Czarny cohosh: jakie typy i odmiany wybrać do uprawy
Wytrzymały bylina (naukowo - cimicifuga) pozostaje popularna. to roślina zielna dobrze przyjęty domki letnie, gdzie długo cieszy oko masywnymi pionowymi "pędzlami" kwiatostanów. W przeglądzie rozważymy, jakie główne gatunki są niezwykłe i które odmiany są najbardziej poszukiwane.
Zadowolony
amerykański
Wysokość waha się od 0,9 do 1,5 m. Liście są ciemnozielone. Od lipca do końca lata występuje kwitnienie: pojawiają się beżowe kwiaty z szarym odcieniem.
Są zebrane w pędzle o regularnym cylindrycznym kształcie. Odmiana owocuje, owoce to orzechy.
Brunetka
Czarny cohosh brunetka wyróżnia się niezwykłym wyglądem. Sama łodyga jest fioletowa, z brązowymi „kreskami” (liście mają ten sam kolor). Przy odpowiedniej pielęgnacji wysokość może wynosić do 1,7-1,8 m.
W środku lata na kwiatostanach (około 20 cm) widoczne są luksusowe biało-fioletowe kwiaty, które emanują przyjemnym aromatem.
Czarny szlafrok
Uważana jest za najlepszą spośród wszystkich odmian o ciemnym kolorze. Dość wysoka (1,5 m) łodyga z ażurowymi liśćmi o bogatej wiśniowej barwie stanie się „gwoździem” podwórka.
Czarny cohosh czarny negliż kwitnie w sierpniu i wrześniu, kwiaty mogą być szkarłatne lub przezroczyste niebieskawe (w zależności od wyboru materiału do sadzenia).
Rozgałęziony
Przedstawiciel wysokich linii. Rozgałęziona łodyga z bordowo-fioletowymi liśćmi może z łatwością dorastać do 2 m, a dobrze rozwinięty kłącze z wieloma gałęziami nadaje mu wyjątkową wytrzymałość. Należy do rodziny Jaskier, podobnie jak wszystkie rodzaje czarnych cohosh.
Okres kwitnienia przypada na jesień (wrzesień-październik), kiedy widoczne są małe kwiaty o śnieżnobiałym kolorze.
Kwiatostan tej odmiany różni się nieco od typowych dla całego rodzaju „walców” i wiech ścisłych - na przykład rozgałęziona linia James Compton cimicifuga zbiera kwiaty w kłoskach. Zapach jest lekki i przyjemny..
Śmierdzący
Roślina zasługuje na swoją nazwę - część naziemna nie wydziela najprzyjemniejszego zapachu. Tak, a podczas przeszczepu okazuje się, że korzeń różni się tym samym.
W lipcu i sierpniu małe zielono-białe kwiaty otwierają się na małych (do 14 cm) kwiatostanach wiechowatych.Ten typ jest szeroko stosowany w medycynie tradycyjnej. Odwary i nalewki robione są ze „smrodu”, które są używane w leczeniu reumatyzmu, przeziębień, bólów zębów i głowy.
Daursky
Czarny cohosh odmiany Daursky ma małą (1-1,5 m) łodygę. Liście są lekko spiczaste, z ząbkami na krawędziach. Kwiaty są beżowe, pozornie nawet nieokreślone, zebrane w „wiechę”.
Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej dekadzie lipca i może trwać do pierwszych dni września.
W sierpniu owocuje z 2-3 mm suchymi orzechami. W każdym takim orzech jest kilka ulotek, w których układa się 7-8 nasion.
Racemose
Duża roślina z 2-metrową łodygą i obwodem krzewu 60 cm, są też okazy o wysokości 2,5 m.
Pasuje do kwiatostanów - duże i pachnące w okresie kwitnienia, osiągające do 80 cm Liście są bogato zielone, z matowym połyskiem.
Bloom zaczyna się w lipcu: w dolnej połowie pędzla widoczne śnieżnobiałe lub kremowe kwiaty, które stopniowo otwierają się od nasady szypułki do wierzchołka.
Cordifolia
Kolejna imponująca odmiana wielkości. W domkach letniskowych dorasta do min. 1,2 m, a na zadbanej glebie łatwo osiąga 2 m. Liście zielone, lekko wyblakłe.
Kwiatostany w postaci zwykłej "miotły" w drugiej połowie lata pokryte są małymi białymi kwiatkami, wokół których wyczuwa się wyraźny miodowy aromat.
Równina
Mała roślina rzadko rośnie powyżej 1 m. Jednak pod względem rozpowszechnienia da szanse wielu odmianom „pełnej krwi”. Typowy przedstawiciel gatunku - czarna cohosh prosta linia biała perła.
Wyróżnia się jasnozielonym odcieniem liści, które mają podwójne cięcie. Na wierzchołkach kilku szypułek znajdują się bujne „chwosty” kwiatostanów.
Okres kwitnienia - ostatnie tygodnie lata i pierwsze dwie dekady września, kiedy odsłaniają się śnieżnobiałe kwiaty ze spuszczonymi głowami.
język japoński
Standardowa wysokość dla tego gatunku to 1,5–2 m. Średnie liście o prawidłowym kształcie są koloru ciemnozielonego (w słoneczny dzień nie błyszczą, odblask jest matowy).
Na szczytach wyprostowanych szypułek widoczne są pędzle kwiatostanów. „Japoński” wypada korzystnie w porównaniu z europejskimi odmianami, ponieważ kwitnie prawie przez całe lato.
Małe beżowe kwiaty z beżowym odcieniem świetnie prezentują się na soczystym zielonym tle. W rzadkich przypadkach kolor zmienia się na srebrzystobiały.
Wszystkie wymienione odmiany są dobrze odbierane na naszej stronie gleby, a ich odporność na choroby i szkodniki jest godna pozazdroszczenia.
Stosunek piękna do korzyści jest kolejnym argumentem przemawiającym za czarnym cohoshem. Jak widać, za tak nieestetyczną nazwą kryje się spektakularna i „rozsądna” roślina, którą każdy może zasadzić. Bardziej jasne kolory na wsi i w życiu!
