Kanadyjskie róże parkowe: popularne odmiany, sadzenie i pielęgnacja

Ogromną popularnością wśród ogrodników cieszą się róże kanadyjskie, które są ozdobne, łatwe w pielęgnacji i stanowią doskonałą ozdobę każdego ogrodu. Uprawa róż kanadyjskiej selekcji nie jest szczególnie trudna, więc każdy początkujący ogrodnik-ogrodnik poradzi sobie z taką pracą. Konieczne jest tylko wybranie odpowiedniej odmiany kwiatów, która będzie pasować do konkretnego klimatu w regionie..

Trochę historii

Róże z selekcji kanadyjskiej zostały wyhodowane przez ogrodnika Williama Andersona, który pod koniec XIX wieku, poprzez hybrydyzację międzygatunkową, otrzymał odmiany mrozoodporne. Podstawą powstania tych odmian były tutejsze dziko rosnące róże, które są w stanie wytrzymać suche, bezśnieżne zimy i ostre wiosenne spadki temperatury..

Już w XX wieku kanadyjscy hodowcy kwiatów, opierając się na lokalnych gatunkach, wyhodowali dziesiątki odmian różniących się kształtem i kolorem pąków, czasem kwitnienia oraz cechami techniki rolniczej. Następnie te odmiany, bezpretensjonalne w pielęgnacji, stały się popularne wśród ogrodników w różnych krajach świata, którzy docenili doskonały efekt dekoracyjny, mrozoodporność i łatwość pielęgnacji..

Klasyfikacja kolorów

Stworzenie nowej pionorozy przeprowadzono na dwóch stacjach naukowych. W mieście Ottawa była grupa kierowana przez dr Felicię Swayze. Ci biolodzy zajmowali się krzyżowaniem rugosa z niemieckimi różami Cardoso. W wyniku ich wieloletniej pracy wyodrębniono kategorię odmian róż, która otrzymała ogólną nazwę grupy badaczy. Cechą tej grupy kwiatów jest ich mrozoodporność, bezpretensjonalna pielęgnacja i długie kwitnienie.

W mieście Morden w południowej Manitobie równolegle na bazie róży Andersona wyhodowano wiele gatunków należących do kategorii Parkland. Cechą tych odmian są kompaktowe rozmiary, a także gęste podwójne kwiaty, których średnica może dochodzić do 8 centymetrów..

Opis odmian

Pod wieloma względami popularność odmian pionorosa tłumaczy się prostotą pielęgnacji sadzenia, doskonałym efektem dekoracyjnym i bezpretensjonalną pielęgnacją. Każdy ogrodnik, dbając nawet o rośliny, będzie mógł wyposażyć na swojej działce wspaniały ogród kwiatowy, który będzie zachwycał jaskrawymi kolorami od czerwca do końca września..

W projektowaniu krajobrazu szeroko stosuje się tak zwane kanadyjskie róże parkowe, które wyróżniają się zwiększonym rozmiarem, obfitym i dekoracyjnym kwitnieniem. Te róże parkowe obejmują:

• Henry Hudson. Odmiana ta została wyhodowana w 1976 roku, wyróżnia się kompaktowymi rozmiarami, wysokość buszu nie przekracza 1 metra. Pąki Henry`ego Hudsona są białe, w rzadkich przypadkach z różowym odcieniem. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu i trwa do połowy jesieni. Bezpretensjonalna odmiana, która świetnie sprawdza się w miejscach nasłonecznionych i zacienionych. Jest używany przez ogrodników i profesjonalistów w projektowaniu krajobrazu.
• Therese Bugnet Odmiana ta została wyhodowana w 1950 roku. Wyróżnia się wysokością do 200 centymetrów, dużymi pachnącymi pędami koloru malinowego. W sprzyjających warunkach szerokość krzewu może dochodzić do 1 metra. Jedną z cech tej odmiany jest całkowity brak kolców, co upraszcza pielęgnację sadzenia. Ze względu na doskonałą zimotrwalosc takie róże można uprawiać na zewnątrz w regionie moskiewskim..
• Martin Frobisher. Jedna z najpopularniejszych kanadyjskich odmian parkowych róż, posiada ozdobne kwiaty o jasnokremowym kolorze. Ta odmiana wyróżnia się doskonałą odpornością na zimę, więc ogrodnicy nie będą potrzebować dodatkowej izolacji zimą, nawet przy uprawie róż w północnych regionach..

Pnące odmiany kanadyjskich róż są szczególnie lubiane przez ogrodników, którzy sadzą takie rośliny w małych klombach. Róże pnące są jednocześnie bezpretensjonalne w pielęgnacji i wyróżniają się dekoracyjnym kwitnieniem. Ogrodnicy mogą wybrać zarówno odmiany kompaktowe, jak i odmiany wielkogabarytowe, które staną się podstawą domowego ogrodu.

• Quadra. Bezpretensjonalna odmiana, którą można polecić wszystkim początkującym ogrodnikom. Róże pnące odmiany Quadra mają długie pędy, odznaczają się aktywnym tempem wzrostu i mogą być uprawiane z podporą, a także sadzone jako żywopłot.
• Felix Leclerc Rose. Odmiana została wyhodowana w kanadyjskiej szkółce w 2007 roku. Cechą szczególną Felixa Leclerca jest długość pędów, która może sięgać trzech metrów. Rośliny są niezwykle odporne, więc nie będą wymagały schronienia w temperaturach do minus 30 stopni. Ta odmiana nie wymaga skomplikowanego, specjalnego przycinania, a ogrodnik musi tylko usunąć suche, nieprawidłowo rosnące gałęzie..

Odmiany hybrydowe można z powodzeniem wykorzystać zarówno do układania żywopłotów czy różnych elementów krajobrazu, jak i do wykonywania jasnych klombów.

Te odmiany mieszańcowe obejmują:

• Prairie Joy. Ta hybryda wyróżnia się obfitym kwitnieniem, ma klasyczny kształt pąków, a kwiaty są zbierane w kwiatostany po pięć do sześciu pąków w każdym. Wysokość krzewu może dochodzić do jednego metra. Kwitnienie rozpoczyna się późną wiosną i trwa do października-listopada. Jedną z cech tej odmiany jest jednoczesne występowanie na krzaku pąków półpełnych i podwójnych. Róża kanadyjska tej odmiany rośnie niezwykle szybko, jest bezpretensjonalna w pielęgnacji i jest mrozoodporna.
• Champlain. To jedna z najpopularniejszych wśród ogrodników odmian róży kanadyjskiej, która charakteryzuje się obfitym i długim kwitnieniem. Czerwone pąki w środku lata dosłownie zakrywają krzew, który wyróżnia się doskonałym efektem dekoracyjnym. Ogrodnik będzie musiał tylko ogrzać nasadzenia na zimę, ta odmiana hybrydowa nie będzie wymagała bardziej złożonej pielęgnacji.
• Morden Centennial. Hybrydowy gatunek róż kanadyjskich, który charakteryzuje się dużymi jasnymi kwiatami z różowymi pąkami, zebranymi w małe rozety po pięć do sześciu sztuk. Pędy mogą osiągnąć długość jednego metra, są obficie usiane liśćmi i pąkami. Kwitnienie występuje z dwoma wyraźnymi szczytami i przerwą w środku lata. Dzięki tej różnorodności możesz wyposażyć oryginalny ogród kwiatowy lub mały żywopłot.

Dostępna różnorodność odmian róż kanadyjskich pozwoli Ci wybrać różnorodne kwiaty, które będą doskonałą ozdobą każdej osobistej działki. Takie rośliny będą wymagały minimalnej konserwacji, dlatego można je polecić początkującym ogrodnikom..

W trosce o kanadyjskie róże

Sadzenie i późniejsza pielęgnacja pionoroz nie różni się od technologii rolniczej uprawy klasycznych odmian tych kwiatów. W oświetlonym miejscu lub w półcieniu należy wykopać dołek na głębokość 80 cm, do sadzenia zaleca się stosowanie żyznej lekkiej gleby. Po posadzeniu sadzonek gleba jest mulczowana i obficie podlewana.

Przy uprawie odmian kanadyjskich w regionach o surowym klimacie zaleca się przykrycie młodych roślin w pierwszych latach po posadzeniu świerkowymi gałęziami i ściółkowanie gleby, co ułatwi późniejsze podlewanie. W ramach przygotowań do zimy wycinamy zdrewniałe pędy. W przeciwnym razie mróz może znacznie osłabić rośliny, aw przyszłości zostaną zauważone pewne problemy ze wzrostem krzewu..

Wiosną, jeszcze przed pęknięciem pąków, wykonuje się przycinanie sanitarne, w którym usuwa się wewnętrzne słabe i wiotkie pędy, wycina się suche konopie pozostałe po zeszłorocznym przycinaniu. Stare pędy są cięte na pniu, co pozwala odmłodzić krzew.

Aby uzyskać aktywny wzrost i bujne kwitnienie, wiosną zaleca się karmienie róży nawozami azotowymi, a w środku lata stosować potas i superfosfat. Ale nie zaleca się karmienia róż materią organiczną, ponieważ pogarsza to wskaźniki dekoracyjne.

Róże parkowe z kanadyjskiej selekcji są jednocześnie dekoracyjne, bezpretensjonalne w pielęgnacji i doskonała mrozoodporność. Większość gatunków tych kwiatów można uprawiać w klimacie centralnej Rosji bez dodatkowego schronienia. Różnorodność odmian róży kanadyjskiej pozwoli każdemu ogrodnikowi wybrać rodzaj, który można sadzić na rabatach i do tworzenia żywopłotu.

Kanadyjskie róże parkowe