Cechy uprawy pteris w domu, sadzenia i pielęgnacji orlicy
Paprocie to jedna z najbardziej niesamowitych roślin na świecie: żyją na Ziemi od ponad 300 milionów lat, przystosowały się do różnorodnych warunków klimatycznych (występuje ponad 12 tysięcy różnych paproci), mają dekoracyjny wygląd i mają użyteczne właściwości.
Zadowolony
Pteris zajmuje szczególne miejsce wśród paproci, ponieważ ta duża i piękna roślina spodoba się zarówno niedoświadczonym ogrodnikom (pielęgnacja rośliny w domu jest prosta), jak i wyrafinowanym miłośnikom kwiatów.
Pteris (bracken): opis i typy
Pteris (Pteris L.) to rodzaj paproci, który obejmuje około 250 gatunków roślin wieloletnich. Strefa ich dystrybucji jest wystarczająco szeroka: od umiarkowanych szerokości geograficznych i subtropikalnych do tropików..
Paproć paproci (pteris) ma następujący opis: roślina lądowa osiąga wysokość od 0,6 m do 2,5 m. Kłącze jest krótkie, pokryte włoskami lub łuskami. Pędy i liście wyrastają bezpośrednio z kłącza.
Pędy liściaste - skórzaste lub elastyczne, pierzasto wycięte. Kolor blaszek liściowych jest zielony (od jasnozielonego do szmaragdowych odcieni). W wyniku selekcji wyhodowano różnorodne odmiany. Sporangia znajdują się wzdłuż dolnej krawędzi blaszek liściowych. Pteris jest „przyjazny” dla prawie wszystkich otaczających roślin.
Z miłośników paproci najczęściej uprawia się w domu takie gatunki jak pteris Cretan, Xiphoid, Trembling.
Najpopularniejszym i najbardziej popularnym typem w uprawie roślin w pomieszczeniach jest pteris z Krety (Pteris cretica). W naturze żyje w Eurazji i Afryce, uwielbia subtropiki i ciepłe regiony strefy środkowej.
Jego długość wynosi od 30 do 50 cm, szerokość 10-20 cm Jasnozielone pędy to pterygoidalne, pierzasto cięte sześcioma parami segmentów, wyrastające równolegle na kilka kawałków. Korzenie - pełzające (jednocześnie pokryte włoskami i łuskami). Wielką zaletą tego gatunku jest to, że kreteński pteris jest reprezentowany przez duży asortyment odmian:
- „Albo-lineata”. Odmiana ta wyróżnia się szerszymi liśćmi i białym paskiem biegnącym wzdłuż środkowej żyły. Liście są podwójnie pierzaste. Płodne liście są dłuższe z gęsto posadzonymi sporragiami. To najbardziej bezpretensjonalna z paproci;
- „Whimsettii” charakteryzuje się zwiększoną krzaczastością, zielone liście są nieregularnie pierzaste z ażurowym wierzchołkiem i skręconymi końcami;
- „Parkeri” - proste, twarde liście o jasnozielonym kolorze. Niższe są podobne do motyli;
- „Rivertoniana” - młode liście wyróżniają się pięciokątnym kształtem, dorosłe osobniki nierównomiernie pierzaste;
- „Аlexandrae”. Liście jasnozielone, mają rozcięte brzegi i końce w postaci grzebienia koguta.
Do uprawy w pomieszczeniach najczęściej stosuje się następujące odmiany:
- „Victoriae”. Odmiana wyróżnia się wąskimi, ząbkowanymi żyznymi liśćmi znajdującymi się nad pierzastymi z białymi paskami;
- „Evergemiensis”. Ciekawe ze srebrzystymi liśćmi z białymi paskami.
Pteris drżący (Pteris tremula) - paproć pochodząca z Australii, osiąga wysokość ponad 1 m, liście na prostych ogonkach są głęboko wycięte.
Pteris Chetyrekhushkovy (P. quadriaurita). Ojczyzną tego gatunku są Indie. Długość pędów liści dochodzi do 90 cm Liście są podwójnie pierzaste, podłużne. Argyraea ma srebrzystą żyłę centralną-
Pteris Multipart (P. multifida) pochodzi z Chin. Liście zielone, podwójnie pierzaste, dorastają do 45 cm długości.
Wśród najciekawszych odmian wyróżnia się „Cristata” (charakteryzuje się ząbkowanymi liśćmi z zaokrąglonymi grzebieniowo rozszerzonymi wierzchołkami).
Pteris długolistny (P. Longifolia) ma gładkie, pierzaste liście (do 30 par na ogonku) o ciemnozielonym kolorze. Ogonek żółto-zielony (20 cm) pokryty łuskami.
Warunki uprawy pteris
Amatorzy kwiatów, którzy już uprawiali pteris w domu, wiedzą, że dbanie o paproć jest proste. Jest jednak kilka wymagań, których nie należy lekceważyć. Dotyczy to przede wszystkim światła, temperatury, wilgotności i jakości gleby..
Oświetlenie, temperatura i wilgotność
Pteris w środowisku naturalnym rośnie na terenach zacienionych, w lasach liściastych. Ta paproć nie lubi ostrego słońca i bezpośredniego nasłonecznienia, nie toleruje i słabo reaguje na gęsty cień i zmierzch (liście tracą swoje charakterystyczne cechy).
Dlatego najlepsze warunki to światło rozproszone z grą półcienia. Doniczkę z rośliną można postawić z tyłu pomieszczenia, na parapetach (poza kierunkiem południowym). Jeśli nie można uniknąć bezpośredniego nasłonecznienia, należy sztucznie zacienić (zasłona, tiul, papier, gaza itp.).
Gdy temperatura wzrośnie, paproć nie zostanie uszkodzona przez dodatkowe opryski. Pteris dość dobrze reaguje na spadki temperatury, ale połączenie suchego powietrza i wysokiej temperatury powoduje duże szkody dla rośliny. Dlatego zimą paproć należy usunąć z pieców, akumulatorów grzewczych, grzejników itp..
Dbanie o paproć w domu wymaga przestrzegania kilku prostych zasad:
- temperatura w nocy powinna być o kilka stopni niższa niż w ciągu dnia;
- brak przeciągów (szczególnie w zimnych porach roku);
- nie zaleca się wyprowadzania paproci na świeże powietrze (ale latem można je postawić na balkonie, chroniąc je przed słońcem, deszczem i przeciągami);
- pomieszczenie, w którym żyje pteris, musi być regularnie wentylowane, aby zapewnić dopływ świeżego powietrza.
Należy również pamiętać, że paproć pteris uwielbia wysoką wilgotność. Jeśli powietrze w pomieszczeniu jest suche, roślinę należy codziennie spryskiwać miękką wodą (w skrajnych przypadkach gotowaną). Możesz również zwiększyć wilgotność za pomocą torfowca. Głębokie pojemniki z ekspandowaną gliną i wodą są dobrym narzędziem (garnki z paprociami umieszcza się w nich tak, aby woda nie dotykała garnka).
Jaka powinna być gleba i pojemność do sadzenia
Co najważniejsze, do normalnej uprawy paproci odpowiednia jest luźna żyzna gleba obojętna lub lekko kwaśna. Gleba musi być oddychająca i przepuszczalna. Zalecany dla roślin dorosłych przygotować mieszankę (w równych częściach) torfu, ziemi liściastej, grubego piasku i darni.
Wielu ogrodników uprawia hodowlę paproci w domu. W przypadku sadzonek pteris można użyć tego samego składu (bez ziemi darniowej), ale w stosunku 2: 1: 2. Ponadto w sprzedaży dostępne są gotowe mieszanki paproci, które są odpowiednie dla tego gatunku..
Dbaj o dobro drenaż gleby. Wybierając pojemnik do sadzenia należy mieć na uwadze, że warstwa drenażowa (najlepiej keramzyt) powinna zajmować ok. ¼ jego objętości.
Garnki ceramiczne mają już otwory do odprowadzania wody. Na dnie plastikowego pojemnika musisz samodzielnie wykonać (wywiercić, wypalić gorącym gwoździem) otwory, ale przy wyborze doniczki należy wziąć pod uwagę cechy odmianowe, a także fakt, że większe paprocie potrzebują bardziej stabilnych pojemników.
Jak sadzić pteris: hodowla paproci w pomieszczeniach
Jak wiadomo, proces rozmnażania paproci pteris odbywa się w sposób wegetatywny, to znaczy z zarodników i dzieląc kłącza. W pierwszym przypadku sama roślina pomaga hodowcom kwiatów, ponieważ zajmuje się samosiewem.
Często w przypadku paproci, które rosną w dużych pojemnikach, dojrzałe zarodniki, które wysypały się, wpadają do gleby i powodują wzrost. Można go ostrożnie wykopać i przesadzić do małej doniczki..
Możesz zbierać zarodniki i samodzielnie je kiełkować. Zbiórkę najlepiej wykonać w marcu. Dojrzałość zarodników można sprawdzić w następujący sposób: na białej kartce papieru połóż żyzne vayu ze sporagami w dół. Jeśli na papierze pozostaną ślady brązowego pyłku, zarodniki są dojrzałe.
Proces uprawy paproci z zarodnikami wygląda następująco:
- zbierać zarodniki (strząsnąć na papierze);
- przygotować pojemnik i glebę (mały pojemnik z mieszaniną torfu, zgniłych trocin i pyłu ceglanego);
- zwilżyć mieszaninę, zasiać zarodniki, spryskać je z butelki z rozpylaczem;
- przykryć szklaną lub przezroczystą pokrywką i umieścić w chłodnym (+ 13 ° C ... + 15 ° C) zacienionym miejscu, okresowo podlewając;
- przesadzaj sadzonki do małych doniczek.
Podczas przesadzania, jeśli roślina ma potężny kłącze, można ją podzielić na 2-3 części. Każda część jest umieszczana w osobnej doniczce w pożywce dla dorosłej rośliny.
Taki przeszczep najlepiej wykonać razem, ponieważ pędy paproci są kruche i łatwo się odrywają (należy je starannie pielęgnować).
Funkcje pielęgnacji paproci w domu
Pteris nie wymaga żadnych specjalnych sztuczek agrotechnicznych, a podstawowe zasady, których należy przestrzegać, są dość proste:
- regularne podlewanie;
- okresowe karmienie;
- przeszczep w razie potrzeby.
Jak często podlewać pteris
Wiosną i latem podlewanie powinno być regularne i umiarkowane (oznaką konieczności podlewania jest wysuszenie wierzchniej warstwy gleby). Jesienią zmniejsza się ilość podlewania (podlewanie należy wykonać 2-3 dni po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby).
Woda do nawadniania powinna być:
- miękki (najlepiej deszcz);
- bez chloru;
- temperatura pokojowa.
Górny opatrunek pteris
Podobnie jak wszystkie inne kwiaty domowe, paproć pteris potrzebuje składników odżywczych, a jej pielęgnacja obejmuje okresowe karmienie wiosną i latem..
W przypadku takich nawozów zwykle stosuje się preparaty płynne przeznaczone do ozdobnych roślin liściastych (w przypadku paproci dawkę należy zmniejszyć o połowę w stosunku do zalecanej w instrukcji). Karmione raz na 15 dni.
Wraz z nadejściem jesieni karmienie zostaje zatrzymane.
Domowy przeszczep paproci
Proces wzrostu pteris jest dość szybki: liczba pędów wzrasta, a korzenie są splecione z glinianą kulką. Wszystko to prowadzi do tego, że raz na kilka lat należy przesadzić roślinę..
Do przeszczepu pobiera się nową, bardziej przestronną doniczkę (3-4 cm większą niż poprzednia). Jeśli paproć domowa przeszła rozmnażanie przez podzielenie buszu, doniczka nie jest zwiększana.
Najlepiej przesadzać wczesną wiosną. W takim przypadku konieczne jest odtworzenie wszystkich komfortowych warunków wzrostu: drenażu, przepuszczalności wody i powietrza gleby. Podczas przesadzania uszkodzone liście (wysuszone lub połamane) są przycinane do poziomu gleby.
Główne problemy podczas uprawy pteris
Podczas uprawy pteris w domu mogą wystąpić pewne problemy, które wymagają terminowej eliminacji:
- wzrost spowalnia, liście zaczynają żółknąć, pojawiają się brązowe plamy. Przyczyny tego mogą być: wysoka temperatura otoczenia, niska wilgotność, niewystarczające podlewanie, ekspozycja na bezpośrednie działanie promieni słonecznych-
- letargiczne blaszki liściowe, przezroczystość, blaknięcie - konsekwencje nadmiernego oświetlenia-
- vayi rozciągnij się, chudnij - nadmierne cieniowanie, brak światła-
- deformacja wai, więdnięcie i zmiana ich koloru na żółto-brązowy, zamieranie młodych pędów - niska temperatura, zimna woda do nawadniania, przeciągi, chlor lub wapno w wodzie-
- atak owadów łuskowych lub wciornastków - konieczne jest traktowanie roślin roztworem mydła lub oleju, środkiem owadobójczym.
