Sadzenie i pielęgnacja bukszpanu w regionie moskiewskim

Bukszpan (buxus) odnosi się do wiecznie zielonych drzew i krzewów z rodzaju Bukszpan. Rosną dość wolno, aw naturze występuje około 100 odmian. Można je znaleźć w Indiach Zachodnich, Azji Wschodniej i krajach śródziemnomorskich. Bukszpan jest również sadzony w regionie moskiewskim. Opieka nad nim nie jest zbyt trudna. Najważniejsze jest przestrzeganie kilku zaleceń.

Ogólna charakterystyka i odmiany

Liście bukszpanu są przeciwległe, obrzeżone i mają skórzastą strukturę. Ich kształt może być okrągły lub eliptyczny..

Kwiaty mają przyjemny aromat. Są jednopłciowe i są zbierane w kwiatostanach pachowych. Po zakończeniu okresu kwitnienia powstaje owoc - trójkątne pudełko, wypełnione czarnymi nasionami. Po dojrzewaniu pęka, a nasiona są rozsypywane w pobliżu buszu..

Bukszpan jest doskonałą rośliną miododajną, jednak nie używa się z niego miodu, ponieważ wszystkie części tej rośliny są trujące. Roślina ta jest ceniona za swoje piękno i doskonałe walory dekoracyjne, bardzo często jest nią stosowany w projektowaniu krajobrazu. Nie ma tak wielu gatunków tego krzewu. Wśród nich są:

• Bukszpan jest wiecznie zielony - rośnie głównie na Kaukazie i w Morzu Śródziemnym. Tam preferuje lasy liściaste i mieszane. Jest to drzewo osiągające 15 metrów wysokości i nieco rzadziej krzew. Najpopularniejsze odmiany tego gatunku to: Suffrutikosa, Blauer Heinz, Elegance.
• Bukszpan drobnolistny. Jest mniej wrażliwy na zimno i może wytrzymać nawet trzydziestostopniowy mróz bez schronienia. Należy go jednak osłonić przed jasnym wiosennym światłem słonecznym. Do najpopularniejszych odmian należą: Winter Jam - odmiana najbardziej mrozoodporna - oraz Faulkner - odmiana karłowata, której wysokość nie przekracza 1,5 metra.
• Bukszpan kaukaski (Colchis) - rośnie bardzo wolno i jest jednym z najmniejszych krzewów liściastych. Może żyć 600 lat i jednocześnie dorastać do 15-20 metrów.
• Bukszpan balearski to zachodnia roślina, która w ogóle nie jest odporna na zimę. Jego ojczyzną są Baleary, południowa Hiszpania i Portugalia. Ma największe liście. Ceniony jest za swoje walory dekoracyjne i charakteryzuje się szybkim wzrostem..

Ponadto istnieje kilka innych gatunków, które można uprawiać w warunkach centralnej Rosji. Mimo to niezwykle rzadko można je znaleźć w ogrodach..

Zasady lądowania

Sadzenie kultury dekoracyjnej najlepiej wykonać jesienią., od połowy września do połowy października. Wystarczy miesiąc przed nadejściem chłodów, aby mógł się zakorzenić.

Chociaż opinie są tutaj podzielone. Niektórzy ogrodnicy uważają, że preferowane jest sadzenie wiosenne.

Do sadzenia bukszpanu jesienią lepiej wybrać miejsce, w którym występuje półcień lub cień. rekorzeń powinien być wilgotny, gliniasty i dobrze przepuszczalny dla wody dobrze, jeśli w glebie jest wapno. Jeśli sadzenie odbywa się w słonecznym miejscu, roślina szybko uszkodzi liście przed jasnym słońcem..

Na około 24 godziny przed sadzeniem sadzonkę należy obficie podlać, aby łatwiej było ją wyjąć z pojemnika wraz z ziemistą grudką bez uszkadzania systemu korzeniowego. Otwór do sadzenia krzewów jest około trzy razy głębszy i szerszy niż wyekstrahowana gliniana bryła. Na dnie wykopu kładzie się warstwę drenażową, która może służyć jako perlit. Jego grubość powinna wynosić około 2-3 centymetry. Gleba, która została wyjęta z dołu, jest również mieszana z perlitem w równych proporcjach.

Sadzonka musi delikatnie rozłożyć korzenie i umieść w dole, a następnie przykryj pozostałą ziemią. W takim przypadku należy upewnić się, że nie powstają żadne kieszenie powietrzne. Po posadzeniu glebę należy trochę ubić i podlać osiadłą wodą deszczową.

Gdy gleba nieco opadnie, należy dodać trochę więcej ziemi. Jednak nie jest już konieczne uszczelnianie. Pień bukszpanu powinien znajdować się ściśle pionowo.

Opieka nad krzewami

Uprawa bukszpanu to pestka, zwłaszcza jeśli przestrzegasz prostych zasad. Pielęgnacja roślin polega na następujących manipulacjach:

• regularne podlewanie;
• poluzowanie gleby;
• usuwanie chwastów;
• okresowe przycinanie.

Jeśli nie ma deszczu, krzew należy podlewać mniej więcej raz w tygodniu. W tym samym czasie zużywa się około wiadra wody na wysokość rośliny jednego metra. Wodę wlewa się do zagłębienia, które podczas sadzenia zaznaczono glinianym wałkiem. Lepiej jest podlewać rano lub wieczorem. Przy upalnej i suchej pogodzie częstsze podlewanie nie jest wymagane, jednak należy je wykonywać obficie. Po podlaniu ziemia wokół bukszpanu musi zostać poluzowana i pojawiły się chwasty.

Wiosną, gdy gleba jest już odpowiednio rozgrzana, krąg obok pnia można ściółkować torfem. Wylewa się warstwę 5-8 centymetrów. Należy jednak uważać, aby ściółka nie zetknęła się z pędami i pniem krzewu..

Dbanie o bukszpan w ogrodzie nie zadziała bez regularnego karmienia. Pierwsze dodanie nawozu powinno nastąpić miesiąc po posadzeniu. Należy zauważyć, że nawóz można stosować tylko pod ukorzenioną roślinę. Następnie krzew jest karmiony w okresie aktywnego wzrostu, wprowadzając złożone kompozycje mineralne lub nawozy organiczne. Jesienią podczas kopania należy wykonać opatrunek wierzchni zawierający potas i fosfor.

Sadząc bukszpan i dbając o niego w regionie moskiewskim, należy odciąć roślinę. Najlepiej zrobić to wiosną: w kwietniu - na początku maja. Krzewowi można nadać dowolny kształt geometryczny. Zwykle jest to sześcian, kula lub stożek. To wygląda bardzo fajnie.

Po uformowaniu korony raz, w przyszłości konieczne będzie tylko jej poprawienie, ponieważ wzrost rośliny przebiega w dość kredowym tempie. Takie przycinanie przez krzak bukszpanu jest dość łatwo tolerowane. Od częstych fryzur staje się grubszy. Należy jednak pamiętać, że im częściej wykonuje się przycinanie, tym częstsze powinno być podlewanie i karmienie, ponieważ wymaga uzupełnienia zapasów składników odżywczych.

Metody reprodukcji

Bukszpan może rozmnażać się wegetatywnie i generatywnie lub przez nasiona. Metoda nasion jest stosowana niezwykle rzadko, ponieważ materiał do sadzenia nie ma dobrego kiełkowania. Zajmuje to również dużo czasu. Każdego dnia po zebraniu nasion ich kiełkowanie staje się coraz gorsze. Dlatego lepiej nie marnować ani energii, ani czasu na tę aktywność..

Najpopularniejszym sposobem rozmnażania rośliny są sadzonki. Lepiej jest spędzić go wiosną i kierować się następującymi krokami:

• wybierz wysokiej jakości i mocny materiał do sadzenia, który nie ma oznak lignifikacji, to znaczy wybiera się młode pędy;
• długość rączki powinna wynosić 12-15 centymetrów, a krój powinien być ukośny;
• liście od spodu należy usunąć o około jedną trzecią, a następnie wyciąć w roztworze korzeniowym na około jeden dzień;
• następnie należy je spłukać wodą i posadzić gołą częścią w przygotowanej glebie, która powinna być lekka i pożywna;
• sadzonki są pogłębione o około jedną trzecią do dolnych liści, a po posadzeniu przykrywa się plastikową butelką;
• okresowo sadzonki należy podlewać i otwierać w celu wentylacji;
• miesiąc później sadzonki powinny mieć korzenie, a po 2 miesiącach system korzeniowy będzie kompletny, w tym okresie butelka jest usuwana z góry, a rośliny stopniowo przyzwyczajają się do warunków otoczenia.

Możesz również umieścić sadzonki w wodzie i poczekać, aż uformują się korzenie, a po ich pojawieniu się sadzonki można sadzić w doniczkach do uprawy. Po ukorzenieniu można go sadzić na otwartym terenie. Na zimę lepiej przykryć młode krzewy bukszpanu gałęziami świerkowymi..

Dostępna jest również hodowla według gałęzi. Ta metoda jest nieskomplikowana. Konieczne jest tylko na wiosnę, aby ostrożnie zgiąć pędy, które znajdują się na krawędziach gleby i posypać je trochę ziemią, po uprzednim zamocowaniu ich za pomocą wsporników lub drutu. Nic więcej nie trzeba robić, ponieważ te pędy otrzymują takie samo podlewanie i karmienie jak roślina mateczna. Kiedy sadzonki się zakorzenią, zaczną wypuszczać nowe gałęzie - sugeruje to, że młode krzewy można oddzielić i przesadzić na stałe..

Choroby i szkodniki

Chociaż bukszpan jest rośliną trującą, niektóre szkodniki i tak ją atakują. Na przykład komar bukszpanowy. Kiedy się pojawia, w dolnej części liści pojawiają się wypukłe żółtawe plamy. Z tego powodu krzew szybko traci swoje walory dekoracyjne, a nieleczony może nawet umrzeć..

Na krzaku może również pojawić się pchła bukszpanu. Z tego powodu liście stają się białawe i lepkie. Filc i przędziorki często atakują buxus. Gąsienica bukszpanu uwielbia ucztować na liściach. Jedna gąsienica może zjeść średniej wielkości liść w 4 godziny. Niektóre rodzaje owadów, takie jak biedronki, szprycówki, bzygowate i tym podobne, są w stanie chronić przed szkodnikami..

Jeśli jest kilka szkodników, niszczą je naturalnie. Jeśli jest ich dużo, roślinę należy leczyć specjalnymi środkami owadobójczymi..

Czasami pędy bukszpanu są uszkadzane przez rdzę. Zarodniki tego grzyba mogą trafić do bukszpanu z gruszki, więc lepiej nie sadzić ich obok nich. Porażone pędy należy usunąć, a pozostałą część rośliny spryskać profilaktycznie preparatami zawierającymi miedź w swoim składzie. Następnie krzaki należy potraktować środkami, które będą wspierać odporność..

Okres zimowania

Podczas uprawy roślin w regionach, w których termometr spada poniżej -10 stopni, bukszpan potrzebuje schronienia. Wystarczy rzucić na niego kilka warstw płótna i dobrze je naprawić.

Podczas sadzenia i pielęgnacji bukszpanu w regionie Leningradu roślina jest przeszczepiana do ziemi od końca kwietnia do początku października. Najbardziej przełomowym okresem w tym regionie jest zima. Bardzo ważne jest, aby chronić roślinę przed mrozem i złą pogodą. Wskazane jest ściółkowanie gleby pod igłami świerkowymi, a gdy temperatura spadnie poniżej 10 stopni mrozu, wówczas pień i gałęzie również muszą być zaizolowane.

Ostatnio wyhodowano wiele odmian, które mają dobrą odporność na mróz. Można je sadzić nie tylko w regionie moskiewskim, ale także w bardziej północnych regionach..