Volzhanka dwupienna: sadzenie i pielęgnacja rośliny

Volzhanka vulgaris (aruncus dwupienny) to odmiana wieloletnich roślin zielnych należących do rodziny Pink. Istnieje wiele odmian tej rośliny i są one szeroko stosowane w projektowaniu krajobrazu. Volzhanka w klombach jest sadzona razem z shititnikiem, wysokimi delphinium lub niską astilbe. Krzew jest bezpretensjonalny w pielęgnacji, a jego uprawa nie sprawi trudności nawet początkującemu ogrodnikowi.

Opis aruncusa i jego popularnych odmian

Opis Volzhanka vulgaris:

• liście w postaci piór, umieszczone na wydłużonych ogonkach;
• kwiaty pełne, śnieżnobiałe lub kremowe;
• kwiaty znajdują się na dużych wiechach;
• kwiatostany osiągają około pół metra długości;
• okres kwitnienia - wczesne lato;
• kwiaty mają cierpki aromat, który przyciąga owady.

W naturze krzew o ażurowych liściach i kwiatostanach rośnie w lasach mieszanych i liściastych na Kaukazie i w Europie Północnej. Krzew nie jest rozpowszechniony w przyrodzie i jest nawet wymieniony w Czerwonej Księdze, ponieważ jest zagrożony.

Odmiana Misty Lace

Istnieje wiele różnych odmian dwupiennej volżanki. Jedną z najpopularniejszych jest odmiana Misty Lace. Krzew osiąga wysokość ok. 70 cm, liście są pomalowane na intensywny zielony kolor. Ta odmiana tworzy małe krzewy, a kwiaty są pomalowane na jasny kremowy odcień..

Odmiana Kneiffii

Taka różnorodność Wołżanki, jak Kneiffii, jest również szeroko rozpowszechniona. Krzew jest średniej wielkości, osiąga wysokość nie większą niż 65 cm, a charakterystyczną cechą jest niezwykły kształt ulistnienia. Liście tej odmiany są cięte na wąskie sektory..

Pielęgnacja i sadzenie w otwartym terenie

Do sadzenia aruncus dwupiennych zaleca się wybrać zacieniony obszar z wilgotną glebą. Niepożądane jest wystawianie krzewu na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, ponieważ nie będzie on mógł rosnąć. Wykopany dołek należy wypełnić wiadrem kompostu lub próchnicy i wierzchnią żyzną warstwą gleby. Nowe krzewy należy sadzić w odległości co najmniej 80 cm, aby zapewnić normalny wzrost.

Dbanie o zwykłą Wołżankę jest dość proste. Krzew należy karmić nawozami fosforowymi po zakończeniu okresu kwitnienia oraz azotowymi - po posadzeniu w otwartym terenie. Konieczne jest również regularne podlewanie i przycinanie rośliny po jej wyblaknięciu. Aby zachować duże liście, konieczne jest usunięcie wyblakłych kwiatostanów.

Ponowne przycinanie należy przeprowadzić jesienią, przed nadejściem mrozów. Do tej procedury zaleca się użycie specjalnego narzędzia, a nie zwykłego noża. Konieczne jest odcięcie wybranych gałęzi na niewielkim nachyleniu, aby wilgoć nie gromadziła się w miejscu cięcia. Jego kumulacja prowadzi do rozkładu. Aby zapobiec rozwojowi infekcji grzybiczej, zaleca się leczenie wszystkich wyciętych miejsc. Zaleca się użycie do tego zabiegu specjalistycznego środka dezynfekującego lub boiska ogrodowego wykonanego na żywicy drzewnej..

Po ponownym przycięciu zaleca się ściółkowanie Wołżanki. Jako ściółka nadaje się trociny lub torf..

Dwupienne aruncus można przesadzać na zimę do przestronnych doniczek. Wskazane jest przechowywanie przeszczepionych roślin na werandzie, a pod koniec zimy można je przenieść na otwarty teren. Krzew praktycznie nie jest narażony na choroby i atak szkodników i nie wymaga specjalnej obróbki.

Lecznicze właściwości rośliny

Specjaliści szczegółowo zbadali skład chemiczny Volzhanka vulgaris. Zawierał kwas cyjanowodorowy, garbniki, polisacharydy, kwasy organiczne, aminokwasy, białka, dużą ilość pierwiastków śladowych i witamin. Liście Aruncus zawierają flawonoidy, olejek eteryczny, witaminę C i kwasy hydroksycynamonowe. Korzenie Volżanki zawierają związki aromatyczne i zawierające azot.

Przy tak bogatym składzie chemicznym określa się właściwości lecznicze Wołżanki. Aruncus ma następujące właściwości lecznicze:

• Tonik;
• wstrzymujący środek;
• przeciwgorączkowy;
• uśmierzacz bólu;
• żółciopędny;
• przeciwgorączkowy;
• przeciwutleniacz.

Volzhanka vulgaris jest szeroko stosowana w medycynie ludowej. Kwiaty, liście i korzenie krzewów służą do przygotowania różnych środków pomocnych w leczeniu niektórych dolegliwości. Na przykład w przypadku biegunki, chorób nerek, reumatyzmu, przeziębienia i rzeżączki stosuje się napar z kłączy Volzhanka. Leki na bazie Aruncus są również stosowane w celu zatrzymania obfitego krwawienia po porodzie, jako środek przeciwgorączkowy na ciężkie gorączki. Do tac dodaje się wywary, aby złagodzić obrzęki nóg.

Zaleca się stosowanie pokruszonych korzeni Volzhanka vulgaris w celu złagodzenia bolesnych wrażeń w nerkach. Z tej rośliny leczniczej przygotowywane są również preparaty do użytku zewnętrznego, które służą do leczenia wrzodów na skórze. Świeżo zmiażdżone korzenie nakłada się na uszkodzone miejsca na skórze. Przy silnym kaszlu zaleca się trzymać w jamie ustnej wysuszone korzenie dwupiennych aruncus..