulczować u korzeni, aby zatrzymać wilgoć i rozpuszczone w niej składniki odżywcze. Skład gleby można i należy regulować dostępnymi środkami takimi jak wapno, mączka dolomitowa czy popiół drzewny.

Inne czynniki

Każde naruszenie zaleceń agrotechnicznych dotyczących uprawy pomidorów może niekorzystnie wpłynąć na plon i doprowadzić do wystąpienia zgnilizny górnej. Istnieje tak zwany czynnik genetyczny. Różne sztucznie wyhodowane odmiany, charakteryzujące się niezwykłym wydłużonym kształtem owocu, są bardziej podatne na tę chorobę, ponieważ pierwotna zmiana występuje dokładnie w górnej części pomidora, gdzie nie dostaje się wystarczająca ilość pierwiastków śladowych.

Zbyt ścisłe ułożenie krzewów w szklarni i duża liczba liści na etapie dojrzewania owoców są szkodliwe dla roślin. Zmiany wilgotności i lekkości prowadzą do zmniejszenia zdolności komórek do przetwarzania składników odżywczych, co wywołuje rozwój choroby.

Bardzo wysoka temperatura w szklarni może również zaburzyć równowagę wodno-solną, nawet przy obfitym podlewaniu. Ponadto w takich warunkach owoce dojrzewają szybciej, zwłaszcza jeśli chodzi o wczesne odmiany pomidorów. Czasami system korzeniowy rośliny nie wytrzymuje takiego tempa wzrostu, a komórki owocu nie otrzymują wymaganej ilości witamin i mikroelementów, pokrywając się brązowymi plamami zgnilizny wierzchołkowej w miejscach, w których rozpoczął się proces obumierania tkanek.

Zapobieganie chorobom

Stara prawda, że ​​każdej chorobie łatwiej jest zapobiegać niż leczyć, odnosi się również do chorób roślin. Przed posadzeniem pomidorów lepiej natychmiast podjąć wszelkie środki, aby zapobiec rozwojowi zgnilizny górnej..

Jesienią miejsce należy wykopać, po uprzednim usunięciu z niego pozostałych części korzeni, wierzchołków i wszelkich innych pozostałości roślinnych. Jeśli to możliwe, lepiej sadzić pomidory w nowym miejscu..

Do wyboru materiału do sadzenia należy również podchodzić bardzo odpowiedzialnie. Istnieją specjalnie wyhodowane odmiany, które są odporne na chorobę. Do uprawy warzyw w szklarni powinieneś wybrać właśnie takie gatunki hybrydowe:

• Benito;
• Bolszewicki;
• faraon.

Przed sadzeniem nasiona są traktowane roztworami antyseptycznymi. Ta procedura jest przeprowadzana około 3 miesiące przed rozpoczęciem prac terenowych. Inokulum umieszcza się w torebce z gazy i umieszcza w 1% roztworze nadmanganianu potasu na pół godziny. Następnie przemyto wodą i wysuszono.

Przed posadzeniem nasion ogród należy również przesypać nadmanganianem potasu rozcieńczonym w gorącej wodzie. 1 g składnika aktywnego wystarcza na 10 litrów. Sklepy specjalistyczne mają gotowe środki dezynfekujące, których można użyć do leczenia witryny.

W okresie wegetacji, kwitnienia i owocowania konieczne jest ścisłe przestrzeganie zasad podlewania pomidorów, terminowe poluzowanie ziemi i stosowanie złożonego opatrunku korzeniowego i dolistnego, kierując się instrukcjami stosowania tych substancji.

Metody kontroli chorób

Jeśli środki zapobiegawcze nie przyniosły pożądanego rezultatu, a choroba nadal dawała się odczuć brązowymi plamami na zielonych pomidorach, nie rozpaczaj. Doświadczeni hodowcy wymyślili kilka prostych sposobów na wczesne zwalczanie zgnilizny:

1. 1. Dolistny opatrunek wierzchni z popiołem. 300 g produktów spalania wlewa się do 1 litra wrzącej wody i gotuje przez 25 minut. Następnie mieszaninę umieszcza się w wiadrze i dodaje ciepłą wodę do pełnej objętości. Powstały roztwór spryskuje się krzewami pomidorów 1 raz w ciągu 3-4 dni.
2. 2. Przetwarzanie owoców słabym roztworem kalcynowanej soli tworzy na pomidorach cienki film, który chroni je przed gniciem. Aby przygotować lek, potrzebujesz 250 g proszku i 10 litrów wody.
3. 3. Spryskanie dorosłych roślin płynem Bordeaux pozwala pozbyć się różnych chorób, w tym zgnilizny wierzchołkowej. Ten dobrze znany środek zawiera wapno palone i siarczan miedzi. Możesz kupić gotowy produkt lub samodzielnie przygotować działające rozwiązanie.
4. 4,5 g azotanu wapnia rozcieńczonego w 10 litrach wody jest dobrym lekarstwem na zgniliznę wierzchołkową.
5. 5. Jeśli przyczyną choroby jest brak wilgoci w podwyższonych temperaturach, to oprócz zwiększenia objętości wody lub liczby nawadnień można usunąć nawet do 50% liści. Pomoże to w redystrybucji wilgoci i skierowaniu jej do komórek owocowych, co pozwoli wapniowi i innym substancjom dostać się do pomidorów w wymaganej ilości. Przywrócenie równowagi pierwiastków śladowych jest jedną z głównych metod zwalczania zgnilizny wierzchołkowej.

Obróbkę dolistną warzyw należy przeprowadzać 2 razy w tygodniu. Niezależnie od wybranego preparatu, podczas 1 zabiegu nie należy używać więcej niż 5 litrów roztworu roboczego na 1 m². Podczas całego okresu dojrzewania pomidorów zaleca się monitorowanie utrzymania optymalnego reżimu temperatury, poziomu wilgotności i oświetlenia w szklarni..

Odpowiednie środki zwalczania zgnilizny wierzchołkowej uratują większość upraw, a różne metody zapobiegania znacznie zmniejszą ryzyko tej choroby w przyszłości..