Czereśnia: sadzenie i pielęgnacja, przycinanie i szczepienie

Roślina wiśnia (łac Prunus avium)

, lub czeremcha - drzewo z rodziny Pink do 10, a czasem do 30 metrów wysokości, naturalnie rosnące w Europie, Azji Zachodniej, Afryce Północnej i szeroko rozpowszechnione w kulturze. To najstarsza forma wiśni, która pochodzi z 8000 lat pne. był już znany w Europie, na terenie współczesnej Szwajcarii i Danii, a także w Anatolii. Nazwa drzewa wywodzi się od toponimu miasta Kerasunta, które znajdowało się między Trebizondem a Farnacją i słynęło z sadzenia na jego obrzeżach pysznych wiśni. Od Kerasunt pochodzi łacińska nazwa wiśniowego cerasi, neapolitańskiej cerasy, tureckiego kirazu, francuskiej wiśni, angielskiej wiśni, hiszpańskiej cerezy i rosyjskiego słowa oznaczającego wiśnię tego samego pochodzenia. Co więcej, w wielu językach słowo oznaczające wiśnię oznacza również wiśnię, dlatego sztuka Czechowa znana jest za granicą jako „Ogród Wiśni” i nie ma w tym sprzeczności, ponieważ te kultury są bardzo bliskimi krewnymi.

Wiśnia - opis

Czereśnia to duża roślina drzewiasta, która szybko rośnie w młodym wieku. System korzeniowy drzewa najczęściej znajduje się poziomo, ale w pewnych warunkach mogą tworzyć się potężne pionowe korzenie. Przez pierwsze dwa lata życia roślina tworzy korzeń palowy, który z czasem się rozgałęzia. Korona wiśni ma jajowaty kształt, który w zależności od warunków może stać się stożkowaty. Kora czereśni jest brązowa, srebrzysta lub czerwonawa, czasem łuszcząca się z poprzecznymi warstwami. Pędy czereśni występują w dwóch typach: brachyblasty - krótkie pędy z jednym międzywęźlem i auxiblasty - potężne długie pędy. Pąki na pędach czereśni występują w trzech typach: wegetatywnym, generatywnym i mieszanym. Liście wiśni są odwrotnie jajowate, podłużne, krótko ostro zakończone, ząbkowane na krawędzi, osadzone na ogonkach do 16 cm długości z gruczołami u podstawy blaszki liściowej. Białe kwiaty otwierają się pod koniec marca lub na początku kwietnia - nieco wcześniej niż liście i tworzą drobnokwiatowe, bezszypułkowe kwiatostany baldaszkowate. Owoc wiśni jest kulistym, owalnym lub sercowatym pestkowcem z soczystą, mięsistą owocnią o barwie jasnożółtej, czerwonej, ciemnoczerwonej lub prawie czarnej; są też odmiany z rumieńcem, a owoce czereśni są mniejsze niż jagody czereśni uprawnych. Owoc osiąga 2 cm średnicy, wewnątrz owocni znajduje się lekko wydłużona lub kulista gładka kość z nasieniem składającym się z bielma, zarodka i skórki o żółtawobrązowej barwie z czerwonawym odcieniem. Wiśnia żyje do 100 lat i zaczyna przynosić owoce w wieku od czterech do pięciu lat. W tym artykule powiemy Ci, jak wyhodować wiśnie od sadzonki do dorosłego drzewa, jak właściwie dbać o wiśnie, by zachowały swoje zdrowie przez wiele lat, jak karmić wiśnie, aby z roku na rok obficie owocowały, a my udzielimy wielu ważnych i ciekawych informacji na temat uprawy wiśni i pielęgnacji.

Sadzenie wiśni

Kiedy sadzić wiśnie

Na obszarach o ciepłym klimacie sadzonki wiśni sadzi się jesienią, kilka tygodni przed zamarznięciem gleby, a na obszarze północnym - wiosną, zanim pąki puchną. Wiśnia najlepiej rośnie na stokach w kierunku południowym, południowo-wschodnim lub południowo-zachodnim lub w innych dobrze oświetlonych ciepłych miejscach, osłoniętych od północnego i wschodniego wiatru. Niedopuszczalne jest sadzenie czereśni na obszarach, w których woda gruntowa jest zbyt wysoka, ponieważ pionowe korzenie rośliny mogą zagłębić się w ziemię na 2 m. Nizinne miejsca, w których woda topniejąca utrzymuje się przez długi czas wiosną, również nie nadają się do sadzenia czereśni.

Czereśnie preferują bogate w składniki odżywcze gleby gliniaste lub piaszczysto-gliniaste, a gleba torfowa, piasek lub glina są najgorsze, jakie możesz zaoferować..

Do zapylania krzyżowego czereśni wymagane są zapylacze - czereśnie 2-3 odmian znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie. Lub przynajmniej kilka wiśni, które mają taki sam okres kwitnienia jak wiśnia.

Sadzenie wiśni jesienią

Sadzenie czereśni jesienią zapewnia wstępne przygotowanie terenu. Dwa tygodnie, trzy tygodnie przed sadzeniem jesiennym, wykopuje się działkę pod czereśnie, dodając do 10 kg kompostu, 180 g superfosfatu i 100 g nawozu potasowego na każdy m². Do wiśni i czereśni można zastosować złożony nawóz w ilości 200 g na m². Gleba kwaśna musi być wapnowana: 400-500 g wapna na m2 dodaje się do gleby piaszczysto-gliniastej po 600-800 g każda, na tydzień przed nawozem, gdyż wapno i nawóz nie są aplikowane jednocześnie. Jeśli sadzisz czereśnie w glebie gliniastej lub piaszczystej, do kopania będziesz musiał dodać do niej przeciwny rodzaj gleby: w piasku - glinie, w glinie - piasku, ale wprowadzenie należy przeprowadzić kilka lat przed sadzeniem, a następnie corocznie po takim wymieszaniu gleb, miejsce należy nawozić. Dopiero po latach zasadzone na takiej glebie wiśnie będą rosły i rozwijały się normalnie.

Pit wiśni przygotowuje się dwa tygodnie przed sadzeniem. Jego głębokość powinna wynosić 60-80 cm, a średnica około metra. Podczas kopania odrzuć żyzną warstwę gleby z jednej strony, a dolną, niepłodną warstwę na drugą. Stos o takiej wysokości wbija się w środek wykopu tak, aby wystawał 30-50 cm ponad powierzchnię terenu Żyzną warstwę gleby miesza się z dojrzałym kompostem, 200 g superfosfatu, 60 g potasu siarkowego i pół kilograma popiołu. Podczas sadzenia nie stosuje się nawozów azotowych i wapna, ponieważ mogą spowodować oparzenia systemu korzeniowego sadzonki. Część wierzchniej warstwy gleby, dokładnie wymieszanej z nawozami, wylewa się zjeżdżalnią wokół kołka, kruszy, na wierzch wylewa się warstwę nieurodzajnej gleby, wyrównuje, podlewa i opuszcza otwór na dwa tygodnie, aby gleba się w nim osadziła.

Jak wybrać materiał do sadzenia? Oglądając przy zakupie sadzonki jednoroczne lub dwuletnie, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na ich pień: powinien być na nim ślad szczepienia. Szczepiona roślina jest prawie na pewno odmianowa, a drzewa odmianowe wcześniej zaczynają owocować, poza tym ich smak jest wyższy. Zaletą sadzonki jest duża liczba gałęzi, ponieważ im więcej, tym łatwiej uformować prawidłową koronę wiśni. Ale najważniejsza jest obecność przewodnika. Musi być w dobrym stanie, w przeciwnym razie po wyrośnięciu drzewa słaby przewodnik będzie miał zawodników z silnych gałęzi. Jeśli sadzonka ma dwa przewodniki, to przy obfitym owocowaniu istnieje ryzyko pęknięcia drzewa między nimi, co może doprowadzić do śmierci wiśni. Musi być jeden przewodnik, prosty i silny. I wreszcie korzenie: nie powinny być suche ani uszkodzone. W otwartym polu zakorzenią się tylko sadzonki z rozwiniętym, silnym systemem korzeniowym. Podczas transportu system korzeniowy sadzonki jest zawijany w mokrą szmatkę, a następnie w ceratę lub polietylen. Ewentualne liście najlepiej ściąć z drzewa, w przeciwnym razie drzewo wysuszy. Przed sadzeniem w ziemi usuń wątpliwy typ korzeni, a także te, które nie pasują do dołka, umieść korzenie rośliny na 2 godziny w wodzie, aby pęcznieć, a jeśli są wysuszone, to na dłuższy okres - do 10 godzin.

Możesz sadzić wiśnie, aż ziemia zostanie zamarznięta. Podczas sadzenia sadzonkę należy umieścić w dołku tak, aby szyjka korzeniowa znajdowała się 5-7 cm nad poziomem powierzchni, rozłożyć korzenie drzewa na kopcu, który został wylany dwa tygodnie temu, a dołek wypełnić ziemią z dolnej warstwy, lekko potrząsając sadzonką tak, aby ziemia wypełniła puste przestrzenie ... Wlej wiadro wody do dołka, aby osiedlić glebę i zakończyć sadzenie. Ubij powierzchnię wokół sadzonki i zalej kolejnym wiadrem wody, wykonując wokół czereśni w odległości 30 cm głęboką bruzdę na 5 cm i ogradzając ją od zewnątrz wałkiem ziemi. Z biegiem czasu gleba w kręgu w pobliżu pnia opadnie i będziesz musiał wlać do niej ziemię. Jeśli sadzisz kilka wiśni, umieść je na działce w odległości 4-5 metrów od siebie: czereśnia to duże drzewo.

Jak sadzić wiśnie wiosną

Czereśnie sadzi się w ziemi wiosną według tej samej zasady i według tego samego schematu co jesienią. Miejsce do sadzenia wykopuje się jesienią, wykopuje dołki i wprowadza do nich kompost lub humus w październiku-listopadzie, a następnie doły pozostawia się do wiosny, aby gleba w nich osiadła i osiadła. Kiedy śnieg topnieje, a ziemia trochę wysycha, do dołów wprowadza się nawozy mineralne, w tym nawozy azotowe, których nie wprowadza się jesienią, a po tygodniu można sadzić wiśnie. Po posadzeniu mulczuj kręgi czereśni torfem lub humusem.

Pielęgnacja wiśni

Pielęgnacja wiśni wiosną

Sadzonki świeżo posadzone lub sadzonki posadzone jesienią ubiegłego roku są łatwe w pielęgnacji. Jeśli udało ci się posadzić, zanim pąki puchną, przyciąć koronę, pozostawiając kilka gałęzi szkieletowych na sadzonce, a resztę pokroić w pierścień, nie pozostawiając konopi. Traktuj sekcje z boiskiem ogrodowym. Jeśli przepływ soków już się rozpoczął, odłóż przycinanie do następnej wiosny. Dorosłe wiśnie są poddawane przycinaniu formującemu i sanitarnemu na wiosnę, ale musisz mieć na to czas, zanim zacznie się przepływ soków. Gdy powietrze ogrzewa się do 18 ºC, drzewa są opryskiwane przez patogeny i szkodniki, które zimowały w glebie lub korze.

Wiśnie ułożone w ziemi podczas sadzenia nawozów wytrzymają trzy lata, a od czwartego roku życia wiśnie ponownie wymagają dodatkowego karmienia. Nawozy azotowe, w przeciwieństwie do nawozów potasowych i fosforowych, przydadzą się wiśniom już w drugim roku życia, a stosuje się je, gdy przechodzą mrozy i nastaje ciepła wiosenna pogoda. Nawozy powtórnie azotowe, już w postaci płynnej, aplikujemy pod koniec maja.

Wiosną w razie potrzeby szczepi się czereśnie - stare drzewo służy jako podkładka, wyrastając na korzeniach młodych, bardziej produktywnych wiśni.

I oczywiście wiosną ogród wymaga podlewania, rozluźnienia gleby, usunięcia chwastów i wzrostu korzeni.

Pielęgnacja wiśni letniej

W okresie letnim konieczne jest spulchnienie gleby w okolicy czereśni na głębokość 8-10 cm, można to zrobić za pomocą motyki ogrodowej i kultywatora ręcznego dzień po deszczu lub podlewaniu, co wykonuje się 3 do 5 razy w sezonie, w zależności od ilości deszczu. Jeśli zauważysz oznaki choroby lub obecność szkodliwych owadów na drzewach, nie wahaj się ze środkami ochronnymi, aby nie ryzykować zbiorów. Konieczne jest zdiagnozowanie problemu i natychmiastowa próba rozwiązania go.

W lecie nadal tworzą się wiśnie: nieprawidłowo rosnące pędy są ściskane, aby osłabić ich wzrost, pędy i gałęzie pogrubiające koronę są odcinane. Odrastające pędy korzeni są wycinane, nie pozwalając mu rosnąć. Zbiory wiśni latem rozpoczynają się od końca maja lub początku czerwca. Jeśli drzewo obciąża zbyt wiele owoców, umieść rekwizyty w odpowiednich miejscach, aby zapobiec wyłamywaniu się gałęzi..

W środku lata wiśnie karmione są nawozami potasowymi i fosforowymi z dodatkiem pierwiastków śladowych. Czereśni w sierpniu należy karmić materią organiczną - dziewanny lub ptasimi odchodami. Najważniejszym punktem w pielęgnacji wiśni jest utrzymanie czystości pni i odstępów między rzędami.

Pielęgnacja wiśni jesienią

We wrześniu lub październiku, gdy liście zaczną żółknąć i opadać, nałóż ostatni górny opatrunek w tym samym czasie, co kopanie miejsca na głębokość 10 cm Przed masowym opadnięciem liści należy przeprowadzić podlewanie drzew pod zimą, jest to szczególnie konieczne, jeśli lato było owocne, a jesień była sucha. Zbierz opadłe liście, spal je i wykonaj prewencyjne zabiegi wiśni przeciwko patogenom i szkodnikom, które będą zimować w korze drzew lub w glebie pod nimi. Pod koniec października wybielić łodygi i podstawy gałęzi szkieletowych.

Kiedy mijają pierwsze mrozy, wiśnie zaczynają przygotowywać się do zimy..

Przetwarzanie wiśni

Profilaktykę czereśni przed chorobami i szkodnikami przeprowadza się wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków, a także jesienią, w okresie masowego opadania liści. Jak przetwarzać wiśnie? Rozpuść 700 g mocznika w 10 litrach wody i spryskaj drzewa, aby zniszczyć zimujące owady i patogeny. Przed przetworzeniem wiśni, upewnij się, że przepływ soków jeszcze się nie rozpoczął, ponieważ jeśli roztwór dostanie się na rozszerzające się nerki, może spowodować ich spalenie. W przypadku szkodników wędrownych wiśnie są leczone lekami takimi jak Akarin, Agravertin, Fitoverm, Iskra-bio. Równolegle z zabiegiem profilaktycznym stosuje się opryski wiśni Cyrkonem lub Ecoberinem, które zwiększają odporność drzew na niekorzystne warunki i zjawiska.

Podlewanie wiśni

Wiśnie podlewa się średnio trzy razy w sezonie: przed kwitnieniem wydając 1,5-2 wiadra wody na każdy rok życia drzewka, w środku lata, zwłaszcza gdy pada niewielki deszcz lub nie ma go wcale, a przed zimą łącząc wilgoć z aplikacją nawozy. Przed podlewaniem krąg pnia jest poluzowany, a po podlaniu i górnym opatrunku miejsce jest ściółkowane. Jesienią przeprowadza się nawadnianie doładowujące wodę, starając się nasycić glebę wilgocią na głębokość 70-80 cm, co pomaga zwiększyć zimotrwalosc wiśni i nie pozwala na szybkie zamarznięcie gleby.

Top dressing z wiśni

Jak nawozić wiśnie, aby pobudzić ich bujny wzrost i obfite owocowanie? Na początku maja nawozy mineralne aplikuje się na wcześniej spulchnione kręgi przyłodygowe czereśni starszych niż cztery lata w takiej ilości na m2 poletka: mocznik - 15-20 g, siarczan potasu - 15-25 g, superfosfat - 15-20 g. Pod koniec lipca, po zbiorach żniwa, przeprowadzić dokarmianie dolistne drzew, które weszły w wiek owocnikowania, potasu i nawozów fosforowych z dodatkiem niezbędnych mikroelementów. W sierpniu te drzewa, które owocują szczególnie obficie, są karmione nawozami organicznymi, rozcieńczając 1 część dziewanny w 8 częściach całkowicie wody lub jedną część odchodów kurzych w 20 częściach wody.

Potrzeba każdego drzewa do nawożenia jest indywidualna, a decydując o tym, jak i kiedy je nawozić, należy zwrócić uwagę na wygląd wiśni, stan gleby i warunki pogodowe.

Wiśnie zimujące

Dorosłe wiśnie hibernują normalnie bez schronienia, a jeśli ściółka przy pniu torfem, wybielono łodygi i podstawy gałęzi szkieletowych, to nie możesz się o nie martwić. Młode czereśnie należy przykryć na zimę. Możesz je związać świerkowymi gałęziami lub owinąć je w płótno, pod którym będą równie ciepłe. Nie używaj lutrasilu ani innych sztucznych materiałów do schronienia, jak rośliny pod spodem.

Przycinanie wiśni

Kiedy przycinać wiśnie

Sadzenie i pielęgnacja wiśni nie byłyby wcale uciążliwe, gdyby nie przycinanie rośliny, co wymaga umiejętności i zrozumienia istoty procesu. Wiśnia jest corocznie cięta, począwszy od pierwszego roku życia. Przycinanie pomaga zwiększyć plon i jakość owoców, zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia chorób i przedłuża żywotność drzewa. Wiśnie najlepiej przycinać wiosną, zanim zacznie się spływ soków, kiedy jest ciepło i nie będzie mrozów w nocy. Jednak błędne jest przekonanie, że wiśni nie można ciąć w innych porach roku. Wiśnie należy przycinać corocznie, więc jeśli nagle spóźnisz się z przycinaniem wiosną, przenieś je na lato lub jesień.

Jak przycinać wiśnie

Młode sadzonki ścinane są, gdy osiągną wysokość 50-70 cm. Dolna boczna gałąź wiśni jest skracana do 50-60 cm, a reszta - do poziomu jej cięcia. Przewód nie powinien znajdować się więcej niż 15 cm wyżej niż gałęzie szkieletu, gałęzie położone pod ostrym kątem do pnia są całkowicie usunięte. Jeśli są tylko dwie lub nawet jedna gałęzie boczne, odetnij je 4-5 pąków od podstawy, skróć prowadnicę o 6 pąków wyżej i odłóż układanie niższego poziomu na następny rok.

Czereśnia owocuje na rocznych pędach i bukiecie. Ponadto wiśnia, z silnym rocznym wzrostem pędów, natychmiast rosnąca po przycięciu, nie jest zdolna do rozgałęziania, dlatego korona jest utworzona z gałęzi szkieletowych na poziomach. Jednak jest mało prawdopodobne, aby udało ci się ułożyć nawet jeden poziom w ciągu jednego roku. Pierwsza zwarta kondygnacja jest utworzona z gałęzi znajdujących się 10-20 cm od siebie wzdłuż pnia. Na kolejnych dwóch poziomach liczbę gałęzi należy zmniejszyć o jeden, gałęzie powinny być słabsze i ułożone asymetrycznie. Odległość między poziomami utrzymuje się w granicach 70-80 cm, w roku, w którym kładziesz trzecią warstwę, na pierwszym poziomie musisz uformować już 2-3 gałęzie drugiego rzędu, rozmieszczone równomiernie względem przewodnika w odległości co najmniej 60-80 cm od każdego przyjaciel. Rok później na drugim poziomie powstają gałęzie półszkieletowe, a rok później - na trzecim.

Od piątego do szóstego roku życia głównym zadaniem przycinania jest utrzymanie wysokości czereśni na poziomie 3-3,5 m oraz długość gałęzi szkieletowych w granicach 4 m, czyli usuwane są tylko zgrubienia, nieprawidłowo rosnące i uszkodzone gałęzie. Jeśli owoce wiśni zaczną spłycać się i pojawią się tylko na obrzeżach korony, na przełomie lutego i marca przeprowadzają odmładzające cięcie drzewa.

Przycinanie wiosenne

Wiosną, w połowie marca lub na początku kwietnia, przeprowadza się formacyjne i sanitarne przycinanie wiśni: skraca się gałęzie szkieletu, przycina się przewodnik do wysokości 3-3,5 cm, obficie owocujące wiśnie są przerzedzane, usuwając zgrubienie i konkurujące gałęzie. Przycinaniu podlegają również zamrożone i połamane pędy i gałęzie. Nie zapominaj, że gałęzie na wiśniach są uformowane w poziomach, a najniższy poziom powinien składać się z 7-9 gałęzi szkieletowych.

Przycinanie wiśni latem

Jeśli konieczne będzie przycinanie latem, odbywa się to w dwóch etapach. Pierwsza następuje po wyblaknięciu wiśni, ale jej owoce wciąż się formują. Drugi etap przycinania odbywa się po zbiorach. W celu stymulacji powstawania nowych poziomych gałęzi na wiśniach skraca się młode pędy. Szczypce do młodych czereśni, czyli szczypanie wierzchołków zdrewniałych pędów, zmuszając drzewo do formowania gałęzi w odpowiednim kierunku.

Cięcie wiśni jesienią

Jesienią wiśnie są odcinane po opadnięciu liści, starając się zdążyć przed końcem września, ponieważ później cięcia na gałęziach gorzej się goją. Usunięcie słabych, połamanych i nieprawidłowo rosnących gałęzi ułatwi drzewu zimowanie. Pędy roczne skracane są o jedną trzecią, gałęzie nieszkieletowe przycina się do 30 cm, u drzew poniżej piątego roku życia długość gałęzi nie powinna przekraczać 50 cm Cięcie jesienne najlepiej wykonywać piłą, ponieważ cięcia z nich goją się szybciej i mniej bolesne niż cięcia z sekatora.

Sadzonki jednoroczne nie są przycinane jesienią, ponieważ nie są jeszcze wystarczająco silne i mogą cierpieć zimą. Przycinanie lepiej odłożyć na wiosnę lub lato.

Rozmnażanie wiśni

Jak rozmnażać wiśnie

Czereśnie rozmnaża się przez nasiona i szczepienie. Wadą rozmnażania nasion jest to, że nigdy nie wiadomo, co w rezultacie się stanie, dlatego rozmnażanie generatywne stosuje się tylko do uprawy podkładek, które następnie szczepi się szczepem uprawnym..

Rozmnażanie nasion wiśni

W regionach o łagodnym klimacie sadzonka czereśni może służyć jako podkładka, ale w regionach chłodnych nie jest wystarczająco odporna i nie różni się odpornością na suszę. Do uprawy podkładki najczęściej stosuje się nasiona zimotrwałej i owocnej zwykłej wiśni, która normalnie rośnie w miejscach o dużym występowaniu wód gruntowych. Jedyną wadą takiej podkładki jest zwiększone tworzenie się wokół niej wzrostu korzeni..

Wydzielone z miazgi pestki wiśni myje się, suszy w cieniu, miesza z mokrym piaskiem w stosunku 1: 3 i warstwuje przez 6 miesięcy w temperaturze 2-5 ºC, okresowo nawilżając i mieszając podłoże. Wczesną wiosną nasiona wysiewa się gęsto w ziemię, zachowując odległość między liniami około 10 cm Głębokość siewu na glebach piaszczysto-gliniastych i gliniastych wynosi 4-5 cm, a gdy pojawiają się pędy, są one przerzedzane tak, aby między sadzonkami pozostawała odległość 3-4 cm. w poluzowaniu gleby, usuwaniu chwastów i terminowym podlewaniu. Chroń sadzonki przed gryzoniami. Jesienią wyrosłe i dojrzałe sadzonki wykopuje się i selekcjonuje do dalszego wykorzystania z nich, których grubość pnia u nasady nie jest cieńsza niż 5-7 mm i mniej lub bardziej rozwinięty system korzeni włóknistych o długości około 15 cm i sadzimy w szkółce według schematu 90x30 cm. Następnej wiosny szczepi się na nich sadzonki odmian..

Szczepienie wiśni

Wiśnia jest szczepiona na bulionie tydzień lub dwa przed rozpoczęciem wypływu soków, ponieważ jeśli się spóźnisz, nacięcie na bulionie utlenia się, co nie przyczyni się do pomyślnego przeszczepienia zrazu. Jako podkładkę można wykorzystać zarówno sadzonki wiśni pospolitej, jak i pędy korzeni wiśni. Szczepienie wykonuje się na jednorocznej lub dwuletniej sadzonce lub pędzie korzenia wiśni na wysokości 15-20 cm od podłoża. Konieczne jest bardzo ostrożne gotowanie i przeprowadzanie takiej operacji, ponieważ wiśnie są trudne do zakorzenienia na wywarze wiśniowym. Najprostszym sposobem przeszczepienia zrazu odmianowego jest metoda ulepszonej kopulacji: zarówno podkładka, jak i zraz są cięte ukośnie tak, aby skośne nacięcia miały 3-4 cm długości, a następnie wykonuje się dodatkowe nacięcie na obu nacięciach nie więcej niż centymetr głębokości, po czym podkładka i zraz są składane na części " w zamku ", aby utworzyć stały przegub, który jest owinięty taśmą lub taśmą okularową. Aby proces przeszczepu był jak najbardziej bolesny, sadzonki do szczepienia powinny być krótkie - tylko z dwoma pąkami, ale o tej samej średnicy co podkładka w miejscu nacięcia. Takie sadzonki zbierane są po pierwszych przymrozkach, gdy temperatura powietrza spadnie do 8-10 ºC, następnie są wiązane, spryskiwane wodą, zawijane w polietylen i przechowywane pod śniegiem lub w lodówce przez sześć miesięcy. Przed posadzeniem wiśni na wywar wiśniowy, sadzonki moczy się przez kilka godzin w wodzie ze stopionego śniegu. Do operacji używa się ostrego sterylnego narzędzia, dzięki czemu cięcie jest dokładne, a fuzja następuje szybko.

Choroby wiśni

Choroby wiśni są w większości takie same, jak wiśni i najczęściej dotykają je choroby grzybicze kokomikozy, monilioza i clasterosporium.

Choroba Clasterosporium, lub perforowane miejsce, wpływa na gałęzie, pędy, liście, pąki i kwiaty wiśni. Liście pokryte są ciemnobrązowymi plamami z jeszcze ciemniejszą obwódką, w miejscu plam tkanka blaszki liściowej zaczyna się kruszyć, w liściach tworzą się dziury i przedwcześnie opadają. Na dotkniętych pędach tkanki obumierają, zaczyna się wypływ dziąseł, owoce wysychają.

Środki kontroli: dotknięte części wycina się, rany oczyszcza się i dezynfekuje 1% roztworem siarczanu miedzi, trzykrotnie przeciera się liśćmi szczawiu w odstępie 10 minut, a następnie poddaje działaniu środka ogrodniczego var. Przed pączkowaniem obszar traktuje się 1% roztworem siarczanu miedzi lub nitrafenu. Drugi zabieg przeprowadza się jednym procentem płynu Bordeaux bezpośrednio po kwitnieniu, trzeci po dwóch do trzech tygodni, a ostatni nie później niż trzy tygodnie przed zbiorem.

Monilioza, lub szara zgnilizna, lub oparzenie monilialne, wpływa nie tylko na wiśnie i czereśnie. Mogą ucierpieć wszelkie uprawy owoców pestkowych, takie jak śliwka, śliwka wiśniowa, brzoskwinia i morela. U chorych roślin kwiaty wysychają, owoce gniją, gałęzie wysychają jedna po drugiej. Przy dużej wilgotności powietrza na jajnikach i owocach tworzą się szare płatki zawierające zarodniki grzyba, które powodują, że jagody wysychają i wysychają.

Środki kontroli: bezpośrednio po kwitnieniu wiśnie są traktowane 1% płynem Bordeaux, ponowne przetwarzanie odbywa się dwa tygodnie po zbiorach. Równocześnie z zabiegami usuwa się porażone owoce i jajniki, wycina chore pędy, zbiera opadłe liście i spala. Jeśli zaczął się wypływać dziąseł, należy oczyścić ranę do zdrowej tkanki ostrym nożem i przetworzyć ją, jak w przypadku choroby plamistej - siarczan miedzi, szczaw i lakier ogrodowy.

Kokomikoza najczęściej objawia się na liściach wiśni, rzadziej na pędach, ogonkach lub owocach. Najszybciej rozwija się w deszczową pogodę: w czerwcu na liściach tworzą się małe czerwono-brązowe plamki, które stopniowo powiększają się, a następnie łączą się ze sobą, wpływając na prawie całą płytkę, powodując przedwczesne opadanie liści. Z reguły przy silnej porażce zaczyna się wtórny wzrost pędów. To opóźnia dojrzewanie owoców, zagraża zbiorom, osłabia roślinę i zmniejsza jej zimotrwalosc..

Środki kontroli: przed kwitnieniem wiśnie opryskuje się preparatami zawierającymi miedź (tlenochlorek miedzi, płyn Bordeaux, siarczan miedzi), w okresie pączkowania drzewa traktuje się roztworem 2-3 g Horusa w 10 litrach wody, powtórną obróbkę Horusem przeprowadza się natychmiast po kwitnieniu. Po dwóch do trzech tygodni dotknięte gałęzie są wycinane, jednocześnie chwytając zdrową tkankę i spalane.

Oprócz tych najczęstszych chorób na wiśnie w ogrodzie wpływają choroby, takie jak brązowa plama, miotła czarownicy, karłowatość śliwki, polipory fałszywe lub siarkowo-żółte, dzwonienie mozaikowe, wymieranie gałęzi, parch, zgnilizna owoców, wirosy Steklenberga i inne, czasami całkowicie choroby nietypowe dla czereśni. Opisaliśmy, jak czereśnie są leczone na choroby grzybowe i niestety nie ma lekarstwa na choroby wirusowe, dlatego najlepszym lekarstwem na wszystkie choroby jest zaawansowana technologia rolnicza i sumienna, terminowa pielęgnacja, za którą owocująca wiśnia podziękuje ci obfitymi zbiorami soczystych jagód wysokiej jakości.

Szkodniki wiśni

Choroby i szkodniki wiśni są praktycznie takie same, jak w przypadku wiśni i innych upraw owoców pestkowych. Jest ich wiele, a my opiszemy Ci te szkodliwe owady, które częściej niż inne występują w ogrodach..

Czarna wiśnia i mszyca jabłoniowo-babkowa najgorszymi wrogami wiśni i czereśni. Ich larwy żywią się sokami z liści, co hamuje wzrost żyły centralnej, liście zwijają się, wysychają i czernieją. U młodych roślin, na których osiedliły się mszyce, wzrost jest zdeformowany i maleje, natomiast u roślin owocujących nie tworzą się pąki kwiatowe, a jakość owoców stale się pogarsza. Liście wiśni pokryte są spadzią - lepkimi i słodkimi odchodami mszyc, które są substratem dla sadzy.

Droga walki: wczesną wiosną na śpiących pączkach wiśnie traktuje się Confidorem, po dwóch tygodniach zabieg jest powtarzany. Przeciw mszycom można stosować preparaty ziołowe o właściwościach owadobójczych, na przykład roztwór 200 g pyłu tytoniowego w 10 litrach wody, do którego dodaje się trochę mydła w płynie.

Mucha wiśni - główny szkodnik wiśni i czereśni uszkadzający owoce, zdolny do niszczenia do 90% jagód. Larwy much żywią się nektarem kwiatowym i sokiem owocowym, uszkadzając je przy tym. Mucha jest najbardziej niebezpieczna dla odmian czereśni w połowie sezonu i późnych. Owoce uszkodzone przez muchę ciemnieją, gniją i odpadają, a larwy wydostają się z jagód i wbijają w ziemię.

Sposoby walki. Muchy wabia się pułapkami wykonanymi z tworzywa sztucznego lub sklejki, pomalowane na jasnożółty kolor, a następnie pokryte wazeliną lub klejem entomologicznym i zawiesza się na drzewie na wysokości 1,5-2 m. Jeśli 5-7 much przyklei się do pułapek w ciągu trzech dni, to czas przetworzyć wiśnie z Aktellik lub Confidor. Po dwóch tygodniach, jeśli spryskałeś wiśnie Aktellik, a trzy tygodnie później, jeśli użyłeś Confidor, powtórz działanie na wiśnie tym samym insektycydem. Ostateczną obróbkę można przeprowadzić na trzy tygodnie przed zbiorem odmian średnio i późnych.

Rolki do liści nie tak szkodliwe jak mszyce i muchy czereśniowe, ale gąsienice tych ćm, żerując na liściach, skręcają je i mocują pajęczynami wzdłuż środkowej żyły - tak robią gąsienice róży i głogu. A gąsienice różnobarwnego złotego liścia toczą liść po centralnej żyle. Ale obaj zjadają pąki, płatki kwiatów i pożerają liście, pozostawiając z nich tylko szkielet żył, a starsze gąsienice uszkadzają jajniki i owoce, odgryzając miazgę. Gąsienica subkrustalicznego liścia niszczy pień wiśni w jego dolnej części, wnikając w drewno i wykonując w nim ruchy.

Sposoby walki: po zebraniu owoców uszkodzone części pnia oczyszcza się, a rany i całe drzewo traktuje stężonym roztworem chlorofosu. Wiosną, zanim nerki się otworzą, przeprowadza się kolejny taki zabieg.

Wiśnia do rur jest szkodnikiem nie tylko czereśni i czereśni, ale także innych upraw owoców pestkowych. Larwy bulwiastego żerują na jądrach nasion, uszkadzając jednocześnie miąższ owocu.

Sposoby walki: wykonywane są dwa zabiegi na rynnach wiśniowych. Pierwsza - bezpośrednio po kwitnieniu, z użyciem roztworu 1,5 g Actary w 10 litrach wody, druga - dwa tygodnie później z Aktellik, Karbofos, Corsair, Ambush lub Metafox.

Pozbawiony moli i zimowe ćmy częstych mieszkańców sadów wiśniowych i wiśniowych. Ich gąsienice, zjadające pąki, liście i kwiaty wiśni, chowają się w liściach, zapinane pajęczynami. Masowa inwazja tych owadów może pozostawić tylko żyłki z liści wiśni. Łatwo odróżnić te gąsienice od innych: ponieważ nie mają ośmiu par nóg, jak inne gąsienice, ale tylko pięć, poruszają się, zginając plecy w pętli.

Sposoby walki: przed kwitnieniem drzewa opryskuje się Karbofosem, Zolonem, Metafosem, Fosfamidem, Cyanoxem i innymi lekami o podobnym działaniu. Wczesną wiosną, przed przerwaniem pąków, okolicę traktuje się nitrafenem lub oleokubrytem.

Oprócz opisywanych owadów, wśród szkodników czereśni nie są tak pospolite brązowe owoce i czerwone jabłonie, pędy czereśni, pstrokate i owocowe ćmy pasiaste, wiśnia, śliwka żółta i śliskie bobry, biel, niesparowany kornik, obrączkowany, omszony i niesparowany jedwabnik, jabłko szklana obudowa i inne. Na szczęście atakują tylko drzewa osłabione niewłaściwymi warunkami utrzymania i złą konserwacją. W walce z nimi stosują te same środki eksterminacji, co do czyszczenia ogrodu z opisywanych przez nas owadów..

Szkodliwe dla plonów są nie tylko owady, ale także ptaki dziobiące dojrzałe owoce. Możesz odstraszyć ptaki, wieszając wstążki szeleszczącej folii na drzewie lub stare, zużyte dyski komputerowe, które bawią się blaskiem w słońcu. Jeśli to nie da pożądanego rezultatu, będziesz musiał rzucić na wiśnie siatkę o oczkach 50x50 mm.

Odmiany wiśni

Odmiany wiśni dla regionu moskiewskiego

Wiśnie wymagają dużo słońca i ciepła, a nie tak dawno można by argumentować, że chłodny klimat regionu moskiewskiego jest zbyt surowy dla tej kultury. Jednak dzięki pracy hodowców pojawiły się odmiany wiśni, które wyróżniają się zimotrwalością, dobrze rosną w rejonie Moskwy, a nawet dalej na północ. Na przykład:

• Briańsk różowy - owocująca czereśnia bezowocna o późnym okresie dojrzewania, wchodząca w okres owocowania w wieku 4-5 lat. Soczyste owoce o średnicy 20-22 mm i wadze do 6 g, różowe z żółtawym miąższem i brązowymi pestkami, mają słodki smak;
• Włożyłem - wysoka, do 4 m, samopłodna owocująca czereśnia wczesnej odmiany o barwie bordowej, owoce do 5,5 g, do średnicy 22 mm, z łatwo wydzielającym się brązowym pestką i soczystym, słodkim miąższem;
• Fatezh - średnio wczesna bezowocna odmiana o średnim plonie z żółtawo-czerwonymi okrągłymi jagodami o masie do 5 gz soczystym miąższem o słodko-kwaśnym smaku;
• Tyutchevka - samozapłodnione wysokowydajne wiśnie późno dojrzewające o ciemnoczerwonych szerokokulistych owocach o wadze do 7,5 gi średnicy 20-23 mm oraz czerwonym, gęstym i soczystym miąższu o doskonałym smaku;
• Zazdrosny - ciemnoczerwone owoce tej samo-płodnej późno dojrzewającej wiśni ważą średnio do 5 g, mają do 20 mm średnicy, ich miąższ jest bardzo gęsty, soczysty, ciemnoczerwony i słodki w smaku.

Popularność zyskują również odmiany Malysh, Poetry, Orlovskaya pink, Sinyavskaya, Cheremashnaya, Krymskaya..

Wczesne odmiany czereśni

Pod względem dojrzewania czereśnia dzieli się na wczesną, średnio dojrzewającą i późną. Wczesne dojrzałe odmiany wiśni obejmują następujące odmiany:

• Valery Chkalov - duże bezowocne czereśnie, których zapylaczami mogą być odmiany wiśni Aprilka, czerwiec wczesny, Zhabule, Skorospelka. Drzewa tej odmiany wchodzą w okres owocowania w piątym roku. Ich owoce mają kształt szerokiego serca, z tępym wierzchołkiem, ważą 6-8 g, czarno-czerwone, ich miąższ jest ciemny, z różowym starcem;
• Dunn - częściowo samopłodna owocująca czereśnia, która zaczyna owocować przez 5-6 lat. Okrągłe, jednowymiarowe ciemnoczerwone owoce o lekko stożkowatym kształcie i średniej wadze do 4,5 g zawierają delikatny i soczysty ciemnoczerwony miąższ o słodkim smaku;
• Lesya - wiśnia zimotrwała, mało wymagająca na ciepło, niestety cierpi na kokomikozę. Owocowanie zaczyna się za 4-5 lat. Ciemnoczerwone owoce w kształcie serca o wadze 7-8 g z gęstą soczystą miazgą mają słodko-kwaśny smak;
• Ruby Nikitina - plenna, odporna na szkodniki i choroby, częściowo samozapłodna odmiana, która zaczyna owocować po 5-6 latach, o ciemnoczerwonych owocach o wadze do 3,8 g, o soczystym, delikatnym miąższu o słodkim smaku;
• Wczesne zaróżowienie - zimotrwała, owocująca, odporna na grzyby czereśnia o zaokrąglonych, owalnych różowych owocach z czerwonym rumieńcem, wchodząca w okres owocowania 4-5 lat. Masa jagodowa 6-7, doskonały smak. Potrzebuje zapylaczy odmian Ugolyok, Annushka, Ethics, Donchanka, Valeria.

Oprócz tych opisanych, popularne są wczesne odmiany Recognition, Debut, Lasunya, Melitopol early, Skazka, Melitopol red, Elektra, Ruby early, Chance, Era, Priusadebnaya yellow, Ariadna, Cheremashnaya, Krasnaya Gorka, Ovstuzhenka i inne..

Odmiany średnio dojrzewające

Wiśnie w połowie sezonu reprezentują następujące odmiany:

• Aksamit - zaczyna owocować po 5 latach. Odmiana deserowa odporna na grzyby o dużych, błyszczących ciemnoczerwonych owocach o doskonałym smaku;
• Nektar - wysokowydajna odmiana, która zaczyna owocować po 4-5 latach, owoce błyszczące, ciemnoczerwone, miąższ soczysty, chrupiący, bardzo słodki w smaku;
• Węgiel - czereśnia średnio plenna zaczynająca owocować w wieku 4-5 lat o ciemnoczerwonych owocach o gęstym, soczystym miąższu o słabym winno-słodkim smaku;
• Francuski czarny - zimotrwała czereśnia o średniej produktywności, wchodząca w owocowanie w wieku 7 lat, o prawie czarnych owocach o gęstym, soczystym miąższu o smaku deserowym;
• Podwórko - owocująca czereśnia zaczynająca owocować w wieku 6-7 lat, o dużych sercowatych, błyszczących, jasnożółtych owocach z czerwonym rumieńcem. Miąższ jest soczysty, delikatny, winno-słodki.

Ogrodnicy interesują się średnio dojrzewającymi odmianami Rubinovaya, Franz Joseph, Kubanskaya, Black Daibera, Gedelfingenskaya, Totem, Epos, Adeline, Summer resident, Dilemma, Prostor, Raisin, Dniprovka, Vinka, Mirage, Rival, Tavrichanka, Talisman, In memory of Chernyshevsky inny.

Późne odmiany wiśni

Spośród odmian późno dojrzewających najpopularniejsze to:

• Bryanochka - wysokowydajna, zimotrwała, samopłodna odmiana odporna na kokomikozę, która zaczyna owocować w 5 roku życia. Owoce są ciemnoczerwone, o szerokim sercu, o masie do 7 g, z ciemnoczerwoną gęstą miazgą o słodkim smaku. Do zapylania Bryanochka potrzebuje odmian Veda, Iput lub Tyutchevka;
• Michurinskaya późno - wysokowydajna, zimotrwała, samopłodna odmiana, która zaczyna owocować przez 5-6 lat. Do zapylania potrzebujesz drzew Michurinka lub Pink Pearl. Owoce późnego Michurinskaya są szerokie, ciemnoczerwone, o masie do 6,5 g. Miąższ jest czerwony, soczysty i słodki;
• Pożegnanie - odporna na suszę, wysokowydajna samonapłodna odmiana, która zaczyna owocować od 4-5 lat. Owoce są czerwone, okrągłe, bardzo duże - do 14 g, z jasnożółtym, gęstym miąższem chrzęstnym. Wiśnie odmian Annushka, Aelita, Donetsk ember, Sestrenka, Ethics, Valeria, Valery Chkalov, Yaroslavna, Donetsk beauty mogą być sadzone jako zapylacze;
• Lena - czereśnie tej odmiany zaczynają owocować 4 lata po posadzeniu. Odmiana plenna, zimotrwała, odporna na choroby grzybowe, samopłodna. Jagody o tępym sercu, o masie do 8 g, mają czarny i czerwony miąższ. Odmiany Ovstuzhenka, Revna, Tyutchevka, Iput są używane jako zapylacze;
• Amazonka - mrozoodporna, plenna, odporna na suszę, samosterylna odmiana o gęstych mięsach, ciemnoczerwonych jagodach o wadze do 9 g, łatwo oddzielających się od łodygi, z chrząstkowym, czerwono-różowym gęstym miąższem Odmiany Donchanka, Yaroslavna, Annushka, Donieck Beauty, Early Rosovinka nadają się jako zapylacze..

Oprócz opisanych późno dojrzewających odmian Anons, Iskra, Druzhba, Zodiac, Divnaya, Vekha, Large-fruit, Orion, Melitopol black, Meotida, Prestige, Surprise, Romance, Temporion, Cosmic, Anshlag i inne są popularne.