Sadzenie i uprawianie wieloletnich astry alpejskiej

Żadna nowoczesna strefa podmiejska nie jest kompletna bez kwiatów. Mogą rosnąć na rabacie lub przy ścieżkach, a także ozdabiać rabatki czy zjeżdżalnie alpejskie (krajobraz imitujący krajobraz górski). Aster alpejski będzie doskonałym rozwiązaniem do dekoracji ogrodu kwiatowego. Roślina, która ma wiele odmian, może działać jako główny kwiat lub być używana do dekoracji ogrodu lub ogrodu warzywnego w połączeniu z innymi uprawami.

Opis kultury roślinnej

Aster alpejski lub aster fałszywy lub aster Korzhinsky`ego to wieloletnie zioło z rodziny Astrov. Od wielu stuleci uprawiana jest przez ogrodników i amatorskich hodowców kwiatów..

Średniej wielkości kwiat może osiągnąć wysokość 30-35 cm Przy dobrym oświetleniu krzew rośnie, uzyskując obszerny kształt. Roślina ma zagęszczone kłącze położone poziomo. Wyrastają z niego wyprostowane i silnie rozgałęzione pędy z pokwitaniem. Blaszki liściowe znajdujące się przy korzeniach są odwrotnie jajowate. Pędy pokryte są lancetowatymi liśćmi petiolate, płytszymi ku górze.

Kwiatostany są reprezentowane przez wierzchołkowe koszyczki o średnicy do 5-6 cm, mające wiele kwiatów trzciny o różnych kolorach. Nasiona odwrotnie jajowate mają kępki. Główną zaletą asteru alpejskiego jest długi okres kwitnienia, który rozpoczyna się pod koniec maja i kończy jesienią..

W XVI wieku zaczęto uprawiać fałszywy aster. Piękne kwiaty przypominające rumianek są używane przez letnich mieszkańców i ogrodników do swoich działek. Mixbordery, krawężniki, zjeżdżalnie alpejskie i nasadzenia grupowe na pierwszym planie rzadko są pozbawione takiego kwiatu. Aster jest uprawiany nawet w regionach północnych, gdzie doskonale znosi długie zimy bez negatywnych konsekwencji..

Na świecie istnieje ponad 250 odmian rumianku alpejskiego. Naturalne obszary półkuli północnej są bogate w tę kulturę roślinną. Najczęściej ten aster występuje w Ameryce Północnej. Ponadto Alpy, Sajany, Ałtaj i Kaukaz są bogate w takie rośliny..

Popularne odmiany kwiatów

Astry alpejskie różnią się czasem kwitnienia. Różne rodzaje roślin mogą zachwycać atrakcyjnymi kwiatami wiosną, latem lub jesienią. Kilka odmian krzewów można znaleźć tylko w Afryce Południowej. Kwiaty, które wyglądają jak gwiazdy, mają jasnożółty środek i liczne płatki w postaci promieni.

Popularne rodzaje fałszywych astry:

• Albus. Krótkie łodygi mają małe, ciemnozielone liście. Kwiaty proste lub półpełne z białymi płatkami i żółtym środkiem pokrywają cały kulisty krzew. Roślina osiąga 13-20 cm wysokości. Kwitnienie rozpoczyna się na samym początku lata.
• Blondie. Roślina uprawiana często do cięcia kwiatów dorasta do 35 cm, kwiaty są białoróżowe lub liliowo-fioletowe, przypominające puszyste kulki. Bezpretensjonalny aster kwitnie na początku czerwca.
• Gloria. Wysokość rośliny osiąga 30−35 cm, krzew o szmaragdowych liściach jest ozdobny do końca jesieni. Proste niebieskie kwiaty, które pojawiają się pod koniec maja, charakteryzują się średnicą 3-4 cm, a Gloria jest uważana za odmianę bezpretensjonalną i odporną na choroby.
• Goliat. Krótka roślina wyróżnia się półpełnymi kwiatami o jasnofioletowym odcieniu. Gatunek ten ma tendencję do szybkiego wzrostu, więc do jego uprawy potrzebny jest duży obszar..
• Ciemne piękno. Malowniczy krzew osiągający 15 cm wysokości ma jasne fioletowe kwiaty. Odmiana ta jest często sadzona między kamieniami, co daje malowniczy krajobraz..
• Dunkle Chenet. Bujna roślina dorastająca do 25 cm, ma fioletowe koszyczki. Nasycony odcień kwiatu wygląda korzystnie na tle zieleni i kwiatów innych typów.
• Rozea. Krzew dorasta do 16-22 cm Kwiaty z zielonkawożółtym środkiem i różowymi płatkami pojawiają się na początku lipca, zdobiąc kulisty krzew. Zaleca się również sadzenie tego gatunku w pobliżu kamieni..
• Ruber. Roślina ma bogaty kolor czerwono-różowych kwiatów. Krzew dorasta do 30 cm i może ozdobić ogród zarówno pojedynczymi nasadzeniami w kwietniku, jak i nasadzeniami wzdłuż ścieżek.
• Superbus. W okresie kwitnienia ażurowe krzewy zdobią liliowo-niebieskie kwiaty. Odmiana jest bezpretensjonalna, nie wymaga specjalnej pielęgnacji i może rozwijać się nawet w zacienionych obszarach.
• Szczęśliwe zakończenie. Odmiana wcześnie kwitnąca charakteryzuje się krzewami o wysokości co najmniej 35 cm, a różowokwiatowy aster alpejski obficie kwitnie od maja do lipca. Ta różnorodność będzie wyglądać spektakularnie na ścieżkach.

Łącząc różne odmiany, można uzyskać żywy krajobraz i ciągłe kwitnienie od samego początku wiosny do początku zimy. Astry współgrają z wieloma kolorami, dzięki czemu wpasują się w każdą kwiatową aranżację. Jeśli chcesz zaaranżować letnią działkę z samymi astrami, możesz dodać do odmian alpejskich oktobryny, septenbriny, belgijskie, włoskie, nowozelandzkie i inne rodzaje bylin.

Funkcje sadzenia

Sadzenie i pielęgnacja asteru alpejskiego nie jest trudne. Kultura roślinna zakochała się w większości ogrodników za swoją bezpretensjonalność. Jednak osiągnięcie zdrowego rozwoju i bujnego kwitnienia będzie działać tylko w określonych warunkach..

Aby uprawiać rumianek alpejski, należy wybrać obszar dobrze oświetlony przez słońce. Aster będzie dobrze rosnąć w zacienionych miejscach, ale w tym przypadku rzadko występuje obfite kwitnienie. Zwykle pojawiające się kwiaty charakteryzują się niewielkim rozmiarem. Doświadczeni ogrodnicy nie zalecają sadzenia roślin w wilgotnych miejscach, ponieważ wody gruntowe przyczyniają się do rozkładu systemu korzeniowego.

W przypadku asteru Korzhinsky`ego konieczne jest wybranie osuszonej gleby alkalicznej. Przygotowują to jesienią. Najpierw kopią ziemię, a następnie dodają do niej humus lub kompost w objętości 3 kg na metr kwadratowy. Wczesną wiosną gleba jest traktowana siarczanem amonu, solą potasową i superfosfatami. Następnie wykonuje się jeszcze jedno kopanie z dalszym spulchnieniem gleby. Wykop dołki dla każdego krzewu o głębokości co najmniej 25 cm, aby sąsiednie kwiaty nie zostały zmylone przez pędy.

Podstawy pielęgnacji Alpine Aster

Szybki rozwój i obfitość kwiatów gwarantuje odpowiednia pielęgnacja rumianku alpejskiego.

Bylina potrzebuje umiarkowanego podlewania. Możliwe jest obfite podlewanie rośliny tylko w letnim upale, przy jednoczesnym monitorowaniu jej stanu. Na metr kwadratowy sadzenia powinno przypadać około 3 wiadra wody. Wiosną i jesienią kultura jest podlewana, gdy na glebie w pobliżu krzaków tworzy się cienka skorupa. Jeśli proces nawadniania zostanie zakłócony lub wystąpi nadmierna wilgoć, może pojawić się mączniak prawdziwy.

Aster, podobnie jak wiele roślin, potrzebuje karmienia. Roślina jest karmiona 3 razy w roku:

• 2 tygodnie po posadzeniu. Na metr kwadratowy wymagana jest mieszanina 10 g siarczanu potasu, 50 g superfosfatu i 20 g azotanu.
• W okresie pączkowania. Superfosfat i siarczan potasu dodaje się do ziemi w ilości 50 g na metr kwadratowy.
• Wraz z początkiem kwitnienia. Trzeci i ostatni opatrunek pod względem objętości i składu jest podobny do drugiego.

Ważne jest, aby nie przesadzać z nawozami, ponieważ nadmierne ilości często prowadzą do śmierci rośliny..

Konieczne jest również regularne spulchnianie gleby z usuwaniem chwastów rosnących w pobliżu astry. Glebę należy poluzować nie głębiej niż 5-7 cm Zabieg należy wykonać po deszczu.

Okres odpoczynku zimowego

Przed nadejściem zimy należy zapewnić wieloletniemu asterowi warunki, w których może przetrwać okres chłodu. Teren wokół krzewów musi być ściółkowany. To ochroni system korzeniowy rośliny przed zamarzaniem. Jako ściółkę stosuje się trociny lub suche liście..

Najczęściej zielone części kwiatu nie wysychają i zimują w tej formie. Jeśli pędy z liśćmi wyschły, należy przyciąć krzew z nadmiaru części. Bez tej procedury aster nie będzie mógł rosnąć następnej wiosny. Kwiat nie wymaga dodatkowego schronienia, ponieważ kultura roślinna jest dość odporna na surowy klimat. Jeśli roślina jest uprawiana w regionach północnych, zaleca się pokrycie podstawy krzewów piaskiem, aby pąki nie zamarzły, z których na wiosnę pojawią się nowe pędy.

Wraz z początkiem sezonu wiosennego należy usunąć z krzaków stopiony lód. Jeśli wilgoć zatrzyma się w glebie, system korzeni asteru ulegnie pogorszeniu. W takim przypadku mogą zostać uszkodzone nie tylko korzenie, ale także młode łodygi, dla których nadmiar wilgoci w tym czasie będzie destrukcyjny.

Wieloletnie metody hodowli

Astry alpejskie można rozmnażać na kilka sposobów: dzieląc krzew, sadzonki lub nasiona.

Najszybszym sposobem na wzbogacenie ogrodu o alpejskie stokrotki jest podzielenie buszu. Zabieg zaleca się wykonywać od maja do września. Działki sadzi się w osobnych doniczkach lub dużym pojemniku tak, aby odległość między nimi wynosiła co najmniej 15-20 cm, a gdy rośliny się rozwiną, sadzi się je w stałym miejscu w otwartym terenie.

Kultura roślinna jest często rozmnażana przez sadzonki. W tym celu nadają się tylko zdrowe okazy. Sadzonki są cięte sterylnym nożem. Dolne międzywęźle pozbywają się liści, miejsce cięcia jest traktowane korzeniem. Wykonywane jest również ściskanie góry. Aby stymulować tworzenie się systemu korzeniowego, wielu hodowców stosuje kwas bursztynowy: proszkuje sadzonki niewielką ilością substancji.

Ukorzenienie próbek zajmuje około dwóch tygodni. Pojemniki, w których ukorzenione są sadzonki, można przykryć folią lub szkłem, aby przyspieszyć pojawianie się korzeni. Rośliny należy codziennie wentylować przez 7-10 minut. Podlewanie przeprowadza się dopiero po całkowitym wyschnięciu podłoża, aby zapobiec podlewaniu. Przesadzanie sadzonek na otwarty teren odbywa się we wrześniu.

Uprawa astry alpejskiego z nasion w warunkach wewnętrznych:

• Dno małych pojemników jest wypełnione drenażem.
• Pojemniki wypełnia się lekkim podłożem ze zgniłej materii organicznej i ziemi ogrodowej.
• Nasiona zanurza się w ziemi na głębokość 1-1,5 cm. Na jeden pojemnik powinieneś wziąć 2-3 nasiona. W dużym pojemniku nasiona wysiewa się w odległości 6 cm od siebie. Między rzędami powinno być 7-9 cm.
• Szkółka powinna stać na parapecie południowym.
• Podlewanie powinno być umiarkowane, aby gleba nie zatykała się i nie stała się zbyt twarda..

Materiał do sadzenia w ogrodzie odbywa się latem lub na początku września. Pierwszego kwitnienia można się spodziewać dopiero po 3 latach. Należy wziąć pod uwagę fakt, że przy tej metodzie rozmnażania rośliny nie zawsze zachowują cechy odmianowe..

W regionach środkowego pasa aster alpejski można wysiewać bezpośrednio na otwarty teren. Należy to zrobić na początku kwietnia. Łóżka należy przykryć folią. Do przesadzenia na stałe sadzonki będą gotowe za około miesiąc. Pełne ukształtowanie kwitnących krzewów zakończy się wczesną jesienią. W przyszłym roku już w pełni się rozwiną i będą zachwycać licznymi kwiatami..

Potencjalne choroby i szkodniki

Chociaż fałszywy aster jest odporny na wiele chorób i pasożytów, kwiat ten może nadal cierpieć na pewne dolegliwości. Na pojawienie się i rozwój chorób mogą wpływać czynniki zewnętrzne i niewłaściwa pielęgnacja upraw.

Możliwe choroby rumianku alpejskiego:

• Szuler. Na obecność grzyba wskazuje czernienie i rozkład krzewu. W takim przypadku dotknięte łodygi i liście są usuwane. Roślina jest traktowana środkiem grzybobójczym.
• Rdza. Choroba charakteryzuje się obrzękiem i wysuszeniem liści. Do przetwarzania pobierany jest płyn Bordeaux.
• Fusarium. Choroba grzybicza charakteryzuje się żółknięciem i więdnięciem liści. Zwykle takich roślin nie można już uratować, więc są spalane..
• Mączniak. Infekcja może szybko rozprzestrzenić się na pobliskie krzaki. Zainfekowane próbki są usuwane, a pozostałe są traktowane Fitosporin..

Czasami rośliny zamieszkują takie owady jak gąsienice, robaki łąkowe, śliniące się grosze. Będzie można pozbyć się tych szkodników za pomocą Karbofos. Przędziorki mogą również wpływać na astra. Fitoverm pomoże w tej sytuacji.

aster alpejski