Agrest: sadzenie i pielęgnacja, przycinanie i przetwarzanie

Agrest pospolity (łac. Ribes uva-crispa)

, lub odrzucone, lub europejski - gatunek należący do rodzaju Porzeczka z rodziny Agrest. Agrest pochodzi z Afryki Północnej i Europy Zachodniej, rośnie również dziko w Europie Środkowej i Południowej, na Kaukazie, w Azji Środkowej i Ameryce Północnej. Po raz pierwszy agrest został opisany przez Jeana Ruelle w 1536 roku w książce De natura stirpium. W Europie agrest stał się znany w XVI wieku, a już w XVII wieku stał się tak popularną rośliną jagodową w Anglii, że rozpoczęły się aktywne prace selekcyjne, w wyniku których pojawiło się kilka odmian agrestu, a do XIX wieku było ich już setki. W tym samym czasie do pracy zabrali się również amerykańscy hodowcy, którym udało się wyhodować hybrydy agrestu odporne na mączniaka prawdziwego, głównego wroga rośliny. Obecnie agrest uprawiany jest w prawie wszystkich ogrodach na świecie. Nazywamy tę jagodę północnym winogronem..

Krzewy agrestu - opis

Agrest to niewielki krzew o wysokości do 120 cm z łuszczącą się szaro-brązową korą i kolcami liści. Na młodych pędach cylindrycznych cienkie igły - ciernie agrestu. Okrągłe lub sercowate, jajowate liście agrestu do 6 cm długości - matowe, krótko owłosione, petioled. Płytka liściowa z trzema do pięciu płatów i tępymi zębami wzdłuż krawędzi. Kwiaty czerwonawe lub zielonkawe, pachnące, kwitną w maju. Owoce agrestu - jagody owalne lub kuliste do 12 mm długości (choć zdarzają się odmiany z owocami do 40 mm długości), nagie lub pokryte grubym włosiem, z wyraźnym żyłkowaniem, żółte, białe, czerwone lub zielone, dojrzewają w czerwcu-sierpniu.

Agrest jest nie tylko pyszny, ale także zdrowy, ponieważ jest bogaty w kwasy organiczne, sole metali, garbniki i witaminy. Agrest to wczesna roślina miododajna, która przyciąga do ogrodu wiele owadów zapylających. Ponadto jest to kultura samozapłodna, to znaczy nawet jeśli masz w ogrodzie jeden krzew, nadal będzie przynosił owoce..

Sadzenie agrestu

Kiedy sadzić agrest

Agrest sadzi się zarówno wiosną, jak i jesienią - od końca września do połowy października, a doświadczeni ogrodnicy preferują sadzenie jesienne, twierdząc, że przed nadejściem zimy krzewy mają czas na rozpoczęcie i uformowanie silnych korzeni. Przed posadzeniem agrestu należy wybrać dla niego miejsce zgodne z wymogami techniki rolniczej: system korzeniowy rośliny jest wystarczająco długi, dlatego nie sadzimy jej na nizinie, aby agrest nie był narażony na choroby grzybowe.

Zapewnij mu słoneczne miejsce na pagórku lub na płaskiej powierzchni, chronione przed zimnymi wiatrami z północy i wschodu, z ziemią obojętną lub lekko kwaśną, której pH jest bliskie 6. Agrest dobrze rośnie na glebach gliniastych, piaszczystych, piaszczysto-gliniastych i gliniastych, ale te ostatnie są wymagane podczas uprawy agrest częste rozluźnienie.

Sadzenie agrestu jesienią

Niewygodne jest odchwaszczanie gleby wokół agrestu ze względu na jego kolce, dlatego wczesną jesienią należy oczyścić obszar, na którym zamierzasz uprawiać agrest z chwastów korzeniowych - na przykład trawy pszenicznej.

Przed posadzeniem agrestu miejsce wykopuje się, ostrożnie wybierając kłącza chwastów z ziemi, następnie powierzchnię gleby wyrównuje się grabiami, rozbijając grudki.

2-3 tygodnie przed sadzeniem, aby ziemia miała czas na osiadanie, wykopuje się dołki na głębokość 50 cm, długie i szerokie: górną, żyzną warstwę gleby usuwa się i odkłada, a następnie dolną, niepłodną warstwę układa się w innym kierunku. Około 10 kg zgniłego obornika lub próchnicy oraz 50 g siarczanu potasu i superfosfatu dodaje się do żyznej warstwy i miesza się z glebą nawozy - ta podaż pierwiastków śladowych wystarczy roślinom na kilka lat. Jeśli gleba jest gliniasta, dodaj do dołu wiadro piasku rzecznego. Odległość między dwoma krzakami powinna wynosić od jednego metra do półtora, a między rzędami - około trzech metrów.

Do sadzenia należy wziąć jednoroczne lub dwuletnie sadzonki agrestu z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym - korzenie mają 25-30 cm długości, a część naziemna powinna składać się z kilku silnych pędów. Przed sadzeniem namoczyć korzenie sadzonek na jeden dzień w roztworze nawozów organicznych w ilości 3-4 łyżki stołowe humatu sodu na pięć litrów wody. Sadzonki umieszcza się w dołku prosto lub lekko pod kątem tak, aby szyjka korzeniowa znajdowała się kilka centymetrów poniżej poziomu gruntu, korzenie dobrze rozłożone. Ziemia wlewa się do dołu na części, każda część ziemi jest ubita.

Posadzone krzewy podlewa się wiadrem z wodą, a po wchłonięciu miejsce mulczuje się 2-3-centymetrową warstwą torfu lub humusu - środek ten zmniejszy parowanie wilgoci i zapobiegnie tworzeniu się skorupy na powierzchni gleby. Po posadzeniu i ściółkowaniu miejsca należy przyciąć pędy, pozostawiając tylko część każdego o długości około pięciu centymetrów z pięcioma do sześciu pąków.

Sadzenie agrestu wiosną

Nie będziemy poświęcać czasu na opisywanie, jak sadzić agrest wiosną, ponieważ ta procedura nie różni się od sadzenia jesienią. Jedyne, co chcę dodać do powyższego: jeśli masz wybór, sadzić agrest jesienią, ponieważ rośliny sadzone wiosną mają zarówno przeżywalność, jak i wzrost pędów nieco gorszy niż te posadzone w październiku. I jeszcze jedno: agrest aktywnie zaczyna owocować dopiero w trzecim lub czwartym roku, a ta czynność, przy odpowiedniej pielęgnacji, trwa 10-15 lat.

Pielęgnacja agrestu

Pielęgnacja agrestu wiosną

Sadzenie agrestu i pielęgnacja nie są szczególnie trudne, szczególnie dla tych, którzy mają już doświadczenie w uprawie tej rośliny, ale dla początkujących uprawa agrestu, podlegająca wszystkim zasadom techniki rolniczej, nie będzie karą. Na samym początku wiosny, nawet na śniegu, krzewy agrestu są traktowane wrzącą wodą przez butelkę z rozpylaczem. Ta „gorąca” wiosenna obróbka agrestu jest stosowana jako środek zapobiegawczy przeciwko szkodnikom i chorobom roślin..

W maju gleba jest rozluźniona wokół krzewów na głębokość 8-10 cm i ściółka, aby uniknąć częstego spulchniania w przyszłości, jednocześnie w razie potrzeby agrest karmiony jest naparem z obornika lub roztworem nawozów potasowych i azotowych.

Roślina jest bardzo wrażliwa na brak wilgoci w glebie, szczególnie wiosną, w okresie kwitnienia i latem, gdy dojrzewa agrest. Metody nawadniania metodą intrasoil i kroplową są najskuteczniejsze, ponieważ pozwalają na dostarczenie wilgoci bezpośrednio do korzeni rośliny - na głębokość od pięciu do czterdziestu centymetrów. W okresie wegetacji konieczne jest wykonanie od trzech do pięciu takich podlewań. Agrestu nie podlewać przez spryskiwanie, zwłaszcza zimną wodą. Jeśli ściółkujesz to miejsce w maju, nie będziesz musiał często walczyć z chwastami i poluzować gleby z perspektywą drapania ostrych cierni agrestu, ale jeśli to konieczne, bądź przygotowany na wykonanie tego wyczynu..

Jeśli agrest sadzi się w rzędach, wiszące gałęzie podnosi się za pomocą siatek lub rozstępów rozciągniętych między rzędami na wysokości 25-30 centymetrów po obu stronach rzędu.

Pielęgnacja agrestu jesienią

Jesienią agrest przygotowuje się na zimę - nawozi się tak, aby roślina miała pożywienie na złożenie pąków owocowych na następny rok, przycina się je tak, aby nie robić tego wiosną z zagrożeniem dla zdrowia roślin.

Jak karmić agrest

Agrest owocuje przez wiele lat, pobierając z gleby znaczną ilość składników pokarmowych, dlatego konieczne staje się coroczne stosowanie zarówno nawozów mineralnych, jak i organicznych. Wiosną pod każdym krzakiem nakłada się pół wiadra kompostu, 50 g superfosfatu i 25 g siarczanu amonu i siarczanu potasu. Jeśli krzew jest bardzo duży i owocny, należy podwoić stawkę.

Nawozy nakłada się na glebę wzdłuż obwodu korony - na tej średnicy leżą korzenie agrestu - i są uszczelniane przez spulchnianie gleby. Natychmiast po kwitnieniu, a następnie kolejne 2-3 tygodnie później, karmienie przeprowadza się roztworem dziewanny w stosunku 1: 5 w ilości 5-10 litrów na każdy krzak agrestu.

Przycinanie agrestu

Cięcie agrestu wiosną

Wczesną wiosną, zanim pąki pęcznieją, agrest jest przycinany - usuwa się pędy nieproduktywne, słabe, suche, chore lub połamane, a także pędy zamarznięte przez zimę - dodatkowo należy usunąć pędy korzeniowe, a osłabione końce gałęzi delikatnie przyciąć do zdrowej tkanki. Ale przed przycięciem agrestu upewnij się, że przepływ soków jeszcze się w nim nie rozpoczął: agrest budzi się bardzo wcześnie i możesz nie mieć czasu, aż uszkodzenie gałęzi stanie się niebezpieczne dla rośliny - późne przycinanie szkodzi roślinie tylko osłabiając ją. Dlatego odpowiedzialni ludzie wolą jesienią główne przycinanie agrestu..

Cięcie agrestu jesienią

Przycinanie należy przeprowadzać corocznie, w przeciwnym razie do trzeciego roku życia krzewy gęstnieją, aw zaroślach powstają owoce niskiej jakości. I znacznie łatwiej jest leczyć agrest na choroby i szkodniki, jeśli krzew nie jest zarośnięty. Najcenniejsze gałęzie na krzaku agrestu mają od pięciu do siedmiu lat, a gałęzie są z pierwszych trzech rzędów, pozostałe gałęzie i rozwidlenia są bezproduktywne. Na tej podstawie gałęzie starsze niż 8-10 lat podlegają przycięciu do podstawy - są prawie czarne. Środek ten pozwoli krzewowi uformować zero pędów, które ostatecznie zastąpią starzejące się..

Wierzchołki pędów są odcinane tylko wtedy, gdy zaczynają na nich tworzyć się małe, złej jakości jagody, ale lepiej jest też odciąć rosnące pędy zbyt nisko lub za daleko. Jak obrabiać agrest po przycięciu, szczególnie nacięcia na grubych pędach o średnicy powyżej 8 mm, aby soki roślinne nie wypływały przez te rany? Najlepiej zrobić to z var ogrodowy..

Choroby agrestu i ich leczenie

Mączniak prawdziwy na agrestie

Mączniak prawdziwy, inaczej spheroteka, to jedna z najgroźniejszych chorób agrestu, która może zniszczyć cały plon jagód, a jeśli choroba nie zostanie rozwiązana, to sama roślina umrze w ciągu kilku lat. Mączniak prawdziwy jest najbardziej aktywny w ciepłe i wilgotne dni. Mączniak prawdziwy wygląda jak luźny biały nalot na agrestie, pojawiający się późną wiosną lub wczesnym latem na liściach, pędach i już zawiązanych owocach. Z biegiem czasu biały kwiat zamienia się w brązową skorupę, a pokryte nim pędy wyginają się i wysychają, liście zwijają się, pękają, ich wzrost zatrzymuje się, jagody nie dojrzewają, nie pękają i nie spadają z krzaka.

Aby zwalczyć mączniaka prawdziwego, krzew jest traktowany przed kwitnieniem roztworem preparatu zawierającego miedź HOM w ilości 40 g na 10 litrów wody lub przez traktowanie Topazem przed i po kwitnieniu zgodnie z instrukcją. Najbardziej podatne na zarażenie mączniakiem prawdziwym są odmiany: Daktylowiec, Golden Light, Prune, Russian, Triumfalny. Ale są odmiany, które prawie nigdy nie są dotknięte tą obcą dolegliwością (mączniak prawdziwy pochodzi z Ameryki): Grushenka, Senator, African, Houghton, Finland i inne, wśród nich wiele zostało wyhodowanych przez amerykańskich hodowców.

Inne choroby agrestu

Czasami agrest jest dotknięty chorobami, takimi jak biała plama, antraknoza, rdza kielichowa i mozaika. Mozaika to choroba wirusowa, której nie można wyleczyć, dlatego rośliny dotknięte mozaiką należy wykopać i spalić.

A antraknoza, plamy i rdza są niszczone przez spryskiwanie nitrafenem, siarczanem miedzi lub płynem Bordeaux, które przeprowadza się w dwóch sesjach: pierwsza - wczesną wiosną, przed pęknięciem pąków, i druga - dziesięć dni po zbiorach. Zapobiegawczo usuń zeszłoroczne liście spod krzewów agrestu wczesną wiosną, które mogą zawierać patogeny i nie dopuszczaj do pojawienia się chwastów na miejscu.

Szkodniki i zwalczanie agrestu

Czasami agrest dostaje się również od szkodników. Najczęściej pojawiają się problemy z mszycami pędowymi i ćmą agrestową.. Motyl ćmy wyłania się z gleby zanim agrest zacznie kwitnąć i składa jaja w swoich kwiatach, z których pod koniec kwitnienia wykluwają się jasnozielone gąsienice, obgryzają owoce i zjadają nasiona.

W wyniku żywotnej aktywności strzelać do mszyc liście agrestu zwijają się, pędy wyginają się i stają się cieńsze, przestają rosnąć, a jagody stają się mniejsze i opadają, zanim dojrzeją. Środki owadobójcze są stosowane przeciwko tym szkodnikom, takim jak Actellik i Fufanon. Ale łatwiej jest zapobiec problemowi niż sobie z nim radzić, więc postaraj się nabrać nawyku takich czynności:

• gdy tylko śnieg się rozpuści, przykryj glebę pod krzakami gęstym materiałem, np. pokryciem dachowym, posypując brzegi ziemią, aby motyle ćmy nie pojawiły się spod ziemi. Usuń pokrycia dachowe po kwitnieniu;
• jesienią hinging krzewów do wysokości 10 cm;
• regularnie zbieraj i niszcz opadłe jagody z gąsienicami w środku;
• po kwitnieniu spryskać krzaki agrestu Bicolem lub Lepidocidem.

Odmiany agrestu

Odmiany agrestu dzielą się na europejskie i amerykańsko-europejskie lub hybrydowe. Odmiany europejskie w porównaniu z odmianami hybrydowymi charakteryzują się dłuższym okresem produktywności i odznaczają się dużymi owocami, ale znacznie bardziej narażone są na owady i choroby. Odmiany różnią się również rozmiarem, kolorem i kształtem jagód, obecnością cierni i ich brakiem, dojrzewaniem i plonem. Zapraszamy do zapoznania się z kilkoma z kilkuset odmian agrestu:

- afrykanin - agrest z niewielką liczbą kolców, charakteryzujący się dobrą zimotrwalością. Owoce słodko-kwaśne o smaku porzeczkowym, średniej wielkości, ciemnofioletowe z woskowym nalotem - idealne do robienia galaretki;

- Czarny negus - naprawdę czarny agrest o błyszczącej skórce. Michurin również wyhodował tę silnie ciernistą odmianę, ale jest niezmiennie popularna w naszym klimacie: odmiana jest w połowie sezonu, odporna na zimę, jagody są małe, bogate w słodko-kwaśny smak, nie pękają - świetne na dżemy, dżemy, kompoty i wina;

- Światła Krasnodaru - agrest czerwony, bezkolcowy, duże jagody, odmiana nadaje się do uprawy w każdych warunkach klimatycznych;

- Rosyjski żółty - jak sama nazwa wskazuje, jest to agrest żółty, odmiana odporna na choroby grzybowe, z rzadkimi kolcami znajdującymi się głównie w dolnej części pędów. Jagody są duże, owalne, długo nie kruszą się z krzaka;

- biały triumf agrestu - szybko rosnąca, owocująca odmiana z cierniami, jagody o jasnozielonym kolorze z lekko żółtym odcieniem, gdy są dojrzałe, słodkawe, długo nie opadają z krzaka;

- Owoce daktylowe - pomimo tego, że odmiana ta jest podatna na mączniaka prawdziwego, to jednak pozostaje jedną z najpopularniejszych ze względu na wysoki plon, mocny aromat i doskonały smak. Jagody zielone z fioletowo-szkarłatnym rumieńcem.

Odmiany o słodko-kwaśnym smaku jagodowym: Malachit, Śliwka, Rosyjska, Doniecka wielkoowocowa.

Słodkie odmiany: Orlik, Hinnomaki Gelb, North Captain, Rodnik, African, Kolobok.

Pachnące odmiany agrestu: White Triumph, Protector, Flamingo, Hinnomaki Stryn, African.

Wczesne odmiany: Orlyonok, Yarovaya, Salut, Rodnik. Wczesne: flaming, śliwka, czuły. Medium: Kolobok, Pax, Krasnoslavyansky, Prune. Odmiany średnie i późne: Malachite, Sadko, Smena, Serenada, Chernomor.

Silnie kolczaste odmiany agrestu: Defender, Yubileiny, Malachite, Donieck wielkoowocowe.

Odmiany z cierniami w dolnej części pędów: Date, Russian, Smena.

Odmiany z rzadkimi cierniami: Chernomor, Kolobok, Captivator.

Niestrudzone odmiany: Eaglet, Tender, Serenade, Pax.

W kulturze poszukiwana jest również hybryda agrestu i czarnej porzeczki o nazwie yoshta..