Wiśnie: sadzenie i pielęgnacja, przycinanie i szczepienie

Roślina wiśnia (łac.Cerasus)

- podrodzaj rodzaju Plum z rodziny Pink. Rosyjska nazwa drzewa pochodzi od tej samej łodygi co niemieckie Weichse, co oznacza „wiśnia”, oraz łacińskiego viscum, co oznacza „klej dla ptaków”, więc pierwotne znaczenie nazwy „wiśnia” można zdefiniować jako „drzewo z lepkim sokiem”. Łacińska nazwa wiśni cerasus pochodzi od nazwy miasta Kerasund, na obrzeżach którego rosły obficie przepyszne czereśnie, które Rzymianie nazywali owocami Kerasund, stąd cerise francuska, hiszpańska cereza, portugalska cereja, angielska i rosyjska, którą Rzymianie nazywali czeremchą. W naszym artykule skupimy się na takiej formie jak wiśnia pospolita (Prunus cerasus), lub wiśnia, o roślinie należącej do gatunku czereśni i uprawianej w ogrodach na całym świecie. Niektórzy botanicy uważają, że czereśnia pospolita to hybryda czereśni i czereśni stepowej, która pojawiła się w wyniku doboru naturalnego gdzieś w Macedonii, w rejonie Dniepru lub na Kaukazie Północnym. W naturze nie występuje zwykła wiśnia.

Wiśnia - opis

Wiśnia w ogrodzie - drzewo lub krzew dorastający do wysokości około 10 m, z szarobrązową korą. Liście wiśni, eliptyczne, spiczaste, petiolate, ciemnozielone powyżej i jaśniejsze poniżej, osiągają długość 8 cm.Kwiaty białe lub różowe, zebrane po 2-3 sztuki w kwiatostany w kształcie parasola, kwitną pod koniec marca lub na początku kwietnia. Kwiaty wiśni to jedne z najpiękniejszych roślin w przyrodzie. Owoc wiśni to kulisty, soczysty, słodko-kwaśny pestkowiec o średnicy ok. 1 cm, którego owocowanie rozpoczyna się w drugiej połowie maja..

Sadzenie wiśni

Kiedy sadzić wiśnie

Wiśnie sadzi się wiosną, co daje sadzonce wystarczająco dużo czasu na zakorzenienie się i wzrost. Wiśnie sadzi się, gdy gleba jest już wystarczająco rozgrzana, ale pąki nie miały jeszcze czasu na otwarcie. Biorąc pod uwagę te wymagania, najlepszy czas na sadzenie wiśni to połowa kwietnia, a najbardziej odpowiednia pora dnia to po zachodzie słońca..

Wiśnie jesienią po posadzeniu raczej nie będą miały czasu na zakorzenienie się przed nadejściem chłodów, ponieważ nie można z góry wiedzieć, kiedy nadejdą jesienne przymrozki. Dlatego najlepiej kopać sadzonki zbierane od jesieni do wiosny.

Sadzenie wiśni jesienią

Jak zachować sadzonki wiśni od jesieni do wiosny, jeśli masz je dopiero późną jesienią? W zacienionym miejscu w ogrodzie, gdzie śnieg zalega najdłużej wiosną, wykopuje się podłużny otwór o głębokości 30-35 cm, który należy wykopać o nachyleniu 45 º. W tym krótkim rowie materiał sadzeniowy układa się korzeniami w głębszej stronie, a korzenie i jedną trzecią pnia sadzonek pokrywa się ziemią, po czym część rośliny pokrytej glebą jest obficie podlewana. Następnie drzewko na całej długości przykrywa się sosnowymi gałązkami świerkowymi z igłami skierowanymi na zewnątrz, aby gryzonie nie mogły zbliżyć się do wiśni. Gdy tylko spadnie śnieg, rzuć go na przykryte sadzonki warstwą 30-50 cm Wykop sadzonki tuż przed sadzeniem.

Jak sadzić wiśnie wiosną

Planując sadzenie wiśni na wiosnę, lepiej jest kupować sadzonki jesienią, a następnie przechowywać je do wiosny, jak opisano powyżej. Przy zakupie preferuj drzewka dwuletnie z łodygą o wysokości około 60 cm i średnicy łodygi 2-2,5 cm. Wskazane jest, aby gałęzie szkieletu wiśni również nie były krótsze niż 60 cm. Przed sadzeniem należy sprawdzić korzenie sadzonki, a jeśli znajdziesz uszkodzone lub zgniłe obszary, przyciąć je do zdrowej tkanki i leczyć rany posiekanym węglem drzewnym. Przed sadzeniem trzymaj korzenie rośliny przez 3-4 godziny w wodzie, aby się wyprostowały i wchłonęły wilgoć.

Jesienią przygotowywana jest również gleba na działce pod czereśnie. Wiśnia uwielbia miejsca dobrze oświetlone słońcem, przesączone piaszczyste, piaszczysto-gliniaste lub gliniaste o neutralnym odczynie. Wiśni nie należy sadzić w miejscach, gdzie wody gruntowe leżą blisko, ani na nizinach, na których wiosną dochodzi do stagnacji wód roztopowych. Jeśli gleba na miejscu jest kwaśna, rozsyp na niej mąkę dolomitową lub wapno w ilości 400 g na m² i przekop ją na głębokość bagnetu łopaty. Nie nakładaj materii organicznej w tym samym czasie z wapnem, dodawaj do gleby kompost lub zgniły obornik w ilości 15 kg na m2 tydzień później niż zastosowałeś odtleniacz.

Jeśli sadzi się kilka drzew, umieszcza się je w odległości 3 m od siebie. Jeśli twoje sadzonki są zapylane krzyżowo, będziesz musiał posadzić co najmniej cztery odmiany blisko siebie, układając je w układzie 3x3 m, jeśli odmiany są wysokie, i 2,5-2 m, jeśli wiśnie są niskie. Samozapylone odmiany wiśni nie potrzebują zapylaczy.

Dół do sadzenia powinien mieć około 80 cm średnicy i 50-60 cm głębokości. Górną, żyzną warstwę gleby należy usunąć i zmieszać z humusem w równej ilości, dodając do mieszanki gleby 1 kg popiołu, 30-40 g superfosfatu i 20-25 g chlorków potas. Do gliniastej gleby dodaje się również wiadro piasku. Wbij wysoki kołek w środek dołka tak, aby wystawał 30-40 cm ponad powierzchnię terenu.Wlej mieszankę gleby z nawozami na dno wokół kołka ze stożkiem, umieść sadzonkę na tym wzgórzu od północy kołka tak, aby szyjka korzeniowa była 2- 3 cm nad poziomem powierzchni. Rozłóż korzenie rośliny i dodając trochę mieszanki gleby do dziury, ubij ją tak, aby w glebie nie było pustek. Po posadzeniu zrobić dziurę wałkiem ziemi wokół sadzonki w odległości 25-30 cm, wlać wiadro wody do dołka, a po wchłonięciu, a szyjka korzeniowa znajduje się na poziomie powierzchni stanowiska, ściółkę przy pniu torfem, trocinami lub próchnicą i związać sadzonkę do kołka.

Pielęgnacja wiśni

Pielęgnacja wiśni wiosną

Jak właściwie dbać o wiśnie i jaka jest różnica między opieką nad sadzonką a opieką nad już owocującym drzewem? Uprawa czereśni posadzonych w tym roku nie przewiduje aplikacji nawozów na miejsce przez kolejne dwa do trzech lat, dlatego pielęgnacja młodego wzrostu polega na okresowym płytkim spulchnianiu gleby w kole przy pniu, usuwaniu chwastów, przycinaniu i podlewaniu. Drzewa, które już zaczęły owocować, wymagają obfitego podlewania w gorącym sezonie - co najmniej trzy wiadra pod jednym drzewem w okresie wzrostu pędów, kwitnienia i dojrzewania owoców. W zimną i deszczową wiosnę wiśnie spryskuje się roztworem jednej łyżki miodu w litrze wody, aby zwabić do ogrodu owady zapylające. Poluzowanie gleby w kręgach w pobliżu pnia przeprowadza się 3-4 razy w sezonie. Wczesną wiosną, przed pęknięciem pąków, wiśnie są odcinane, pędy korzeniowe, a krąg drzewny mulczowany trocinami lub kompostem. Każdej wiosny czereśnie są chronione przed szkodnikami i chorobami..

Pielęgnacja wiśni letniej

Latem głównym zadaniem ogrodnika jest zaspokojenie potrzeb drzew owocowych w zakresie odżywienia i nawilżenia, a także ochrona przed szkodnikami, chwastami i chorobami. Pamiętaj o podlewaniu drzew, zwłaszcza w najgorętsze dni. Wiśnia zrzuca latem część jajników, a gdy to nastąpi, konieczne jest zastosowanie pod wiśnie nawozów azotowych, a po 3-4 tygodniach karmienie drzew owocowych fosforem i potasem.

Latem czas na zbiory wiśni. Wczesne odmiany dojrzewają od połowy do końca czerwca, średnie do końca lipca, a późne - w sierpniu, a nawet we wrześniu. Wiśnie zbierane są w miarę dojrzewania owoców.

Pielęgnacja wiśni jesienią

Wraz z nadejściem jesieni nadchodzi czas na wprowadzenie organicznych i mineralnych nawozów do pni owocujących wiśni w celu wykopania ich na głębokość 10 cm wokół młodych i 15-20 wokół owocujących wiśni. Należy to zrobić z początkiem żółknięcia liści, kilka dni po deszczu lub podlaniu. Jednocześnie przeprowadza się jesienne zapobiegawcze leczenie drzew i krzewów przed szkodnikami i chorobami, a także podlewanie bielicowe do ładowania wody. W październiku na miejscu kładzie się przynętę z trucizną dla gryzoni, a pnie i podstawy szkieletowych gałęzi drzew wybiela się w celu ochrony przed szkodnikami. W listopadzie na zamarzniętej ziemi usuwa się opadłe liście i mulczuje pnie torfem, a pnie młodych wiśni przywiązuje się świerkowymi gałęziami.

Przetwarzanie wiśni

Wiosną, zanim pąki zakwitną, najlepiej posmarować wiśnie 7% roztworem mocznika, który zniszczy szkodniki, które zimowały w korze lub glebie pod drzewem, a na przykład nakarmić wiśnię azotem. Jeśli jednak nie masz na to czasu przed rozpoczęciem przepływu soków, lepiej traktować wiśnie 3% roztworem siarczanu miedzi lub płynu Bordeaux, ponieważ mocznik może powodować oparzenia otwierające się pąki. Dwa tygodnie później, gdy temperatura w ciągu dnia wzrośnie do 18 ºC, należy traktować drzewa i krzewy przed kleszczami i innymi zimującymi owadami, a także z mączniaka prawdziwego siarką koloidalną lub Neoronem zgodnie z instrukcją.

W okresie letnim, w okresie wzrostu owoców, profilaktycznie na wiśnie stosuje się Fufanon na szkodniki i tlenochlorek miedzi na choroby.

Jesienią, przed opadnięciem liści, spryskaj drzewa 4% roztworem mocznika - zarówno jako środek zwalczający choroby, jak i jako ostatni opatrunek.

Podlewanie wiśni

Podlewanie wiśni odbywa się taką ilością wody, że gleba w kręgu przy pniu jest moczona na głębokość 40-45 cm, ale gleba nie powinna kwaśna. Pierwsze podlewanie wiśni następuje po kwitnieniu, jednocześnie z karmieniem. Drugie podlewanie jest potrzebne w okresie nalewania jagód. Pod każde drzewo wlewa się od 3 do 6 wiader wody - dokładna ilość zależy od pogody oraz obecności lub braku opadów w tym okresie. W październiku, kiedy liście opadają, wiśnie układają nawadnianie bielicowe, którego celem jest zwilżenie gleby do głębokości 70-80 cm. Podlewanie bielicowe nasyca glebę wilgocią, której korzenie będą musiały uzyskać zimotrwalosc, ponadto wilgotna gleba zamarza znacznie wolniej.

Młode, jeszcze bezowocne drzewa podlewamy co 2 tygodnie, aw ekstremalnych upałach co tydzień.

Karmienie wiśni

Wiśnie są karmione nawozami organicznymi jesienią raz na dwa lub trzy lata, przynosząc je do kopania. O tej samej porze roku teren nawożony jest nawozami mineralnymi - potasem i fosforem w ilości 25–30 g superfosfatu i 20–25 g siarczanu potasu na m². Nawozy azotowe stosuje się w ilości 15-20 g saletry amonowej lub 10-15 g mocznika na m² działki dwa razy w roku - wczesną wiosną i po zakwitnięciu wiśni. Ważne jest, aby nawozy nie były aplikowane na pniu każdej rośliny, ale na całym obszarze z wiśniami.. Przed nawożeniem wiśni obszar jest podlewany.

Oprócz nawożenia gleby, można wykonać opatrunek dolistny wiśni roztworem 50 g mocznika w 10 litrach wody 2-3 razy w odstępach tygodniowych wieczorem, jednak przed karmieniem wiśni poczekać do zachodu słońca.

Zimujące wiśnie

Dojrzała, owocująca wiśnia jest w stanie wytrzymać nawet silne mrozy bez schronienia, niemniej jednak konieczne jest zabezpieczenie jej korzeni przed zamarzaniem. W tym celu zaspa jest rzucana na sekcję w pobliżu pnia i posypywana trocinami na górze. Nie zapomnij wybielić pnia i podstaw gałęzi szkieletowych jesienią roztworem wapna, dodając do niego siarczan miedzi.

Po wybieleniu pnia młode drzewa przywiązuje się na zimę gałązkami świerku sosnowego.

Przycinanie wiśni

Kiedy przycinać wiśnie

Pierwsze cięcie wiśni wykonuje się wiosną, w marcu, zanim pąki puchną. Jeśli się spóźnisz, a przepływ soków już się rozpoczął, odłóż przycinanie, w przeciwnym razie gałęzie skrócone za pomocą sekatorów mogą wyschnąć. Czasami wiśnie przycina się latem, zaraz po zbiorach. Przycinanie jesienne przeprowadza się pod koniec sezonu wegetacyjnego. Przycinanie sanitarne, wymagające natychmiastowego usunięcia chorych gałęzi, odbywa się o każdej porze roku.

Jak przycinać wiśnie

Sadzenie i pielęgnacja wiśni nie sprawia wielkich trudności, ale przycinanie ... Wielu początkujących ogrodników, gdy tylko dojdzie do przycinania wiśni, wpada w panikę i woli udawać, że drzewo tego nie potrzebuje. Ale przycinanie ma duży wpływ na jakość plonów. Spróbujmy zrozumieć to naprawdę trudne pytanie..

Z sadzonkami posadzonymi w tym roku wszystko jest proste: tworzy się na nich 5-6 najsilniejszych gałęzi (dopuszczalne jest, aby sadzonki odmian krzewów miały do ​​kilkunastu rozwiniętych gałęzi), a resztę kroi się w pierścień bez pozostawiania pni. Sekcje są traktowane boiskiem ogrodowym. Musisz zostawić gałęzie skierowane w różnych kierunkach i wyrastające z pnia w odległości co najmniej 10 cm od siebie. Od drugiego roku formowanie wiśni odbywa się w ten sposób: wycina się gałęzie i pędy rosnące wewnątrz korony, usuwa się również pędy pojawiające się na pniu. W wiśniach z odmian drzew gałęzie, które szybko rosną w górę, są skracane, w przeciwnym razie trudno będzie je później zebrać. W odmianach wiśni krzewiastych pędy skracane są do 50 cm, a wraz ze wzrostem czereśni nowe gałęzie szkieletowe pojawią się w przybliżeniu w równej odległości od innych gałęzi. W rezultacie dorosłe drzewo powinno mieć ich 12-15. Ze względów sanitarnych ścina się również suche, chore i uszkodzone gałęzie i pędy.

Przycinanie wiśni wiosną

Najważniejsze jest wiosenne przycinanie wiśni, a jeśli robisz to dobrze z roku na rok, samo wiosenne przycinanie wystarczy. Wiśnie śliwkowe, jak już pisaliśmy, przed obrzękiem nerek. Wyjątkiem może być tylko wiosna, która nastąpiła po bardzo silnych mrozach: w tym przypadku wystarczy poczekać, aż pąki puchną, aby określić, która z gałęzi i pędów ucierpiała z powodu zimna, a dopiero potem przystąpić do przycinania formującego, jednocześnie usuwając zamrożone pędy. Jednak cięcia należy przetwarzać natychmiast, ponieważ w okresie przepływu soków drzewo jest bardzo bolesne z powodu ran. Jeśli pędy roczne nie są dłuższe niż 25-35 cm, nie tnij ich, usuwaj tylko pędy konkurujące i zagęszczające, a także odetnij te, które rosną pionowo w górę w miejscu pochodzenia. Skróć pień wiśni, aby unosił się nad końcami gałęzi szkieletu o nie więcej niż 20 cm, a latem, po zakończeniu owocowania, w razie potrzeby można skorygować kształt korony.

Cięcie wiśni jesienią

Jesienią wiśnie przycina się znacznie rzadziej niż wiosną. Najprawdopodobniej ze względu na to, że boją się zaszkodzić przyszłej uprawie, ponieważ rana zadana przed zimnem sprawia, że ​​drzewo jest bardziej wrażliwe i wrażliwe. Najważniejsze jest jednak to, że odpowiednie przycinanie pomaga zwiększyć plony, zapobiegając rozwojowi infekcji. Niepożądane jest pozostawianie drzewa na zimę z chorymi lub połamanymi pędami, które będzie musiał karmić do wiosny kosztem zdrowych gałęzi. W przypadku przycinania jesiennego najważniejsze jest wybranie momentu między końcem sezonu wegetacyjnego a pierwszymi przymrozkami. Jeśli nie miałeś czasu na przycinanie przed chłodem, odłóż je na wiosnę, ponieważ od mrozu kora wiśni staje się krucha, a jeśli jest uszkodzona, guma zacznie płynąć. Roczne sadzonki nie wymagają jesiennego przycinania.

Rozmnażanie wiśni

Jak rozmnażać wiśnie

Wiśnie rozmnaża się przez nasiona, sadzonki, pędy korzeni i szczepienie. Nasienna metoda rozmnażania czereśni jest niezwykle rzadko stosowana - jest to zajęcie hodowców. Jednak możliwość uprawy wiśni z kamienia może być również przydatna dla ogrodnika-amatora, ponieważ w ten sposób uprawia się podkładki do szczepienia. W ogrodnictwie amatorskim wiśnie rozmnażane są wegetatywnie, a szczepienie najlepiej się sprawdziło - metoda odpowiednia dla wszystkich odmian wiśni, podczas gdy tylko okazy ukorzenione mogą być rozmnażane przez pędy korzeniowe.

Rozmnażanie nasion wiśni

Dołów wiśniowych wysiewa się jesienią w otwartym terenie. Sadzonki, które pojawiają się wiosną są przerzedzane według schematu 20x20 i uprawiane do jesieni, opiekując się nimi jak młode wiśnie: podlewanie, karmienie, spulchnianie gleby wokół nich i usuwanie chwastów. Następnej wiosny, gdy pąki zaczną puchnąć, będą gotowe do przesadzenia uprawianego szczepu..

Szczepienie wiśni

Jak wyhodować jedną odmianę wiśni przy użyciu systemu korzeniowego innej? Metodą szczepienia. Ale przed zasadzeniem wiśni konieczne jest wyhodowanie zapasu z nasion odmiany odpornej na zimę, do której sadzi się sadzonkę uprawianej odmiany wiśni. Do uprawy najlepiej używać filcowych pestek wiśni, które nie tworzą korzeni. Właśnie opisaliśmy, jak to zrobić. Istnieje kilka sposobów ponownego sadzenia przeszczepów na stadzie:

• ulepszona kopulacja;
• w skórce;
• w bocznym rozcięciu;
• pod korą.

Rozmnażanie wiśni przez zielone sadzonki

Dziś jest to najpowszechniejsza metoda rozmnażania czereśni uprawnych, ponieważ wzrost korzeni wiśni wyhodowanych z sadzonek jest również doskonałym materiałem na sadzonki. Sadzonki przeprowadza się w drugiej połowie czerwca, kiedy pędy wiśni bujnie rosną.

Będziesz potrzebował skrzynki o głębokości 10-12 cm i wymiarach 25x50 cm z otworami drenażowymi o małej średnicy. Wypełnij go mieszaniną torfu i grubego piasku w równych częściach, rozlej mieszaninę gleby ciemnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu, a następnie obficie zwilż wodą.

Wybierać i ścinać dobrze rozwinięte, nie opadające, ale rosnące w górę pędy z południowej lub południowo-zachodniej strony trzy- do pięcioletniego krzewu lub drzewa, spryskać je wodą, usunąć wierzchołek słabo rozwiniętymi liśćmi, które nie zakorzeniają się dobrze. Pędy pociąć na sadzonki o długości 10-12 cm z 6-8 liśćmi. Usuń dolne liście z segmentów. Górne nacięcie na rączce powinno być proste i przechodzić tuż nad pączkiem, dolne nacięcie jeden centymetr poniżej węzła. Wbij sadzonki w ziemię w odległości 5-8 cm od siebie na głębokość 2-3 cm i zagęszczaj wokół nich ziemię. Następnie zainstaluj ramę drucianą na pudełku, aby uniosła się 15-20 cm, rozciągnij na nim folię i umieść powstałą szklarnię w jasnym miejscu, chronionym przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych..

Gdy tylko sadzonki się zakorzenią, zrozumiesz to, kiedy liście wiśni przywrócą turgor, zaczną unosić folię na krótki czas, aby przewietrzyć i stwardnieć sadzonki. Na zimę sadzonki są zakopywane w ogrodzie, a wiosną sadzi się je do uprawy lub w stałym miejscu.

Rozmnażanie wiśni przez pędy korzeniowe

Metodę tę stosuje się do rozmnażania wiśni o własnych korzeniach oraz do uprawy podkładek. Do rozmnażania wykorzystuje się dwuletnie odrosty korzeni wysokowydajnych korzeni drzew z rozwiniętym systemem korzeniowym i rozgałęzioną częścią gruntową, zlokalizowaną w pewnej odległości od rośliny matecznej, gdyż odcięcie potomstwa rosnącego blisko drzewa uszkadza jego korzenie. Jesienią, w niewielkiej odległości od potomstwa, korzeń łączący go z wiśnią jest odcinany, ale odgałęzienie nie jest sadzone, ale pozostawione w ziemi. Wiosną kopie się i sortuje pędy: potomstwo, którego system korzeniowy jest rozwinięty, sadzi się na stałe, a słabsze hoduje na łóżku treningowym.

Choroby wiśni

Choroby i szkodniki wiśni mogą być tematem osobnego artykułu. Na wiśnię mogą wpływać takie choroby jak: brązowa plamistość, clotterosporia, mozaika i obrączkowanie wiśni, obumieranie gałęzi, parch, zgnilizna owoców, kokomikoza i monilioza, rak korzeni, choroba dziąseł i miotła. Opowiemy Ci o chorobach, które występują najczęściej.

Brązowa plama objawia się tworzeniem brązowych, żółtawych lub czerwonawych plam z obramowaniem lub bez obramowania na liściach wiśni, na których wraz z rozwojem choroby pojawiają się zarodniki grzyba w postaci czarnych kropek. W miejscach plam tkanina blachy wysycha i kruszy się, powstają dziury. Dotknięte liście odpadają. Zabieg wiśni z brązowej plamki przeprowadza się przez oczyszczenie drzewa z chorych liści, a następnie wiśnię i glebę pod nią traktuje się 1% płynem Bordeaux w trzech etapach: na początku pękania pąków, bezpośrednio po kwitnieniu i dwa do trzech tygodni po drugim zabiegu.

Clasterosporiosis, lub perforowane miejsce, dotyczy to nie tylko czereśni, ale także innych drzew pestkowych - wiśni, śliwek, moreli i brzoskwiń. Objawami choroby są jasnobrązowe plamy o średnicy do 5 mm z czerwonawą obwódką, które dwa tygodnie po pojawieniu się zaczynają się kruszyć, dlatego na liściach tworzą się dziury, liście wysychają i przedwcześnie odpadają. Owoce pokryte są przygnębionymi fioletowymi plamkami, które osiągają do 3 mm średnicy i przybierają postać brodawek, z których zaczyna wypływać guma. Na gałęziach powstają pękające jasne plamy z ciemną obwódką, wypływające z dziąsła, nerki dotknięte chorobą stają się czarne i wyglądają jak polakierowane. Dotknięte gałęzie należy wyciąć i zniszczyć, rany należy zdezynfekować 1% roztworem siarczanu miedzi, a następnie trzykrotnie przetrzeć w odstępie 10 minut świeżymi liśćmi szczawiu, a następnie potraktować lakierem ogrodowym. Drzewo jest spryskiwane 1-procentowym płynem Bordeaux w trzech etapach, tak jak ma to miejsce w przypadku brązowej plamki.

Kokomikoza można rozpoznać po małych czerwonych kropkach, które pojawiają się na liściach wiśni, które są pokryte różowym nalotem na spodniej stronie liścia. Dotknięte liście brązowieją i wysychają. Szczególnie często choroba dotyka wiśnie na obszarach o wilgotnym klimacie. Walkę z kokomikozą przeprowadza się po opadnięciu płatków kwiatów: wiśnię spryskuje się roztworem 2 g preparatu Horus w 10 litrach wody, następnie zabieg powtarza się 3 tygodnie po kwitnieniu i po raz trzeci - trzy tygodnie po zbiorach.

Usychanie gałęzi zaczyna się od pojawienia się na korze małych, brodawkowatych, jasnoróżowych narośli, umieszczonych w grupach i pojedynczo. Oprócz czereśni choroba dotyka jabłek, porzeczek, czereśni, śliwek i moreli. Chora gałąź wiśni musi zostać usunięta, a miejsce cięcia potraktowano 1% roztworem siarczanu miedzi, a następnie pokryto lakierem ogrodowym.

Parch pojawia się jako aksamitne plamy o oliwkowo-brązowym kolorze na owocach i liściach wiśni. Na dojrzałych jagodach powstają pęknięcia, zielone owoce przestają się rozwijać i wysychają. Ponieważ parch jest również chorobą grzybiczą, pozbywają się go tym samym płynem Bordeaux w trzech etapach, jak opisano wcześniej.

Infekcja monilioza, lub szara pleśń, prowadzi do tego, że wiśnia wysycha - gałęzie i pędy więdną, wyglądają na spalone, owoce gniją, na nich, podobnie jak na korze, tworzą się szare, małe, chaotycznie rozmieszczone narośla. To jedyna różnica między moniliozą a zgnilizną owoców, z chorobą, w której narośle na jagodach są ułożone w koncentryczne koła. Gałęzie pękają, guma wypływa z nich, tworząc guzki. Wiśnie są traktowane na szarej i zgniliznę owoców tym samym płynem Bordeaux, chociaż podobnie jak w przypadku porażki innymi chorobami grzybiczymi, dobrze sobie z nimi radzą leki takie jak nitrafen, siarczan żelaza i miedzi, oleokobryt, tlenochlorek miedzi, kaptan, ftalan i kuprozan.

Wypływ dziąseł z reguły jest oznaką różnych chorób wiśni i objawia się uwolnieniem z pęknięć w korze drzew lekką, krzepnącą w powietrzu, gęstą żywiczną substancją. Najczęściej pęknięcia pojawiają się w korze drzew odmrożonych lub spalonych słońcem, a także okazy dotknięte perforacją. Jeśli proces nie zostanie natychmiast zatrzymany, gałęzie, z których wypływa guma, zaczną wysychać, w wyniku czego całe drzewo może umrzeć. Brzegi zmian w korze należy oczyścić ostrym narzędziem, następnie ranę leczyć roztworem 100 mg kwasu szczawiowego w 1 litrze wody lub nasączyć kleikiem ze świeżego szczawiu, a następnie uszkodzenia pokryć lakierem ogrodowym.

Miotła czarownicy - grzyb, który pasożytuje na drzewach owocowych i tworzy wiele cienkich, sterylnych pędów. Liście na chorych drzewach stają się blade i lekko czerwonawe, stopniowo stają się mniejsze, kruche i pomarszczone. Pod koniec lata w dolnej części blaszki liściowej pojawia się szary kwiat z zarodnikami grzybów. Usuń dotknięte gałęzie, które utworzyły cienkie pędy, i potraktuj drzewo 5% roztworem siarczanu żelaza.

Rak korzeni - choroba bakteryjna powodująca pojawienie się niewielkich miękkich narośli na korzeniach drzew owocowych, które wraz z rozwojem choroby zwiększają średnicę do 10 cm i twardnieją. W rezultacie korzenie słabną, słabo rosną na glebach piaszczystych, ich pędy korzeniowe nie tworzą korzeni. Jest mało prawdopodobne, aby możliwe było wyleczenie dorosłej rośliny, ale jeśli znajdziesz raka na sadzonce, odetnij wszystkie małe formacje roztworem formaliny potraktowanym narzędziem i zdezynfekuj korzenie 1% roztworem siarczanu miedzi.

Choroba mozaiki i dzwonienie mozaiki - choroby wirusowe. Mozaika objawia się tworzeniem wyraźnych żółtych pasków i pasków na liściach, umieszczonych równolegle do żył, z których liście zwijają się, czerwienieją, brązowieją i przedwcześnie opadają. W przypadku choroby pierścieniowej na liściach pojawiają się białawe kręgi, w miejscu których blaszka liściowa zaczyna się kruszyć, aż powstają dziury. Niestety chorób wirusowych nie da się wyleczyć, więc zaatakowane rośliny trzeba zniszczyć - wykorzenić i spalić.

Szkodniki wiśni

Spośród szkodników najgroźniejsze dla wiśni są śliwowica, czeremcha i czeremcha, oślizgłe, publiczne i bladostopie, podkorowe liścia, mszyce czereśniowe i głóg.

Ćma śliwkowa niebezpieczny w postaci gąsienicy, która uszkadza owoce wiśni, żerując zarówno na jądrach nasion, jak i miąższu jagód. Dzięki szybkiemu wykryciu problemu skuteczne jest obfite i dokładne leczenie wiśni i śliw oraz obszarów pod nimi preparatami takimi jak Tsitkor, Ambush, Rovikurt, Anometrin..

Wiśniowy wołek - brązowozielony chrząszcz z malinowym odcieniem, wychodzący z poczwarki w drugiej połowie maja i żerujący na pąkach, pąkach, jajnikach i liściach wiśni. Samica chrząszcza, składająca jaja w skorupce kości, może uszkodzić nawet dwieście owoców, a larwa wychodząca z jaja zjada rdzeń kości. Jagody uszkodzone przez twarze odpadają. Jak obchodzić się z wiśniami z wołka wiśniowego? Natychmiast po zakwitnięciu wiśni, a następnie ponownie po 10 dniach, drzewo opryskuje się Ambush, Rovikurt lub Aktellik w stężeniu określonym w instrukcji.

Czeremcha zwyczajna Jest szaro-brązowym chrząszczem, który zachowuje się podobnie jak wołek wiśniowy. Pojawia się w tym samym czasie, a szkoda od niego jest taka sama. I pozbywają się tego szkodnika za pomocą tych samych preparatów, co w przypadku wołka wiśniowego, ale pierwszą obróbkę należy przeprowadzić jeszcze przed kwitnieniem, a drugą, jeśli to konieczne, po wyblaknięciu wiśni. Spośród wymienionych leków preferowany jest Actellic..

Wszystko błonki, pomimo różnic zewnętrznych zjadają liście wiśni, czasem pozostawiając jedynie szkielet żył. Przy całkowitym rozmnażaniu mogą zniszczyć do 70% liści, co negatywnie wpłynie na produktywność i zimotrwalosc drzewa. Bajki są niszczone natychmiast po kwitnieniu tym samym Actellikiem lub Karbofosem.

Subcortical leafworm W czerwcu składa jaja w pęknięciach kory na łodydze lub gałęziach wiśni, a wylęgające się z nich gąsienice przegryzają tunele pod korą. W walce z robakiem podkorowym stosuje się pięćdziesięcioprocentowy roztwór Actellic lub dziesięcioprocentowy roztwór Karbofos, traktując nimi drzewa podczas lotu motyli.

Głóg - duży biały motyl. Jego gąsienice z czarną głową i dwoma złocistożółtymi paskami na grzbiecie, osiągające 4,5 cm długości, wyłaniają się z gniazd pająków na przełomie kwietnia i maja. Pomimo tego, że są chętnie dziobane przez ptaki, nawet niewielka ilość pozostałych gąsienic może spowodować znaczne szkody w ogrodzie. W walce z głogiem dobre wyniki uzyskuje się traktując drzewa w momencie pojawienia się gąsienic Aktellik, Rovikurt, Corsair lub Ambush.

Mszyca wiśniowa - mały owad, który powoduje poważne kłopoty. W wyniku jego działania młode pędy wyginają się i przestają rosnąć, liście zwijają się, czernieją i wysychają, młode drzewa mają spadek odporności na zimno, a zimą przemarzają. Ponadto, jeśli masz mszyce, spodziewaj się inwazji mrówek, które żywią się wydzielinami mszyc. Walka ze szkodnikiem rozpoczyna się wczesną wiosną, aby zapobiec jego rozmnażaniu. Nadaje się do przetwórni mszyc Karbofos, Aktellik, Rovikurt lub Ambush. Po opryskaniu drzew środkami owadobójczymi regularnie sprawdzaj wiśnie, a jeśli ponownie znajdziesz co najmniej kilka mszyc, natychmiast je powtórnie.

Jak radzić sobie z wiśniami

Wiśnie bardzo często dają pędy korzeni, które odbierają składniki odżywcze z drzewa matecznego, a to ma zły wpływ na owocowanie. Czekanie, aż nowe owoce zaczną przynosić plony, zajmie dużo czasu, podczas gdy wiśnia matki w międzyczasie ulegnie rozkładowi. Aby uniknąć smutnego rozwoju wydarzeń, możesz zaoferować następujące sposoby radzenia sobie ze wzrostem:

• jeśli chcesz radykalnie oczyścić okolicę z czereśni, wycinaj drzewo, z którego nadchodzi narośl, wywierć otwory w powierzchni cięcia, wlej do nich saletrę i przykryj pień pokryciem dachowym. Za kilka miesięcy kikut zgnije i będziesz musiał wykorzenić wzrost;
• traktuj pędy dwa razy w miesiącu herbicydami, takimi jak Regent, Hurricane, Pruner, Glyphos lub Tornado, a nie tylko pędy giną na miejscu, ale także drzewo, z którego pochodzą;
• jeśli chcesz zachować drzewo, będziesz musiał wykopać każdy pęd do miejsca, w którym odchodzi od korzenia wiśni i ściąć go u nasady, nie pozostawiając pni.

Zalecamy, aby stopniowo pozbywać się rosnących wiśni, sadząc sadzonki zamiast sadzonek na zapasach nasion, które nie kiełkują. Obecnie zakup takich sadzonek nie stanowi problemu. Jeśli nie masz pewności, że nowe czereśnie nie wyrosną na pół ogrodu, wykop łupki lub pokrycia dachowe w promieniu 50 cm wokół sadzonki na głębokość 50 cm, a ponieważ pędy wiśni tworzą się na głębokości 30 cm, środek ten może zapobiec zarastaniu ogrodu pędami wiśni.

Odmiany wiśni

Odmiany wiśni dla regionu moskiewskiego

Odmiany wiśni dla regionu moskiewskiego muszą mieć pewne właściwości: zwiększoną zimotrwalosc, odporność na choroby, takie jak kokomikoza i wysokie plony. Na tej podstawie najlepsza wiśnia dla regionu moskiewskiego:

• Lyubskaya - najstarsza, wysokowydajna, samopłodna odmiana wiśni, osiągająca wysokość do 2,5 m, co znacznie ułatwia zbiory. Rozłożysta korona, szaro-brązowa kora, ciemnoczerwone jagody ze słodko-kwaśnym miąższem;
• Apukhtinskaya - samozapłodna późna wiśnia typu krzewiastego do 3 m wysokości z dużymi ciemnoczerwonymi jagodami w kształcie serca, o słodko-kwaśnym smaku z lekką goryczką;
• Młodość - wysokowydajna odmiana zimotrwała do 2,5 m wysokości, wyhodowana przez skrzyżowanie odmian Vladimirskaya i Lyubskaya. Może mieć zarówno formę krzaczastą, jak i drzewiastą. Odmiana odporna na choroby grzybowe. Owoce są soczyste, ciemnoczerwone, słodko-kwaśne w smaku;
• Ku pamięci Wawiłowa - samopłodna, zimotrwała wysoka odmiana o jasnoczerwonych owocach o słodko-kwaśnym smaku;
• Zabawka - wysokowydajna hybryda wiśnia / wiśnia z jasnoczerwonymi mięsistymi jagodami o orzeźwiającym smaku;
• Turgenevka - popularna w regionie moskiewskim, wysokowydajna i odporna na kokomikozę wiśnia do 3 m wysokości z koroną w kształcie odwróconej piramidy. Jagody są duże, bordowe, w kształcie serca, słodko-kwaśne. Wada: zapylanie wymaga obecności na miejscu odmian zapylających, takich jak Molodezhnaya lub Lyubskaya.

Oprócz opisanych odmian, takie jak Almaz, Generous, Crystal i Shubinka nadają się do uprawy w klimacie regionu moskiewskiego..

Wczesne odmiany wiśni

Spośród wczesnych odmian wiśni dojrzewających od połowy do końca czerwca najbardziej znane to:

• Orlovskaya wcześnie - odmiana zimotrwała, odporna na kokomikozę o średniej wielkości czerwonych owocach;
• Angielski wcześnie - stara odmiana angielska, średnio zimotrwała, wysoka, ciemnoczerwona, soczysta, słodka;
• Dobra konsumpcyjne - mała wiśnia z deserem, duże, soczyste i słodkie owoce ciemnobrązowe z ledwo zauważalną kwasowością;
• Pamięć Jenikeeva - średniej wielkości samozapłodnione drzewo do 3 m wysokości o przeciętnym plonie i owocach o uniwersalnym przeznaczeniu;
• Oczekiwanie - wysokowydajna odmiana o ciemnoczerwonych, prawie czarnych owocach, zarówno świeżych, jak i przetworzonych w formie dżemu, kompotów i likierów;
• Wczesny deser - odmiana ultra wczesna o owocach żółto-czerwonych.

Wiśnie średnie

Spośród odmian wiśni w połowie sezonu następujące sprawdziły się lepiej niż inne:

• Rudzik - średniej wielkości, zimotrwałe, samozapłodnione drzewo o ciemnoczerwonych owocach o słodko-kwaśnym smaku. Takie odmiany jak Shubinka, Lyubskaya, Vladimirskaya, Bulatnikovskaya nadają się do zapylania. Odmiana jest odporna na kokomikozę;
• Czekoladowa dziewczyna - odmiana samopłodna, zimotrwała, odporna na suszę, niewymiarowa o ciemnoczerwonych owocach;
• Morozovka - średniej wielkości, odporna na suszę i zimotrwała wiśnia z jaskrawoczerwonymi słodkimi owocami deserowymi. Odmiana samozapłodna, odporna na kokomikozę;
• Vladimirskaya - wysoka samopłodna wiśnia o średniej wielkości, płaskich, lekko spłaszczonych owocach o ciemnoczerwonym kolorze, słodko-kwaśnym smaku;
• Rossosh czarny - plenna, zimotrwała, odporna na suszę, średniej wielkości odmiana o dużych, bordowych, prawie czarnych owocach o słodko-kwaśnym smaku;
• Blackcork - średniej wielkości, zimotrwałe, samozapłodnione drzewo o prawie czarnych słodkich owocach, wyróżniających się ledwo zauważalną kwasowością.

Późne odmiany wiśni

Najpopularniejsze odmiany późno dojrzewające to:

• Piękność - owocna odmiana mrozoodporna o średniej wielkości owocach o ciemnoczerwonym kolorze z delikatnym, soczystym miąższem o słodko-kwaśnym smaku;
• Płodna Michurina - plenna, zimotrwała, średniej wielkości odmiana o rozłożystej koronie i średniej wielkości okrągłych, błyszczących owocach o jaskrawoczerwonym kolorze. Wadą odmiany jest słaba odporność na choroby grzybowe;
• Nord Star - samopłodna, nisko rosnąca, odporna na choroby grzybowe wiśnia o wysokiej zimotrwałości o ciemnoczerwonych owocach;
• Pamięć - wysokowydajna odmiana zimotrwała z dużymi ciemnoczerwonymi jagodami o słodko-kwaśnym smaku;
• Rusinka - krzaczasta samozapłodna, bardzo odporna na zimę wiśnia do 2 m wysokości o ciemnoczerwonych, prawie czarnych owocach o słodko-kwaśnym smaku;
• Erudyta - nie tak dawno wyhodowana odmiana o dużych ciemnoczerwonych jagodach.