Zioło jest lecznicze (nazwa łacińska sisymbrium officinale): opis zioła
Chodzik leczniczy
Zadowolony
Odniesienie historyczne
Piechur odnosi się do tych gatunków roślin, które były znane człowiekowi od czasów starożytnych. Wiele wieków temu nasi przodkowie wykorzystywali jego właściwości lecznicze. W tym czasie najpopularniejszym był sok z rośliny, był aktywnie używany przez wielu śpiewaków i mówców w celu wzmocnienia głosu, nadania mu mocy i brzmienia.
Ponadto pochodne ziołowe są aktywnie wykorzystywane jako najlepszy środek przywracający czynność strun głosowych osłabionych różnymi czynnikami..
Na przestrzeni wieków popularność gatunku tylko rosła, gorączka i gorączka były aktywnie leczone przez spacerowicza, aw okresie renesansu we Francji i Anglii wiele dworskich dam stosowało go w kosmetyce. Uważano, że pozyskane rośliny są w stanie odmłodzić skórę i uczynić ją jedwabistą..
Chłopi używali tego zioła do leczenia różnych dolegliwości, a także do gotowania różnych zup i sałatek. Był również stosowany w leczeniu chorób związanych z utratą głosu..
Popularny wygląd mieli również mnisi tybetańscy. Od niepamiętnych czasów jest aktywnie wykorzystywany przez mieszkańców górskich szczytów do leczenia różnych zatruć pokarmowych. Do początku XX wieku chodzik był aktywnie wykorzystywany w celach leczniczych i spożywczych, jednak w czasach nowożytnych jego znaczenie znacznie spadło. Odrodzenie mody na tę roślinę nastąpiło stosunkowo niedawno, zaledwie kilkadziesiąt lat temu..
Opis botaniczny
Chodzik leczniczy (Sisymbrium officinale) to zioło należące do rodziny krzyżowców. Łodyga u przedstawicieli gatunku jest wyprostowana, rozgałęziona, pokryta na całej powierzchni krótkimi włoskami.
Wysokość łodygi około 30-60 cm Liście rośliny są niejednorodne. W górnej części siedzące, małe, z blaszką liściową w kształcie włóczni, strzały lub lancetowatą. Dolne liście to sadzonki z liściasto-pierzasto wyciętą blaszką liściową, nieregularnymi zębami i trójkątnym płatem wierzchołkowym.
Kwiaty przedstawicieli gatunku są przeważnie małe, często zbierają się w kłosach w kształcie kolców. Płatki płatków są proste, podłużne, owalne, mają nagietek. Kwiaty są przeważnie żółte. Gatunek kwitnie często przez cały maj-czerwiec. Po kwitnieniu, pod koniec sierpnia, owoce strąkowe dojrzewają na balkoniku, który mocno przylega do gałązek. Małe czerwono-brązowe nasiona dojrzewają w strąkach o długości około 2 mm.
Rozpowszechnianie się
Roślina ta jest szeroko rozpowszechniona w strefie klimatu umiarkowanego wszędzie. Dlatego można go znaleźć w Afryce Północnej, Europie, Ameryce, w europejskiej części Rosji, na Syberii i na Dalekim Wschodzie. Często spacerowicz rośnie wzdłuż dróg i ogrodzeń, na polach, nie uszlachetnionych działkach itp..
Skład chemiczny
Skład chemiczny tego gatunku jest dość bogaty. Po szczegółowej analizie stwierdzono, że chodzik zawiera następujące substancje i związki: korforozyd A, helwetozyd, tioglikozydy, flawonoidy, siarkę, kwas askorbinowy i oleinowy, karoten, garbniki.
Nasiona tego zioła są również bogate w całą gamę dobroczynnych związków, do których należą: witamina C, olejek gorczycowy, kwas eikosenowy, palmitynowy, oleinowy i arachidowy. Ponadto warto wspomnieć o obecności w składzie rośliny wielu ważnych pierwiastków śladowych, wśród których najwięcej zajmują: wapń, żelaz, magnez, mangan, potas, fosfor i cynk..
Korzystne cechy
Główne korzystne właściwości leczniczego chodzika tłumaczy jego bogaty skład. Różne ekstrakty i składniki rośliny mogą działać ściągająco i moczopędnie na organizm..
Ale najczęściej widok w medycynie domowej służy do zwalczania różnych przeziębień jako środka wykrztuśnego..
Roślina sprawdziła się również jako środek przeciwzapalny, przeciwbakteryjny i gojący rany w ramach różnych kolekcji i ekstraktów.
Nie zapominajmy o obecności witaminy C, która ma silne działanie przeciwkorbutowe, a także glikozydu sinigryny, który słynie z korzystnego wpływu na aktywność i kondycję mięśnia sercowego..
Podanie
Główne obszary aktywnego wykorzystania chodzika w działalności gospodarczej to medycyna i gotowanie. To właśnie w tych branżach najskuteczniej można wykorzystać kompleks wysoce aktywnych związków, który z powodzeniem łączy się w zakładzie.
W medycynie
Odwary i napary z chodzika są stosowane w leczeniu różnych chorób zapalnych i zakaźnych układu oddechowego, w tym astmy, zapalenia oskrzeli, zapalenia krtani, a nawet gruźlicy. Leki takie doskonale sprawdziły się w walce z dolegliwościami ze strony układu pokarmowego (utrata apetytu, nieżyt żołądka), przy eliminacji chorób zapalnych układu moczowo-płciowego (zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie protezy i zapalenie pęcherza moczowego o różnej etiologii).
Ponadto chodzik może mieć silne działanie przeciwbakteryjne i gojące rany, dlatego roślina ta jest aktywnie wykorzystywana w walce z zapaleniami skóry i zmianami skórnymi w jamie ustnej. Ponadto chodzik jest w stanie przezwyciężyć kaszel, czerwonkę i robaczycę, a także przywrócić ogólne funkcje ochronne organizmu.
W gotowaniu
Do przygotowywania różnych potraw chodzik nie jest używany tak aktywnie, jak w medycynie, jednak wielu miłośników wykwintnych potraw szczególnie docenia roślinę za delikatny musztardowy smak..
Dlatego oparte na nim świeże sałatki sezonowe są doskonałą alternatywą dla wielu odmian zieleniny..
W okresie zimowym suszone prefabrykaty są szczególnie popularne jako aromatyczna przyprawa do różnorodnych dań mięsnych i rybnych. Czasami świeże liście tego gatunku rośliny są używane do fermentacji lub marynowania, po czym taki produkt podaje się jako dodatek do warzyw lub mięsa. Otóż nasiona tej rośliny znalazły zastosowanie w przygotowywaniu różnych sosów musztardowych..
Gromadzenie i zaopatrzenie
Pomimo tego, że aktywny okres wegetacji tego gatunku leczniczego obserwuje się przez cały ciepły okres roku, zbiorem surowców leczniczych należy zajmować się wyłącznie w okresie aktywnego kwitnienia przypadającego na miesiące letnie..
Zmielona część rośliny jest cięta, w tym celu możesz użyć dowolnego przedmiotu tnącego (noża, sierpu itp.). Do zbioru nadają się liście, kwiaty, strąki, a nawet łodygi.
Surowce suszy się rozkładając części rośliny na czystej szmatce lub papierze w miejscu suchym, ciepłym i przewiewnym (baldachim lub specjalny strych) w sposób naturalny, bez bezpośredniego nasłonecznienia. Aby uzyskać jednolity efekt podczas suszenia, surowce należy stale mieszać.
Okres przydatności do spożycia takiego półfabrykatu to nie więcej niż rok, jednak to surowe części chodzika uważane są za najcenniejsze, ponieważ w procesie suszenia i przechowywania traci swoje pozytywne właściwości.
Warunki przechowywania
Przygotowany chodzik przechowywany jest w metalowych lub szklanych pojemnikach z szczelnie zamkniętą pokrywą. W takim przypadku obrabiany przedmiot należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, wilgocią i temperaturami powyżej + 25 ° C. Możesz również zamrozić roślinę, w tym celu jest dokładnie umyta, wysuszona i zapakowana w małe plastikowe woreczki. Takie przedmioty są przechowywane w temperaturze -5 ... 0 ° С przez nie więcej niż 12 miesięcy.
Możliwe szkody i przeciwwskazania
Pomimo swojego bardzo korzystnego działania na organizm, wytrząsacz ma szereg przeciwwskazań i specjalnych zaleceń dotyczących stosowania. Odmówić lub ograniczyć wykorzystanie takich funduszy powinno być z odmiedniczkowym zapaleniem nerek lub nadciśnieniem podczas zaostrzenia choroby, ponieważ może to pogorszyć ogólny stan organizmu.
Środek jest również przeciwwskazany dla dzieci poniżej 16 roku życia, ponieważ w dzieciństwie może zaszkodzić delikatnemu zdrowiu dziecka.
Przygotowanie wlewu
Infuzje lecznicze okazały się doskonałe w eliminowaniu patologii związanych z utratą głosu, zapaleniem oskrzeli i zapaleniem pęcherza. Aby przygotować taki preparat, 1 łyżkę suchego, drobno pokruszonego surowca podaje się w 300 ml wrzącej wody przez 2 godziny, a następnie filtruje.
Przyjmuj lek 5 razy dziennie po 1 łyżce stołowej. Aby poprawić jego skuteczność, bulion można wzbogacić łyżką miodu. W przypadku bólu gardła 2 łyżki ziół podaje się w 300 ml wrzącej wody, aż całkowicie ostygną. Schłodzoną mieszaninę filtruje się i stosuje 1 łyżkę stołową 3 razy dziennie.
Przygotowanie bulionu
Wywary z tej rośliny leczniczej pomagają radzić sobie z rozwojem dolegliwości związanych z pogorszeniem stanu przewodu pokarmowego. W tym celu 20 g suchych, drobno pokruszonych surowców wlewa się do 250-300 ml wrzącej wody, po czym mieszaninę gotuje się w łaźni wodnej przez 15 minut, a po schłodzeniu dokładnie filtruje. W celach terapeutycznych taki lek przyjmuje się 1/3 szklanki 3 razy dziennie po posiłkach..
W przypadku chorób zapalnych układu oddechowego przygotowuje się wywary z nasion. Aby to zrobić, 10 g nasion roślin wlewa się do 300 ml wrzącej wody i gotuje w łaźni wodnej przez 20 minut.
Używają tego środka na 2 łyżki stołowe 3 razy dziennie. Aby poprawić smak, napar można dosłodzić cukrem.
Wędrowiec jest doskonałą alternatywą dla wielu silnych chemikaliów. Różne napary i wywary z tej rośliny umożliwiają podjęcie decydującej walki z wieloma patologiami narządów i układów..
Jednak wyciągi z tej rośliny należy stosować ze szczególną ostrożnością, gdyż przedawkowanie przez spacerowicza może spowodować poważne problemy z sercem i towarzyszące im dolegliwości. Ale przy odpowiednim przestrzeganiu powyższych zaleceń ten gatunek rośliny pomoże pozbyć się wielu dolegliwości i związanych z nimi problemów..
