Kwitnąca weigela - cechy sadzenia, rosnące w otwartym polu i zasady pielęgnacji

Kwitnąca weigela podbija serca letnich mieszkańców. Aby uprawiać tę roślinę w ogrodzie, przed zakupem sadzonki bada się jej cechy gatunkowe i wymagania dotyczące warunków wzrostu. Decydującą cechą, od której zależy stan zdrowia krzewu, jest zimotrwalosc. Liczba odmian, które mogą bezpiecznie wytrzymać mrozy występujące corocznie na średnich szerokościach geograficznych, jest ograniczona..

Wybierają nowego najemcę nie ze względu na wspaniały wizerunek, ale kierując się zdrowym rozsądkiem. Ciepła roślina kupiona wiosną jest bezpieczna tylko w pierwszym sezonie letnim. Po zimowaniu słabo się rozwija, walczy o życie, nie może już kwitnąć, nieuchronnie umiera w najbliższych latach. Pieniądze, energia i czas pójdą na marne.

Cechy wyboru sadzonek

Ojczyzną Weigeli jest Azja Południowo-Wschodnia o łagodnym klimacie, więc jej tubylcy nie nadają się do uprawy na obszarach o mroźnych zimach. Aby nie dręczyć rośliny i nie tracić na nią czasu, na miejsce wybiera się odmiany odporne na mróz wyhodowane przez hodowców lub gatunki pochodzące z Dalekiego Wschodu.

Kupują sadzonki starsze niż dwa lata w doniczce o wysokości co najmniej trzydziestu centymetrów z czterema do pięciu pędów, lepiej zakorzenią się w nowym miejscu. Wiek jest ważny, ponieważ mrozoodporność Weigela rośnie z biegiem lat, a pełne kwitnienie następuje w trzecim lub czwartym sezonie. Pozyskane nierozwinięte, ukorzenione sadzonki mniejsze niż 25 cm mają niewielkie szanse na przeżycie. Dojrzałe krzewy powyżej metra trudniej przystosować się do nieznanych warunków.

Rośliny z otwartym systemem korzeniowym są tańsze, a czasem preferowane. W takim przypadku przed zakupem sprawdź dolną część pod kątem uszkodzeń, upewnij się, że na gałęziach i liściach nie ma plam ani gnijących fragmentów. Kupują takie krzewy na krótko przed sadzeniem, zwilżają korzenie i zawijają je w gruby papier, pilnują, aby nie wysychały.

Jakie rodzaje i odmiany wybrać?

Wybierając krzewy, kierują się tymi, którzy pokazali się pozytywnie na działkach innych ogrodników. Wysoki wskaźnik przeżywalności u roślin, które zostały już przetestowane na tym samym obszarze w szkółce, hodowcach lub hobbystach.

Po wybraniu i dostarczeniu rośliny sadzą ją zgodnie z zasadami i biorąc pod uwagę cechy tej instancji.

Sadzenie i odkładanie - 6 podstawowych zasad

Zakupiony krzew sadzi się pod koniec wiosennych przymrozków. Jeśli to konieczne, zrób to podczas rozmrażania ziemi, przykrywając ją lutrasilem lub wyciętą plastikową butelką i cieniując przed jasnym słońcem. Wagi sadzone jesienią, bez czasu na zakorzenienie, z reguły umierają.

Miejsce zamieszkania sissy wyznaczone jest na nasłonecznionym, osłoniętym od wiatru terenie z luźną, umiarkowanie wilgotną, przepuszczalną glebą, z pominięciem nizin i głębokiego cienia. Prace wykonywane są w następującej kolejności:

1. 1. Wykop otwór głęboki i szeroki na 0,5 m.
2. 2. Piasek z tłuczniem, żwirem lub łamaną cegłą układa się na dnie w warstwie 0,15-0,2 m.
3. 3. Wypełniona do połowy żyzna gleba z kopcem pośrodku.
4. 4. Sprawdź roślinę, odetnij złamane lub chore gałęzie, skróć zbyt długie korzenie, usuń zgniłe części.
5. 5. Umieść weigelę na kopcu tak, aby kołnierz korzeniowy znajdował się na poziomie gruntu, wyprostuj korzenie na boki, nie pozostawiając splątanych lub poskręcanych obszarów.
6. 6. Wypełnij dół, podlej go obficie, ściółkuj humusem.

Sadząc kilka sadzonek, zachowują odległość między nimi, koncentrując się na wielkości dorosłego krzewu: od 0,8-1 m dla niskich, do 1,5-2 m dla wysokich. Opieka nad nimi jest standardowa: pielenie, podlewanie, spulchnianie, dodawanie trocin warstwą do dziesięciu centymetrów.

Odsłonięta sucha gleba przy braku ściółki, pękanie, uszkadza powierzchowny system korzeniowy!

Wiosną do wzrostu dokarmiane są nawozami azotowymi, na początku czerwca stymulując kwitnienie - fosforem-potasem, jesienią - potasem dla lepszego dojrzewania drewna. Aby chronić przed mszycami, traktuje się je naparem czosnku, cebuli, tytoniu. Chemiczne metody zwalczania: opryskiwanie 0,3% roztworem chlorofosu, karbofosu lub trichlormegafosu.

Raz na trzy lata po kwitnieniu pędy przycina się do jednej czwartej długości, stymulując późniejsze krzewienie. Jednocześnie usuwa się nagie, słabo kwitnące, stare lub uszkodzone gałęzie. Kiedy liście opadają, krzewy są zawiązywane i pochylane, aby zapobiec zamarzaniu, przykrywane są gałązkami lutrasilu lub świerku. Wiosną dbają o to, by lądowiska nie zostały zalane stopioną wodą.

Metody hodowlane - co jest łatwiejsze i bardziej efektywne?

Pięknie kwitnące krzewy są poszukiwane i pasują wszędzie. Sadzonki ozdobne są sprzedawane, darowane, wymieniane na inne rośliny. Dlatego rzadki ogrodnik zaniedbuje możliwość zwiększenia ich liczby, zwłaszcza że jest to wykonalne dla początkującego. Istnieją cztery znane metody hodowli:

• posiew;
• sadzonki;
• warstwowanie;
• dzielenie buszu.

Przy wyborze metody hodowli bierze się również pod uwagę właściwości gatunku. Na przykład wszelkie manipulacje są odpowiednie do kwitnienia weigeli, a odmiana Middendorf jest wybredna pod tym względem, tylko próby rozmnażania z zielonymi i zdrewniałymi sadzonkami kończą się sukcesem..

Alternatywne metody rozmnażania roślin

Nasiona wysiewa się wiosną w pojemniku, a następnie przykrywa szkłem lub folią, regularnie wietrza. Rozrzedzone sadzonki są przerzedzane. Nurkują po wyrośnięciu prawdziwych liści. W drugiej połowie czerwca doniczki wyprowadzane są do ogrodu, chroniąc je przed gorącym słońcem.

Na roślinach rosnących na środkowym pasie nasiona rzadko dojrzewają, zachowują żywotność tylko przez rok!

W razie potrzeby wysiewać wczesną wiosną w ziemię zmieszaną z piaskiem, przykrytą szkłem. Sadzonki pojawiają się za 20-30 dni. Dbają o nie w zwykły sposób, poruszają nimi, gdy dorastają. Do siewu jesiennego wykopuje się działkę, miesza glebę z próchnicą, wyrównuje i lekko zagęszcza, nasiona rozrzuca się, dodając centymetrową warstwę torfu. Na zimę sadzonki są niezawodnie pokryte gałęziami świerkowymi, Lutrasilem lub liśćmi. W sezonie wiosennym trzeciego roku przesadza się je na stałe.

Ta metoda uprawy jest stosowana, gdy konieczne jest uzyskanie dużej liczby gatunków roślin, które nie zachowają cech odmianowych. Zaczną kwitnąć nie wcześniej niż w czwartym roku. Z tych powodów rozmnażanie nasion weigela nie jest powszechne..

Do hodowli przez nakładanie warstw w kwietniu-maju wybiera się nisko położony pęd, wykonuje się cięcia pośrodku, pochyla się, mocuje i przykrywa ziemią. Latem chwasty są usuwane, podlewane. Jesienią pojawiają się korzenie i rosną procesy. Pod koniec następnego lata rośliny są odcinane i wykopywane. Ilość materiału nasadzeniowego uzyskanego podczas tej procedury jest niewielka..

Krzewy starsze niż trzy lata dzielimy licznymi pędami z ziemi. Po opadnięciu liści roślina jest wykopywana, części korzenia z co najmniej jedną lub dwiema gałęziami odcina się czystym nożem. Rany posypuje się pokruszonym węglem aktywnym. Pozostaw do wyschnięcia na dwie do trzech godzin, przeciąć pnie na pół. Na zimę delenki dodaje się do pudełek z piaskiem w ciemnym chłodnym pomieszczeniu, okresowo nawilżając. Sadzona wiosną, gdy ziemia topnieje. Ta metoda jest odpowiednia tylko dla właścicieli ciepłej piwnicy i jest kłopotliwa..

Najbardziej produktywnym sposobem są sadzonki. Nie jest to trudne, liczba uzyskanych roślin jest duża, a wskaźnik przeżywalności wysoki. Letnie sadzonki kwitną w drugim roku, ponieważ zarówno profesjonaliści, jak i amatorzy preferują tę metodę.

Rozmnażanie weigeli przez zielone i zdrewniałe sadzonki

W czerwcu - lipcu z dolnej części pędów rocznych o grubości nie mniejszej niż 0,5 cm zbiera się ogonki o długości 20–25 cm, wykonując cięcie ukośne pod ostatnim pączkiem, nad górnym prostym. Liście są usuwane, trzymane przez co najmniej sześć godzin w roztworze Kornevin i sadzone w półcieniu na głębokość 10 cm, na żyznej wilgotnej glebie, okresowo podlewanej. Jesienią rosną pnie o długości 10-15 cm, dorastają do dwóch lat, chroniąc się na zimę, a następnie przesadzają we właściwe miejsce.

Wskaźnik przeżywalności rozmnażany przez zielone sadzonki przekracza 90%.

Wiosną, zanim pąki się otworzą, z zdrewniałych gałęzi zbiera się sadzonki o długości 8–15 cm i średnicy do jednego centymetra, zanurzone w roztworze heteroauxiny na maksymalnie 5 godzin. Następnie zakopuje się go prawie do góry w skrzynkach z mieszaniną ziemi i torfu, posypuje warstwą piasku i umieszcza w pomieszczeniu z rozproszonym światłem. Odsetek pomyślnego ukorzenienia sadzonek zimowych jest niski.

Po odrodzeniu pędów i pierwszych liści sadzi się je w pojemnikach z luźną żyzną glebą, szczypiącą do krzewienia. Gdy pogoda jest ciepła, postaw doniczki w ogrodzie, aby chronić je przed ostrym słońcem. Regularnie podlewaj i karm krzewy roztworem dziewanny lub superfosfatem z azotanem amonu.

Do jesieni rośliny osiągają dwadzieścia centymetrów. Na zimę są przenoszone do piwnicy, jeśli nie można zapewnić ciepłej zawartości, dodaje się je kroplami, przykrywa liśćmi, słomą lub gałęziami świerkowymi. Następnej wiosny sadzonki są ścięte. Do jesieni dojrzeje na nich 5-6 pędów o wysokości do 0,8 m. W kwietniu rok później krzewy przenoszone są na stałe..

W trudnych warunkach klimatycznych nie jest łatwo uprawiać i utrzymywać wagę. Aby to zrobić, będziesz musiał przestudiować jego cechy i zastosować wiedzę w praktyce, łącząc je ze staranną starannością i dokładną zgodnością z wymaganiami kapryśnej rośliny. Za to podziękuje ci jasnym, obfitym kwitnieniem i długowiecznością..