Tuja - sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, w domu, co karmić?

Właściciele domków letniskowych i własnych osiedli coraz częściej wykorzystują tuję w projektowaniu krajobrazu - sadzenie i pielęgnacja jest prosta i przynosi wiele korzyści. Drzewa iglaste mają wyjątkowe właściwości lecznicze - rośliny wydzielają fitoncydy, wypełniając otaczające powietrze przyjemnym aromatem i zabijając szkodliwe bakterie.

Preparaty lecznicze z tui (głównie w postaci olejków) mają szerokie zastosowanie w medycynie ludowej. Olejek z tui wspomaga pracę układu pokarmowego, leczy choroby skóry, działa moczopędnie, w leczeniu narządów laryngologicznych. Aromaterapia z użyciem olejku tuja pomaga przywrócić siłę, złagodzić niepokój, naładować organizm radością i dobrym samopoczuciem. Tuja łagodzi procesy zapalne narządów oddechowych - choroby płuc, zapalenie oskrzeli, astmę. Nic dziwnego, że tereny parkowe sanatoriów i pensjonatów obsadzone są drzewami iglastymi, w tym tujami.

Rodzaje i odmiany

Tuja to wiecznie zielone drzewo z rodziny cyprysów. Gałęzie osobników dorosłych nie są pokryte igłami, ale z płaskimi łuskami o długości 3-4 mm, które odpadają co 2-3 lata wraz z małymi gałęziami.

Jak tylko ta roślina nie zostanie nazwana: drzewo życia, drzewo królewskie, cyprys północny. Natura przedstawiła ludzkości kilka rodzajów tuj rosnących w różnych regionach świata:

• Arbor vitae.

Ojczyzną wschodniej tui są Chiny i kraje Azji Środkowej. W naturze roślina ma postać dużego krzewu lub rozłożystego drzewa z koronkową koroną. Jednak ten rodzaj tui nie nadaje się do rosyjskich szerokości geograficznych, ponieważ nie toleruje zimowych temperatur poniżej zera..

• Thuja Korean.

W naturze ma postać szerokiego krzewu z eleganckimi srebrzystymi igłami. W ogóle nie toleruje mrozu i zimą potrzebuje schronienia. W naszym regionie jest hodowany tylko w regionach południowych, ogrodach botanicznych i szklarniach.

• Tuja Japanese.

Siedlisko - góry środkowej Japonii. Miękkie igły wyróżniają się efektownym wielokolorowym kolorem: dolna część gałęzi jest srebrzysta, a górna zielona. W naturze dorasta do 18 mi cechuje się wysoką zimotrwalością - niektóre odmiany są przystosowane do warunków koła podbiegunowego. Na rosyjskich szerokościach geograficznych często występuje tuja japońska, ale tylko na obszarach o czystym powietrzu - w megamiastach, z powodu zanieczyszczenia atmosferycznego, praktycznie się nie zakorzenia.

• Thuja giant (złożony).

Inną nazwą rośliny jest cedr kanadyjski. Drzewo pochodzi z Ameryki Północnej, w warunkach naturalnych dorasta do 60 m wysokości i do 2-3 m średnicy. Formy ozdobne są skromniejsze.

• Thuja western.

To ten gatunek jest najbardziej rozpowszechniony w Rosji. Gatunek ten uważany jest za długą wątrobę wśród drzew - jego wiek może sięgać 1000 lat. Drzewo zostało sprowadzone do Europy w XVI wieku z kontynentu północnoamerykańskiego..

Tuja zachodnia jest uprawiana na Syberii i na średnich szerokościach geograficznych, w regionach centralnych i południowych - prawie wszędzie, z wyjątkiem dalekiej północy i półpustynnych. Do kształtowania terenów parków, placów i ogrodów stosuje się formy i odmiany tui zachodniej o kształcie korony w kształcie szpilki, kolumnowej, piramidalnej lub kulistej.

Najbardziej rozpowszechnione odmiany to Smaragd, Woodward, Brabant, Hoseri. Hodowcy wyhodowali niesamowite formy tui o różnych koronach, na przykład: Filiformis to niskie drzewo z wiszącymi nitkowatymi pędami, Erikoides to wrzosowata tuja, Danica to mini-drzewo o kulistym kształcie.

Kupno sadzonki

Najłatwiejszym sposobem posadzenia tui jest kupienie gotowej sadzonki w szkółce na wiosnę. Nie zaleca się kupowania sadzonek u handlarzy lub na poboczu drogi - jest szansa na uzyskanie zupełnie innej odmiany niż obiecana. Profesjonalne szkółki uprawiają czyste, regionalizowane odmiany, dostosowane do warunków danego regionu i odporne na choroby.

Sadzonki tui należy dokładnie zbadać przed zakupem - roślina nie jest tania, a szkoda będzie pieniędzy wydanych na próżno, jeśli natrafi się na okaz złej jakości. Szczególną uwagę należy zwrócić na gliniane pomieszczenie. Jeśli ziemia jest sucha, lepiej nie brać tej rośliny - nie wiadomo, jak długo drzewo było bez wilgoci i czy pomoże mu podlewanie. Zaleca się również zbadanie igieł pod kątem oznak choroby lub szkodników..

pamiętamitakie: Kupując sadzonki tui, nie należy wybierać dużych okazów. Mszkarłat drzewa chociaż rosną dłużej niż duże koledzy, zakorzenić się znacznie lepiej.

Lądowanie w otwartym terenie

Tuja wyróżnia się dobrą wytrzymałością i może rosnąć wszędzie, nawet na glebach bagiennych i piaszczysto-gliniastych. Ale aby uzyskać roślinę o dobrej dekoracyjności, musisz zapewnić jej sprzyjające warunki:

• W przypadku tui musisz wybrać jasne miejsce z cieniowaniem w południe. Jeśli posadzisz drzewo na otwartej przestrzeni, to pod palącymi promieniami słońca roślina odwadnia się i traci zdolność przetrwania zimy bez utraty dekoracyjności. W cieniu „cyprys północny” traci swój jasny kolor i blask.
• Gleba dla tui musi być żyzna - z mieszanki darni, torfu i piasku.
• Miejsce do sadzenia tui w ogrodzie powinno być chronione przed przeciągami i silnymi wiatrami.
• Jeśli woda gruntowa zbliży się do powierzchni blisko powierzchni, wówczas roślina otrzyma dodatkową wilgoć, co będzie miało dobry wpływ na jej efekt dekoracyjny.

Tuję można sadzić jesienią, ale w tym przypadku nie ma gwarancji, że roślina dostosuje się przed nadejściem zimy. Sadzenie tui na wiosnę daje pewność dobrego przetrwania drzewa życia w nowym miejscu..

Oprócz optymalnego czasu sadzenia ważne jest, aby wiedzieć, jak prawidłowo sadzić tuję. Przed posadzeniem rośliny na otwartym terenie przygotuj dół do sadzenia, którego wielkość zależy od wielkości systemu korzeniowego sadzonki. Zalecane parametry dla dołu do sadzenia: 35-40 cm szerszy niż komtuya ziemna i 20-30 cm głębiej. Żyzna gleba z nawozami - kompost lub zgniły obornik umieszcza się na dnie dołu, a do gleby głównej dodaje się piasek i torf. Przy takim sadzeniu sadzonki na następny rok nie można karmić.

Zasady sadzenia tui zalecają sadzenie drzewa tak, aby szyjka sadzonki znajdowała się na tym samym poziomie co ziemia lub nieco wyżej. Posadzone zbyt głęboko drzewo królewskie może zgnić i umrzeć, a jeśli jest wysokie, może wyschnąć. Sadząc kilka roślin w rzędzie należy zachować odległość między sadzonkami zależną od odmiany tui: dla wysokich - 3-5 m, dla niewymiarowych - 1-2 m, w żywopłotach - 1 m niezależnie od odmiany.

Ponieważ przodkiem wszystkich form ogrodowych w naszym regionie jest zachodnia tuja, wszystkie odmiany sadzi się w ten sam sposób:

• Korzenie sadzonki zanurza się w pojemniku o odpowiedniej wielkości, wypełnionym wodą, a roślinę przetrzymuje się do czasu, aż pęcherzyki powietrza przestaną się wydostawać.
• Wyjmij drzewo z pojemnika i umieść je na środku dołu sadzenia.
• Wyprostuj korzenie, sprawdź poziom szyjki korzeniowej z poziomem gruntu.
• Dół wypełnia się przygotowaną żyzną mieszanką, starannie i starannie zagęszczoną.
• Posadzona tuja jest obficie podlewana.
• Po wchłonięciu wody i osiadaniu gleby krąg pnia jest ściółkowany korą sosnową, torfem, zrębkami lub kompostem. Chochoł zatrzymuje wilgoć w glebie, zapobiegając szybkiemu wysychaniu gleby i chroni powierzchowny system korzeniowy rośliny przed narażeniem na zbyt niskie lub gorące temperatury powietrza.

Uwaga: ogrodnicy zalecają po posadzeniu karmić thuyu moździerzm Cyrkon - dzięki preparatowi sadzonki mogą rosną obficie nowe korzenie, lepiej wchłaniają wodę i składniki odżywcze chronione przed wirusami i chorobami.

Zasady podlewania

Młode sadzonki w pierwszych miesiącach po posadzeniu wymagają uwagi, zwłaszcza pod względem podlewania. Regularnie podlewaj tuję - przy umiarkowanie ciepłej pogodzie wlewaj 1-3 wiadra wody do kręgu pnia raz w tygodniu, w zależności od wielkości sadzonki. W okresach suchych i gorących podlewanie należy podwoić - dwa razy w tygodniu po 2-6 wiader.

Dorosła tuja również uwielbia wodę. Kiedy gleba wysycha, igły drzewa tracą swój bogaty, jasny kolor, wierzchołek zmienia kolor na żółty, wzrasta liczba stożków, które psują dekoracyjny wygląd. Podlewaj tuję rano lub wieczorem, gdy słońce zaszło i nie może uszkodzić mokrych igieł.

Tui to rośliny, które uwielbiają spryskiwać. Po tym zabiegu drzewa są przekształcane, oczyszczane z kurzu i wypełniają otaczające powietrze cudownym aromatem. Zraszanie odbywa się w godzinach porannych lub wieczornych, starając się jak najczęściej nawadniać koronę - za codzienne kąpanie drzewo podziękuje przyjemnym zapachem i doskonałym wyglądem.

Podstawowa pielęgnacja

Opieka nad tujami nie jest trudna - oprócz regularnego podlewania rośliny należy nawozić, odchwaszczać i ścinać.

Pielenie polega na spulchnieniu gleby kręgu pnia na głębokość 8-10 cm i usunięciu chwastów. Podczas poluzowywania należy zachować ostrożność - głębokie pielenie może uszkodzić korzenie znajdujące się blisko powierzchni. Aby zabezpieczyć roślinę przed chwastami, wystarczy przykryć ziemię trocinami, kompostem, łupinami orzechów lub zrębkami.

Karmienie tui jest zalecane rzadko - raz w roku na wiosnę. Jeśli nawozisz glebę jesienią, na roślinie zaczną rosnąć młode gałęzie, które nie zdążą uformować się przed zimą i umrą z powodu niskich temperatur. Jako nawóz do tui stosuje się kompost lub specjalne kompozycje odżywcze dla drzew iglastych zawierające azot i potas. Ważne jest tutaj zachowanie równowagi: przy wystarczającym odżywieniu roślina dobrze zimuje i poprawia dekoracyjność, a przy nadmiarze karmienia rośnie, wymagając częstego przycinania. Jeśli do sadzenia tui użyto wystarczającej ilości nawozu, zaleca się karmienie nie wcześniej niż dwa lata później.

Pielęgnacja tui zapewnia regularną fryzurę, którą można rozpocząć w trzecim roku po posadzeniu. Przy pomocy przycinania usuwa się suche gałęzie, a koronie drzewa nadaje się inny kształt: kula, piramida, kolumna lub dowolny kształt na życzenie projektanta krajobrazu. Ponadto regularne przycinanie pozwala kontrolować pożądany poziom wysokich odmian..

Do przycinania używa się potężnego sekatora, który nie spłaszcza gałęzi ani nie pozostawia na nich wgnieceń. Nie ma ściśle wyznaczonego czasu na strzyżenie - może to być wiosna, pierwsza połowa lata lub początek jesieni. Liczba fryzur dla każdej odmiany jest inna: jedna roślina potrzebuje tylko wiosennej fryzury, druga musi być przycięta pod koniec lata, a niektóre formy muszą być regularnie korygowane, aby zachować schludny, atrakcyjny wygląd.

Zapamiętaj: HTniemy go częściej, tym staje się bujniejszy i grubszy. Jednak nie bądźcie gorliwi. Możesz odciąć pęd na raz nie więcej niż 1/3 całkowitej długości, w przeciwnym razie roślina osłabnie i uschnie.

Przeszczep na zewnątrz

Czasami trzeba przeszczepić dorosłe rośliny w inne miejsce. Żywotnik ze względu na zwarty system korzeni przenosi przeszczepy znacznie łatwiej niż inni przedstawiciele drzew iglastych. Aby przeszczepić, glebę wokół małych okazów zatrzaskuje się bagnetem ostrą łopatą w kole w odległości 0,5 m od pnia. Roślina jest ostrożnie podnoszona i wyjmowana z ziemi, starając się zachować integralność ziemskiej śpiączki. Drzewo jest przewożone taczką w nowe miejsce i natychmiast sadzone.

Jeśli przeszczepiona roślina jest dość duża, to na rok przed przesadzeniem należy przebić ziemię pod nią. Tuja wyrosną młode korzenie, które mogą utrzymać ziemię podczas kopania. Dzięki temu przesadzone drzewo nie ucierpi podczas transportu i będzie mogło łatwiej zadomowić się w nowym miejscu..

Przygotowanie do zimy

Przy uprawie „cyprysu północnego” ważne jest nie tylko jego prawidłowe sadzenie, ale także zachowanie podczas zimowych mrozów. Aby to zrobić, jesienią gleba pod drzewem jest obficie nasycona wodą - nawet w zimnych porach roku wiecznie zielone potrzebują wilgoci.

Dbanie o tuję w pierwszych 2-3 latach po posadzeniu zapewnia schronienie na zimę za pomocą materiału ochronnego - spunbond lub specjalnych osłon, które można kupić w centrach ogrodniczych i sklepach internetowych. Do ochrony korzeni używa się grubej warstwy opadłych liści. Schronienie jest usuwane tylko wtedy, gdy ziemia topnieje na bagnecie łopaty i wybierany jest pochmurny dzień, w przeciwnym razie delikatne igły mogą cierpieć z powodu niezwykłego światła.

Dorosłe rośliny nie są przykrywane na zimę, ale ich gałęzie są ściągane razem linami i nie dociskane zbyt mocno do pnia - chroni to drzewa przed silnym wiatrem i śniegiem. Śnieg jest regularnie strząsany z gałęzi, w przeciwnym razie igły mogą spleśniać z powodu wilgoci.

Rośnie w domu

Tuja nie tylko dobrze wygląda w ogrodzie, ale nadaje się również do uprawy na balkonie, tarasie, oranżerii czy szklarni. Jednak opieka domowa polega na utrzymaniu chłodnej temperatury zimą + 4 + 10 ° C i umiarkowanej temperatury latem + 22 + 24 ° C. Jeśli nie jest możliwe zapewnienie roślinie niezbędnego reżimu temperaturowego, jest mało prawdopodobne, że będzie można uprawiać tuję w mieszkaniu.

Jeśli naprawdę chcesz wyhodować tuję w doniczce, miłośnicy roślin domowych zalecają oddzielenie krawędzi parapetu od baterii grubą przezroczystą folią lub szkłem. Obok rośliny należy ustawić nawilżacz i fitolampy, aby zapewnić odpowiedni poziom wilgotności i oświetlenia..

Ponadto musisz wiedzieć, jak sadzić tuję w domu i jak prawidłowo się nią opiekować. Do pomyślnego wzrostu tui konieczne jest:

• Zapewnij wystarczająco jasne miejsce po stronie wschodniej, południowo-wschodniej lub północno-zachodniej. Przy uprawie od strony północnej doniczkę z rośliną należy regularnie obracać, aby korona nie tworzyła się jednostronnie.
• Od lutego do maja używaj ażurowego cieniowania w południe (od 12 do 15 godzin), aby igły nie brązowiały od palących promieni słonecznych. Do lata roślina dostosowuje się i nie potrzebuje ochrony przed słońcem.
• Od początku sezonu grzewczego do pierwszej dekady grudnia zadbaj o chłodną temperaturę.
• Wrzucić do garnka w okresie wzrostu, obficie podlewać każdorazowo po wyschnięciu wierzchniej warstwy ziemi, zalać nadmiar wody z patelni. W zimne dni woda nie jest tak często, że gleba całkowicie wysycha.
• Nakarm tuję dwa miesiące po przesadzeniu nawozem do drzew iglastych lub dowolnym uniwersalnym do roślin domowych.
• Zapewnij optymalną wilgotność powietrza 60-80%, dla której oprysk roślinę 2-3 razy dziennie. Dodatkową wilgoć można wytworzyć, umieszczając garnek na szerokiej patelni z wodą, tak aby korzenie nie miały kontaktu z wodą..
• Przeszczep uprawianą roślinę co roku, a następnie co dwa lata. Podczas przesadzania zachowaj glinianą grudkę, zapobiegając strząsaniu gleby z korzeni.
• Wybierz garnek z otworami drenażowymi nieco większymi niż poprzedni. Połóż warstwę keramzytu na dnie garnka.
• Posadź tuję doniczkową w mieszance gleby doniczkowej o neutralnej kwasowości. Gleba powinna składać się z darni, liści i proszku do pieczenia w równych proporcjach. Jako proszku do pieczenia użyj agroperlitu, wermikulitu lub gruboziarnistego piasku rzecznego (2-4 mm).

Proste zasady pielęgnacji tui pozwolą wyhodować na miejscu lub w domu pożyteczną roślinę o cudownym aromacie i pięknych łuskowatych igłach, a wybór odmiany „drzewo życia” należy do Ciebie..