Zakażenie ptasim metapneumowirusem: co to jest i jak walczyć

Choroby zwierząt gospodarskich, w szczególności ptaków, dzielą się na zakaźne, pasożytnicze i niezakaźne. Choroby zakaźne są uważane za najbardziej niebezpieczne i są generowane przez wirusy i bakterie, które dostają się do organizmu. Jednym z tych nieszczęść jest metapneumowirus.

Co to jest metapneumowirus u ptaków

Ptasi metapneumowirus (MPVV) jest przyczyną zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy u ptaków i przyczyną zespołu obrzęku głowy (SHS). Po raz pierwszy został nagrany w 1970 roku w RPA, ale do dziś w niektórych krajach nie został oficjalnie zarejestrowany..Początkowo sądzono, że choroba ta ma charakter bakteryjny, ale później, wykorzystując badanie ptasich embrionów i fragmentów tkanek z tchawicy, wyizolowano czynnik etiologiczny TRT, identyfikując go jako wirusa. Początkowo był klasyfikowany jako pneumowirus, ale po odkryciu podobnych form wirusa został przeklasyfikowany jako metapneumowirus.

Jak dochodzi do infekcji

Zakażenie tym wirusem odbywa się poziomo (od jednej osoby do drugiej przez powietrze lub wydzieliny). Główną metodą przenoszenia jest bezpośredni kontakt zakażonych ptaków ze zdrowymi (poprzez kichanie infekcja przenosi się na pokarm, pióra innych ptaków). Woda i żywność mogą również działać jako tymczasowe nośniki (szczep staje się niestabilny w środowisku zewnętrznym, dlatego nie żyje długo poza organizmem).

Istnieje możliwość jego pionowej transmisji (z matki na potomstwo). Wirus metapneumowirusa został znaleziony na nowo urodzonych kurczakach, co wskazuje na możliwość zakażenia jaj. Nawet ludzie mogą przyczynić się do dalszego przenoszenia wirusa, przenosząc go na buty i ubrania..

Który ptak hodowlany jest dotknięty

Wirus był pierwotnie widoczny u indyków. Ale dzisiaj lista możliwych gatunków ptaków podatnych na tę chorobę została znacznie uzupełniona i obejmuje:

• indyki;
• kurczaki;
• kaczki;
• bażanty;
• strusie;
• perliczka.

Wśród dzikich ptaków odnotowano przypadki tej choroby u mew, jaskółek i wróbli..

Patogeneza

W organizmie wirus zaczyna aktywnie namnażać się na komórkach nabłonka dróg oddechowych, wywołując swoją aktywnością utratę rzęsek przez nabłonek. Z kolei pozbawiona tych rzęsek błona śluzowa nie jest w stanie oprzeć się wtórnym infekcjom, które wnikając do organizmu zmniejszają już nieskuteczną walkę organizmu z metapneumowirusem.

Objawy kliniczne

Klasycznymi objawami metapneumowirusa są kichanie, kaszel, wydzielina śluzowa z nosa, a także obrzęk głowy i zapalenie spojówek. Ponieważ wirusowi temu towarzyszą choroby układu oddechowego, objawy będą do nich bardzo podobne, z czasem wpływ wirusa na organizm ptaka przenosi się na układ rozrodczy i nerwowy..

Ptak przestaje nieść lub jakość jego jaj jest znacznie obniżona - skorupa ulega pogorszeniu. Wpływ wirusa na układ nerwowy można zauważyć zwracając uwagę na objawy takie jak kręcz szyi i opistotonus (postawa konwulsyjna z wygięciem pleców i odrzuceniem głowy do tyłu).

Diagnostyka i testy laboratoryjne

Niemożliwe jest postawienie dokładnej diagnozy na podstawie samych dowodów klinicznych.

Metoda ELISA

Aby przeprowadzić enzymatyczny test immunosorpcyjny (ELISA) z wyraźnym ostrym przebiegiem choroby, zaleca się dwukrotne pobranie materiału (krwi): przy pierwszych objawach choroby i 2-3 tygodnie później. Jeśli objawy kliniczne są umiarkowane w okresie karmienia, a następnie spada wydajność drobiu, zaleca się użycie materiału do analiz po uboju drobiu..

Połączone użycie testu ELISA i PCR

Do jednoczesnej analizy dwoma metodami, przy pierwszych objawach choroby pobiera się próbki materiału (wymazy) z zatok nosowych i tchawicy do analizy PCR. W przypadku ciężkiego nasilenia objawów choroby nie zaleca się pobierania materiału. Warto wybierać osoby z umiarkowanymi objawami objawów.. Do analizy ELISA pobiera się krew od osobników z tego samego stada. Dzięki temu można dowiedzieć się, czy ptak miał wcześniej kontakt z tym wirusem..

Zmiany patologiczne

Sam matapneumowirus rzadko powoduje wyraźne zmiany patologiczne. W niektórych przypadkach można zdiagnozować obrzęk głowy i szyi, obrzęk powiek i zapalenie spojówek. Podczas badania zatok przynosowych i tchawicy można zauważyć obrzęk, złuszczanie się nabłonka rzęskowego i obecność wysięku.

Interpretacja wyników laboratoryjnych

Do postawienia prawidłowej diagnozy potrzebne są serologiczne i molekularne dane diagnostyczne. Pierwsze badanie ma na celu zidentyfikowanie przeciwciał wytwarzanych przez organizm do walki z wirusem. Drugi rodzaj diagnozy ma na celu identyfikację czynnika wywołującego chorobę na różnych próbkach biologicznych..

Wirus zawiera pojedynczy niesegmentowany zwinięty (-) RNA. Mikroskopia elektronowa pokazuje, że MPVP jest pleomorficzny, z frędzlami i zwykle z grubsza kulistym konturem..

Metoda kontroli i szczepienia

Zaleca się stosowanie żywych szczepionek przeciwko temu wirusowi. Inaktywowanych nie stosuje się ze względu na to, że wykazują niską skuteczność u młodych zwierząt, powodują wzrost poziomu stresu u ptaka, co z kolei wpływa na jego produktywność i rozwój Zaletą szczepionek żywych jest to, że tworzą miejscową odporność w górnych drogach oddechowych. sposoby.

Zapewnienie odpowiedniej ochrony

Aby chronić stado drobiu przed tą infekcją, należy przeprowadzić terminowe szczepienia, a także przestrzegać standardów utrzymania: obsady, czystości pomieszczeń i kontroli jakości paszy. Warto pamiętać, że metapneumowirus jest skutecznie eliminowany we wczesnych stadiach diagnozy, dlatego przy pierwszym podejrzeniu należy przeprowadzić wszystkie niezbędne badania w celu postawienia diagnozy i podjąć działania, aby skutecznie pozbyć się wirusa.