Dicenter: sadzenie i pielęgnacja, wyrastanie z nasion

Kwiat dicentra (łac.Dicentra)

należy do rodzaju jednorocznych roślin zielnych i bylin z podrodziny Dymyankovye z rodziny maków, znanej z oryginalnego kształtu kwiatów w kształcie serca. To z ich powodu Francuzi nazywają centrum roślin Jeanette sercem: stara legenda głosi, że piękne kwiaty rosły w miejscu, w którym pękło biedne serce Jeanette, kiedy ujrzała swojego zbawiciela, młodego mężczyznę, który zabrał ją zagubioną z lasu, idąc alejką z inna dziewczyna. Brytyjczycy nazywają dicentrum „damą w wannie”. Łacińska nazwa pochodzi od greckich słów „dis”, co oznacza dwa razy, a „kentron” to ostroga, którą można odczytać jako „kwiat z dwiema ostrogami” lub „dwie ostrogi”. Dicentrum zostało sprowadzone do Europy z Japonii w 1816 roku i od razu stało się ozdobą ogrodów arystokratów. Potem moda na dicentrum minęła, ale ostatnio zaczęła się ponownie pojawiać w kompozycjach projektantów krajobrazu i ogrodach amatorów.

Kwiat Dicenter - opis

Istnieje około 20 gatunków z rodzaju dicentrów, które rosną głównie na Dalekim Wschodzie, w Ameryce Północnej i we wschodnich Chinach. Wysokość dicentrum wynosi od 30 do 100 cm, jest to piękna roślina z mięsistym kłączem sięgającym w głąb gleby, z ozdobnymi, pierzasto wyciętymi liśćmi ogonków zielonych z niebieskawym odcieniem i czerwonawymi lub różowymi, lekko ściśniętymi kwiatami w kształcie serca o średnicy do 2 cm, zebranymi w opadające końcowe łukowate kwiatostany racemose. Na koronie kwiatów znajdują się dwie ostrogi. Owocem dicentry jest pudełko z czarnymi, błyszczącymi podłużnymi nasionami, które zachowują żywotność do 2 lat.

Sadzenie w ogrodzie

Kiedy sadzić dicentrum w ziemi

Sadzenie w ogrodzie odbywa się wiosną, pod koniec kwietnia - na początku maja lub jesienią we wrześniu. Najważniejsze jest to, że ma wystarczająco dużo czasu, aby zakorzenić się w otwartym polu i rozwinąć system korzeniowy przed nadejściem chłodów. Zarówno otwarte, słoneczne, jak i zacienione miejsce nadaje się do zabiegów dentystycznych, ale w jasnym słońcu kwitnie wcześniej niż w cieniu. Dicentrum będzie rosło na każdej glebie, ale najwygodniej jest dla niej na glebach odżywczych, lekkich, umiarkowanie wilgotnych zdrenowanych. Gleba do sadzenia dicentrum jest przygotowywana z wyprzedzeniem: wiosenne sadzenie polega na przygotowaniu terenu jesienią, a miejsce do jesiennego sadzenia dicentrum przygotowuje się na wiosnę. Miejsce wykopuje się na bagnecie łopaty i pod wykopem dodaje się 3-4 kg próchnicy na m2, a następnie podlewa się roztworem nawozu mineralnego w ilości 20 g na 10 litrów wody.

Jak założyć dicentrum

Sadzenie i pielęgnacja dicentrum na otwartym polu rozpoczyna się od przygotowania otworów o średnicy i głębokości 40 cm w odległości pół metra od siebie. Warstwę tłucznia lub łamanej cegły wylewa się na dno dołka, następnie w otworze z systemem korzeniowym sadzonki dicentry umieszcza się warstwę gleby ogrodowej zmieszanej z kompostem i do góry wypełnia się tą samą ziemią ogrodową z kompostem. Jeśli Twoja witryna ma ciężką ziemię, wymieszaj ją z piaskiem, a jeśli dodasz do niej wióry wapienne, roślina Ci podziękuje.

Pielęgnacja Dicenter

Jak dbać o dicentrum

Uprawa dicentry polega na umiarkowanym podlewaniu rośliny, regularnym odchwaszczaniu i spulchnianiu gleby na miejscu, ponieważ jej korzenie stale potrzebują dużo tlenu. Nowo wyklute sadzonki wiosną należy przykryć włókniną, aby nie zostały zniszczone przez nocne przymrozki. Podlewanie przeprowadza się miękką wodą, częściej niż zwykle w porze suchej, ale zbyt duże podlewanie może prowadzić do zgnilizny korzeni. Dicentrum jest zasilane wczesną wiosną nawozami zawierającymi azot, w okresie kwitnienia potrzebuje superfosfatu, a jesienią krąg przy pniu podlewany jest naparem dziewanny i mulczowany warstwą próchnicy. Nie zapomnij usunąć zwiędniętych kwiatów dicentrum, aby przedłużyć okres kwitnienia rośliny i utrzymać jej efekt dekoracyjny na odpowiednim poziomie..

Przeszczep Dicenter

Krzew dicentryczny nie wymaga corocznego przeszczepu, rośnie w jednym miejscu przez 5-6 lat, po czym trzeba poszukać innego miejsca. Jednak raz na dwa lata dicentrum w ogrodzie wymaga siedzenia, w przeciwnym razie jego korzenie wyrosną, mogą gnić i częściowo obumrzeć. We wrześniu, gdy kończy się kwitnienie dicentry, lub pod koniec kwietnia - na początku maja, starannie wykopuje się trzy do czteroletnich roślin, aby nie uszkodzić kruchych korzeni, pozostawia się je do wyschnięcia, a w stanie lekko wysuszonym korzenie są również ostrożnie krojone na kawałki o długości 10-15 cm z 3-4 pąkami, kawałki są traktowane popiołem, części są sadzone w stałym miejscu i podlewane. Aby krzew był grubszy, możesz posadzić 2-3 delenki w jednym otworze. Transfer odbywa się według tych samych zasad, co przy pierwszym lądowaniu.

Powielanie dicentra

Właśnie opisaliśmy jedną z głównych metod rozmnażania dicentry - podział buszu. Uprawa dicentry z nasion nie jest szeroko praktykowana w ogrodnictwie amatorskim, ponieważ jest pracochłonna i zawodna, ale trzeba uczciwie powiedzieć, że zdarzały się przypadki udanej reprodukcji nasion. Wysiew Dicenter odbywa się we wrześniu, nasiona dicentry kiełkują w temperaturze 18-20 ºC, trwa to około miesiąca. Kiedy sadzonki dicentra zdobywają dwie pary liści, nurkują w otwartym terenie. Na zimę sadzonki są pokryte folią. Dicenter z nasion kwitnie w trzecim roku.

Sadzonki Dicenter przeprowadza się wczesną wiosną. W tym celu na początku wiosny wycina się młode pędy o długości 15 cm z piętą, przetrzymuje się je w stymulatorze ukorzeniania na jeden dzień i ukorzeniają w doniczkach z wilgotną, lekką ziemią pod szklanymi słoikami przez kilka tygodni. Ukorzenione sadzonki sadzi się na otwartym terenie dopiero po roku.

Szkodniki i choroby Dicenter

Odporność dicentrum jest wysoka, ale mimo to czasami wpływa na nią plamka obrączkowa i mozaika tytoniowa, w wyniku czego młode liście rośliny pokrywają się prążkami i plamami, a na dojrzałych liściach tworzą się jasne pierścienie o wydłużonym kształcie, zbliżonym zarysie do liścia dębu. Czasami choroba mykoplazmatyczna uszkadza dicentrum, co powoduje zniekształcenie szypułek rośliny, spowalnia jej wzrost i zabarwia kwiaty na żółto lub zielono. Jako środek zapobiegawczy, należy zrównoważyć podlewanie rośliny, ponieważ zbyt częste lub zbyt duże zawilgocenie osłabi środek głowni, a choroby będą łatwiejsze do zakażenia. Dobre rezultaty daje dezynfekcja gleby pięcioprocentowym roztworem formaliny, jednak po takim zabiegu rośliny można sadzić nie wcześniej niż miesiąc później..

Spośród szkodników wszechobecna mszyca osiada na dicentrum, który jest niszczony przez Biotlin lub Antitlin.

Dicenter po kwitnieniu

Jak i kiedy zbierać nasiona Dicentra

Ponieważ hodowanie dicentry z nasion nie jest najlepszym sposobem jej rozmnażania, nie ma sensu ich zbierać, zwłaszcza że kiełkowanie nasion jest niskie, są kapryśne i na środkowym pasie mogą w ogóle nie kiełkować.

Przygotowanie próchnicy do zimy

Jesienią naziemna część próchnicy jest odcinana prawie do poziomu działki, pozostawiając kikuty wysokości zaledwie 3-5 cm. Ponadto, pomimo mrozoodporności, wieloletnia dicentra zimą powinna znajdować się pod warstwą ściółki torfowej o grubości 5-8 cm, ale nie więcej, aby jej korzenie nie zaczęły gnić pod zbyt ciepłym schronieniem..

Rodzaje i odmiany dicentry

Dicentra wspaniały (Dicentra eximia)

lub dicenter wyjątkowe, lub doskonały pochodzi z zachodniej części Ameryki Północnej. Jest to wieloletnia dicentra do 20 cm wysokości z mięsistymi bezlistnymi łodygami, palmatowymi liśćmi małych płatów, tworzącymi gęste rozety podstawowe i różowe kwiaty o średnicy do 2,5 cm, zebrane w łukowate racemose kwiatostany o długości do 15 cm, ten gatunek kwitnie w trzeciej dekadzie Maj kwitnienie trwa do trzech miesięcy. Zimotrwalosc próchnicy jest doskonała i wysoka - wytrzymuje mrozy do -35 ºC, ale na zimę zaleca się ściółkowanie. Gatunek został wprowadzony do kultury w 1812 r., Ma postać o białych kwiatach.

Dicentra piękny (Dicentra formosa)

sprowadzony do Europy z Kolumbii Brytyjskiej, gdzie jego zasięg rozciąga się w wilgotnych lasach po środkową Kalifornię. Gatunek ten osiąga wysokość 30 cm, jego zielone, sino, podzielone palmatynianem liście poniżej na długich ogonkach zebrane są w rozetkę podstawową, a małe fioletowo-różowe kwiaty o średnicy do 2 cm tworzą kwiatostany o długości 10-15 cm, kwitną od końca maja do jesieni. Rośliny tego typu są odporne na zimę, ale lepiej je okryć na zimę. W kulturze krwawiący ośrodek jest piękny od 1796 roku. Najbardziej znane odmiany:

• Zorza polarna - w tej odmianie dolne płatki są białe, a górne z jasnoróżowym odcieniem na szypułce;
• Król serc - dicentra z ciemnoróżowymi kwiatami i niebieskawo-szarymi liśćmi.

Istnieje podgatunek pięknej bicentra, oregano bicentre - endemitów z południowo-zachodniego Oregonu i Kalifornii. Ma kremowobiałe z różowym rymem lub jasnoróżowymi kwiatami, a forma Alba ma białe kwiaty.

Dicentra klobuchkovy (Dicentra cuccularia)

rośnie we wschodniej Ameryce Północnej, w stanach Waszyngton i Oregon. Ma kłącze składające się z małych bulw, cienko pociętych szaro-zielonych liści, które tworzą poduszki rozet, szypułki o wysokości do 30 cm, na których tworzą się białe kwiaty z długimi ostrogami. Ta roślina jest często uprawiana jako roślina doniczkowa. Odmiana dicentra nodule Pittsburgh ma różowe kwiaty, ostatnio pojawiła się forma z żółto-cytrynowymi kwiatami.

Dicentra złotokwiatowy (Dicentra chrysantha)

rośnie na zboczach Kalifornii na wysokości 1700 m, a także w Meksyku. Jest to gatunek większy niż te już opisane, osiąga wysokość od 45 do 152 cm, kwitnie od połowy wiosny do wczesnej jesieni jasnożółtymi kwiatami z dwoma misternie zakrzywionymi płatkami. W kulturze gatunek ten jest dość kapryśny, ale w naturze bardzo szybko zasiedla miejsca pożaru.

Dicentra jednokwiatowy (Dicentra uniflora)

dystrybuowane w Ameryce Północnej od stanu Waszyngton po Sierra Nevada, a także w Idaho i północnym Utah. Rośliny tego gatunku nazywane są czasem „głową wołu” z powodu osobliwie zakrzywionych płatków. Pojedyncze kwiaty pojawiają się od lutego do lipca na szypułkach do 10 cm wysokości, a pierzaste liście rosną oddzielnie od szypułek. Gatunek ten jest równie atrakcyjny, co trudny w uprawie..

Oprócz opisanych gatunków znane są również dicentry z nielicznymi kwiatami, biało-żółte i kanadyjskie.