Pierwsze wiosenne kwiaty: odmiany, sadzenie i pielęgnacja

Po mroźnej zimie pierwsze pędy, które wyłaniają się spod pokrywy śnieżnej, dają szczególną radość. Główne miejsce w wiosennym ogrodzie zajmują gatunki wcześnie kwitnące. Jasny strój wiosennych kwiatów przyciąga owady, które nawet w pochmurne dni ożywiają krajobraz.

Wszystkie pierwiosnki są podzielone na kilka grup w zależności od ich cech morfologicznych. Rozróżnij rośliny dwuletnie i wieloletnie, a także kłącza, zielne, bulwiaste i bulwiaste rośliny kwitnące wiosną.

Bulwiasty

Ich osobliwością jest to, że kwiaty wyrastają z soczystych organów roślin - cebul. Lista roślin cebulowych jest bardzo zróżnicowana. Obejmuje zarówno gatunki miniaturowe (lasy), jak i rośliny energiczne o wysokości około 1 metra (jarząbki).

Nowoczesne ogrodnictwo dekoracyjne nie jest kompletne bez przedstawicieli tej klasy. Popularne są zarówno dzikie podgatunki, jak i odmiany wyhodowane stosunkowo niedawno..

Wiosenny biały kwiat (Leucojum)

Niska (15-20 cm) delikatna roślina o kwiatach i pasiastych liściach przypominających przebiśnieg. Kwiaty dzwonkowate, białe z zielonkawymi znaczeniami na końcach każdego z 6 płatków.

biały kwiat

Kwitnie w kwietniu, lubi miejsca półcieniste. Żarówki mają krótki okres odpoczynku, po którym zaczynają formować się świeże korzenie. Dlatego najlepiej posadzić biały kwiat, gdy liście żółkną. Dobrze rozmnaża się również przez nasiona, które są przenoszone po tym miejscu przez mrówki..

Galanthus, przebiśnieg

Przebiśniegi - w tłumaczeniu z angielskiego nazwa ta oznacza „kropelki śniegu”. Znana i ukochana przez wszystkich jedna z pierwszych cieszy oko wiosną. Jeśli koneser piękna znajdzie dla niego zaciszny, zacieniony zakątek w ogrodzie, Galanthus podziękuje mu za to regularnym kwitnieniem z rozmrożonych płatów śniegu..

Galanthus

Najczęściej w ogrodach można spotkać przebiśnieg (Galanthus nivalis). Oprócz formy gatunkowej uprawia się kilka interesujących odmian:

• Flore Pleno - z koroną frotte;
• Sandhill Gate ma 6 lekko niebieskawych płatków równej długości;
• Viridapice z wyraźnym zielonym wzorem w kształcie serca na trzech wewnętrznych płatkach i bardziej rozmytym na zewnątrz;
• Snow White Gnome - zgodnie z nazwą naprawdę śnieżnobiała miniatura (do 5 cm wzrostu).

Ze względu na niszczenie przez kłusownictwo ogromnych obszarów rośliny została wpisana do Czerwonej Księgi.

Hiacynt wschodni (Hyacinthus orientalis)

Ta seria pierwiosnków słynie nie tylko z kolorowego kwitnienia i wyjątkowego aromatu. Wszystkie odmiany hiacyntów są łatwiejsze do destylacji w doniczkach niż wszystkie rośliny bulwiaste. W razie potrzeby można wyhodować kwitnący kłos hiacyntu nawet na święta Nowego Roku. Na otwartym polu kwitnie w kwietniu po przebiśniegach.

Hiacynt

Najpopularniejsze odmiany:

• L`Innocence (po francusku „niewinność”) - śnieżnobiały;
• Ann Marie - delikatny róż
• Pink Pearl („pink pearl”) - róż z ciemniejszym paskiem;
• Ostara ma niebiesko-fioletowy odcień;
• Miosotis - bladoniebieski
• Jan Bos - malina.

Iridodictium, siatkowa tęczówka (Iridodictyum)

Możesz słusznie nazwać to wiosennym cudem. Gdy tylko śnieg się stopi, z ziemi wyłaniają się niezwykłe małe irysy z cętkowaną brodą. Kwitną zaledwie kilka dni, ale są tak kolorowe, że kwietnik ożywa, przyciągając pierwsze obudzone owady. Po kwitnieniu cienkie liście wyglądają jak ostre szaszłyki. Ta mini tęczówka preferuje miejsca słoneczne..

Siatka tęczówki

Z wybitnych przedstawicieli gatunku można zauważyć:

• Cantab - jasnoniebieski
• Harmony - niebieski
• Edward - niebiesko-fioletowy
• J. S. Dijt - fioletowo-fioletowy;
• Pauline - jasnoniebieski.

Nie mniej popularna jest tęczówka Dunforda o jasnych kwiatach cytryny, wcześniejsza i bardziej zwarta (do 10 cm).

W celu zapobiegania chorobom grzybiczym zaleca się kopanie latem.

Muscari, mysi hiacynt (Muscari)

Rozpoczyna kwitnienie w drugiej połowie wiosny. Należy do zupełnie innego gatunku niż hiacynt. Podobny jest tylko kształt kwiatostanu. Małe rurkowate kwiaty ściśle przylegają do siebie na łodydze, sprawiając wrażenie, że nie jest to roślina kwitnąca, ale miniaturowa kiść winogron.

Muscari

Ciekawe odmiany:

• Fantasy Creation - niebiesko-zielony
• Christmas Pearl - fiolet
• Blue Spike - wielokwiatowy frotte srebrno-niebieski.

Narcyz

Ze względu na różnorodność gatunków i odmian rozkwit tej kultury jest rozciągnięty: rozpoczyna się w marcu i trwa do końca maja kwitną tulipany.

Korona rozłupana narcyzów

Główne grupy:

1. 1. Rurowy. Łączy rośliny z kwiatami, które mają długą koronę - rurkę. Na przykład Arctic Gold, Brighton, Las Vegas, Little Gem, Foresight.
2. 2. Duże korony z szeroką dużą koroną: Ice Follies, Armada, Velasques, Daydream.
3. 3. Mała korona: Amor, Barrett Browning, Rockall, Sabine Hay.
4. 4. Kwiaty frotte reprezentują najbardziej zróżnicowane spektrum pod względem kształtu kwiatów: tylko korona może być frotte lub wiele szerokich płatków jest złożonych w jeden duży kwiat. Istnieją również wielkokwiatowe podwójne żonkile. Żonkile frotte: Ice King, Acropolis, Bridal Crown, Double Fashion, Rip van Winkle.
5. 5. Triandrus. Najwcześniejsza grupa z małymi kwiatami, 2-6 na łodydze. Płatki okwiatu są zagięte, korona nie jest duża: Ice Wings, Thalia.
6. 6. Cyklamen ma również wygięte płatki, ale ich rurka jest wąska i długa. Wczesna grupa karłów: Wisley, Jumblie, Tete-a-Tete.
7. 7. Żonkile Jonquil kwitną głównie późno w porównaniu z innymi grupami. Kilka małych kwiatów jest niesionych na szypułkach: Baby Moon, Bell Song, Sweetness, Hillstar
8. 8. Tacetny. Okrągłe kwiaty z krótką koroną, 4-8 na łodydze: Grand Soleil d`Or, Orange Wonder, Scarlet Gem.
9. 9. Poetyckie. Późny (kwitnienie majowe): Actaea, Sarchedon.
10. 10. Narcissus Brandushka - jasnożółty, ma dużą długą koronę otoczoną małymi ostrymi płatkami.
11. 11. Korona dzielona. Korona duża, mocno ścięta. Najpopularniejsza grupa. Niektóre odmiany: Dolly Mollinger, Cassata, Orangery, Tricollet, Pink Wonder.

Gatunkowe żonkile są używane w ogrodach o naturalnym krajobrazie. Małe i bezpretensjonalne rosną, tworząc kwitnące obrazy.

Scilla (Scilla)

Jeden z pierwszych, który wyłonił się spod śniegu. Gatunek otrzymał swoją rosyjską nazwę ze względu na tendencję do wzrostu na skraju lasu. Małe niebieskie kwiatki wciąż wystają spod śniegu.

Proleska

Rodzaj obejmuje około 90 gatunków. W klimacie umiarkowanym i zimnym niektóre z nich stały się powszechne:

• Syberyjski, ma białe kwiaty.
• Dwulistny i jego podgatunek z białą, różową, bladą i ciemnoniebieską barwą korony.
• Lucilia, dawniej nazywana Chionodox, obejmuje odmiany kilku tonów.

Preferuje obszary słoneczne lub półcieniste.

Puszkinia (Puschkinia)

Średniej wielkości roślina przypominająca lasy. W ogrodach uprawia się głównie 2 gatunki - zarośla i hiacynt. Pierwsza z nich kwitnie w marcu, druga - po około 2 miesiącach.

Charakterystyczną cechą Pushkinia są małe jasnoniebieskie kwiaty z ciemnoniebieskim paskiem pośrodku płatków.

Pushkinia

Cietrzew, fritillaria (Fritillaria)

Dość niezwykła roślina, która kwitnie w połowie wiosny. Nazwa pochodzi od koloru dzwonkowatego kwiatu niektórych gatunków: mogą być w kratkę lub pomalowane, pstrokate, „nakrapiane”. Spośród wielu odmian stosowanych w ogrodnictwie ozdobnym:

1. 1. Szachownica - niska roślina (do 35 cm) z pojedynczymi kwiatami w odcieniach bieli, czerwonawo i fioletowo, często w szachownicę. Bloom - koniec marca - początek kwietnia.
2. 2. Imperial („królewska korona”) - potężna (do 1 m) łodyga nosi kilka dużych (6 cm) pomarańczowych lub żółtych kwiatów, znajdujących się na tej samej wysokości pod wierzchołkiem - kępka jasnozielonych liści.

Ważne jest zapewnienie cietrzewi dobrego drenażu i żerowania w celu stabilnego kwitnienia..

Cietrzew cesarski

Tulipan (Tulipa)

Najbardziej znana roślina bulwiasta pozwala podziwiać kwitnienie od końca marca do maja włącznie, w zależności od okresu kwitnienia. Według tego kryterium odmiany dzielą się na 4 grupy: wczesną, średnią, późną. 4. grupa obejmuje dzikie gatunki i odmiany.

Tulipan

Oprócz przynależności do grupy, każda odmiana należy do określonej klasy:

1. 1. Proste wcześnie. Charakteryzują się wysokością 25-40 cm i klasycznym kształtem kwiatów: Christmas Marvel (liliowy róż), Diana (biały), General de Wet (pomarańczowy), Prins Carnaval (żółty z czerwonym płomieniem), Ruby Red (bordowy).
2. 2. Terry wcześnie dorastają do 30 cm Ich jasne kolory i zdolność utrzymywania kwiatu przez długi czas doceniają projektanci krajobrazu i kwiaciarnie. Monte Carlo (żółty), Montreux (biały), Queen of Marve (liliowy róż), Orange Princess (pomarańczowy).
3. 3. Triumf. Obejmuje odmiany średnio kwitnące (od połowy kwietnia). Kwiaty duże, kielichowe, wysoko - do 70 cm - mocne szypułki: Gavota (ciemnoczerwona z szeroką żółtą obwódką), New Design (blady róż z białymi obwódkami), Happy Generation (biała z malinowym płomieniem), Lustige Witwe (malinowa z srebrna krawędź), tusz do rzęs (rubinowy).
4. 4. Hybrydy Darwina kwitną nieco później niż klasa Triumph. Najpotężniejszy ze wszystkich - wysokość sięga 80 cm Dawnglow (gęsty róż z morelowym brzegiem), Ad Rem (czerwony), Banja Luka (złocistożółty z czerwoną obwódką).
5. 5. Proste późne, nieco niższe niż hybrydy Darwina (50-75 cm), a później pod względem kwitnienia (połowa maja). Blushing Lady (morelowo-żółty z różowawym wykończeniem), Catherina (biały), Queen of Night (fioletowo-czarny), Aileen (żółty).
6. 6. Liliowa - późna seria z ostro zagiętymi końcami płatków. Otwierający się w ciągu dnia kwiat wygląda naprawdę jak lilia. Wysokość - 50-60 cm Adonis (czerwony), Akita (wiśnia z białą obwódką), Ballade (żółty), Lilac Time (fioletowy).
7. 7. Frędzlami. Kwitnie jednocześnie z hybrydami Darwina. Fabio (czerwony z żółtymi frędzlami), Smirnoff (biały), Valery Georgiev (karmin), Santander (różowy).
8. 8. Tulipany w kolorze zielonym mają charakterystyczny zielony wzór na odwrocie płatka. Kwitnie od połowy maja. Artist (łososiowy róż), Dancing Show (żółty), Doll`s Minuett (malinowy).
9. 9. Tulipany Rembrandta obejmują wszystkie odmiany o różnorodnych kolorach: Saksia (żółto-czerwony), Columbine (biało-różowy).
10. 10. Papugi są niezwykłe w postaci płatków, silnie wypreparowanych i fantazyjnie zakrzywionych. Morelowa papuga (pomarańczowa), czarna papuga (fioletowo-czarna), Caland (wiśniowa).
11. 11. Podwójne późne kwiaty przypominają piwonie - duże i jasne. Kwitnienie przypada na drugą połowę maja. Blue Diamond (perłowy liliowy), Anfield (czerwony), Angelique (różowy).
12. 12. Kaufman - klasa najwcześniejsza (kwitną od początku kwietnia). Mała wysokość (15-5 cm) i duże kwiaty z długimi płatkami nadają im szczególnego uroku. Alfred Cortot (czerwony, liście z fioletowymi paskami), Ancilla (biały z karmazynowym grzbietem), Berlios (żółty z pasiastymi liśćmi).
13. 13. Foster wyróżnia się jeszcze większymi kwiatami w porównaniu z T. Greig. Wysokość - 30-50 cm, kwitnienie - od końca kwietnia. Charley Kuntz (biały z czerwonawym grzbietem), Kopenhaga (czerwony).
14. 14. Greig - późno długo kwitnące i pstre liście z plamkami. Dorastają do 35 cm wysokości Koktajl amerykański (czerwony), Bella Vista (żółty z czerwonawym grzbietem).
15. 15. Dzikie gatunki kwitną wcześnie, wzrost jest niewielki, niektóre są bardzo aromatyczne. T.biflora (krem z żółtym środkiem, w kształcie gwiazdy), T.gesneriana rosea (malina).

Szeroka paleta odcieni umożliwia tworzenie doskonałych barwnych kompozycji. Wiele serii jest używanych do cięcia i forsowania. Odmiany karłowate najlepiej nadają się do małego klombu.

Sadzenie bulwiaste

Optymalny czas to późne lato - wczesna jesień. Żarówka ma czas, aby się zakorzenić przed chłodem, a na wiosnę pojawiają się kwiaty. Okres spoczynku przypada późną wiosną i latem. W tej chwili wszystkie procesy życiowe zamarzają. W regionach o wysokich temperaturach latem zaleca się wykopywanie cebulek tulipanów i hiacyntów po żółknięciu liści: ta metoda pozwoli uniknąć zwyrodnienia hiacyntów, gdy cebulki stają się mniejsze, oraz chorób barwnikowych tulipanów, na których pojawiają się mozaikowe plamy i paski.

Jeśli dokładnie rozważysz wybór materiału do sadzenia, jego przygotowanie i sadzenie, możesz zapewnić obfite kwitnienie. Po zakupie cebulek są one dokładnie badane, zepsute części łusek wycina się, kawałki traktuje się pokruszonym węglem drzewnym lub proszkiem przeciwgrzybiczym..

Podczas sadzenia cebulek brane są pod uwagę ich rozmiary: głębokość sadzenia od dołu (miejsce formowania się korzeni) powinna być równa wysokości samej cebulki pomnożonej przez 3. Na glebach ciężkich (na przykład gliniastych) głębokość zmniejsza się o połowę lub trzykrotnie. Aby mieć więcej dzieci, cebulę sadzi się wyżej. W przypadku pełnego rozkwitu obserwuje się standardowe położenie w stosunku do poziomu horyzontu glebowego.

Na rynkach często można zobaczyć kwitnące lasy, tulipany i inne cebulki sprzedawane z gołymi korzeniami. Tej metody przeszczepu nie można nazwać sukcesem: podczas kwitnienia cała moc rośliny jest skierowana na tworzenie potomstwa (nasion), korzenie służą w tym procesie jako potężne przewodniki wody i składników odżywczych. Podczas kopania proces ten zostaje zakłócony, system korzeniowy zostaje uszkodzony. Wpływa to na przyszłe kwitnienie i wigor. Ponadto nie trzeba oczekiwać natychmiastowego piękna od roślin: ich kwiaty i liście więdną i żółkną, w następnym sezonie może nie być kwitnienia. Dobrym rozwiązaniem byłoby kupienie cebulek doniczkowych. W takim przypadku zapewniona jest integralność korzeni, procesy metaboliczne w cebulce i części nadziemnej nie są zakłócane..

Ponieważ cebulki mają cofające się korzenie, z wiekiem sama cebulka jest zbyt głęboka, co z pewnością wpłynie na kwitnienie. Dlatego sadzenie odnawia się, sadząc cebulki co najmniej raz na 2-3 lata..

Corms

Różnica polega na tym, że zamiast bulw matecznych powstaje kilka bulw córek. Główny organ spichrzowy obumiera, a niemowlęta kiełkują następnej wiosny. Następnie każdy z nich jest podzielony według tej samej zasady..

Bulwy wiosenne dotykają swoim nieskomplikowanym pięknem i delikatnością. Są to krótkie rośliny o złożonych kwiatach. Płatki - 6, zakrzywione z zaokrągloną krawędzią.

Krokus, szafran (Krokus)

Spośród wielu gatunków w ogrodach, botanicznych z małymi kwiatami o różnych odcieniach i wielkokwiatowymi, ich średnica sięga 5,5-11 cm.

Najbardziej znane odmiany: Jeanne d`Arc (biała), Negro Boy (ciemnofioletowa), Pickwick (liliowa z fioletowymi paskami), Flower Record (fioletowa, wielkość kwiatów - do 11cm).

Krokusy są bezpretensjonalne, ale najlepiej rosną na luźnych, pożywnych glebach. Potrzebujesz okresowego siedzenia.

Krokus

Bulbocodium, brandy (Bulbocodium)

Z dwóch rodzajów branusów jeden kwitnie jesienią, drugi pod koniec kwietnia - maja. Płatki - liliowo-liliowe, kwiat przypomina krokusa, osiąga średnicę 7 cm.

Świetnie wygląda w nasadzeniach grupowych. Gatunek ten sadzi się co 4-5 lat..

Bulbocodium

Byliny zielne

Wczesne kwitnące rośliny zimujące mogą tolerować niskie temperatury zimowe bez uszczerbku dla kwitnienia. W większości z nich część nadziemna obumiera późną jesienią, a wiosną pojawiają się nowe kwiaty i liście. Inne uprawy są zimozielone - zachowując masę liści przez całą zimę..

Przedstawiciele grup;

1. 1. Adonis, adonis, maluje kwietniowe polany na jaskrawożółte kolory. Jasne tło tworzą szmaragdowozielone, pierzasto rozcięte liście. Preferuje stanowiska słoneczne i luźne, ubogie gleby.
2. 2. Arabis nie wymaga pielęgnacji, cieszy się obfitym kwitnieniem. W projekcie ogrodu zastosowano kaukaską Arabis, która ma śnieżnobiały kolor. Do tej pory wyhodowano odmiany z jasnoróżowymi kwiatami (Lotti Deep Rose).
3. 3. Aubretia, Aubrieta, podobnie jak Arabis, należy do rodziny Cruciferous odpornej na zimno. Jego zwarty pokrój przyciąga ogrodników: jedna niska, rozłożysta roślina może tworzyć kwitnące jezioro. Grupa wygląda jeszcze jaśniej. Po zimowaniu pod pokrywą śnieżną pędy oberżyny już w marcu pokryte są niezliczonymi drobnymi (do 2 cm średnicy) kwiatami w kolorze różowym, fioletowym, fioletowym, liliowym. Aubretia jest szeroko stosowana w projektowaniu ogrodów skalnych.
4. 4. Badan sercowaty, bergenia (Bergenia). Charakteryzuje się dużymi, soczystymi, błyszczącymi zimozielonymi liśćmi i małymi bladoróżowymi kwiatami, które wyrastają o 40 cm w postaci kwiatostanu w kształcie parasola, z wiekiem kłącze bergenii staje się nagie, dlatego zaleca się sadzenie go raz na 3-5 lat.
5. 5. Ciemiernik (Helleborus). W kulturze szeroko stosowany jest ciemiernik czarny, który stał się przodkiem wielu interesujących serii odmian o kwiatach białych, czerwonych, zielonych, fioletowo-czarnych, różowych. Mogą być proste i podwójne, czyste w kolorze i z ciemnymi plamkami pośrodku. Zimozielony. Liście palmowe, gęste, ciemnozielone. Jest wyjątkowy, ponieważ łodygi kwiatowe rozwijają się już jesienią, a zimą pojawiają się spod śniegu. System korzeniowy nie jest zbyt rozgałęziony, dlatego w wieku dorosłym krzew cierpi podczas przeszczepu. Dobrze rozmnaża się przez nasiona, ale młode rośliny zakwitną dopiero w 5-7 roku.
6. 6. Przylaszczka (Hepatica). W marcu, kiedy prawie cała roślinność jeszcze śpi, pojawiają się już średniej wielkości niebieskie kwiaty. Później wyrastają liście w kształcie serca. Bezpretensjonalna kultura, uwielbia półcień.
7. 7. Primula (Primula) - rodzaj obejmujący ponad 500 gatunków. W klimacie umiarkowanym dobrze czują się: drobnozębny (kulisty kwiatostan w kolorze białym, liliowym, fioletowym na silnej roślinie) - kłos z malowanymi kwiatami, żółty średni - wysoki do 20 cm i kwiaty około 2 cm, polianty i bez łodygi, które są tak lubiane przez duże kwiaty i zwarty krzew, prawie nigdy nie hibernują w ziemi. Pierwiosnki rozmnaża się przez świeże nasiona i dzieląc krzew.
8. 8. Pachnący fiolet (Viola odorata) jest jednym z pierwszych, które spotykają wiosnę w kwietniu. Kompaktowa roślina bez łodygi o małych, pachnących kwiatach. Samosiew jest dobry.
9. 9. Corydalis (Corydalis) to kwiat na skraju lasu, gdzie od marca tworzy kobierce z ażurowych liści i pachnących kwiatów. Jedną z jego zalet jest odporność na choroby i szkodniki. Po kwitnieniu i uformowaniu nasion część nadziemna obumiera, zaokrąglona bulwa pozostaje w ziemi, czekając na następny sezon.
10. 10. Tasak wiosenny (Ficaria verna) posiada kłącze w postaci bulwy, dzięki czemu dobrze zimuje i regeneruje się, kwitnąc pod koniec marca. Wysokość rośliny - tylko 10-15 cm Kwiaty jasnożółte, błyszczące. Wkrótce po dwutygodniowym okresie kwitnienia roślina zrzuca liście i zasypia, aby nabrać energii w następnym sezonie..
11. 11. Erantis, wiosna (Eranthis) jest podobna do skórki z bulwiastym korzeniem i żółtymi kwiatami. Propagowane przez podzielenie krzewu po kwitnieniu. Kwitnie od kwietnia do maja. Wysokość - 15-20 cm.

Dwuletnie rośliny kwitnące

Ich osobliwość polega na tym, że w pierwszym roku życia tworzy się rozeta liści, która zimuje i kwitnie wczesną wiosną drugiego roku. Wraz z nadejściem upałów roślina starzeje się i umiera.

Altówka i stokrotki to jedne z najbardziej ulubionych ogrodników na rośliny dwuletnie. Większość ich odmian ma dobrą zimotrwalosc. Kwitnienie dobrze rozwiniętych krzewów rozpoczyna się jesienią i trwa po stopieniu się śniegu. A podczas zimowych roztopów dwuletnie kwiaty tworzą nieoczekiwany kolorowy akcent wśród śnieżnych rozmrożonych płatów..

Altówka, bratki (Viola)

Altówki mają bardzo szeroką gamę kolorów, które stały się potomkami trójkolorowego fioletu. Ich kwiaty mogą być małe (1,5-2 cm) i duże (10 cm), a krzew może być zwarty lub obfity..

Nowoczesna hodowla posunęła się daleko do przodu, jeśli chodzi o hodowlę nowych grup i kolorów, co umożliwia szerokie zastosowanie altówek w projektowaniu krajobrazu. Praktycznie nie ma takiego koloru, który nie byłby dostępny w danej serii.

Hybryda altówkowa (Viola x Wittrockiana)

Ta grupa charakteryzuje się dużymi (5 cm lub więcej) kwiatami. Kolor może być czysty i wzorzysty, łącząc w ramach odmiany 2, 3, a nawet 4 kolory. Istnieje szereg mieszańców i odmian do wczesnej uprawy (Delta, Dynamite), a także późne odmiany wielkokwiatowe (Swiss Giants), odporne na wysokie temperatury i ekstremalne temperatury (Mammoth).

Hybryda altówkowa

Viola rogata (Viola cornuta)

Różnica polega na dużej liczbie średniej wielkości (do 3-3,5 cm średnicy) kwiatów. Bezpretensjonalny i mrozoodporny, posiada bogatą paletę barw - od czystych tonów (śnieżnobiały, żółty, niebieski, czerwony, fioletowy, fioletowy) po niecodzienne zestawienia (seria z podbitym okiem, "czułkami", dwubarwne z kontrastującymi górnymi i dolnymi płatkami).

Odmiany altówki rogatej dają obfite samosiewy, co pozwala obserwować kwitnienie bez przerwy: podczas gdy roślina mateczna jeszcze nie zakwitła, sadzonki zyskują już siłę, która będzie rosła prawie do jesieni przyszłego roku.

Fiolet rogaty

Daisy (Bellis)

Często jest uprawiana jako roślina wieloletnia ze względu na jej zdolność do samodzielnego siewu. Kwiaciarnie uprawiają zarówno stare, jak i nowe odmiany, które obejmują kategorie z kwiatami igiełkowymi, kafelkowymi, półpełnymi, kulistymi i prostymi..

Stokrotka

Podczas dorastania 2-latków szczególną uwagę zwraca się na wilgoć. Działają tu 2 proste zasady: nie podlewać zimną wodą i nie moczyć liści przez noc. Jeśli ich nie obserwuje, na liściach pojawia się biały nalot, co wskazuje na rozwój choroby grzybowej - mączniaka prawdziwego, którego trudno się pozbyć.

Reprodukcja

Bulwy i bulwy są rozmnażane przez dzieci - córkę lub cebulki zastępcze, powstałe w wyniku podziału, pączkowanie ich od matki.

Dwulatki uprawia się z nasion. Od siewu do kwitnienia mija 10-18 tygodni..

Gatunki zielne rozmnażają się nasiennie i wegetatywnie. Ta ostatnia obejmuje kilka technik: dzielenie buszu, sadzonki, sadzenie odrostów korzeni.

Opieka

Wiosenne kwitnienie charakteryzuje się zawiązaniem szypułek i magazynowaniem składników odżywczych w okresie poprzedzającym kwitnienie. Z tego powodu szczególną uwagę zwraca się na podlewanie (w razie potrzeby w suchą wiosnę) i opatrunek wierzchni. Większość roślin z tej grupy reaguje na nawozy organiczno-mineralne, ale nie toleruje świeżego obornika. W czasie kwitnienia zwiększa się ilość potasu w roztworach nawozowych, podczas tworzenia i aktywnego wzrostu systemu korzeniowego - fosforu, a podczas rozwoju liści - azotu.

Ściółkowanie jest skuteczną techniką zapobiegania tworzeniu się skorupy gleby. Dodatkowo w strefie korzeni tworzy się swoisty mikroklimat, który sprzyja aktywnej asymilacji minerałów, a kwiaty wspaniale rosną.

Aby przedłużyć kwitnienie gatunków zielnych i tworzenie się dużych łusek w cebulach, stosuje się technikę zwaną dekapitacją..

Ta operacja polega na usunięciu główek całkowicie otwartych kwiatów. Służy do wzmocnienia systemu korzeniowego, który nie pochłonie wielu zasobów do tworzenia nasion. Zaoszczędzony potencjał jest przeznaczony na rozwój większej liczby dzieci w roślinach bulwiastych i na silniejszy system korzeniowy w roślinach zielnych.

Zwalczanie szkodników i zapobieganie chorobom

Nawet podczas sadzenia zwraca się uwagę na jakość sadzonek i cebul, pacjenci są odrzucani ze względu na ryzyko dalszej infekcji. Przed sadzeniem warto zastosować fungicydy (leki przeciwgrzybicze) i / lub stymulatory wzrostu. Na przykład cebule tulipanów są przechowywane w 0,5% roztworze Fundazola przez 30 minut..

Na ciężkich glebach gliniastych system korzeniowy często gnije. Aby temu zapobiec, na dnie dołów do lądowania umieszcza się 3-4-centymetrową warstwę gruboziarnistego piasku rzecznego, a gleba jest rozjaśniana. Aby to zrobić, użyj kompostu lub torfu o neutralnej kwasowości..

Systematyczne odchwaszczanie nie tylko pozbędzie się chwastów, ale także zapobiegnie rozwojowi infekcji.

Może larwy chrząszczy powodują duże szkody w nasadzeniach. Aby pozbyć się żarłocznych owadów, używaj pułapek na klej i wieszaj budki dla ptaków, które przyciągają ptaki do ogrodu..

Umieszczanie roślin na miejscu

Bez względu na to, jak piękne są kwiaty, ważne jest, aby je ułożyć, biorąc pod uwagę kilka praw sadzenia:

1. 1. Wymagania agrotechniczne. Miłośnicy słonecznych klombów sadzi się w otwartym, dobrze oświetlonym miejscu, aby uniknąć rozciągania. Unika się gatunków kochających cień do sadzenia na słońcu z powodu możliwych oparzeń. Ta sama zasada działa w przypadku wymagań dotyczących kwasowości gleby - kalcefoby nie tolerują alkalizacji i odwrotnie..
2. 2. Łatwość opieki. Nie łącz kwitnienia wiosennego w gęstych nasadzeniach z bylinami lub krzewami, które wymagają zimowego schronienia. Spowoduje to dodatkowe trudności i prawdopodobieństwo uszkodzenia zielonych pędów..
3. 3. Element estetyczny. Polega na udanym połączeniu odcieni kolorów i optymalnej konfiguracji klombów. Zgodnie z pierwszą z tych zasad kompozycje są monochromatyczne lub kontrastowe. Drugi polega na sadzeniu tego samego rodzaju roślin w grupach, w szykach, co da efekt naturalności i blasku. Wąskie, równe rzędy zepsują wrażenie nawet przy użyciu rzadkich, pięknych upraw.

Jedną z głównych koncepcji dekoracji ogrodu jest to: wiosenne kwiaty należy wcześniej zadbać. Rośliny bulwiaste i zielne sadzi się w sierpniu-wrześniu, dwuletnie sadzi się wczesnym lub w połowie lata, a jesienią zbiera się je na stałe.

Zakup wysokiej jakości materiału do sadzenia, terminowe zejście na ląd i przestrzeganie podstawowych zasad pielęgnacji - w ogrodzie czy na wsi wiosna lśni nowymi, jasnymi kolorami i natchnie.