Jałowiec chiński: technologia sadzenia i pielęgnacja

Juniper Chinese - jeden z wielu gatunków z rodzaju Juniper, należący do rodziny Cypress. Wśród jej przedstawicieli są gatunki dzikie i uprawiane, hybrydy i odmiany, które są bardzo dekoracyjne, różnorodność form życia, wielkość i kształt korony oraz kolor igieł.

Rośliny tego gatunku są wyjątkowo bezpretensjonalne w uprawie i łatwe w uprawie. Aby stać się właścicielem krzewu jałowca chińskiego wystarczy kupić sadzonkę, wybrać dla niej miejsce odpowiednie pod względem charakterystyki sezonu wegetacyjnego i przestrzegać prostych zasad pielęgnacji.

Ogólne informacje o roślinie

Północno-wschodnie regiony Chin uważane są za ojczyznę chińskiego jałowca. Fakt ten znajduje odzwierciedlenie w nazwie rośliny - łacińskie „chinensis” brzmi jak „chinensis”.

Pierwszy opis jałowca należy do pióra słynnego taksonomisty Karla Linneusza (1573).

Na wschodzie jałowiec uprawiany jest od 1804 roku. Do Rosji trafił w 1850 roku. Pierwsze okazy wyrosły w Nikitsky Botanical Garden. Następnie roślina pojawiła się w innych ogrodach, szklarniach i prywatnych kolekcjach roślin. Dzisiaj jałowiec chiński jest powszechnie uprawiany jako roślina bardzo dekoracyjna..

Wygląd

Jałowiec chiński to wiecznie zielona roślina iglasta, charakteryzująca się delikatnym systemem korzeniowym, specjalną budową liści (igieł) oraz różnorodnością form życia. Można to przedstawić:

• krzewy o cienkich (do 25 mm średnicy), silnie rozgałęzionych i często pełzających pędach, tworzących zaokrągloną przysadzistą lub piramidalną koronę;
• duże (10-15 m) drzewa z szeroką lub wąską koroną w kształcie stożka.

Pędy jałowca chińskiego są okrągłe, ciemnozielone i pokryte igłami lub łuskowatymi igłami, pomalowane na odcienie zieleni z domieszką niebieskiego, złotego, kontrastowej bieli lub kremu.

Owoce - szyszki o różnych kształtach i rozmiarach, ciemnoniebieskie z gęstym niebieskawym nalotem. Pąki zawierają nasiona, które dojrzewają w ciągu 2 lat.

Cechy roślinności

Większość odmian jałowca chińskiego wyróżnia:

• powolny wzrost: 5-10 cm rocznie;
• później, występujące nie wcześniej niż do 5 lat, rzadkie (obficie raz na 3-5 lat) owocowanie;
• dobra mrozoodporność;
• niewymagające oświetlenia, składu, wartości odżywczej i wilgotności gleby;
• długowieczność: okres wegetacji roślin tego gatunku może trwać ponad sto lat.

Podanie

Jałowiec chiński jest szeroko stosowany w projektowaniu krajobrazu: służy do ozdabiania parków, skwerów, jest integralną częścią alpejskich wzgórz, ogrodów skalnych i wrzosowiskowych. Krzewy efektownie prezentują się obok zbiorników wodnych, na tle drewnianych i kamiennych budynków oraz jako żywopłot. Różni przedstawiciele jej odmian świetnie wyglądają zarówno solo, jak iw kompozycjach, będąc rośliną akcentującą.

Jałowiec chiński jest nie tylko piękny, ale także przydatny:

• jak wszystkie drzewa iglaste, jałowiec uwalnia do powietrza fitoncydy, które mogą zniszczyć chorobotwórcze bakterie;
• napary z pędów i owoców są stosowane w medycynie ludowej w leczeniu chorób układu oddechowego, skóry i stawów;
• szyszki jałowca umieszczone w magazynach grzybów, warzyw i owoców zapewniają ich długotrwałą konserwację.

Popularne odmiany chińskiego jałowca

Uwagę hodowców przykuła wysoka dekoracyjność rośliny w połączeniu z bezpretensjonalnością i fenomenalną adaptowalnością, różnorodnością kształtów i kolorów. Dzięki ich pracy w katalogach szkółek i firm hodowlanych znajduje się obecnie około 50 różnych odmian jałowca chińskiego. Różnią się:

• wysokość pędów;
• konfiguracja korony;
• struktura i kolor igieł;
• przez połączenie jego gatunków (igły i łuskowate) na jednej roślinie;
• kształt i wielkość owocu;
• niektóre cechy roślinności i pielęgnacji.

Dla wygody odmiany jałowca są pogrupowane na podstawie wysokości pędów i głównego odcienia igieł. Przydziel niskie, średnie i wysokie odmiany niebieskich i złotych odcieni.

Odmiany niebieskie (niebieskie)

Ze względu na dużą całoroczną dekoracyjność, błękitne odmiany chinensis są zasłużenie uważane za jedne z najpopularniejszych wśród koneserów roślin iglastych..

Strickta

Odmiana została wyhodowana przez Holendrów w 1945 roku. Popularne teraz na całym świecie.

Spośród innych odmian Strickta wyróżnia się wysoką (2-3 m) i gęstą stożkowatą koroną utworzoną z gęstych, cienkich gałęzi skierowanych ku górze. Pędy pokryte są kolczastymi igłami. Zimą przybiera srebrzystoszary lub brązowawy odcień, latem zielono-niebieski.

Stricta ma małe, zaokrąglone ciemnoniebieskie owoce. Nazywa się je szyszkami..

Roślinność odmiany jest inna:

• szybki, w porównaniu z innymi odmianami, wzrost;
• wysoka mrozoodporność, dzięki czemu nie potrzebuje schronienia zimowego;
• możliwość formowania korony.

Odmiana Strickt jest bardzo popularna wśród projektantów krajobrazu.

spartański

Spartan to szybko rosnąca odmiana jałowca chińskiego, wyróżniająca się wysokością (do 3 m) i prostą, stożkowatą koroną utworzoną z pionowych gałęzi. Jego pędy pokryte są miękkimi, przyjemnymi zielonymi igłami, które przez cały sezon nie tracą dekoracyjnego efektu..

Spartan dobrze rośnie na terenach otwartych, nasłonecznionych i preferuje gleby umiarkowanie wilgotne, luźne, pożywne i umiarkowanie kwaśne.

Spartan służy do tworzenia alejek, w kompozycjach i pojedynczych nasadzeniach

Odmiana Blaauw

Odmiana słabo rosnąca, wolno rosnąca. Dorosła roślina ma koronę o wysokości zaledwie 0,5 mi szerokości 1 m.

Blaauw ma zmienny wygląd w zależności od wieku rośliny..

• Młody krzew ma oryginalny, odwrócony stożkowaty kształt korony. Pędy pokryte są łuskowatymi igłami o szaro-niebieskim kolorze.
• W wieku dorosłym korona przypomina maczugę. Igły u podstawy gałęzi stają się podobne do igieł.

Młode i dorosłe krzewy Blauw

Cechy sezonu wegetacyjnego odmiany:

• światłolubny, ale dobrze rośnie w półcieniu;
• odporny na suszę, ale dobrze reaguje na podlewanie podczas długiego gorącego sezonu;
• nie toleruje stagnacji podmokłej i może umrzeć, gdy się pojawi;
• rośnie na każdej glebie.

Klasy Gold (Gold)

Jałowce złotych odmian różnią się:

• niska (do 1 m) rozłożysta (do 2,5 m) korona utworzona przez rozgałęzione pędy o jasnych, słonecznych odcieniach;
• unikalne połączenie dwóch rodzajów igieł na jednej roślinie: igiełkowej i łuskowatej.

Charakterystyczne cechy sezonu wegetacyjnego odmiany to:

• zależność jasności koloru od natężenia światła;
• bezpretensjonalna uprawa.

W Rosji istnieją 3 główne odmiany odmiany Gold..

Stare złoto

Old Gold (Antique Gold) wyhodowano w połowie ubiegłego wieku w Holandii. Na zewnątrz jest to niski szeroki (3 m na wysokości 1,5 m) krzew z regularną koroną utworzoną przez rosnące poziomo pędy.

Na gałęziach z powodzeniem łączy się igły i łuszczące się igły, zmieniając ich kolor w zależności od pory roku:

• latem jest pomalowany na złocistożółte odcienie;
• zimą - brązowy.

Bezpretensjonalność i wysoka odporność na zimno umożliwiają uprawę odmiany w większości regionów Rosji.

Kompaktowy krzew Old Gold nadaje się do uprawy w doniczkach (pojemnikach)

Złota Gwiazda

Wśród odmian złotych Gold Star (Gold Star) wyróżnia się specjalnym rozgałęzieniem pędów i kolorem igieł.

• Boczne gałęzie są gęste. Są długie u podstawy gałęzi. W kierunku szczytu ich długość stopniowo się zmniejsza..
• Pędy główne pokryte są ciemniejszymi igłami niż boczne, co daje promienny efekt.

Z powodu tego rozgałęzienia i zabarwienia korona w swojej konfiguracji przypomina gwiazdę.

Kuriwao Gold

Rośliny odmiany Kuriwao Gold wyróżniają się wysoką (do 4 m) i dość szeroką (do 2 m) luźną koroną. Igły młodych okazów są złotozielone, gdy roślina rośnie, nabiera jasnozielonego odcienia.

Kurivao dobrze znosi mróz, suszę i zanieczyszczenie powietrza. Odmiana wrażliwa na działanie jasnego światła słonecznego, które powoduje oparzenia pędów.

Odmiana nadaje się do przycinania formującego, dlatego jest popularna wśród projektantów i często jest wykorzystywana do uprawy w warunkach miejskich.

Plumosa Aurea

Plumosa Aurea kontynuuje linię odmian złota, wyróżniając się wśród nich:

• niski wzrost: przez 10 lat wzrostu wysokość krzewu nie przekracza 1 metra;
• rozgałęzione, pionowo rosnące gałęzie z wdzięcznie pochylonymi końcami;
• zmienność koloru igieł: wiosną i latem jest złocistożółta, a zimą brązowawa.

Plumosa rośnie na każdym składzie gleby, preferując otwarte, nasłonecznione miejsca i średnio wilgotną. Różni się wysoką mrozoodpornością i nie potrzebuje schronienia na zimę.

Plumosa Aurea to jedna z najbardziej dekoracyjnych odmian wśród gatunków złocistożółtych

Różnorodne odmiany

Hodowcy zauważyli ciekawą mutację jałowca - pojawienie się wśród igieł jasnego, białego lub kremowego koloru. Mutacja ustalona przez naukowców stała się podstawą do izolacji innej odmiany, zwanej, jak wszystkie formy barwne, Variegata.

Wśród przedstawicieli innych odmian pojawiły się również odmiany barwne..

Stricta Variegata

W pełni odpowiada opisowi roślin odmiany Strict z jedną cechą - chaotycznie rozmieszczone obszary igieł o biało-kremowym odcieniu na całej powierzchni korony.

Expansa Variegat

Miniaturowa odmiana Variegata - odmiana Expansa, której wysokość nie przekracza 30-50 cm.

Expansa charakteryzuje się:

• wzrost głównie poziomy, dzięki czemu szerokość korony ostatecznie osiąga półtora metra lub więcej;
• wysoka mrozoodporność: dobrze zimuje pod śniegiem;
• preferuje miejsca oświetlone: ​​w cieniu traci jasność kontrastującego koloru.

Odmiana nadaje się do ozdabiania ogrodów skalnych i alpejskich zjeżdżalni, obrzeży i kompozycji mieszanych

Lądowanie

Najłatwiejszym i jednocześnie niezawodnym sposobem na zdobycie rośliny jest zakup sadzonki. Aby to zrobić, musisz skontaktować się z dowolnym przedszkolem lub centrum ogrodniczym.

Dokonując zakupu, lepiej wybrać sadzonkę wyhodowaną w pojemniku. Jest to ważne dla szybkiej adaptacji rośliny do nowych warunków..

Na wolnym powietrzu korzenie jałowca szybko wysychają i giną. Nie może to wpłynąć na wygląd rośliny..

Zakup sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym (w pojemniku) gwarantuje minimum stresu i szybkie bezbolesne przeżycie

Optymalny czas i lokalizacja

Optymalny okres do sadzenia jałowca chińskiego to wiosna (kwiecień-maj). Sadzenie wczesną jesienią jest dopuszczalne, ale przed pierwszymi przymrozkami roślina musi się zakorzenić.

Do umieszczenia krzewu najlepiej wybrać otwarte, słoneczne, płaskie lub lekko wzniesione obszary o umiarkowanej wilgotności..

Optymalne opcje składu podłoża, najczęściej używane do sadzenia roślin w pojemnikach, to:

• mieszanina torfu, darni i piasku rzecznego w stosunku 2: 1: 1;
• mieszanka glebowa równych części gruntów iglastych, torfu i piasku.

Sekwencja lądowania

Sadzenie jałowca jest niezwykle proste w swojej technologii i składa się z 4 następujących po sobie czynności.

1. 1. Przygotowanie lądowiska. Wielkość zagłębienia zależy od objętości systemu korzeniowego sadzonki lub kuli ziemnej i wynosi średnio 70 cm głębokości i szerokości.
2. 2. Wypełnienie dołu do sadzenia drenażem. Aby zapobiec tworzeniu się stojącej wody, na dno zagłębienia wylewa się warstwę (10 cm) drenażu, który jest używany jako piasek, keramzyt lub żwir.
3. 3. Sadzenie krzewu. Wykonany jest bez zakopywania kołnierza korzeniowego. Pozostawia się 5-7 cm nad poziomem gleby..
4. 4. Ściółkowanie. Po posadzeniu, aby ograniczyć parowanie i zapobiec pojawianiu się chwastów, glebę wokół sadzonki ściółkuje się mchem, trocinami lub korą sosnową, szyszkami iglastymi lub zrębkami.

Pielęgnacja sadzonek

Bezpośrednio po posadzeniu, w pierwszym sezonie wegetacyjnym (2-3 tygodnie) rośliny są dobrze podlewane.

Po ukorzenieniu, o czym świadczy pojawienie się nowych pędów, glebę nawilża się raz w miesiącu, łącząc tę ​​procedurę z odchwaszczaniem i rozluźnianiem. W czasie upałów, wczesnym rankiem lub po zachodzie słońca, opryskuje się igły roślin.

Uprawa jałowca

Chinensis, podobnie jak wszystkie rodzaje jałowca, jest bardzo bezpretensjonalny. Przy odpowiednim miejscu pielęgnacja roślin nie jest uciążliwa.

Polega na spełnieniu kilku wymagań określonej odmiany w zakresie oświetlenia, wartości odżywczej i wilgotności gleby.

Obowiązkowe środki pielęgnacyjne

Obowiązkowym minimum opieki nad jałowcem jest wykonanie następujących czynności:

• Okresowe kontrole rośliny w celu wykrycia i usunięcia wysuszonych i chorych pędów.
• Jednorazowe, całoroczne nawożenie wiosenne (nitrofoska 30-40 g / m2).
• Pielenie i ściółkowanie gleby.
• Organizacja schronisk zimowych w pierwszych 2 latach wzrostu oraz w regionach o mroźnych zimach. Krzewy owinięte są gęstym materiałem, koło pnia pokryte jest świerkowymi gałęziami, wiórami lub trocinami. W przypadku śnieżnych zim gałęzie rozłożystych krzewów wiązane są sznurkiem.

Wykonywanie tych czynności pielęgnacyjnych jest konieczne.

Źle wybrane miejsce, niekorzystne czynniki środowiskowe i nieuwaga w stosunku do rośliny mogą powodować uszkodzenia przez szkodniki i występowanie chorób.

Szkodniki i choroby jałowca: leczenie i zapobieganie

Na pędy jałowca chińskiego wpływają mszyce, przędziorków i łuski jałowca.

Przy pierwszych oznakach szkodników roślina jest traktowana środkami owadobójczymi. W celach profilaktycznych podobnej obróbce poddawane są pobliskie rosnące rośliny..

Jałowiec jest podatny na infekcje grzybami wywołującymi określone choroby.