Rosnący amarylis: funkcje sadzenia i pielęgnacji w domu

Pochodzenie amarylis

Amarylis został odkryty przez szwedzkiego naukowca Karla Linneusza i stało się to w 1753 roku w prowincji Cape w RPA.

Amarylis to wieloletnia roślina bulwiasta, dorosła bulwa może osiągnąć średnicę do 10 cm. W naturze kwitnienie następuje pod koniec lata. Kwitnie w stanie bezlistnym, wypuszczając nagą szypułkę o wysokości do 60 cm, na końcu której znajduje się kwiatostan z lejkowatymi kwiatami. Najczęściej kwitnie od 2 do 12 kwiatów o różowym kolorze, ale ostatnio zaczęły pojawiać się również białe kwiaty.

Ojczyzną amarylisów jest Republika Południowej Afryki, ich cechą jest kwitnienie bez liści

Mniej więcej w tym samym czasie na innym kontynencie - w Ameryce Południowej odkryto i sprowadzono do Europy hippeastrum, które stało się ulubieńcem wielu ogrodników.

Przez długi czas kolekcjonerzy i sprzedawcy nazywali hippeastrum amaryllis i dopiero w 1987 roku na Międzynarodowym Kongresie Botaników zostali wyrzuceni z rodzaju Amaryllis i teraz tworzą własny rodzaj Hippeastrum.

Hippeastrum został znaleziony w Ameryce Południowej i jest podobny do amarylis, ale liście i kwiaty pojawiają się w tym samym czasie.

Tabela: jak odróżnić amarylis od hippeastrum

Rodzaje i odmiany kwiatów w pomieszczeniach

Przez długi czas jedynym przedstawicielem gatunku amarylis był amarylis belladonna o kolorze kwiatów od bladego różu do ciemnofioletowego. Ale w 1998 roku w bardziej suchych i górzystych obszarach Afryki znaleziono blisko spokrewnioną roślinę, nazywając ją Amaryllis paradisicola.

Nowy gatunek wyróżniał się szerszymi liśćmi i liczbą kwiatów w kwiatostanie (do 21), dodatkowo kolor kwiatów był jednolicie różowy.

Oba gatunki mają silny aromat, ale paradisicola ma znacznie bogatszy smak..

Amarylis belladonna uprawiana była w XVIII wieku, eksportowano ją do Europy, Ameryki i Australii, gdzie znacznie później krzyżowano ją z Crinum i Brunswigią. Powstałe hybrydy mają różne kolory, w tym prążki i żyłki oraz jaśniejsze centra rogówek.

Rodzaje i odmiany amarylis i hippeastrum na zdjęciu

Tabela - warunki zatrzymania

Sadzenie i przesadzanie amarylis

Ponieważ cebulki amarylis nie mogą zimować nawet przy minimalnych ujemnych temperaturach, lepiej jest uprawiać roślinę w doniczkach. Jednak w południowych regionach Rosji, na terytorium Krasnodaru, jest również sadzony w ziemi.

Tylko w miejscach o ciepłych zimach amarylis może rosnąć na zewnątrz.

Wybór puli

Średnica doniczki na amarylis powinna być o 4–5 cm większa niż średnica samej cebulki, czyli przy sadzeniu od cebulki do ściany doniczki powinna wynosić około 2 cm. Tę samą zasadę należy przestrzegać przy przesadzaniu wyrosłych roślin do większej doniczki.

Sadzarki amarylis dobierane są w zależności od wielkości i ilości cebul

Lepiej jest wziąć same doniczki wysoko, stabilnie, a do nasadzeń grupowych kilku cebulek - duże doniczki. Ponieważ roślina daje dużą liczbę dzieci, preferowane jest sadzenie grupowe.

Wybór gleby

Amarylis jest mało wymagający dla gleby - wystarczy zakupiona ziemia o neutralnej kwasowości, ale dla lepszej wymiany powietrza na 10 litrów ziemi lepiej jest dodać 2-3 litry podłoża kokosowego i 1 litr wermikulitu.

Ponieważ najczęściej amarylis belladonna jest sprzedawany w cebulach, a nie w roślinach kwitnących, sadzi się je w glebie lub doniczkach.

Lądowanie

1. Na dno garnka wylewamy 2-3 cm drenażu, najlepiej użyć nowoczesnego materiału - keramzytu.
   

   Wlej 2-3 cm ekspandowanej gliny na dno garnka

2. Garnek wypełniamy ziemią, tak aby wierzchołek żarówki wystawał nieco ponad poziom ścianek doniczki..
3. Kładziemy cebulę i wypełniamy ziemią, nie sięgając do krawędzi doniczki o 1–2 cm dla ułatwienia podlewania.
   

   Żarówkę kładzie się na ziemi i przykrywa ziemią

4. Lekko zmiażdż ziemię wokół cebuli, rozlej ją wodą.

W gorącym klimacie z bardzo ciepłymi zimami, gdzie temperatura nie spada poniżej + 100C, amarylis sadzi się w ziemi tak, aby cała cebulka była zanurzona w glebie, a następnie szypułki wychodzą z gołej ziemi.

Uwaga, wszystkie operacje związane z sadzeniem, przesadzaniem, przycinaniem lub obróbką cebulek amarylis należy wykonywać tylko w rękawiczkach, ponieważ wydzielany sok jest trujący.

Czy potrzebuję wsparcia

Kwiaty rosnące w ziemi nie wymagają podparcia. Podczas sadzenia cebul w doniczkach, zwłaszcza jeśli cebulka nie jest całkowicie zanurzona w ziemi, czasami należy umieścić podpory, aby podeprzeć szypułkę. Przy braku światła liście mogą być również kruche i rozpadać się, można je zebrać za pomocą okrągłych podpór.

Aby zapobiec spadaniu liści i szypułek, użyj okrągłych wsporników

Dbanie o amarylis w domu

Amarylis to bardzo rzadka i egzotyczna roślina, której pielęgnacja jest dość trudna.

Podlewanie i karmienie podczas uprawy

Okres wegetacji amarylis zaczyna się wraz z wypuszczeniem strzały kwiatowej pod koniec lata, wyłaniającej się z gołej ziemi, szypułki szybko rosną w górę i wkrótce kwitną. W tym czasie potrzebne jest obfite podlewanie, należy również karmić amarylis nawozami dla roślin kwitnących.

Każdy nawóz do roślin kwitnących nadaje się do karmienia amarylis.

Liście pojawiają się wkrótce, ale jeśli jest zimno, okres ten może rozciągnąć się do kwietnia, ale już pod koniec wiosny liście obumierają, a cebula nabiera siły do ​​kwitnienia. Okres wzrostu liści jest bardzo ważnym etapem, ponieważ w tym czasie tworzą się łodygi kwiatowe i zbierane są składniki odżywcze, dlatego należy nawozić co 2 tygodnie.

Okres kwitnienia

W przeciwieństwie do hippeastrum, rozkwit prawdziwego amarylis nie jest łatwy. W ziemi kwitnie sam, ale w doniczkach zakupione żarówki nie zawsze spieszą się, aby pokazać strzałkę. Nawet z liśćmi rośnie niechętnie. Uważa się jednak, że jeśli roślina spędza lato w gorącym ogrodzie na słońcu, to wraz z nadejściem zimy na pewno zakwitnie.

Po kwitnieniu może powstać cebulka z nasionami i najczęściej pojawiają się liście. Nasiona można zbierać i sadzić, aby uzyskać nowe rośliny, szypułka jest odłamywana lub cięta, a sama roślina jest dobrze odżywiona.

Galeria zdjęć - kwitną amarylis w prywatnym ogrodzie na terytorium Krasnodaru

Wideo - kwitnący amarylis w ogrodzie, pielęgnujący roślinę na otwartym polu

https://youtube.com/embed/Zc4NZM6DaMw

Okres uśpienia

W warunkach utrzymania mieszkania mało jest wiarygodnych informacji o okresie spoczynku: najczęściej zaleca się utrzymywanie żarówki w temperaturze + 10 + 120C do pojawienia się liści, bez podlewania, opatrunku, a nawet bez światła. Jednak kalendarzowe miesiące zimowe przypadają na sezon wegetacyjny amarylis, więc temperatura powinna wynosić + 22 + 240C przy długości dnia 12-14 godzin.

W ogrodzie kwiaty zachowują się zupełnie inaczej: po kwitnieniu pod koniec lata mogą zasnąć do kwietnia, nie wypuszczając ani jednego liścia. A już wraz z nadejściem ciepłych dni ożywają i wyrastają z liści.

Podobnie jak wiele innych roślin bulwiastych, amarylis nie tworzy się: nie szczypie ani nie przycina.

Tabela - problemy z uprawą i jak je rozwiązać

Tabela - choroby i szkodniki z rodziny amarylis

W ciągu 6 lat obserwacji amarylis najczęściej spotykałem się z gniciem z powodu niewłaściwego podlewania w zimnych porach roku, a także z czerwonymi oparzeniami na świeżo zakupionych roślinach. Nie zauważono szkodników, mimo że sąsiednie kwiaty w pomieszczeniach zostały uszkodzone. Leczenie oparzenia czerwonego przeprowadzono w standardowy sposób: najpierw zabieg preparatem Maxim, następnie wycięto na żywą tkankę, potraktowano zielenią i wysuszono przez 24 godziny. Sadzenie szczególnie zniszczonych cebulek przeprowadzono w wermikulicie.

Galeria zdjęć - choroby kwiatów i szkodniki

Reprodukcja

Dorosła żarówka daje dużo dzieci, dlatego w przyrodzie tworzy piękne zarośla. Do rozmnażania wystarczy oddzielić dziecko od rośliny matecznej i posadzić je osobno. Takie dziecko zakwitnie za 3-4 lata.

Żarówka amarylis z dziećmi

W przeciwieństwie do hippeastrum, po kwitnieniu amarylis tworzy torebkę nasienną z cebulkami, które po wyschnięciu szypułki również opadają na ziemię i kiełkują. Jednak w warunkach pokojowych kwitnienie jest bardzo rzadkie..

Uważa się, że rozmnażanie amarylis przez dzielenie żarówki jest niewłaściwe, ponieważ daje dużo dzieci. Roślinę lepiej posadzić i podzielić po zakończeniu sezonu wegetacyjnego.

Galeria zdjęć - tworzenie nasion amarylis belladonna

Opinie

Amaryllis belladonna jest jak dotąd jedynym przedstawicielem amarylisu w uprawie kwiatów w pomieszczeniach. Jednak ze względu na zamieszanie, które miało miejsce w XVIII wieku i trwa do dziś, hippeastrum są często nazywane amarylisami, chociaż zostały wyodrębnione w swoim własnym rodzaju już w 1998 roku. Amarylis bardzo rzadko kwitną w pomieszczeniach, ale w południowej Rosji i Europie, w krajach o ciepłych zimach, są bardzo powszechne i rosną w ogrodach i parkach.