Sadzenie i pielęgnacja rododendronów na przedmieściach

Ozdobą każdego ogrodnika będą niezwykle kwitnące rododendrony należące do rodziny wrzosowatych. Ojczyzną jest Morze Śródziemne. Pomimo faktu, że są to rośliny ciepłolubne, nowe hybrydy, które pojawiły się teraz, umożliwiają uprawę takiego piękna w regionach środkowej strefy klimatycznej, w tym w regionie moskiewskim. Kwiaty są dość kapryśne i wymagające w pielęgnacji, ale znajomość podstawowych niuansów agrotechnicznych i cech wzrostu zapewni sukces..

Opis ogólny, popularne odmiany

Różanecznik to niesamowita roślina kwitnąca w swoim pięknie i różnorodności gatunków. Nazwa łączy w sobie liczne rodzaje, w tym: krzewy i drzewa liściaste, zimozielone i półzimozielone. Naturalny obszar dystrybucji jest dość rozległy - Ameryka, Azja, Japonia, Chiny. Rosną w wilgotnym środowisku - w pobliżu zbiorników wodnych, w zacienionym runie i na pogórzu po północnej stronie.

Krzewy w zależności od odmiany mają różną wysokość - od 15 do 100 cm, drzewa dorastają nawet do 30 metrów. Ze względu na dużą różnorodność gatunków składnik liścia różni się kształtem, wielkością i odcieniami kolorów. Kwiaty są biseksualne, zebrane w kwiatostany racemose lub corymbose, czasami występujące pojedynczo. Kolor również się zmienia: biały, żółty, różowy, fioletowy. Kultura kwitnie od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Nasiona owocu to pięcioczęściowa torebka z otwieranymi fałdami podczas dojrzewania.

Najpopularniejsze odmiany rododendronów pod Moskwą przedstawiono w tabeli:

Imię	Charakterystyka	Zdjęcie wizualne
Ledebour	Półzimozielone rododendrony w postaci gęstych, rozgałęzionych krzewów o wysokości do 3,5 m. Kwitną w kwietniu dużymi różowo-liliowymi kwiatami i kwitną kilka tygodni. Po zimie liście zmieniają kolor z zielonego na fioletowo-brązowy
Katevbinsky	Zimozielone rododendrony, mrozoodporne, wytrzymują temperatury do -35 ⁰С. Kwitnące kwiatostany fioletowo-liliowe. Naturalny obszar dystrybucji - Ameryka Północna. Wolą osiedlać się w górach Północnej Karoliny, skąd pochodzi rzeka Katewba. Na wolności tworzą nieprzejezdne zarośla. Występują krzewy o wysokości 2–4 m lub drzewa do 6 m. Liście owalne wydłużone, o skórzastej strukturze, od góry - bogata zieleń, od dołu - jaskrawe. Kwitną obficie i pięknie, z bujnymi dużymi kwiatostanami. Kwiaty z dzwonkowatymi corollami o średnicy 13–15 cm, fioletowo-fioletowe. Rododendrony są bezpretensjonalne w miejscu wzrostu: dobrze się czują w cieniu i na słońcu. Preferuje się glebę osuszoną, wzbogaconą, o lekko kwaśnym lub kwaśnym środowisku. W krajobrazie ogrodowym doskonale prezentują się zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jak i grupowych
Smirnova	Odmiana ma różowe kwiaty otoczone eliptycznie wydłużonymi zielonymi liśćmi. Bez problemu tolerują temperatury do -24 ⁰С. Grupa rododendronów, w tym wiele form hybrydowych, to Seidel. Takie odmiany są mrozoodporne, o zróżnicowanej palecie kolorów i kształcie kwiatostanów. Wszystkie odmiany tej linii wyróżniają się obfitym kwitnieniem i lekkim pokwitaniem pąków i młodych pędów. W zależności od odmiany pokwitanie ma różny kolor, co wygląda dość imponująco. Największym zainteresowaniem cieszą się czeskie odmiany: Humoreska, Gabrielle, Belle Fontaine, Violetta, Dorothy Sfivt i Panenka
Krótkoowocowe	Odmiana nosi imię francuskiego ambasadora w Chinach. W naturze rośnie na Wyspach Kurylskich, Dalekim Wschodzie, Japonii i Korei. Występuje w tutejszych lasach i zaroślach, w postaci gęstych zarośli. Kultura rośnie w postaci wyprostowanych krzewów o wysokości od 1,5 do 3 m. Liście są owalno-eliptyczne, zielone, błyszczące powyżej, owłosione poniżej, o szerokości 10–17 cm na 6 cm. Grupowe kwiatostany, składające się z 5-15 kwiatów o średnicy około 5 cm. Okres kwitnienia lipiec-sierpień, dojrzewanie w październiku. Dostępne są różne kolory: różowy, biały. Uprawiane na obszarach oświetlonych z zacienieniem, na osuszonych glebach. Często spotykany w Kraju Nadmorskim
język japoński	Rododendrony liściaste dobrze zakorzeniają się w regionie moskiewskim, dobrze znoszą zimę i pięknie kwitną. Roślina występuje jako dwumetrowy krzew o dużych kwiatach (o średnicy 7-9 cm), zebranych w liczne kwiatostany. Wyróżniają się jasnym łososiowym kolorem z czerwonymi plamami. Ładnie pachną w okresie kwitnienia - od końca maja do pierwszych dni lipca. Jesienią liście są przemalowywane na żółto
Żółty	Odmiana z kategorii krzewów rozgałęzionych średniej wysokości - nie więcej niż 1,5 metra. Ale na szerokości są rozmieszczone na 3 m. Ten typ obejmuje wiele podgatunków, różniących się wielkością i odcieniem liści. Charakteryzują się bogatymi, żółtymi kwiatami o trwałym aromacie. Kwitnie od połowy maja przez 2-3 tygodnie. Odmiana jest bezpretensjonalna dla składu gleby: rośnie nawet na glinie
kanadyjski	Krzew liściasty nisko rosnący 70–80 cm, liście niebieskawo-szare. Kwiaty są jasnofioletowe, zebrane w kwiatostany wiechowate. Kwitnie w maju przez dwa tygodnie. Odmiana idealna do ogrodów w centralnej Rosji, w tym w regionie moskiewskim. Bezpretensjonalny w pielęgnacji, mrozoodporny. Lądowanie jest dopuszczalne nie tylko w dobrze oświetlonych miejscach, ale także w cieniu. Ma przyzwoity wygląd dekoracyjny przez cały sezon wegetacyjny
Różowy	Liściasty krzew kwitnie pod koniec maja z jasnoczerwonymi bujnymi kwiatami. Wydziela przyjemny zapach. Najbardziej zimotrwały przedstawiciel prezentowanej linii rododendronów
Vaseya	Dwumetrowe krzewy liściaste należące do typu północnoamerykańskiego. Kwiaty są delikatnie różowe, pojawiają się przed liśćmi. Absolutnie bezwonny. Roślina z łatwością toleruje bezpośrednie działanie promieni słonecznych, nie tracąc szkarłatnego odcienia liści. Można rozważyć warunkowe wady - mały rozmiar kwiatów i krótkie kwitnienie, nie więcej niż dwa tygodnie

Odmiany zaliczane do grupy Northern Light, pozyskiwane przez hodowców amerykańskich, posiadają podwyższoną zimotrwalosc. Są w stanie wytrzymać spadki temperatury do -37–42 ⁰С. Należą do nich: Pinklight, Orchidlight, Sysilight, Goldenlight, Mandarinlight, Trilight, Highlight.

Trening

Aby uprawiać rododendrony w regionie moskiewskim, musisz przestrzegać wielu ważnych zasad. W przeciwnym razie ci egzotyczni przedstawiciele uschną, nawet nie zaczną kwitnąć. Kwiaty nie tolerują wiatrów i nadmiernego nasłonecznienia. Dlatego miejsce jest wybierane w półcieniu i z ochroną przed dmuchaniem. Bardziej optymalne jest sadzenie przy ogrodzeniach lub budynkach, od strony północnej lub północno-wschodniej. W przypadku takich roślin nawet wczesne wiosenne promienie staną się destrukcyjne..

Często pąki uformowane w sierpniu giną wraz z pierwszym wiosennym ociepleniem. W rezultacie jednostronne kwitnienie występuje, gdy krzew kwitnie tylko od strony północnej. Aby uniknąć tego problemu, nasadzenia od południa i zachodu są zasłaniane wczesną wiosną. Wbij wysokie stawki i przykryj płótnem, lutrasilem lub innym materiałem przykrywającym.

Idealnymi sąsiadami dla rododendronów są jabłko, gruszka, dąb, sosna. Niepożądane - lipa, klon, wierzba, co wynika z jednopoziomowego położenia systemu korzeniowego, który odbierze niezbędne składniki odżywcze z kwiatów.

Ważnym czynnikiem wpływającym na aktywne i obfite kwitnienie jest odpowiednio dobrana gleba. Odpowiednia jest luźna i bogata w próchnicę gleba o kwaśnym środowisku. Zaleca się samodzielne przygotowanie mieszanki gleby, w skład której wchodzą: torf (o pH 1,5-5), igły sosnowe z liśćmi i glina. Przyjmuje się stosunek - 2: 1: 3. Kwasowość jest dostosowywana do wymaganej wartości na kilka sposobów:

• Przynieś torfowiec lub ziemię wrzosową.
• Teren przyszłego wzrostu podlewany jest roztworem przygotowanym na bazie składników chemicznych: kwasu siarkowego glinu lub kwasu siarkowego. Rozpuść proszek tylko w wodzie, a nie odwrotnie.
• Wprowadzane są specjalne nawozy kwaśne - siarczan potasu, superfosfat, siarczan amonu.

Rododendrony nie tolerują stojącej wody, więc miejsce jest wyposażone w drenaż lub wybiera się elewacje. Wtedy roztopiona woda nie będzie się kumulować, a kołnierz korzeniowy będzie bezpieczny. Aby zapobiec pełzaniu pagórka, układają kamienie na obwodzie lub kopią łupek.

Sadzenie i odejście

Rośliny nie są sadzone pojedynczo, ale w jednym dole. Lądowanie odbywa się w następujący sposób:

• W miejscu sadzenia kwiatów usuwa się warstwę gleby, w przybliżeniu na głębokość 1 metra.
• Boczne listwy wyłożone są dowolnym naturalnym surowcem w postaci ekranu ochronnego. Pomaga to zapobiegać przenikaniu nadmiernej wilgoci do korzeni i różnych niepotrzebnych opatrunków nakładanych na glebę dla innej roślinności..
• Na dnie układa się warstwę drenażową z łamanej cegły o grubości 20-30 cm, a następnie przykrywa 10-15 cm drobnoziarnistego piasku..
• Dół wypełnia się przygotowaną mieszanką gleby, a na wierzch wylewa się korę iglastą.
• W zależności od rozmiaru kuli korzeniowej wykonuje się zagłębienie i sadzi. Ważne jest, aby kołnierz korzeniowy pozostawić otwarty.
• Pod koniec zabiegu podłoże jest ściółkowane torfem lub liśćmi..

Młode sadzonki o słabym systemie korzeniowym zaleca się sadzić w mniejszym dołku - 40 x 40 cm i głębokości 30 cm, lepiej najpierw umieścić je w cieniu, a gdy staną się silniejsze, przenieść na stałe miejsce.

Jeśli lądowanie zostało przeprowadzone zgodnie ze wszystkimi zasadami, dalsza opieka nie spowoduje trudności. Najważniejsze jest regularne podlewanie i nawożenie zgodnie z sezonowym harmonogramem. Rododendrony uwielbiają dużo wilgoci, więc podlewanie ma priorytet. Latem i podczas tworzenia kwiatostanów są one nawilżane, gdy wysycha górna warstwa gleby. Przelewanie jest niedopuszczalne, dlatego lepiej podlewać częściej, ale stopniowo. Odpowiednia jest stojąca woda deszczowa. W sierpniu wilgoć zostaje całkowicie zatrzymana, aby roślina miała czas na przygotowanie się do zimowania..

Top dressing jest stosowany od wiosny do połowy lata. Nawozy azotowe są dopuszczalne w marcu, a z domieszką potasu i fosforu - pod koniec lipca. Obornik krowiego, który jest wstępnie rozcieńczony w wodzie deszczowej (stosunek 1:15) i utrzymywany przez 7-10 dni, będzie idealnym opatrunkiem wierzchnim. Powstałą papkę wylewa się na korzenie.

Nie używaj popiołu drzewnego jako suplementu diety. Zmienia środowisko glebowe na zasadowe, a rośliny rozwijają chlorozę..

Nawozy iglaste mają równie skuteczny wpływ na rozwój i kwitnienie. Przygotuj w następujący sposób: świerkowe gałęzie są cięte, zalewane wodą i gotowane, nalegane przez 3 dni. Bulion rozcieńcza się wodą w ilości 1 litra na 10 litrowe wiadro wody. Uzupełniony łyżką kwaśno-kremowej limonki w celu zmniejszenia kwasowości dressingu.

Pielęgnacja obejmuje ściółkowanie koła korzeniowego. Tereny porośnięte kwiatami pokryte są specjalnym materiałem, który chroni przed przyspieszonym parowaniem wilgoci i zachowuje wartości odżywcze gleby. Dodatkowo pomoże zapobiegać szkodliwemu działaniu czynników zewnętrznych. Ściółka jest rozrzucana po deszczu, powierzchnia jest wcześniej poluzowana. Warstwę organiczną pozostawiamy na całą zimę.

Reprodukcja

Rododendrony rozmnaża się na kilka sposobów: przez nasiona, sadzonki, odkłady. W pierwszym przypadku należy najpierw przygotować odpowiednie podłoże: 3 części mieszanki torfowej i 1 część piasku rzecznego. Przygotowaną glebę wlewa się do mobilnych skrzynek, wyrównuje, a nasiona rozprowadza się po powierzchni. Posyp piaskiem na wierzchu. Przykryj szkłem i odstaw w ciepłe, jasne miejsce. W razie potrzeby podlewać, przewietrzyć codziennie i usunąć nagromadzony kondensat z wnętrza. Kiedy pojawiają się pierwsze dojrzałe liście, sadzi się je oddzielnie. W warunkach szklarniowych sadzonki są trzymane do jednego roku, a następnie przesadzane na otwarty teren.

Druga opcja to wycinanie pojedynczych sadzonek o długości 8–12 cm, z których każda wymaga obecności kilku liści i 2-3 rozwiniętych pąków. Liście są usuwane z dolnej części. Dno jest traktowane stymulatorem wzrostu lub umieszczane w takim roztworze na 10-12 godzin. Następnie sadzi się je w kompozycji torfowo-piaszczystej. Przykryj szklaną lub plastikową osłoną. Optymalny reżim temperaturowy to 8–12 ⁰С. Wraz z nadejściem stałej ciepłej wiosennej pogody sadzonki są przenoszone na otwarty teren w celu dalszego ukorzenienia..

Najbardziej skuteczną metodą hodowli jest metoda warstwowa. Idealny dla rododendronów liściastych. Nisko leżący elastyczny pęd jest wybierany i umieszczany w wykopanym rowku. Posyp ziemią na górze, zamocuj w jednej pozycji. Dbają o główny krzew: podlewane, opryskiwane, nawożone. Po ukorzenieniu (wiosną lub jesienią) gałąź jest oddzielana od krzewu macierzystego i sadzona oddzielnie.

Możliwe choroby

Z niebezpieczeństw, które zagrażają kwitnieniu rododendronów, izolowane są szkodniki owadzie: owady łuskowe, przędziorków, ślimaki, ślimaki, muchy, mączne robaki i robale. Regularne zabiegi preparatami owadobójczymi zapobiegną takim inwazjom.

Wśród chorób związanych z tymi egzotycznymi kwiatami odnotowuje się raka, rdzę i plamienie. Kiedy pojawią się oznaki ostatnich dwóch zmian, sadzonki opryskuje się siarczanem miedzi. Raka nie można wyleczyć, więc chore rośliny są wycinane i niszczone. Jako środek zapobiegawczy stosuje się mieszankę Bordeaux, którą leczy się wczesną wiosną i jesienią..

W warunkach regionu moskiewskiego zaleca się przykrycie rododendronów na zimę, aby chronić je przed zamarzaniem. Każdy ogrodnik indywidualnie dobiera metodę. Alternatywnie, wykop w łukach i rozciągnij na nich włókninę. Docisnąć od dołu ładunkiem, aby zimne powietrze nie przedostało się do środka. Oczywiście uprawianie tak egzotycznych rzeczy na środkowym pasie nie jest takie łatwe. Ale mrozoodporne hybrydy ułatwiają zadanie. Tacy przedstawiciele dobrze przystosowują się do niesprzyjającego klimatu, ale z należytą starannością. Jeśli początkowo kompetentnie i odpowiedzialnie podejdziesz do procesu uprawy, kwiaty będą ozdabiać każdy ogród przez ponad rok..