Hiacynt - właściwa pielęgnacja i sadzenie w domu

Kwiat hiacyntu (łac. Hyacinthus) odnosi się do wieloletnich roślin bulwiastych z rodziny Liliaceae. Bliski Wschód jest uważany za ojczyznę, ale rośnie również w regionach śródziemnomorskich, Afryce Północnej i Europie Południowej. Posiada bujne, piękne kwiaty i gęste zielone liście o liniowym kształcie ze spiczastymi krawędziami. Hiacynt to jeden z najwcześniejszych wiosennych kwiatów. Niektóre jego odmiany owocują już pod koniec zimy..

Cechy hiacyntu - wybór odpowiedniej odmiany

Hiacynt to jasny i pachnący kwiat należący do tak zwanych efemerydów wiosennych. Pod koniec marca na łodydze aktywnie rosną zielone liście, które mogą osiągnąć wysokość 35 cm. A do połowy kwietnia z rozet wyrastają łodygi kwiatowe, które szybko zamieniają się w bardzo piękne kwiaty, przypominające kształtem dzwonki. Mogą mieć ogromną różnorodność odcieni kolorów: niebieski, żółty, biały, czerwony, pomarańczowy lub fioletowy.

W strukturze owoce rośliny są proste lub podwójne. W każdym gnieździe znajdują się dwa kruche nasiona. Ze względu na specyfikę wczesnego kwitnienia hiacynty sadzi się jesienią i należy je ukończyć przed nadejściem pierwszych mrozów..

Po wyblaknięciu liście wraz z kwitnącą łodygą stopniowo więdną i wysychają. Na górnych liściach tworzy się pączek, który stopniowo zamienia się w żarówkę, z której w następnym roku wyrasta nowy kwiat..

Wcześniej istniało do 30 różnych gatunków tej pięknej rośliny. Ale później eksperci podzielili je na trzy szerokie grupy, z których na różnych etapach wyhodowali do 500 odmian..

Odmiany dzieli się między sobą kształtem kwiatu, jego strukturą, czasem dojrzewania i kwitnienia (wczesny, późny, środkowy) oraz kolorem.

Na obecnym etapie kwiaciarnie klasyfikują następujące rodzaje kwiatów:

• Orientalny. Najpopularniejsza i bezpretensjonalna wersja rośliny, z której pochodzi wiele ozdobnych kwiatów o niepowtarzalnym aromacie i różnych schematach kolorystycznych. Magiczne owoce umieszczone są na cienkiej, delikatnej szypułce. Wysokość łodygi wynosi 20-25 centymetrów. Najpopularniejsze odcienie: różowy, niebieski, żółty i biało-kremowy.
• Hiacynt Litwinow. Inny znany w naszym regionie typ rośliny z łodygą do 25 cm wysokości, pięknymi kwiatami o bladoniebieskim odcieniu z wyraźnymi cięciami i szerokimi liśćmi.
• Transkaspijski. Ten rodzaj kwiatu wyróżnia się bujnymi, najczęściej kwiatami tej samej długości i kilkoma łodygami średniej wysokości. Kwitnie głównie pod koniec kwietnia, a okres aktywności to 10-14 dni w zależności od regionu wzrostu.

Na podstawie różnic w kolorze hiacynty dzieli się na kilka grup:

• Czerwony. Do uprawy w domu lub w dekoracyjnych rabatach kwiatowych najlepiej nadają się następujące odmiany: La Victoire, General Pelissier, Scarlet, Jan Bose, Hollyhock itp..
• Biało-kremowy. W tej podgrupie kwiatów wyróżnia się Snow White lub Snow Crystal (późne odmiany o podwójnych owocach i wysokości łodygi do 30 cm, szarotka, Carnegie, Arentin i inne gatunki wczesne i średnio kwitnące).
• Niebiesko-liliowy. Należą do nich odmiany Pearl Brilliant, Mary, Queen of the Blue, Indigo Blue, Bismarck, Saigon, Amethyst itp. Prawie wszystkie kwiaty z tej podgrupy, niezależnie od okresu kwitnienia, mają bujną koronę o bogatej barwie i aromacie.
• Różowy. Bardzo piękne opcje dekoracyjne dla hiacyntu, które nadają się do destylacji domowej: Lady Derby, Pink Purple, Anne Marie, Gertrude, Moreno itp..
• Żółto-pomarańczowy. Tę kategorię reprezentują Orange Bowen, City of Harlem, Gypsy Quinn, Yellow Hammer itp..

Niezależnie od wybranego koloru i odmiany pielęgnacja hiacyntów i proces ich wymuszania w domu jest taki sam. Najważniejsze jest, aby wybrać materiał do sadzenia i zapewnić komfortowe warunki do trzymania, które obejmują odpowiednie oświetlenie, podlewanie i, jeśli to konieczne, złożone karmienie.

Uprawa hiacyntów w domu

Nie ma określonego rodzaju hiacyntu domowego. Rośliny ogrodowe są zwykle uprawiane w doniczkach, ściśle przestrzegając określonej kolejności i tworząc niezbędne warunki do normalnego kwitnienia. Ten proces nazywa się wymuszaniem agrotechnicznym. Pozwala również na uzyskanie kwiatów w pomieszczeniach przez określony czas, na przykład na pierwsze wiosenne wakacje. Zmuszanie w domu składa się z kilku etapów..

Najpierw wybiera się zdrowe, duże, pełne cebulki bez zewnętrznych i wewnętrznych uszkodzeń, śladów zgnilizny, wysuszenia lub innych oznak choroby. Powinny być mocne w dotyku, o średnicy co najmniej 5 cm i optymalnej wadze 70-80 gramów. Następnie wybrane żarówki są trzymane w domu..

Są myte i suszone naturalnie. Następnie umieszcza się je w papierowych torebkach, które są składane w odpowiednich drewnianych lub plastikowych pudełkach lub innych pojemnikach. W pierwszym miesiącu temperatura przechowywania powinna wynosić + 23-27 stopni przy stosunkowo wysokiej wilgotności powietrza (co najmniej 75%).

Następnie powstają chłodniejsze warunki, szczególnie w ostatnim miesiącu przed sadzeniem. Temperatura zostaje obniżona do + 17-18 stopni, a wraz z nią również wskaźniki wilgotności.

Przygotowanie gleby i pierwszy etap rozwoju roślin

Przed sadzeniem musisz podnieść pojemnik. Garnek lub szuflady powinny być wystarczająco szerokie i głębokie z otworami wentylacyjnymi. Najpierw na dno wylewa się niewielką warstwę drenażu z keramzytu lub innego odpowiedniego materiału..

Gleba do sadzenia nie powinna być zbyt kwaśna, z optymalną zawartością alkaliów w składzie. Doświadczeni ogrodnicy zwykle używają mieszanki ziemi darniowej, świeżego torfu, gleby iglastej lub liściastej. Kompost i piasek rzeczny to ostatnia warstwa.

Cebule roślinne są ostrożnie sadzone na nim tak, aby wzniosły się 2-3 centymetry nad ziemię. Nie powinny stykać się ze ścianami garnka lub miski. Odległość między posadzonymi owocami powinna wynosić co najmniej 3-4 centymetry.

Właściwości piasku rzecznego są wykorzystywane, aby zapobiec gniciu młodych korzeni kwiatu. W końcu hiacynt to roślina ogrodowa, która kocha najbardziej naturalne środowisko..

Po zasadzeniu materiału należy zapewnić mu okres odpoczynku. Podłoże jest lekko nawilżone, następnie hiacynt jest całkowicie odizolowany od światła i wysyłany do przechowywania w chłodni lub odpowiednim pomieszczeniu na 1-1,5 miesiąca. Stała temperatura zawartości nie powinna przekraczać + 7-8 stopni, a wilgotność powinna mieścić się w granicach 75-80%, tak jak w przypadku przechowywania żarówek w domu.

W tym okresie musisz upewnić się, że gleba wewnątrz doniczki nie wysycha zbytnio. Dlatego pojemniki z posadzonymi owocami okresowo podlewamy niewielką ilością osiadłej, zawsze czystej wody. Jeśli zorganizowana jest wysoka wilgotność powietrza - około 90-95% - to wystarczy 1-2 podlewania w całym okresie dojrzewania i ukorzeniania.

Pamiętaj, że im lepsza reszta, tym zdrowsze korzenie odłoży roślina, co oznacza, że ​​okres kwitnienia zachwyci oko bujnymi i pachnącymi owocami..

Pielęgnacja hiacyntów po ukorzenieniu cebul

Gdy tylko cebulki się zakorzenią, a pierwsze zielone pędy na wysokości 1,5-2 cm pojawią się nad wierzchnią warstwą gleby, pojemnik z kwiatem można wyjąć z chłodni na światło. Nie powinno być zbyt jasne, dlatego lepiej na tym etapie przykryć go przezroczystym tworzywem sztucznym lub położyć na parapecie od północnej lub północno-wschodniej strony mieszkania.

W nowych warunkach pomieszczenie powinno mieć optymalną temperaturę w granicach + 12-14 stopni. Aby uzyskać równomierny wzrost i rozwój, kwiat obraca się codziennie o kilka centymetrów zgodnie z ruchem wskazówek zegara, zwłaszcza jeśli znajduje się na parapecie.

Gdy tylko pojawią się pąki, powietrze w pomieszczeniu powinno być cieplejsze, ale temperatura nie powinna przekraczać +23 stopni. W tym okresie kwiat należy stale pielęgnować, a glebę nawilżać. Należy to zrobić ostrożnie, aby woda nie spadła na formujące się liście i do zatok. Najlepiej wlać niewielką ilość płynu na brzeg garnka..

Unikaj przeciągów i nagłych zmian temperatury. Jeśli masz urządzenia grzewcze lub baterie, trzymaj kwiat z dala od nich..

W tej chwili możesz ograniczyć się tylko do podlewania. Możesz dodać dodatkowy opatrunek w postaci superfosfatu i innych nawozów na bazie fosforu i potasu. Jeśli to możliwe, zorganizuj nocne oświetlenie ze specjalnych fitolampów. Stworzenie niezbędnych warunków jest kluczem do pięknego i wysokiej jakości kwitnienia. Jeśli zasady nie będą przestrzegane, kwiaty będą się rozciągać, osłabiać, ulegać chorobom itp..

Pielęgnacja i hodowla po okresie kwitnienia

Okres kwitnienia hiacyntu jest krótki. Maksymalny okres na stworzenie idealnych warunków to 2 tygodnie od pojawienia się pierwszych owoców. Ponadto zaczyna stopniowo blaknąć i wysychać. W tym czasie zaczynają oszczędzać cebulki do uprawy rośliny na następny sezon..

Pierwszego dnia po zakończeniu kwitnienia rośliny owocujące są ostrożnie odcinane, a liście pozostawiane. W razie potrzeby gleba jest nadal podlewana. Dodatkowo stosuje się nawóz pogłówny za pomocą azotanów, superfosfatu i nawozów, które były stosowane w aktywnej fazie wzrostu i rozwoju.

Jest to konieczne, aby bulwa matki w ziemi przybrała na wadze, zachowała swój kształt i wszystkie składniki odżywcze. W odpowiednich warunkach i dawkowaniu tworzy dodatkowe dzieci, z których można wyhodować zdrowe kwiaty na kolejny sezon..

Gdy tylko liście uschną, ostrożnie wykop cebulę z ziemi, obierz, umyj i wysusz. Dzieci można rozdzielić, ale jeśli są silniejsze, lepiej zostawić je na miejscu. Odrastający hiacynt z wyblakłej żarówki najprawdopodobniej nie zadziała. Dlatego sadzi się go na otwartym terenie. To pozwoli jej zregenerować siły po zabiegu przymusowej destylacji w domu..

Na otwartym polu gotowe cebule, podobnie jak nasiona, sadzi się wczesną jesienią. Działka powinna być przestronna i dobrze wentylowana. Gleba w ogrodzie jest wstępnie nawożona i spulchniona. Opatrunek wierzchni nakłada się trzy razy w sezonie, monitorując wilgotność gleby, podlewając ją w odpowiednim czasie. W ciągu 1-2 lat po wyhodowaniu w ogrodzie nowe dzieci można wykorzystać do domowej destylacji.

Hiacynt, w przeciwieństwie do tulipanów czy domowych mieczyków i orchidei, jest uważany za dość bezpretensjonalną roślinę. Dobrze znosi zimę i nierówne warunki, ale dla dobrego i bujnego kwitnienia potrzebuje nadal najbardziej komfortowych warunków bytowania.

Okres trzymania sadzonych cebulek na zimno jest obowiązkowy, w przeciwnym razie może po prostu nie kwitnąć. Właściwe podlewanie i dawkowanie pomoże uniknąć pojawienia się chorób zakaźnych i grzybiczych, żółknięcia liści i ich wczesnego upadku..