Uprawa pelargonii z nasion jest zabawna i intrygująca!

Kiedyś pelargonia była uprawiana przez nasze babcie, w tamtych latach żaden dom nie mógł się bez niej obejść. Teraz moda na tę bylinę powróciła. Hodowcy wyhodowali wiele różnych jego odmian, odmian i kolorów. A hybrydy o oznaczeniu F1 kwitną prawie nieprzerwanie, dając ogromną liczbę kwiatostanów.

Jaki jest pożytek z pelargonii rosnącej w domu?

Czas docenić mądrość babci, bo pelargonia słynie nie tylko ze swojego piękna, ale ma wiele przydatnych właściwości:

• Oczyszcza powietrze z nieprzyjemnych zapachów, odstrasza ćmy, komary i muszki.
• Jeśli umieścisz geranium w sypialni, zapewni swoim mieszkańcom zdrowy sen, złagodzi bezsenność;
• Jego zapach pomaga rozluźnić i złagodzić bóle głowy, zabija patogenne drobnoustroje, a sok pomoże pozbyć się kataru i bólu zęba.

Jednak u niektórych osób specyficzny zapach może wywoływać alergie, o czym należy pamiętać przy zakupie pelargonii po raz pierwszy! Kwiatowi przypisuje się również magiczne właściwości. Mówi się, że w mieszkaniu, w którym się osiedliła, dzieje się:

• poprawiają się relacje między gospodarstwami domowymi;
• poprawia się dobrobyt rodziny;
• jest ochrona przed intrygami nieżyczliwych ludzi.

Warunki uprawy pelargonii z nasion

Naukowa nazwa kwiatu, który w życiu codziennym nazywa się geranium i jest uprawiany w domu, to pelargonia. A pelargonia to odmiana ogrodowa; żyje na otwartym terenie przez cały rok, zachwycając ogrodników obfitym kwitnieniem i pięknymi liśćmi. Ci, którzy zdecydują się osiedlić pelargonium w swoim pokoju, mogą kupić dorosłą roślinę, chociaż jest to kosztowne. Możesz rozmnażać bylinę przez sadzonki, ale nie zawsze można znaleźć krzew macierzysty pożądanej odmiany. Uprawa pelargonii z nasion to najłatwiejszy sposób na znalezienie rośliny, którą lubisz, nie będzie to trudne, ponieważ nasiona mają dobre kiełkowanie, a sadzonki szybko się rozwijają.

Obecnie istnieje wiele odmian pelargonii. Najpopularniejsza i bezpretensjonalna pelargonia jest strefowa. W sprzedaży można znaleźć ciekawe kolory i różny stopień zdwojenia kwiatów. Zakupione gotowe nasiona nie wymagają żadnej obróbki. Możesz sam zbierać nasiona, jednak nie możesz być pewien, że dokładnie ta roślina, o której marzyłeś, wyrośnie. Kolory są nieprzewidywalne, ale intryguje, bo może pojawić się coś ciekawego. W celu zagwarantowania dojrzewania, odrywając pręciki z jednego kwiatu, przenosimy jego pyłek na inny. Jeśli zapylenie się powiedzie, pęd z szypułką wydłuży się, dojrzeje na nim pudełko z nasionami. Aby zapobiec ich rozsypywaniu się na boki, gdy są dojrzałe, umieść wierzch w płóciennej torbie. Zebrane nasiona wymagają spulchnienia, w tym celu wystarczy przetrzeć je papierem ściernym.

Siew można prowadzić przez cały rok, jeśli możliwe jest zorganizowanie dodatkowego oświetlenia sadzonek w ciemności, ale lepiej to zrobić pod koniec zimy lub wiosną. Pelargonium nie ma specjalnych wymagań glebowych, więc możesz samodzielnie przygotować mieszankę, mieszając torf, piasek i ziemię darniową w stosunku 1: 1: 2 lub użyć zakupionej. Do dezynfekcji lepiej rozlać go roztworem manganu lub podgrzać. Po zwilżeniu gleby w zbiorniku do sadzenia wykonujemy następujące czynności:

• rozłożyć nasiona w odstępach 4–5 cm;
• posyp trochę ziemią;
• przykryć folią;
• umieścić w ciepłym miejscu (żądana temperatura to 22-25 stopni);
• okresowo otwierać szklarnię, wietrząc z nadmiaru wilgoci;
• jeśli ziemia jest sucha, spryskaj.

Po 10-15 dniach, gdy pojawiają się pędy, usuwamy folię, doniczkę stawiamy na parapecie o niższej temperaturze i jasnym świetle, chroniąc ją przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Jeśli pomieszczenie jest ciemne lub jest mało słonecznych dni, sadzonki muszą być sztucznie oświetlane 12-14 godzin dziennie. Doniczkę obracamy dwa lub trzy razy dziennie, aby sadzonki nie uginały się podczas wzrostu. Podlewamy z umiarem, pelargonia nie lubi podlewania. Jeśli pojawiają się oznaki uszkodzenia kiełków z czarną nogą, rozlej glebę fitosporyną.

W oddzielnych pojemnikach nurkujemy roślinę z jedną lub dwiema parami liści. Za pomocą patyczka lub wykałaczki, trzymając liście, ostrożnie usuń kiełki. Jeśli korzenie są bardzo długie, uszczypnij je o jedną trzecią długości. Po zrobieniu wgłębienia w ziemi obniżamy sadzonkę, posypujemy ją ziemią i lekko miażdżymy. Następnie byliny ocieniamy przez kilka dni i nie przegrzewamy, aby się nie rozciągały. Jeśli regularnie szczypiesz krzewy, będą rosły krępe i zwarte, sadząc więcej pędów kwiatowych. Po wyhodowaniu można ponownie przeszczepić pelargonię metodą przeładunkową, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego. Przestrzegamy następujących zasad:

• Komponujemy luźną glebę zawierającą piasek, nie zapominając o drenażu rośliny odpornej na suszę.
• Wybieramy małą doniczkę, korzenie powinny oplatać całą gliniastą grudkę, tylko pod tym warunkiem pelargonia obficie kwitnie.
• Sadzonki nie opryskujemy ani nie podlewamy nad liśćmi, podlewamy ją na palecie.

Karmienie pelargonii rozpoczynamy dwa tygodnie po przesadzeniu, następnie zabieg powtarzamy dwa razy w miesiącu nawozem o niskiej zawartości azotu. Przekarmiona roślina żeruje na zbyt dużej liczbie liści, ze szkodą dla kwitnienia. Krzew wymaga zbilansowanego żywienia fosforem, potasem i azotem; najlepiej użyć gotowego nawozu płynnego. Obecność jodu w okresie wegetacji jest bardzo ważna (stosujemy go w dawce: 1 kropla na litr wody).

Nawóz należy nakładać dokładnie godzinę po podlaniu, aby nie spalić korzeni!

Pelargonium w domu zachwyci Cię wieloma kwiatami, jeśli zapewnisz mu odpowiednią pielęgnację:

• Nie zapomnij uszczypnąć wierzchołków łodyg, aby uzyskać lepsze krzewienie.
• Z czasem odetnij wyblakłe kwiatostany.
• Nie obracaj ani nie przesuwaj doniczki po pojawieniu się pąków i podczas kwitnienia.
• Na parapecie południowym pelargonia może ulec poparzeniu słonecznemu, dlatego lepiej przenieść ją na wschodnią stronę lub odłożyć od okna.
• Zapewniamy terminowe, ale umiarkowane podlewanie.
• Jesienią i wiosną przycinamy pelargonie do wysokości 10-15 cm.
• Regularnie kontrolujemy krzew, aby na czas zauważyć oznaki chorób.

Objawy chorób, na które podatne są pelargonie

Pelargonium wydziela lotny aromat, który odstrasza większość szkodników. Jednak przy niewłaściwej pielęgnacji lub infekcji może być podatny na niektóre choroby, których objawy należy zauważyć jak najwcześniej:

• Czarna noga (próchnica łodygi). Choroba ta najczęściej występuje u sadzonek lub sadzonek, chociaż może rozwinąć się na dorosłym krzewie, jeśli zostanie wykryta, leczymy dotknięty obszar fungicydem. W celach profilaktycznych przed sadzeniem podgrzewamy glebę lub rozlewamy nadmanganianem potasu.
• Na pelargonię strefową często wpływa rdza. W takim przypadku na liściach pojawiają się żółto-brązowe plamy, mogą to dotyczyć nawet ogonków i łodyg. Zasadniczo krzew zostaje zarażony przez chorych sąsiadów. Aby tego uniknąć, "nowoprzybyłych" traktujemy fungicydem i wytrzymujemy kwarantannę.
• Bakteryjne plamienie jest wynikiem zbyt wilgotnego i ciepłego powietrza w pobliżu doniczki. Pelargonium zmienia kolor liści na brązowy i je odrzuca. Kiedy pojawiają się te oznaki, przetwarzamy bylinę siarczanem miedzi. Aby uniknąć przeciwności losu, układamy kwiaty bardziej obszernie, zapewniając im wentylację.
• Jeśli w pomieszczeniu jest zbyt wilgotno i zimno, istnieje zagrożenie szarej pleśni, w której na płatkach kwiatów i liściach występują szare plamy. W takim przypadku pelargonium potraktujemy fungicydem, przeniesiemy w suche, jasne miejsce i zapewnimy dobrą wentylację..

Pielęgnacja pelargonii - co robić latem, a co jesienią i zimą

Latem nasze kwiaty najlepiej czują się na świeżym powietrzu. Jeśli to możliwe, wysyłamy je na balkon lub do wiejskiego domu, zapewniając bylinom bujne, długie kwitnienie. Z zimnym jesiennym trzaskiem krzewy tych odmian i kolorów, które należy zachować, wracają do pokoju, a reszta może kwitnąć jako jednoroczne.

W celu przezimowania krzewy macicy odcina się nad pąkami liści, przenosi do innych pojemników. Można je ułożyć w kilka sztuk w jednej dużej donicy, którą następnie stawiamy na ocieplonym balkonie lub za zasłoną w oknie. W okresie jesienno-zimowym raz w miesiącu słabo podlewamy. Jeśli pojawiają się pąki, odcinamy je, aby pelargonie miały dobry wypoczynek. Wraz ze wzrostem godzin dziennych, po przejściu na tryb nawadniania raz w tygodniu, nowe pędy zaczynają rosnąć. Na początku wiosny krzew jest rozciągnięty.

Od lutego przycinanie nadaje jej schludny wygląd, stymulując wzrost bocznych łodyg. Na pędach powinny pozostać co najmniej dwa pąki. Sadzonki sadzimy do rozmnażania pożądanych odmian w wodzie, można je od razu sadzić w doniczkach. Wyhodowane sadzonki pelargonii na początku lata są gotowe do przeniesienia do ogrodu lub na ganek.

Pelargonium słusznie zdobył szeroką dystrybucję i miłość hodowców kwiatów, ponieważ jest to bezpretensjonalna uprawa, z którą nawet początkujący może z łatwością poradzić sobie w uprawie. Dla troski i uwagi hojnie obdarza właścicieli bujnym, jasnym i długim kwitnieniem.