Bylina o małych płatkach (erigeron): opis, zdjęcie, sadzenie i pielęgnacja
Małe płatki mają inną nazwę, Erigeron. Jest to wieloletnia roślina, która przypomina same saintbrink, stokrotki i astry. Często szukamy do naszego ogrodu roślin, których nie trzeba sadzić co roku..
Zadowolony
Przyjrzyj się bliżej bezpretensjonalnej kulturze z małymi płatkami, jest w stanie ozdobić klomby i obramowania. Bujny kwiat cieszy się aż do bardzo zimna, a liście wciąż wyglądają przez śnieg.
Co to jest wieloletni mały płatek. Jak właściwie o niego dbać, co łączy się w ogrodzie kwiatowym.
Na łodydze wyrastają podłużne, wąskie liście o ciemnozielonym kolorze. Są bardziej zaokrąglone na dole pędu..
Kwiat ma cienkie, puszyste płatki. Podwójna roślina ma płatki w kilku rzędach, podczas gdy jest tylko jeden prosty kwiat. Kwiatostany mogą być pojedyncze i wiechowate. Ich kolor jest inny: niebieski, różowy, żółty.
Wielkość kwiatów 0,2-0,4 cm, w środku znajdują się rurkowate płatki żółtego koloru. Z niego szybko następuje tworzenie się dojrzewających nasion.
Na różnych kontynentach można znaleźć dwieście gatunków i odmian małych płatków.
Lądowanie
Erigeron będzie dobrze rosnąć w oświetlonych miejscach Twojego ogrodu. Do pełnego, bujnego kwitnienia potrzebuje słońca. Przebywanie w cieniu niekorzystnie wpływa na blask krzewu - łodygi będą się rozciągać, a liście będą tworzyć się tylko na samej górze.
Płatek będzie rosnąć w jednym miejscu przez kilka lat, najlepiej o żyznym składzie. Nadaje się na byliny i gleby lekko zasadowe, gliniaste.
Ważny warunek! Gleba powinna być lekka, przepuszczalna. Stojąca woda w korzeniu rośliny wywoła choroby grzybowe.
Erigeron jest sadzony z sadzonkami i nasionami w otwartym terenie. Rozmnażanie byliny odbywa się poprzez wysiew nasion, podzielenie krzewu i cięcie.
Siew bezpośredni w otwartym terenie
Wysiewać wczesną wiosną lub późną jesienią. W pierwszym przypadku osiągają rozwój dobrego systemu korzeniowego do późniejszego zimowania, aw drugim, aby nasiona nie kiełkowały przed nadejściem chłodów. Wstaną wiosną i będą przygotowane na następną zimę..
- Wykop łóżko, wypoziomuj je;
- Nasiona słabo kiełkują, więc można siać grubo, pokrywając mały materiał o 0,5-1 cm;
- Ostrożnie zwilż ziemię, aby nie myć nasion;
- Wyciągnij sadzonki, które pojawiły się blisko siebie, pozostawiając odległość 10-15 cm;
- Kiedy sadzonki rosną, sadzi się je w stałym miejscu. Jeśli jest to krawężnik lub inne sadzenie z rzędu, odpowiednia jest odległość 30-40 cm.
Uprawa sadzonek
W warunkach środkowego i północnego pasa naszego kraju odpowiednia jest metoda sadzenia. Wysiew nasion jest pożądany w marcu. Na początku tego miesiąca przygotowujemy pojemniki z żyznym podłożem. Małe płatki nasion rozwijają się raczej wolno.
- Nawilżamy glebę, rozsypujemy nasiona na powierzchni, trochę miażdżymy. Nie ma potrzeby spryskiwania ich ziemią na wierzchu;
- Możesz sadzić 3-4 nasiona na raz w szklankach torfowych;
- Połóż folię lub szkło na wierzchu, budując szklarnię;
- Sadzonki pojawią się za 25-30 dni, przed podlewaniem, a następnie przez butelkę z rozpylaczem i wentylacją;
- Jeśli sadzonki rzadko kiełkują, nie można nurkować, a jedną wzmocnioną roślinę lepiej zostawić w doniczce torfowej, resztę odciąć;
- Sadzimy na ulicy pod koniec maja.
Schemat sadzenia jak przy siewie bezpośrednim w gruncie. Staraj się jak najmniej zakłócać pędy korzeni. Erigeron zapuszcza korzenie boleśnie, dlatego wskazane jest, aby przez pierwsze lata pokryć zimę.
Od drugiego roku krzewy stają się mrozoodporne i dobrze zimują.
Rozmnażamy się, dzieląc krzew
To najłatwiejsza i najbardziej optymalna opcja hodowlana. Krzewy, które osiągnęły wiek 3-5 lat, należy przesadzić. To da ci materiał do uzupełnienia rabat kwiatowych, a także odmłodzenia rośliny..
Krzew dzielimy na kilka części ostrym nożem i od razu sadzimy w przygotowanych otworach. Zabieg przeprowadza się wiosną i latem..
Sadzonki
Młody wzrost nadaje się również do hodowli. Konieczne jest ostrożne oddzielenie łodygi u podstawy wylotu, można ją odciąć ukośnie liśćmi. Kop w szklarni lub w miejscu do trwałego wzrostu. Po 3-4 tygodniach liście i korzenie tworzą się na dnie cięcia. To jest gotowa kopia do sadzenia.
Pielęgnacja małych płatków
Dokładnie, podobnie jak sadzenie, pielęgnacja krzewów o małych płatkach nie wymaga wielu zmartwień. Idealny kwiat ogrodowy dla miłośników lekkich bylin.
Wystarczy ją ostrożnie posadzić w odpowiednim miejscu, aby zachwycała kwitnieniem. Ten czas trwa długo - przez całe lato i do mrozów. Poświęć trochę czasu na oderwanie wyblakłych pąków, dzięki czemu uformuje się jeszcze więcej łodyg kwiatowych.
Zwinięte skrajne łodygi są przycinane. Jeśli krzew jest zbyt wysoki (ponad 70 centymetrów), należy go związać budując podpory.
Nie jest konieczne obfite podlewanie, tylko przy najsuchszej pogodzie. Co zrobić, jeśli pojawiła się pleśń lub cętkowanie. Może to być reakcją na nasiąkanie wodą..
Następnie należy posypać (wysuszyć) ziemię wokół buszu popiołem drzewnym i potraktować słabym roztworem mieszanki Bordeaux. Pozostaje tylko rzucić krzak, jeśli uszkodzenie nastąpi w kilku pędach.
Miejsce w krajobrazie ogrodu
Nisko rosnące lub bujne hybrydowe gatunki małych płatków można znaleźć jako roślinę ampelową. Sadzi się je w doniczkach, zawieszane w skrzynkach balkonowych, doniczkach na werandach i tarasach.
Jasne cienkie płatki koszyczków kwiatowych ozdobią każde kwietnik: mixborder i rabatka, zjeżdżalnie alpejskie i skaliste ogrody.
Kontrastujące wieloletnie i roczne kwiaty wraz z erigeronem stworzą nastrój i piękną kompozycję. Posadź w pobliżu inne rodzaje astry, nagietków i cyni, irysów i floksów.
Krzewy ozdobne wypuszczą skromne krzewy, dodając tło. Ta roślina stanie się również centralną postacią na trawniku, odświeży plan przedni, sadzi się ją wzdłuż krętych i prostych ścieżek.
Rodzaje i odmiany
W naturze istnieje wiele odmian wieloletnich małych płatków. Odmiany hodowane i uprawiane.
Małe płatki piękne
Jego ojczyzną jest kontynent północnoamerykański. Pędy wyprostowane, szorstkie, ich długość 70 cm, liście lancetowate, a kwiatostany osiągające 5-6 cm pokrycia. Płatki trzciny są liliowe, a rurkowe płatki są żółte.
Jest przodkiem grupy hybrydowej, która łączy kilkanaście odmian. Erigeron to piękny europejski ogrodnik, który uwielbia się rozwijać, w Rosji popularne są również różne hybrydy.
Rose Triumph - ciemnoróżowe rozety z kwiatów frotte.
Violetta - ciemnofioletowe pełne kwiaty.
Dobrobyt - jasnoniebieskie kosze.
Azur Beauty - lawendowy odcień kwiatostanów.
Dimity - rdzeń jest duży, a długość płatków trzciny mała. Malowany na kremowo różowy kolor.
Rote Shengayt to półpełna hybryda o różowo-czerwonych kwiatach.
Foerster`s Laibling - różowe koszyczki na kwiaty.
Petal Karvinsky
Ten gatunek ma zmienny kolor płatków. Na każdym etapie rozwoju i kwitnienia kolor kwiatostanu ulega metamorfozie. Najpierw pojawia się różowy kwiat, potem staje się biały, a jesienią nabiera malinowo-winnego odcienia.
Na krzaku mogą znajdować się jednocześnie różne kosze, a kwitnienie jest długie, aby mieć czas na podziwianie. Na uwagę zasługują również pełzające łodygi, ten mały płatek nadaje się do kompozycji okrywowych.
Pomarańczowy
Pojedyncze pomarańczowe kwiatostany mają średnicę 3-4 centymetrów. Kwitnie krótko, tylko 30 dni. Wysokość krzewu dochodzi do 40 cm, ale jego bujny pokrój osiąga pół metra pokrycia.
Alpejski
W górach Europy Środkowej i Zachodniej erigeron alpejski jest znany od czasów starożytnych. Krzew nie różni się blaskiem, łodygi mają 30-35 cm, kwiaty są liliowe, różowe, białe, żółtawe, ich pokrycie jest małe - 3,5 cm Kwitnie do półtora miesiąca.
Wydłużony
Przedgórza większości stref klimatycznych są siedliskiem tego gatunku. Może być niski lub wysoki. Krzewy 80 cm rosną przy dobrym oświetleniu i głębokości korzeni.
Nagi
Płatki zewnętrzne są liliowe, a środek żółty, kwiatostan 3 cm. Długość łodygi do 0,4 cm.
Jednokwiatowe
Rośnie u podnóża i wyżyn Europy, USA i Kanady. Niski krzew dorasta do 8 centymetrów. Fioletowe kwiaty pojawiają się na krzaku do jesieni.
Opadający
Jest to gatunek z Dalekiego Wschodu o małych płatkach; do jego wzrostu nadają się alpejskie łąki i tundry, pasma górskie. Podziemna część rośliny jest dobrze rozwinięta, a wysokość krzewów jest bardzo zróżnicowana - od 10 do 40 cm, kwitnie niebieskimi płatkami trzciny.
Północny
Charakterystyka przypomina gatunki alpejskie. Wysokość krzewu wynosi 20-30 cm, kwiatostany są jasnoliliowe i białe. Lubi dłuższe oświetlenie, kwitnie latem.
Wełna
Miejsca uprawy - zarośla tundry, alpejskie łąki i skaliste zbocza. Łodygi owłosione są krótkie, 5-35 cm, liście długie, lancetowate. Kwitnie w niebieskich, liliowych i fioletowych koszyczkach, a także na biało.
