Sadzenie żonkili w otwartym polu, zasady uprawy i pielęgnacji

Bardzo popularne są bulwiaste rośliny kwiatowe. Jedną z najbardziej znanych roślin tej klasy jest żonkil, który kwitnie wiosną..

W tej chwili istnieje około 35 tysięcy gatunków i odmian kwiatów. Dotyczy to zarówno dziko rosnących, jak i odmian wyhodowanych w wyniku prac selekcyjnych. Według międzynarodowego rejestru klasyfikacyjnego każdy z nich zaliczany jest do jednej z 12 grup ogrodniczych. 13. grupa składa się z dzikich (botanicznych) przedstawicieli rodzaju.

Krótka charakterystyka odmian

Grupa narcyzów rurkowych

Ogólny opis rośliny z rodzaju żonkil można przedstawić w następujący sposób: wieloletnia kultura bulwiasta o wysokości szypułki 10-50 cm Liście są liniowe, wąskie, ich długość wynosi 20-50 cm Płatki (płaty okwiatu) - 6, w środku kwiatu o średnicy 10 cm - okrągłe wyrostek w postaci korony lub rurki, czasami z falistą krawędzią. Na każdej gładkiej łodydze - od 1 do 7 kwiatów w odcieniach bieli, cytryny, żółci z delikatnym lub jaśniejszym środkiem (od białego do łososiowego różu).

W zależności od kształtu okwiatu i korony, liczby kwiatów na łodydze, żonkile dzieli się na następujące grupy:

1. 1. Rurowy. Charakteryzują się dużymi pojedynczymi kwiatami o średnicy 6-8 cm z długą wyrazistą rurką, na całej długości równej części okwiatu. Wysokość - do 50 cm.
2. 2. Wielkoronny. Kwiaty duże (do 12 cm) są ułożone pojedynczo, korona jest falista lub równa, stanowi około jednej trzeciej długości płatka, czasami z jasną obwódką.
3. 3. Korony małe różnią się od poprzedniej grupy krótszą, często nasyconą koroną.
   

   Żonkil frotte

4. 4. Frotte - wygląda bardzo efektownie dzięki wielu płatkom ułożonym w rzędach. Na każdej szypułce mogą mieć jeden duży lub kilka mniejszych kwiatów.
5. 5. Triandrus. Mają niewielką wysokość - do 25 cm.Kwiaty - 2-3, średniej wielkości korona, 6 płatków, lekko wygięte do tyłu.
6. 6. Cyklamen - niezwykły z cienką wydłużoną rurką i opadającym kwiatem z zakrzywionymi płatkami, jak u cyklamenu. Różnią się wczesnym kwitnieniem.
7. 7. Jonquilliaceae to grupa późno kwitnąca. Kwiaty o mocnym aromacie, na szypułce - od 2 do 6 sztuk.
8. 8. Tacettoids są również nazywane wielokwiatowymi ze względu na wiele (do 20) średniej wielkości kwiatów na każdej łodydze.
9. 9. Poetyckie. Bezpretensjonalny, dobrze rośnie, kwitnie późno, pojedyncze kwiaty. Najbardziej znana odmiana, Actaea z białymi płatkami, zielonkawożółtą koroną i jaskrawoczerwoną obwódką, jest często spotykana w ogrodach..
   

   Grupa Bulbocodium

10. 10. Mieszańce Bulbocodium nazywane są „krynolinami”: ich małe kwiaty są umieszczone jeden po drugim na niskich (do 15 cm) szypułkach. Korona jest szeroka, przypominająca krynolinę, otoczona drobnymi płatkami.
11. 11. Korona dzielona. Unikalna grupa z falistą lub frędzlową koroną, która wydaje się być nacięta do jednej trzeciej jej długości lub więcej.
12. 12. Inne żonkile nieujęte w żadnej z poprzednich grup.
13. 13. Gatunki. Mają do 20 cm wysokości, kwiaty do 5 cm średnicy. Często nie jest wystarczająco odporny.

Cechy biologiczne i daty sadzenia

Ponieważ żonkil kwitnie wiosną, w tym okresie następuje intensywny wzrost i rozwój. Dlatego, aby uniknąć uszkodzenia delikatnych korzeni, kategorycznie nie zaleca się przeszczepiania cebul kwiatowych na wiosnę. W przeciwnym razie nie zakwitną w następnym sezonie. Wyjątkiem od reguły jest wiosenne sadzenie roślin doniczkowych.

Optymalne terminy sadzenia żonkili: połowa września - początek października. Jesienią cebulki dobrze się zakorzeniają, a następnie kwitną wraz z nadejściem wiosennych upałów w kwietniu - maju..

W sklepach ogrodniczych można kupić materiał do sadzenia różnych odmian żonkili. Zwykle jest dostępny w sprzedaży od czerwca do połowy jesieni. Wielkość cebulek różni się w zależności od parsowania (od niemowlęcia do dorosłego) i grupy ogrodniczej. Największe należą do odmian podgatunku podwójnego, wielkokoronowego i rurkowatego.

Latem żonkil rozpoczyna okres spoczynku. System korzeniowy wysycha i przestaje dostarczać składniki odżywcze do nadziemnej części rośliny. Liście i szypułki więdną. Okres ten charakteryzuje się gromadzeniem się wody i składników mineralnych w organach spichrzowych do wzrostu w następnym sezonie. W spoczynku żonkile są przesadzane bez narażania przyszłego kwitnienia..

W regionach o upalnym lecie cebulki po wykopaniu są przechowywane w suchym miejscu o niskiej - około 20-25 stopni - temperaturze, a wraz z nadejściem chłodnych wrześniowych dni sadzi się je na stałe. Czas przesadzania trwa do połowy jesieni. Zimą młody system korzeniowy ma czas na rozwój, pod ziemią tworzy się rozeta liści i podstaw szypułek.

Zasady sadzenia

Sadzenie żonkili

Uprawa żonkili na zewnątrz nie jest trudna. Ale są zasady, których przestrzeganie zapewni kulturę dobrego wzrostu i kwitnienia:

1. 1. Gleba. Może być od piaszczysto-gliniastej do gliniastej. Na ciężkich glebach gliniastych roślina nie otrzymuje wystarczającej ilości powietrza, system korzeniowy nie rozwija się dobrze, a cebulki stają się mniejsze. W takim przypadku dodaj torf, kompost (około 15-20 litrów na 1 m2) i gruby piasek, a następnie wykop.
2. 2. wyczucie czasu. W klimacie umiarkowanym żonkile przesadza się po złożeniu liści pod koniec kwitnienia (od końca maja). Ostatni termin to koniec października. W regionach północnych okres sadzenia jest krótszy - do początku miesiąca. Jeśli korzenie nie zdążą rosnąć przed zimą, żarówka umrze.
3. 3. Głębokość. Jest wprost proporcjonalna do rozmiaru żarówki. Większe sadzi się na głębokość 15-20 cm, a mniejszy materiał do sadzenia - 10-15 cm.
4. 4. Gęstość sadzenia. Żonkile z grup Triandrus, Bulbokodium (markowe) i Tacettoid są umieszczane co 3-5 cm. Poetyckie i cyklamenowe - po 4-6 cm. Serie wielkokwiatowe można sadzić w odległości 6-8 cm od siebie.

Zasady opieki

Jak każda inna roślina ozdobna, żonkil wymaga podstawowej pielęgnacji. Polega na regularnym odchwaszczaniu, podlewaniu i karmieniu. Uwalnianie rabat kwiatowych od chwastów jest bardzo ważne ze względu na to, że stają się one pożywką dla chorób grzybowych i szkodników, zubażają glebę ze szkodą dla kwitnienia.

Wymagania dotyczące wilgotności gleby w uprawie są dość niskie. Ale w okresie suchym rośliny podlewamy co 10-15 dni. Powinno być wystarczająco dużo wody, aby mogła nasycić warstwę gleby do 30-40 cm głębokości: to tutaj znajduje się głęboki system korzeniowy żonkila.

Top dressing kultury odbywa się w kilku etapach. W przypadku stosowania nawozów granulowanych osadza się je w ziemi podczas sadzenia jesienią. Do tych celów odpowiednie są złożone minerały z przewagą fosforu i potasu, które zapewnią ukorzenienie i przyszłe kwitnienie. Wiosną dopuszczalne jest zwiększenie dawki nawozów zawierających azot dla aktywnego wzrostu. W fazie kwitnienia i cebulek roślina potrzebuje potasu i magnezu. W wyspecjalizowanych sklepach sprzedawane są również rozpuszczalne w wodzie krystaliczne nawozy złożone. Są łatwo rozwiedzione z wodą i nakładane jednocześnie z podlewaniem..

Stosowanie świeżych pozostałości organicznych - nie zgniłych trocin, obornika - jest nie tylko niepożądane, ale także niedopuszczalne. Prowadzi to albo do głodu azotu (w pierwszym przypadku), albo do zniszczenia cebulek przez zgniliznę.

Reprodukcja

Polega na podzieleniu gniazd cebul. Jeśli prawidłowo rozprowadzisz materiał do sadzenia - bez zagęszczania - nie wolno sadzić żonkili przez kilka lat (do 5 sezonów). Przeszczepy okresowe są niezbędne nie tylko ze względów estetycznych, ale także jako środek odmładzający i leczniczy. Ponieważ żonkil ma chowane korzenie, co roku jego cebulki są głębiej w ziemi. Osłabia to kwitnienie i zapobiega tworzeniu się pełnoprawnych organów spichrzowych..

Kupując materiał do sadzenia, dokładnie go badają. Żarówki uszkodzone przez szkodniki, ze zgniłą łuską lub dnem są odrzucane. Baby - małe cebule - sadzi się do uprawy w osobnych

Przedstawiciel żonkili o rozłupanej koronie

grzbiety.

Zabieg przed sadzeniem polega na namaczaniu cebul, a następnie suszeniu lub odkurzaniu. Roztwór fungicydów służy jako ochrona przed chorobami grzybiczymi, insektycydy przeznaczone są do zwalczania szkodliwych owadów, a kuracja stymulantami zwiększy potencjał i witalność roślin.

Ściółkowanie to praktyczna i wygodna technika. Po posadzeniu redliny i rabaty z żonkilami posypuje się ozdobnymi wiórkami lub suchymi liśćmi warstwą ok. 5 cm, co sprzyja tworzeniu określonego mikroklimatu dla rośliny. Dobrze zimują i wiosną łatwiej jest wyrwać się z ziemi..

Inną operacją przeprowadzaną na żonkilach jest usuwanie wyblakłych głów. W wyniku zapylenia powstają strąki nasion. Aby nasiona dojrzewały, wymagane jest dodatkowe spożycie składników odżywczych, co wpływa na wytrzymałość cebulki. Dlatego jeśli celem hodowli nie jest uzyskanie nowej hybrydy, jajnik jest usuwany.

Szkodniki i choroby

Największe szkody w cebulach i kwiatach tego gatunku powoduje mucha żonkila i roztocze korzeniowe. Spośród chorób najczęściej żonkile cierpią na fusarium, szarą zgniliznę i mozaikę wirusową.

W przypadku każdego rodzaju dolegliwości obowiązują określone środki zwalczania:

Cebula Fusarium

1. 1. Duża mucha żonkila składa jaja na roślinie w środku lata. Larwy czołgają się do wnętrza cebulki i żywią się jej mięsistymi łuskami. Chorą roślinę można rozpoznać po braku szypułki i więdnięciu liści. Jako środek zapobiegawczy zaleca się coroczne wykopywanie materiału, a następnie przetwarzanie 0,3% roztworem metafosu i sadzenie roślin odstraszających (złocień lub marchew). Chore okazy są bezbłędnie niszczone.
2. 2. Roztocze korzeni cebuli powoduje, że żonkil wysycha wcześniej niż w okresie spoczynku cebulki. Środki kontroli są podobne do tych stosowanych w przypadku much..
3. 3. Zgnilizna Fusarium rozwija się w warunkach gorącej uprawy lub przechowywania. Cebula zaczyna gnić od dołu i umiera.
4. 4. Szara zgnilizna. Wywołuje go wysoka wilgotność gleby i powietrza, sadzenie na ciężkich glebach. Żarówka najczęściej psuje się zaczynając od góry. Leczenie cebulek i roślin wegetatywnych fundazolem (0,3%) pomoże zmniejszyć częstość występowania.
5. 5. Mozaika wirusowa powoduje powstawanie smug i plam na liściach i szypułkach. Kwiat jest słabo rozwinięty i zdeformowany. Impulsem do choroby są podwyższone temperatury..

Rozwojowi chorób grzybiczych można zapobiegać poprzez stworzenie optymalnych warunków temperaturowych podczas przechowywania, a także marynowanie cebul po wykopaniu. Rośliny zainfekowane wirusami muszą zostać zniszczone.

Zdrowie roślin zależy bezpośrednio od przestrzegania zasad agrotechnicznych. Terminowe kopanie, karmienie, tworzenie optymalnych warunków przechowywania jest kluczem do uzyskania cebul nadających się do sprzedaży i obfitego kwitnienia.

Warianty wykorzystania żonkili w projektowaniu krajobrazu i florystyce

Ze względu na różnorodność odmian żonkile są szeroko stosowane do kształtowania krajobrazu i forsowania w okresie zimowo-wiosennym. Aby to zrobić, weź pod uwagę ich czas kwitnienia, kolor i pokrój (wielkość i kształt krzewu).

Na kwietniku najlepiej wyglądają nie pojedyncze rośliny, ale całe grupy, ustawione zgodnie z naturą wzrostu. Mocniejsze serie sadzi się w tle, a odmiany karłów sadzi się bliżej ścieżek ogrodowych. Odmiany o nietypowym kształcie kwiatu - z rozłupaną lub podwójną koroną - są umieszczone tak, aby można je było oglądać z bliskiej odległości.

Szczególnie popularne jest wymuszanie żonkili. Polega na uprawie roślin w celu kwitnienia w nietypowym czasie. Na przykład kwitnące cebulki są wypierane na święta Nowego Roku lub 8 marca. Odmiany wysokie są używane głównie do cięcia, a niskie do sprzedaży w doniczkach. Po kwitnieniu tych roślin cebulki należy przesadzić na otwarty teren w celu dalszej uprawy. Ponowne forsowanie będzie możliwe za 1-2 lata..

Śnieżnobiały kwietnik: żonkile, tulipany i zawilce

Uprawa żonkili jest łatwa i przyjemna. Mrozoodporność, delikatny aromat, różnorodność to cechy, które powodują powszechne rozpowszechnienie tej kultury w wielu krajach świata..