Chubushnik: sadzenie i pielęgnacja, rozmnażanie i gatunek

Roślina chubushnik (łac. Philadelphus)

, lub jaśmin ogrodowy, należy do rodzaju krzewów liściastych i pół-liściastych z rodziny Hortensia. Nazywaliśmy jaśminowym kwiatem pomarańczy ze względu na jego charakterystyczny słodkawy aromat i podobieństwo kwiatów tych dwóch roślin. Łacińska nazwa Philadelphus chubushnik została nadana na cześć króla Egiptu Ptolemeusza Philadelphusa i nazywa się ją chubushnik, ponieważ dysze chubuki i rur zostały wykonane z mocnego drewna z miękkim rdzeniem. W naturze krzew chubushnik jest powszechny w Ameryce Północnej, Europie i Azji Wschodniej. Według różnych źródeł w naturze występuje od 50 do 70 gatunków chubushnika, a wiele odmian tej rośliny zostało wyhodowanych w kulturze.

Krzew Chubushnik - opis

Liczne pnie wszystkich krzewów tego rodzaju pokryte są cienką szarą korą. U młodych pędów kora jest przeważnie brązowa, łuszcząca się. Drewno chubushnika jest twarde, rdzeń szeroki. Liście proste mają długość od 2 do 7 cm, w zależności od gatunku, wydłużone, jajowate lub szeroko jajowate. Zwykle na końcach młodych pędów powstają pachnące, proste, półpełne lub podwójne chubushnik zebrane w pędzelku. Owocem chubushnika jest trójpentaedrne pudełko z małymi nasionami. Chubushnik ogród zimotrwały jednak każdy rodzaj rośliny, w zależności od warunków klimatycznych obszaru uprawy, zachowuje się inaczej. Niemniej jednak, nawet jeśli krzew chubushnik bardzo cierpi z powodu mrozu w surową zimę, tylko jego część naziemna umrze, a jeśli odetniesz go na wiosnę, to dzięki potężnemu systemowi korzeniowemu rośliny chubushnik bardzo szybko odrośnie i przywróci efekt dekoracyjny.

Sadzenie Chubushnik

Kiedy sadzić chubushnika

Chubushnik sadzi się na otwartych, słonecznych terenach, gdzie będzie kwitnąć i bujnie smakować. W cieniu kwiaty krzewu kwitną małe, a pędy są zbyt rozciągnięte. Optymalny skład gleby dla chubushnika to próchnica, piasek i ziemia liściasta w stosunku 1: 2: 3, a jeśli gleba na miejscu nie ma dobrej przepuszczalności wody, podczas sadzenia do dołu dodaje się warstwę drenażową. Lepiej jest sadzić makietę jesienią, od połowy września do połowy października. Na wiosnę można posadzić sztuczną pomarańczę, ale sadzenie jej na wiosnę jest skomplikowane ze względu na to, że trzeba mieć na to czas, zanim pąki się otworzą na drzewach.

Jak sadzić chubushnika

Jeśli sadzisz kilka krzewów, wykop dziury w odległości od 50 do 150 cm, w zależności od tego, jak będzie dorosła roślina. Jeśli zdecydujesz się posadzić żywopłot chubushnik, sadzonki sadzi się w odległości 50-70 cm od siebie. Warstwę drenażową z łamanej cegły i piasku o grubości 15 cm wlewa się do otworu o wymiarach 60x60x60, a następnie warstwę mieszanki gruntowej, której skład opisano w poprzednim rozdziale. Wskazane jest zrobienie tego na tydzień lub dwa przed posadzeniem pomarańczy. Gdy gleba osiada, korzeń sadzonki zanurza się w dołku tak, aby jego szyjka korzeniowa zrównała się z powierzchnią działki, a następnie otwór przykrywa się żyzną glebą. Po posadzeniu sadzonki chubushnika są obficie nawilżane, wlewając pod każdą 2-3 wiadra wody. Gdy gleba opadnie po podlaniu, dodaj suchą ziemię do dołków. Nie ma znaczenia, czy po osiadaniu szyjka korzeniowa zapadnie się w glebę o 3 cm, ale jest to maksymalna bezpieczna głębokość - przy głębszym szyjce korzeniowej możliwe jest jej rozpad. Dzień lub dwa po posadzeniu, ściółkę przy łodydze sadzonki mulczujemy torfem lub trocinami warstwą 3-4 cm.

Opieka Chubushnik

Jak dbać o chubushnika

Jeśli roślinie brakuje wilgoci, jej liście powiedzą ci o tym. Chubushniki nie znoszą dobrze suszy, aw najgorętszym okresie lata ich liście tracą jędrność i zwisają bez dostatecznego podlewania. Zaleca się podlewać chubushnik co tydzień dwoma lub trzema wiadrami wody, aw okresie kwitnienia podlewanie będzie musiało odbywać się prawie codziennie. Po zwilżeniu gleby na miejscu należy poluzować glebę wokół krzaków i usunąć chwasty. Przypominamy: jeśli ściółkujesz miejsce na wiosnę, będziesz musiał znacznie rzadziej podlewać, poluzowywać i chwastować glebę. Jeśli chodzi o odżywianie chubushnika, najlepiej reaguje na wprowadzenie gnojowicy (w stosunku 1:10) - jedno wiadro tego nawozu wylewa się raz w roku pod każdy dorosły krzew chubushnika i zaleca się to robić wiosną. Po kwitnieniu chubushnik nawozi się popiołem drzewnym, rozrzucając go wokół koła pnia przed podlaniem. Od czwartego roku życia można prowadzić wiosenne karmienie złożonymi nawozami mineralnymi w ilości 30 g superfosfatu, 15 g mocznika i taką samą ilość siarczanu potasu na wiadro wody, co powinno wystarczyć na dwa dorosłe krzewy. Po kwitnieniu na 1 m² działki wprowadza się 15 g siarczanu potasu i 25 g superfosfatu. Potas można zastąpić posypując pod każdym krzakiem 100-150 g popiołu drzewnego. Nawozy azotowe stosuje się tylko wiosną.

Przycinanie Chubushnik

Jeśli chcesz zobaczyć bujne kwitnienie pomarańczy co roku, należy ją regularnie przycinać. Osobliwością rośliny jest to, że obficie kwitną tylko silne pędy zeszłego roku, a jeśli kwiaty pojawiają się na cienkich i słabych starych gałęziach, to w znacznie mniejszych ilościach, a krzew wygląda z tego powodu na zaniedbany. Dlatego po wyblaknięciu chubushnika należy odciąć wyblakłe gałęzie do silnych pędów tego roku, które znajdują się poniżej. Uwaga: z czasem młode przyrosty tego roku stają się silniejsze, co oznacza, że ​​w przyszłym roku można spodziewać się od nich obfitego kwitnienia. Cięcie chubushnika jesienią zapewnia również sanitarne czyszczenie krzewu: usuwa się gałęzie i pędy zagęszczające koronę, a także suche, bolesne lub złamane. Co trzy lata usuwaj pędy, które mają ponad 12 lat. Przycinanie odmładzające wykonuje się wczesną wiosną: kilka pni skraca się do 30 cm, pozostałe przycina się do poziomu gleby. Sekcje są traktowane boiskiem ogrodowym, gleba wokół krzewu jest ściółkowana torfem. Jesienią z uśpionych pąków wyrosną silne młode pędy. Ale zanim pokroisz chubushnik, upewnij się, że przepływ soków jeszcze się nie rozpoczął.

Przeszczep Chubushnika

Chubushnik łatwo toleruje przeszczep, zwłaszcza jeśli podejmiesz tę procedurę w sposób odpowiedzialny, ale będziesz musiał poświęcić jego bujną koronę, a tym samym stracić rok kwitnienia. Najpierw musisz przygotować otwór na krzak - dwa tygodnie przed przeszczepem, aby ziemia się uspokoiła. Następnie musisz obficie podlać krzak, który zamierzasz przesadzić, po dniu usunąć połowę starych pędów pod korzeniem, a resztę skrócić. Teraz możesz wykopać krzak i przenieść go w nowe miejsce, nie zapominając o dokładnym podlaniu po przesadzeniu. Moment, w którym można przesadzić próbkę pomarańczy, pokrywa się z momentem jej pierwszego sadzenia - od połowy września do połowy października lub wiosną, gdy pąki jeszcze się nie otworzyły. Jednak przesadzanie jesiennej pomarańczy jest znacznie wygodniejsze w tym sensie, że nie kończy ci się czas, co oznacza, że ​​możesz wykonać tę pracę lepiej..

Szkodniki i choroby chubushnika

Wśród nielicznych wrogów chubushnika są mszyce fasoli, przędziorków i ryjkowce zielonolistne. Mszyce są niszczone przez obróbkę krzewów Karbofosem lub Rogorem zgodnie z instrukcjami. W walce z przędziorkami dobrze sprawdziły się takie środki jak trzyprocentowa emulsja Keltanu lub dwuprocentowy roztwór fosfamidu, które są stosowane do traktowania krzewów pozornie pomarańczy dwa do trzech razy w odstępach tygodniowych. Larwy i chrząszcze ryjkowca giną od oprysków chlorofosem.

Chubushnik na Syberii iw regionie moskiewskim

Czytelnicy często zadają pytania, który chubushnik jest bardziej odpowiedni dla regionu moskiewskiego i czy można uprawiać tę roślinę na Syberii. Chubushnik wcale nie jest kapryśną rośliną, ponadto jest mrozoodporny, dlatego nie ma dużych różnic w warunkach jej uprawy w regionach południowych lub w regionie moskiewskim. Jeśli chodzi o Syberię, istnieją odporne na zimę odmiany korony pomarańczowej z żywotnym systemem korzeniowym, które bez zadaszenia wytrzymują mrozy do -35 ºC! A jeśli weźmiesz pod uwagę, że na Syberii zawsze jest dużo śniegu, nie możesz martwić się zimowaniem mniej odpornych gatunków i odmian..

Powielanie chubushnika

Jak rozmnażać chubushnik

Sadzenie i pielęgnacja chubushnika jest prosta i nieuciążliwa, a metody hodowli jaśminu ogrodowego również nie będą dla ciebie trudne. Chubushnik rozmnaża się generatywnie (przez nasiona) i wegetatywnie - dzieląc krzew, sadzonki i odkłady. I chociaż rozmnażanie nasion w przypadku makiety pomarańczy jest znacznie łatwiejsze niż w przypadku innych roślin, to makiety odmianowe rozmnaża się wegetatywnie, ponieważ sadzonki nie zawsze dziedziczą cechy swoich rodziców.

Rozmnażanie nasion chubushnika

Przed wysiewem nasiona pomarańczy należy rozwarstwiać przez dwa miesiące w temperaturze 2-3 ºC. Aby to zrobić, w styczniu miesza się je z mokrym piaskiem i torfem, umieszcza w pojemniku i trzyma do wiosny w pudełku na warzywa w lodówce. W marcu nasiona wysiewa się w skrzynkach wypełnionych mieszaniną gleby liściastej, próchnicznej i torfowej w stosunku 1: 1: 2 z dodatkiem połowy części piasku, posypaną piaskiem na wierzchu i przykrytą szkłem. Gleba jest utrzymywana w stanie lekko wilgotnym za pomocą opryskiwacza do nawadniania - będziesz musiał opryskiwać uprawy dwa do trzech razy dziennie. Po półtora tygodnia spodziewaj się pędów, a gdy tylko rozwiną się kilka liści, przeszczep sadzonki na otwarty teren, budując dla nich po raz pierwszy ochronę przed słońcem.

Rozmnażanie chubushnika przez zielone sadzonki

Ta metoda hodowli jest najbardziej niezawodna, ponieważ daje stuprocentowe ukorzenienie. Sadzonki są wycinane z rozwiniętych dużych pędów, jednak nie należy w tym celu pobierać pędów wzrostu z szerokim, pustym rdzeniem i dużą odległością między pąkami, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo rozwoju procesów gnilnych w tych jamach. Najlepszym materiałem do sadzenia są zielone sadzonki z piętą - pędy roczne z częścią zeszłorocznego pędu. Cięcie cięcia piętą jest traktowane preparatem korzeniowym, sadzone w pojemnikach z mieszaniną gleby odżywczej i piasku na głębokość 0,5 cm według schematu 40x10, przykryte polietylenową lub szklaną nasadką w celu stworzenia warunków szklarniowych i umieszczone pod rozproszonym światłem. Podczas ukorzeniania sadzonki wymagają częstego opryskiwania..

Rozmnażanie Chubushnika przez warstwowanie

Warstwy Chubushnika tworzą się łatwo, procent ich ukorzeniania jest również bardzo wysoki - 50-70%. Najlepiej rozmnażać chubushnik przez nakładanie warstw po przycięciu odmładzającym, gdy krzew jest cięty na wysokości 5-7 cm od poziomu powierzchni. Gleba wokół buszu jest wykopywana, nawożona i wyrównana. Młody pęd w pobliżu dolnego pąka jest ciągnięty miękkim drutem, umieszczany w wykopanym wcześniej rowku o głębokości 1,5 cm, zabezpieczany i zaszczepiany. W ten sposób kilka pędów można odwrócić od jednego krzewu, układając je promieniście, a pod koniec sezonu wegetacyjnego będziesz miał kilka roślin z silnym systemem korzeniowym. Następnej wiosny są oddzielane od rośliny matecznej, wykopywane i uprawiane przez kolejne dwa lata.

Rozmnażanie chubushnika przez podzielenie buszu

Wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków lub jesienią po opadnięciu liści, wykopuje się zarośniętą makietę, dzieli na kilka części i szybko sadzi w nowych miejscach, aby delenki nie miały czasu na wyschnięcie. Podczas podziału krzewu usuwa się stare gałęzie, zagęszczając krzew i wykopuje młode pędy.

Ogród Chubushnik zimą

Chubushnik jesienią (przygotowanie do zimy)

Jesienią po kwitnieniu chubushnik poddaje się przycinaniu sanitarnemu i przerzedzającemu, do gleby wprowadzane są nawozy fosforowo-potasowe, a glebę wokół buszu ściółkuje się grubą warstwą torfu lub trocin.

Zimujący chubushnik

Chubushnik hibernuje bez schronienia i choć silne mrozy uszkadzają niekiedy wierzchołki młodych pędów, to wiosną po przycięciu czubusznik zaczyna rosnąć z nową energią. Zimą nie jest wymagana opieka nad chubushnikiem.

Rodzaje i odmiany chubushnika

W kulturze uprawia się kilka rodzajów chubushnika i wiele odmian hodowanych przez hodowców.

Pospolity mock-pomarańczowy lub blady (Philadelphus pallidus)

pochodzi z południa Europy Zachodniej i Kaukazu. To właśnie ten gatunek jest pierwszym z czubuszników, który kwitnie w regionie moskiewskim. Wysokość wspólnego chubushnika może sięgać 3 m, jego pędy są wyprostowane, nagie. Liście o długości do 8 cm są proste, podłużne, eliptyczne, z rzadkimi ząbkami na krawędziach i spiczastym czubkiem - górna strona liścia jest naga, jasnozielona, ​​dolna owłosiona, bladozielona. Białokremowe kwiaty o średnicy do 3 cm i silnym przyjemnym aromacie zbiera się w 5-7 kawałkach w kwiatostany racemose. Gatunek jest zimotrwały i wytrzymuje temperatury do -25 ºC. Ma kilka form dekoracyjnych: złotą, wielkokwiatową, podwójną, posrebrzaną, wierzbową i niską. Spośród odmian bardziej popularnych niż inne:

• chubushnik dziewiczy - odmiana stworzona przez Lemoine w 1909 r., o wysokości od 2 do 3 m, z szeroką koroną, brązowymi pędami i łuszczącą się korą. Liście do 7 cm długości, spiczaste, owalne, ciemnozielone, jesienią żółte. Kwitnie w lipcu w racemozowatych kwiatostanach do 14 cm długości, z białych pełnych kwiatów do 5 cm średnicy. Dekoracyjność tej odmiany utrzymuje się do 20 lat;
• chubushnik Belle Etual - główne osiągnięcie Emile Lemoine jako hodowcy. W naszych warunkach krzew tej odmiany rzadko rośnie powyżej metra, choć we Francji rośnie półtora raza. Liście tej odmiany mają wysuniętą końcówkę, drobne kwiaty o zapachu truskawki, proste, dzwonkowate, z dużą karminową plamką pośrodku, osiągające średnicę 4 cm;
• chubushnik Bicolor - ma pojedyncze kwiaty, wieńczące boczne pędy pachowe i osiągające średnicę do 5 cm Krzew jest puszysty, wysokość - do 2 m Odmiana często wykorzystywana w kształtowaniu krajobrazu.

Korona mock-orange (Philadelphus coronarius)

- gatunek południowoeuropejski do 3 m wysokości, występujący naturalnie na Kaukazie, w Azji Mniejszej i Europie Południowej. Ma młode pędy o barwie od żółtawej do czerwonobrązowej, z pękniętą korą i gęstymi liśćmi. Liście są przeciwległe, owalne, z rzadkimi zębami na krawędziach, ogonkowe, nagie na górnej stronie talerza, owłosione na dolnych żyłach. Pachnące kremowe kwiaty o średnicy do 5 cm zbiera się w racemozowych końcowych kwiatostanach po 5-7 sztuk. Ten gatunek kwitnie do trzech tygodni. Odporny na dym, gaz, zimno - wytrzymuje mrozy do -25 ºC. Najlepsze odmiany:

• Aureus - szybko rosnący krzew o wysokości 2-3 m, z kulistą koroną o jasnożółtych liściach, które latem zmieniają kolor na żółtozielony i pozostają tak do opadnięcia liści. Liczne kwiaty na tle liści są prawie nie do odróżnienia, ale o zakwitnięciu krzewu można przesądzić nawet z daleka jego niesamowity aromat. Wartość odmiany reprezentuje liść chubushnika o niezwykłym kolorze i silnym aromacie kwiatów;
• Variegatus, lub Odmiana Bowles - krzew do 3 m wysokości z kremowym szerokim nieregularnym paskiem wzdłuż krawędzi liści;
• Innosens - zwarty, średniej wielkości krzew - nie wyższy niż 2 m - o pojedynczych białych, prostych kwiatach i mocnym aromacie. Liście w nierównych kremowych plamkach.

Chubushnik Lemoine (Philadelphus x lemoinei)

- hybryda między drobnolistną mock-orange i pospolitą mock-orange. W kulturze jest szeroko rozpowszechniony w Europie i Ameryce Północnej. Gatunek ten osiąga wysokość 3 m, ma rozłożyste gałęzie z jajowatymi lancetowatymi liśćmi do 4 cm długości i duże, pachnące biało kwiaty zebrane w grona po 3-7 sztuk. Ta hybryda ma wiele odmian, które zyskały dużą popularność wśród profesjonalistów i amatorów:

• Opończa gronostaja (Manteau d`Ermine) - krzew nie wyższy niż 1 m, z wdzięcznymi półpełnymi białymi kwiatami, obficie kwitnący do półtora miesiąca;
• chubushnik Shneersturm - to dziewiczy chubushnik o pachnących białych kwiatach o średnicy 2-2,5 cm, zebranych w grona - liście są duże, ciemnozielone, żółkną jesienią. Krzew do 2 m wysokości;
• Lodowiec - Terry mock-orange z pęczkami dużych, pachnących białych kwiatów, które kwitną przez około trzy tygodnie - krzew do 2 m wysokości;
• Urok - jeden z najpiękniejszych chubushników: gęsto podwójne duże śnieżnobiałe kwiaty, prawie bezwonne, zebrane w kwiatostany po 9 lub więcej kawałków na krzaku o wysokości do 2 m. Wadą tej odmiany jest to, że jej dolna część jest naga, dlatego do przywrócenia jego dekoracyjność, profesjonaliści zalecają sadzenie przed nim skarłowaciałego krzewu;
• chubushnik Snowstorm - krzew do 2 m wysokości - podwójne białe kwiaty zebrane są w kwiatostany po 7-9 sztuk i kwitną obficie przez około 3 tygodnie.

Oprócz opisanych gatunków, chubushniki Schrenka, Gordona są uprawiane w kulturze, szerokolistne, cienkolistne, szarawe, puszyste, bezwonne, drobnolistne, wielkokwiatowe i kaukaskie.