Przycinanie wiśni wiosną - jak prawidłowo uformować koronę

Przycinanie drzew i krzewów owocowych to najważniejsza technika agrotechniczna obowiązkowa przy uprawie ogrodu. Przycinanie wiśni nie jest wyjątkiem. Być może jedyną różnicą jest to, że wiśni nie trzeba przycinać corocznie. Wykonywanie przycinania roślin oznacza naruszenie ich integralności, zadawanie ran roślinom, dlatego przed rozpoczęciem tej pracy należy zdecydować, czy teraz przycinać wiśnie.

Powinienem przyciąć

Roślina może być osłabiona, nieprzygotowana na takie wpływy. Jeśli planowane jest przycinanie przed nadejściem ciepła, to przed przycinaniem wiśni na wiosnę należy upewnić się, że przepływ soków jeszcze się nie rozpoczął w roślinie. Spiesząc się z przycinaniem w tym okresie, możesz sprowokować wypływ dziąseł, co może doprowadzić do śmierci rośliny.

Korzyści z przycinania:

• utrzymanie silnego wzrostu młodych pędów;
• poprawa reżimu światła w koronie wiśni;
• przedłużenie wieku produkcyjnego rośliny;
• ochrona korony przed zgrubieniem;
• stymulowanie tworzenia pąków generatywnych i gałęzi bukietów.

Niedoświadczone przycinanie może wyrządzić tyle samo szkody, co przedwczesne przycinanie. Dlatego trzeba nauczyć się prawidłowo przycinać wiśnie - przynajmniej elementarne podstawy tej techniki, zanim zaczniesz używać noża ogrodowego.

Odmiany i cechy

Wszystkie etapy przycinania i formowania korony należy przeprowadzać biorąc pod uwagę cechy charakterystyczne danego rodzaju wiśni. Oni są:

• drzewiaste - podczas przycinania pozostawiają 5-6 gałęzi, jako szkielet;
• krzaczasty - w tym typie pozostaje do 10 gałęzi;
• zagajniki - zwykle pozostawiają 2-3 dobrze rozwinięte potomstwo, resztę czereśni przycina się u podstawy lub wykopuje, do dalszego wykorzystania jako sadzonki.

Głównym zadaniem przycinania wiśni drzewiastych jest stymulacja tworzenia się bukietów. Powinien być jednolity i zapewniać długowieczność. Przy odpowiednim cięciu konieczne jest przerzedzenie wieloletnich gałęzi, skrócenie wzrostu, dążenie do zapewnienia dostępu światła do wnętrza korony drzewa. Jeśli tak się nie stanie, stopniowe pogrubienie korony doprowadzi do tego, że gałęzie bukietu zaczną obumierać, ponieważ nie będą w stanie normalnie owocować w warunkach słabego oświetlenia..

Wraz z nadejściem okresu pełnego owocowania, przy osłabieniu procesów wzrostu, gałęzie wiśni mogą stać się nagie, a rozgałęzianie się pogarsza. W takim przypadku musisz przyciąć gałęzie do najbliższej gałęzi bocznej. Ta prosta technika wzmacnia wzrost i stymuluje powstawanie młodych pędów..

W przypadku obserwacji procesów osłabienia wzrostu konieczne jest przeprowadzenie odmładzającego cięcia wiśni z gatunku drzewiastych. Jeśli korona drzewa jest mocno pogrubiona z wieloma odsłoniętymi gałęziami, lepiej jest przeprowadzić przycinanie przeciwstarzeniowe w kilku etapach, z częstotliwością 2-3 lat. Ma to na celu uniknięcie ryzyka poważnego wycieku dziąseł. Ponieważ intensywne przycinanie spowoduje wiele ran na roślinie.

Podczas przycinania wiśni krzewiastych brany jest pod uwagę stopień wzrostu gałęzi. Jeśli zachodzi zachowanie wzrostu o 30-40 cm, w tym przypadku przeprowadza się tylko przerzedzenie, które powinno być roczne. Ponieważ rośliny tego typu tworzą plon na wzrostach, przycinanie skróci pędy, co doprowadzi do zmniejszenia plonu krzewu, ponieważ wiele pąków generatywnych zostanie wyciętych.

Wraz z wiekiem, gdy krzew wiśniowy słabnie i zmniejsza się plon, można wykonać cięcie przerzedzające na pierwszym bocznym widelcu. Jeśli korony są mocno zagęszczone, przycinanie przeprowadza się w ciągu 2-3 lat.

Zasady i niuanse agrotechniczne

Aby stymulować plony starych roślin, przeprowadzone, również przycinanie przeciwstarzeniowe, w którym końcowe części starych gałęzi są odcinane, przenosząc je na pędy boczne. Wiśnie bardzo dobrze reagują na tę procedurę, a to dzięki wzrostowi owocowania.

Uprawa wiśni może owocować przez wiele lat, z zastrzeżeniem zasad techniki rolniczej. W procesie starzenia konieczna staje się wymiana starych pni, co odbywa się poprzez ich usunięcie, pozostawiając na miejscu silne potomstwo wyrastające z podstawy pnia macicy. Najczęściej pozostawia się 2-3 potomstwo, całą resztę wycina się u podstawy lub wykopuje, aby można było wykorzystać jako sadzonki. Ogólnie rzecz biorąc, przycinanie czereśni zagajnika odbywa się zgodnie z zasadami obowiązującymi dla typu krzewu tej rośliny..

Lepiej jest przemyśleć tworzenie korony wiśniowej przed sadzeniem, ponieważ różne typy koron wymagają różnych obszarów sadzenia. Wielu początkujących ogrodników niepokoi kwestia prawidłowego formowania wiśni..

Musisz rozpocząć tworzenie korony wiśniowej w trzecim roku po posadzeniu i zakończyć - w czwartym lub piątym roku.

W procesie formowania pielęgnacja roślin polega na przerzedzaniu. Obejmuje to przycinanie łodyg rosnących w pionie, tak zwanych wierzchołków..

Rosną wewnątrz korony, zakłócają dostęp światła i zakłócają normalne owocowanie. Przy ich usuwaniu należy pamiętać, że nie można ich odciąć u podstawy, gdyż przyczynia się to do odsłonięcia głównej gałęzi, co może doprowadzić do jej przemarznięcia podczas zimowania. Konieczne jest skrócenie „blatów” na wysokości 30-60 cm, zachowując odległość między nimi ok 20 cm .

Możesz traktować je inaczej. Przechyl gałąź w poziomie, obserwując stopień odchylenia kąta gałęzi, zamocuj ją związując, co przyspieszy przekształcenie "wierzchołka" w normalną, owocującą gałąź.

Wraz z nadejściem chłodów, aby zapewnić roślinom ochronę przed niskimi temperaturami i oparzeniami słonecznymi, w drugim roku po szczepieniu formują je niskie łodygi, które zimą pokryte są śniegiem.

Metody formowania koron

Przy wyborze metody formowania korony należy wziąć pod uwagę czynniki środowiskowe, cechy odmian i podkładek, nasadzenia. Wysokość formowanych drzew nie powinna przekraczać 3 m, najlepiej 2-2,5 m. Zgodność z tymi warunkami można zapewnić poprzez dobór odmian niskorosłych i podkładek, ścinanie, zginanie gałęzi lub podciąganie ich do góry..

Do formowania koron wiśniowych stosuje się następujące rodzaje koron:

• rzadkie;
• ostry;
• miseczki;
• wrzecionowaty.

Rzadkie - wysokość pnia w tym przypadku wynosi 70 cm, na niższym poziomie pozostają 3 gałęzie, których kąty rozbieżności wynoszą 120 stopni. Odległość od górnej gałęzi najczęściej wynosi 60-90 cm, ale zależy to od siły wzrostu i rozgałęzienia konkretnego odmiany wiśni. Podczas formowania tego typu korony główną uwagę zwraca się na niższy poziom, ponieważ będzie na nim znajdować się główna część zbiorów drzew..

Korona klapowana przedstawia pień o wysokości do 1,8 m oraz gałęzie w dwóch kondygnacjach (po 4 gałęzie na każdym poziomie), umieszczone jedna nad drugą, w postaci „ostrzy”. Kąt dywergencji w tym przypadku wynosi około 90 stopni. Na pniu poziomy znajdują się w odległości 60-100 cm od siebie. Znowu będzie to zależeć od użytej odmiany, podkładki i tego, jak bardzo roślina się rozgałęzia. Otwory pionowe w tego typu koronie są utrzymywane między ostrzami przez przycinanie. Zapewnia to wysoki stopień doświetlenia korony, ułatwia dostęp do rośliny podczas zabiegów przeciwko szkodnikom i chorobom, podczas zbioru owoców.

Korona w kształcie miseczki - główne tutaj to trzy lub cztery odgałęzienia pierwszego rzędu, są rozmieszczone symetrycznie wokół centralnego przewodu, odległość wzdłuż pnia między nimi wynosi 10-20 cm Nad górną gałęzią przewód jest usuwany. Jeśli gałęzie rośliny znajdują się stromo do góry, należy zastosować przeniesienie na gałęzie boczne, dotyczy to przede wszystkim gałęzi górnych.

Korona wrzecionowata, jego inna nazwa to „spindlebusch”. Służy do formowania drzew na podkładkach karłowatych, pnia ma wysokość 50-70 cm, kierunek gałęzi pierwszego rzędu jest ściśle poziomy, promieniowy, we wszystkich kierunkach od pnia, częściej spiralnie, natomiast gałęzie nie powinny być wyginane po łuku.

Dolne gałęzie są przywiązane do łodygi, można użyć palików. W odmianach silnie rozgałęzionych przewód środkowy jest nieco skrócony; w odmianach słabszych przewód jest skracany bardziej, a po ostatecznym uformowaniu korony jest całkowicie odcinany nad górną gałęzią lub przechylany w poziomie. Całkowita wysokość drzewa uformowanego według typu wrzecionowatego nie powinna przekraczać 2 m .