Wilczomlecz wewnętrzny - od palmy po kaktusa

Wilczomlecz jest rzadką rośliną domową, która wymaga tak niewielkiej uwagi i opieki. Jego ulubionym miejscem w pomieszczeniach jest półcień. W warunkach naturalnych może rosnąć w gorących subtropikach na jałowych piaskach i kamieniach. Kwiaty trojeści są nieatrakcyjne, ale liście i łodygi zachwycają różnorodnością kształtów i kolorów. W zależności od gatunku kultura może przypominać figę, palmę lub kaktusa. Należy do sukulentów, więc przetrwa nawet w niedoświadczonych rękach początkujących hodowców, mocno zniesie suche powietrze, cieniowanie, nieregularne podlewanie i zmiany temperatury.

Ogólne oznaki Milkweed

Sukulenty wyróżniają się zdolnością do magazynowania wilgoci i składników odżywczych w łodygach i liściach. Cała rodzina Euphorbia posiada tę umiejętność. Ze względu na swoją strukturę te odporne rośliny mogą z łatwością przetrwać sezonowe i dobowe wahania temperatury, a także suszę. Na terenie Rosji występuje 160 gatunków dzikich wilczomleczów: jednoroczne i wieloletnie trawy, krzewy i coś w rodzaju małych drzewek.

Łacińska nazwa - Wilczomlecz - roślina otrzymana od starożytnego rzymskiego lekarza Euforby, który wiedział, jak zrobić cenne kompozycje lecznicze z trojeści. Ogólna nazwa - wilczomlecz - łączy wiele rodzajów kwiatów, które różnią się wyglądem. Krzewy te są liściaste lub kolczaste z regularnymi, mięsistymi, przypominającymi kaktusy lub fasetowanymi łodygami. Wspólna dla wszystkich gatunków jest obecność toksycznego mlecznego soku w tkankach.

W łodygach gromadzą się rezerwy wilgoci sukulentów. Mają też inne rodzaje adaptacji do gorącego klimatu:

• niewielka liczba aparatów szparkowych na powierzchni liścia;
• ciernie zamiast blaszek liściowych (zmniejszają parowanie);
• głównie nocne oddychanie (gdy powietrze jest bardziej wilgotne).

Wszystkie rośliny z rodzaju Euphorbia są trujące. Należy zachować ostrożność podczas obchodzenia się z nimi: nosić rękawiczki podczas przesadzania, rosnąć w miejscach niedostępnych dla dzieci. Niedopuszczalne jest przedostawanie się soku do oczu, przewodu pokarmowego.

Kwiaty rośliny są małe, pozbawione płatków. Pośrodku znajduje się słupek, a wokół działek rośnie 5 pręcików, reprezentujących zmodyfikowane kwiaty pylników. Cały bukiet jest zebrany w kwiatostan parasolowy i otoczony kilkoma dużymi przylistkami, które są kolorowe i dlatego wyglądają jak płatki. Po kwitnieniu owoc formuje się w trójkątnym pudełku z nasionami orzechów.

System korzeniowy jest potężny, rozgałęziony. Liście naprzemienne o gładkich krawędziach lub ząbkowane, mogą być przekształcane we włosy, ciernie i ciernie. Reszta odmian mlecznych w pomieszczeniach uderzająco różni się od siebie. Najciekawsze z nich wymagają osobnego rozważenia..

Opis popularnych gatunków występujących w pomieszczeniach

W naturze Euphorbiaceae preferują subtropikalny gorący klimat. Mniej z nich rośnie w tropikach, a tylko kilka osiąga średnie szerokości geograficzne. Najjaśniejsze i najbardziej zwarte odmiany uprawiane są w domu, nie przekraczając 2 m wysokości. Warto zwrócić uwagę na kilka najpopularniejszych dekoracyjnych rodzajów trojeści domowej..

Belozhilkovy

Roślina pochodzi z wyspy Madagaskar, gdzie ten gatunek zielny osiąga do 1,5 metra wysokości. Korzeń jest potężny, kluczowy, głęboko osadzony. Po kilku latach młoda pojedyncza łodyga zaczyna się rozgałęziać i zdrewniała od dołu. Ciemnozielony gładki pień ma pięć żeber z wyraźnymi brązowymi bliznami po opadłych liściach.

Kolejne liście ogoniaste wirują w górę łodygi i stopniowo obumierają w dolnej części łodygi. U góry tworzy się słabo rozgałęziona korona. Górna powierzchnia listka ma jasno zaznaczone białe żyłki, dolna jest bladozielona, ​​jednokolorowa. Ogonki trojeści białej mają czerwony odcień. Rozmiar odwróconej blaszki liściowej może przekraczać 15 cm długości i 8 cm szerokości.

Kwiaty nie są spektakularne, są prawie niewidoczne lub mają białe wypustki o średnicy do 8 mm. Nasiona chętnie kiełkują i są obficie wysiewane samodzielnie. Jeśli nie usuniesz młodego wzrostu, bardzo szybko wypełni on całą powierzchnię gleby w doniczce..

Grzebień (prążkowany)

Różni się od białoszyja kolorem liści. Nerwy są tego samego koloru co cała płytka, ale są wyraźnie widoczne jako małe żebra i można je łatwo zidentyfikować na liściach. Na łodydze wieloletniej rośliny znajdują się kolczaste wyrostki podobne do grzbietu. Kwiaty z różowymi wypustkami pojawiają się latem od pierwszego roku życia..

Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina osiąga wysokość osoby dorosłej i może zastąpić palmę w miejscach o niedostatecznym oświetleniu.

Mile (błyszczące)

Wysoki, silnie rozgałęziony krzew z Madagaskaru, zwany także Piękną Wilczomleczem. Łodyga ma wyraźny szary odcień i jest pokryta dobrze widocznymi guzkami; u dorosłego mlecza jego grubość sięga 20 cm, przez co nazywana jest kolumnową.

Oprócz dużych liści na krótkich szypułkach, pień porośnięty jest igłami i cierniami do 3 cm długości W formującej się koronie kwiaty o średnicy okrywających liści do 12 mm kwitną okresowo przez cały rok. Przylistki mogą mieć różne kolory: szkarłatny, biały, różowy, żółty lub pomarańczowy. Wśród hodowców kwiatów Mil jest uważany za najpiękniejszy gatunek spośród wszystkich domowych trojeści..

Trójkątne (trójkątne)

Występuje dziko w suchych regionach południowo-zachodniej Afryki. Soczysty krzew silnie się rozgałęzia i tworzy imponującą koronę do 2 m wysokości. Gałęzie mają 3 gładkie krawędzie i osiągają 6 cm przekroju. Na żebrach pni znajduje się duża liczba kolców o długości do 5 mm, podobnych do pazurów. Mięsiste liście nie większe niż 5 cm wyrastają z zatok wierzchołkowych kolców.

Euphorbia Triangular wyróżnia się powierzchownym występowaniem korzeni i ich niewielką liczbą. Po zbudowaniu dużej korony kwiat może nie zachować równowagi i przewrócić się wraz z doniczką. Do sadzenia tego typu dno pojemnika jest ostrożnie obciążane, umieszczając tam kamienie. Nie kwitnie, a krzew rozmnaża się przez sadzonki, gdy odrywają się pędy. Szczególnie znana jest odmiana trójkątnego trojeści z zielonymi łodygami i czerwonymi liśćmi.

Poinsecja

Gość z tropikalnej strefy Ameryki i Meksyku, wilczomlecz poinsettia, zyskuje popularność w domowej kwiaciarstwie. Ze względu na swój jasny zimowy kwiat nazwano ją „gwiazdą bożonarodzeniową”. Kwiaty rośliny są takie same, małe i bladożółte jak kwiaty ich krewnych, ale przylistki osiągają wielkość liści i są bardzo jaskrawe.

Krzew może dorastać do 4 m wysokości, jego cienkie łodygi mają wiele załamań i układają pąki na każdym wierzchołku. Liście są duże (ok. 17 cm), ciemnozielone, szorstkie, z wytłoczonymi żyłkami. Kolorowe przylistki są bardzo podobne kształtem i wielkością do liści - są to spiczaste i często ząbkowane lancetowate płytki. Wyróżnia je tylko kolor..

Do tej pory wiele odmian poinsecji zostało już wyhodowanych z fioletowymi, różowymi, żółtymi i bladozielonymi wypustkami. Istnieją hybrydy z wierzchołkami w kolorze kości słoniowej i nakrapianymi okazami. Najbardziej dekoracyjny wygląd jest również bardzo nastrojowy: boi się przeciągów i preferuje stałą temperaturę powietrza. Do bujnego kwitnienia w grudniu roślina wymaga 2-miesięcznego okresu spoczynku ze spadkiem światła, podlewaniem i spadkiem temperatury..

Tirucalli (gumowaty)

Gałęziasty krzew przypominający drzewo słynie z tego, że wcześniej wydobywano z niego gumę. Brazylijscy naukowcy pod koniec XX wieku zaproponowali przetworzenie rośliny w celu uzyskania produktów ropopochodnych. W życiu codziennym często nazywany jest kaktusem ołówkowym. Szmaragdowozielone pędy mają zdolność fotosyntezy i nie potrzebują liści, które są całkowicie nieobecne na dorosłych roślinach. W naturze pędy Tirucalli rozciągają się do 9 m, aw warunkach wewnętrznych potrzebuje ciągłego przycinania.

Tworzy bujny krzew, który wygląda jak gałęzie koralowca. Z wiekiem jego pędy szarzeją. Istnieją hybrydy, których łodygi są w świetle w kolorze czerwonym. Uprawiana w domu roślina praktycznie nie kwitnie.

Głowa Meduzy

Bylina zielna pochodząca z Kapsztadu (RPA). Różni się niezwykłym wyglądem. Grube, poziome pędy ściśle do siebie przylegają, rozprzestrzeniają się i zwijają jak kula węży. Nawet powierzchnia łodyg jest podobna do skóry węża - ma wiele stożkowatych guzków o szaro-zielonym kolorze. Małe, wąskie liście znajdują się tylko na wierzchołkach pędów, między nimi widoczne są małe kwiatostany.

Z wiekiem roślina ma tendencję do tworzenia dużego centralnego korpusu pokrytego pozorem blizn..

Mleko (Kristata)

Niezwykła odmiana trojeści z rosnącą koroną krzewu. U odmiany Kristata wierzchołek 3-4-stronnego pnia otwiera się jak wachlarz i ma mlecznobiały kolor, często z różowym brzegiem. Później pień zaczyna się rozgałęziać i zarastać młodymi pędami. Żebra centralnego pędu i całej części nadziemnej są zaopatrzone w guzki, na wierzchołkach których znajdują się wiązki cienkich kolców.

W pomieszczeniach występuje kilka gatunków o różnym kształcie wierzchołka, stopniu wachlowania i kolorze falistej krawędzi. Niektóre hybrydy są używane jako jednoroczne w ogrodzie, tworząc gęste niezwykłe klomby.

Enopla

Sukulent, bardzo podobny do kaktusa, został również sprowadzony z południa kontynentu afrykańskiego (RPA). Krzew zaczyna się rozgałęziać u samej podstawy i osiąga wysokość 1 m. Łodygi mają kształt cylindryczny z 6-8 żebrami, na krawędziach których znajdują się solidne igły-ciernie. Długość ostrych brązowych pędów osiąga 6 cm i gęsto kropi roślinę z krokiem 6 mm. Kwitnienie występuje na szczytach młodych pędów. Nieotwarte pąki są nie do odróżnienia od cierni, ale później otwierają się małymi (0,5 cm) wypustkami w kształcie miseczki.

Enopla niezwykle lubi słońce, przy braku oświetlenia traci zwarty kształt. Uwielbia wieloletnie krótkotrwałe spadki temperatury (do +4 ° C) przez miesiąc zimą, dobrze znosi lekkie przymrozki.

Gruby

Tylko specjalista odróżni tę afrykańską wieloletnią sukulentę od kaktusa. Jego ośmiościenna kulista łodyga nie rozgałęzia się i wygląda jak ozdobna ręcznie szyta kula. Z wiekiem korpus rośliny rozciąga się do 30 cm, w przekroju wilczomlecz ten nie przekracza 10 cm, na wierzchołku pędu pojawiają się gęste kwiaty stożkowate. Na szczytach żeber ciemne guzki znajdują się z tą samą częstotliwością - ślady z poprzednich kwiatostanów.

Domowa pielęgnacja mleczarni

Istnieje wiele odmian trojeściowatych i często nie są one do siebie podobne, więc czasami trudno zgadnąć, że rośliny należą do tej samej rodziny. Ale w przypadku wszystkich soczystych gatunków można wyróżnić pewne ogólne zasady pielęgnacji..

Gleba

Uprawa w przyrodzie na glebach piaszczystych i kamienistych, roślinach i warunkach wewnętrznych jest bezpretensjonalna dla gleby. Wystarczy, że podłoże będzie luźne, a na dnie doniczki położona jest dobra warstwa drenażowa.

Spośród gotowych mieszanek trojeść mleczna najlepiej reaguje na kompozycje na kaktusy, dlatego nie jest konieczne nawożenie gleby, zwłaszcza podczas sadzenia. Zaleca się mieszanie piasku i wiórów kamiennych z podłożami arkuszowymi i torfem.

Oświetlenie

Krzewy mają szczególne podejście do oświetlenia: w jasnym słońcu w ciągu dnia mogą się poparzyć, a przy silnym cieniowaniu pędy rozciągają się i stają się blade. Idealnym miejscem na soczyste mieszkanie w mieszkaniu jest okno zachodnie lub wschodnie. Jeśli pokój wychodzi na południe, a światło dzienne jest zbyt jasne, przesuń doniczkę głębiej w półcień.

Rośliny potrzebują co najmniej 10 godzin na słońcu. Zimą należy stosować fitolampy w celu wydłużenia godzin dziennych.

Reżim temperaturowy

Optymalna temperatura w okresie wegetacji wynosi od +20 do + 25 ° C, ale sukulenty tolerują również silne wahania tych wartości. Latem można je wynieść na zewnątrz i zostawić tam przez całą dobę. Jeśli temperatura spadnie poniżej +16 ° C, umieść rośliny z powrotem w pomieszczeniu.

W przypadku gatunków o jasnym kwitnieniu wymagany jest zimowy spokój. W końcu układanie przyszłych pąków odbywa się tylko w chłodzie (bliżej +14 ° C). Spadek temperatury do +12 ° C to sygnał do zaprzestania nawadniania. Roślinność zwalnia tak bardzo, że korzeń znajdujący się w wilgotnym środowisku po prostu zgnije.

Podlewanie i karmienie

Im bardziej roślina przypomina kaktusa, tym mniej potrzebuje podlewania. Rośliny o dużych liściach wymagają więcej wilgoci. Tak więc wilczomlecz Fatty jest podlewany raz w tygodniu, a Mile, w odpowiedzi na suchość, może zrzucić liście. Mięsiste łodygi z nadmierną wilgocią mają tendencję do gnicia. W każdym razie podlewanie nie jest wykonywane, dopóki wierzchnia warstwa gleby nie wyschnie. Zimą wilgoć jest ograniczona dla wszystkich gatunków.

Bezpretensjonalnej euforbii nie można zapłodnić. Jeśli to konieczne, użyj złożonych preparatów dla kaktusów, dwukrotnie rozcieńczonych wodą. Opatrunek górny przeprowadza się nie więcej niż 1 raz w ciągu 2 tygodni i zatrzymuje się zimą.

Gatunki kwitnące uwielbiają nawozy potasowe w trakcie lub tuż przed kwitnieniem. Nie należy przeprowadzać takiego karmienia przez cały rok..

Suche powietrze w mieszkaniu miejskim jest dobrze tolerowane przez każdy z wymienionych typów. Jedynym wyjątkiem jest delikatna poinsecja, którą podczas kwitnienia najlepiej układać na tacy z wodą lub mokrym piaskiem. W przypadku wszystkich innych trojeści nawet codzienne opryskiwanie nie jest konieczne..

Rozmnażanie i przeszczepianie

Rozmnażanie form liściastych odbywa się przez sadzonki pędów lub materiał siewny. Nasiona Milkweed kiełkują szybko i bardzo przyjaźnie, kiełki nie wymagają specjalnej pielęgnacji. W przypadku braku kwitnienia gatunki takie można rozmnażać poprzez ukorzenienie małych pędów wyciętych z krzaka. Kilka zasad szczepienia wilczomlecza:

• musisz zmyć mleczny sok z cięcia;
• należy poczekać, aż uszkodzona tkanka wyschnie;
• jeśli to możliwe, zanurz łodygę w środku ukorzeniającym;
• umieścić pęd na luźnym, wilgotnym podłożu do połowy;
• ułóż mini szklarnię, przykrywając roślinę szklanym naczyniem lub folią.

Gdy pęd zacznie rosnąć, nie będzie wymagał specjalnych warunków.

Nie ma trudności z rozmnażaniem gatunków podobnych do kaktusów. Najczęściej „niemowlęta” pojawiają się na łodydze dorosłej - w pełni uformowanych małych roślinach, które szybko zapuszczają korzenie w kontakcie z ziemią.

Sukulenty nie lubią przeszczepów, dlatego zabieg przeprowadza się w skrajnych przypadkach.. Jeśli z otworów drenażowych doniczki pojawią się korzenie, a roślina przestanie rosnąć, możesz wymienić pojemnik na większy. Przeszczepianie młodych roślin jest łatwe, a stare należy formować i ściskać tylko nad częścią nadziemną.

Przycinanie jest wymagane w przypadku niektórych energicznych gatunków mleczarni. Dla innych wystarczy usunięcie wierzchołków pędów. Dzięki tej metodzie formowania łodygi rozgałęziają się silniej, ale kwitnienie może nie wystąpić. Rośliny z białymi żyłkami, żebrowane i kaktusy nie muszą być szczypane.

Choroby i szkodniki

Wilczomlecz jest odporny na choroby, a owady nie interesują się nimi ze względu na trujący sok. Wszystkie dolegliwości, które zagrażają kwiatowi, wynikają z defektów zawartości. Główne niepokojące objawy i ich możliwe przyczyny:

1. 1. Liście w koronie są sadzone i upuszczane - przelew korzeni.
2. 2. Pojedyncze brązowe plamy na pniu, przebarwienia liści - oparzenia słoneczne.
3. 3. Liście na całej koronie żółkną w połowie sezonu wegetacyjnego - podmokłość gleby lub przeciąg.
4. 4. Wiele brązowych plam na centralnym pędzie - stojąca woda, która spowodowała gnicie.
5. 5. Możliwą opcją przygotowania trojeści na zimę jest żółknięcie i opadanie dolnych liści jesienią.

Infekcje i choroby grzybicze dotykają głównie osłabione krzewy, ale jeśli tak się stanie, do leczenia całej rośliny warto zastosować specjalne fungicydy.

Każdy gatunek może inaczej reagować na złe uwodzenie. Rodzaj trojeści jest dobry, ponieważ wystarczy na czas zauważyć niezadowolenie rośliny i poprawić niedociągnięcia, gdy krzew wznawia wzrost i odbudowuje.

Cierpliwy kwiat trojeści może stać się jasną ozdobą pokoju lub parapetu, nawet dla początkującej kwiaciarni. Główną zasadą przy uprawie tego zagranicznego gościa jest dbanie o niego, ale nie przesadzanie. W przeciętnych warunkach zwykłego mieszkania może żyć wiele lat bez przeszczepów i specjalnych nawozów, a prostota rozmnażania pozwala uzyskać tyle młodych roślin, ile chcesz z jednego krzewu.