Kiedy i jak sadzić tuję - opis krok po kroku najlepszej technologii

Tuja jest jasnym przedstawicielem wiecznie zielonych drzew iglastych, często sadzonych w pobliżu wiejskich domów, w alejkach i parkach. Krzew z rodziny Cypress przybył do nas z Ameryki Północnej i zyskał dużą popularność wśród projektantów krajobrazu. Istnieje około 120 wzorów dekoracyjnych, które możesz posadzić na swojej stronie. W celu pomyślnego lądowania zalecamy zapoznanie się z podstawowymi wymaganiami dotyczącymi tej procedury..

Charakterystyczne cechy tui - badamy odmiany priorytetowe

Tuja zyskała miano „drzewa królewskiego” i „drzewa życia”, gdyż posiada nie tylko doskonałe walory dekoracyjne, ale także lecznicze. Różne typy tej rośliny są wykorzystywane w kształtowaniu krajobrazu. Do formowania żywopłotów używa się odmian mrozoodpornych, ponieważ krzew zachowuje jasny kolor przez cały rok, a działka ogrodowa będzie wyglądać bardzo estetycznie nawet zimą.

Gatunki kuliste i karłowate są zwykle sadzone w ogrodach skalnych. Takie okazy rosną niezbyt wysoko - do 80 cm, nadając specyficzny smak każdej kompozycji ogrodowej. W pojedynczych nasadzeniach krzewy tasiemca wyglądają bardziej korzystnie. Dzięki swojemu kształtowi ożywają każdy zakątek ogrodu.

Wśród ogólnych zalet i cech tui wyróżnia się:

• kolor, który nie zmienia się w ciągu roku;
• właściwość wzbogacania powietrza w tlen;
• zdolność „żywopłotów” do zagłuszania hałasu;
• bezpretensjonalność;
• odporność na zimno;
• szybki powrót do zdrowia po przycięciu;
• przyjemny aromat.

Każdy rodzaj tui ma charakterystyczne cechy. Tuja zachodnia Brabancja uważana jest za najpopularniejszy gatunek wśród letnich mieszkańców. Drzewo to osiąga wysokość 5 metrów i nie spędza dużo czasu na wzroście. Ma kształt kolumnowy, równie dobrze rośnie w cieniu i na słońcu. Od połowy wiosny kwitnienie rozpoczyna się przez około półtora miesiąca. W rezultacie powstają małe guzy.

Thuja Smaragd ma wyraźny stożkowaty kształt i gęstą koronę. Igły mają ciemnozielony kolor i powoli rosną. Ale dobrze nadaje się do strefowania terytorium. Odmiana Columna dorasta do 6-7 metrów, korona uformowana jest w formie kolumny. Roślina zapuszcza korzenie nawet w najbardziej nieurodzajnych glebach - wszystko, czego potrzebuje do rozwoju, to właściwe podlewanie. Taka tuja preferuje zaciemnione obszary ogrodu, nie może znieść bezpośredniego światła słonecznego i suszy..

Gatunki wschodnie Biota wytwarza gałęzie w kształcie wachlarza. Dorasta do 20 metrów, ale można też spotkać odmiany karłowate. Ten krzew jest ciepłolubny, preferuje ciemne miejsca. Jego główną cechą jest zdolność niszczenia chorobotwórczych drobnoustrojów swoim aromatem. We wschodniej grupie drzew występują również odmiany japońskie i koreańskie. Istnieje również rodzaj rośliny pofałdowanej (gigantycznej)..

Wybór sadzonek lub samodzielna hodowla - dostępne technologie

Aby prawidłowo wyhodować cyprys i nie zepsuć ogólnego wyglądu witryny, oceń jego stan jeszcze przed zakupem sadzonek. Opierając się na cechach klimatycznych swojego regionu, wybierz typ rośliny, która jest dla Ciebie najbardziej odpowiednia. Dokładnie sprawdź materiał nasadzeniowy i uzyskaj najsilniejszy i najzdrowszy okaz, który nie wykazuje oznak choroby.

Dobre sadzonki można wyróżnić następującymi cechami:

• igły ze zdrowego krzewu nie pękają i nie spadają;
• gliniana bryła powinna być mokra, jeśli jest sucha, najprawdopodobniej roślina iglasta już ucierpiała podczas suszy i trudno będzie ją przywrócić do życia;
• kłącze powinno mieć soczyste pędy o białawym lub żółtawym odcieniu - z odciętymi korzeniami tuja nie zapuści korzeni;
• nagie korzenie są często uszkodzone, lepiej nie kupować takiej sadzonki;
• o zdrowiu sadzonki świadczy jednolity kolor korony i pnia.

Możesz sadzić krzew o każdej porze roku, ale najlepiej sadzić tuję wiosną, aby zapuściła korzenie i miała czas na wzmocnienie się przed pierwszymi przymrozkami. Do sadzenia wybierz miejsce bez bezpośredniego światła słonecznego. Palące słońce osłabi odporność „królewskiego drzewa” na mróz i zmniejszy jego walory dekoracyjne.

Roślina szybciej się zakorzeni na lekkiej, wilgotnej glebie. Gleby gliniaste i suche przyczyniają się do żółknięcia i wysychania krzewów.

Tui lubią, gdy ziemia jest wystarczająco wilgotna, ale nie znoszą stojącej wody. Jeśli wybrałeś niewłaściwe miejsce, poczekaj, aż igły posypią się. Otwarte obszary z przeciągami również nie będą działać. Optymalnym rozwiązaniem jest działka z umiarkowanym oświetleniem, ponieważ w zbyt ciemnych zakamarkach tuja nie pokaże się w całej okazałości.

Technologia lądowania jest prosta. Najpierw wykop otwór do sadzenia. W zależności od wielkości systemu korzeniowego sadzonki jej głębokość może wynosić około 60–80 cm, średnica zagłębienia zależy również od objętości kłącza i składu gleby. Średnio ekspansja po bokach wynosi do 1 metra. Pamiętaj, aby zadbać o warstwę drenażową. Jest to szczególnie ważne, jeśli gleba jest ciężka lub w pobliżu znajdują się wody gruntowe. Użyj połamanych fragmentów cegły, tłucznia konstrukcyjnego, kamieni, keramzytu jako drenażu. Dno wykopu wypełnić wybranym materiałem warstwą 7-10 cm. Na wierzchu ułożyć mieszankę torfu, piasku i ziemi (w stosunku 2: 1: 1).

Przed posadzeniem krzewu na otwartym terenie dodaj nawóz do mieszanki gleby. Ale rób to tylko wtedy, gdy sadzenie tui jest wiosną. Jeśli posadziłeś go jesienią, lepiej nie używać opatrunku górnego. Przedstawiciele Cypress bardzo dobrze przyjmują nitroammofosk: jedna sadzonka będzie wymagała 500 g leku. Umieszczając krzew w otworze do sadzenia, upewnij się, że kołnierz korzeniowy pozostaje na poziomie gruntu. Jeśli sadzisz sadzonkę zbyt głęboko lub odwrotnie, umieścisz szyję wysoko nad ziemią, roślina może wyschnąć. Uwaga! Kołnierz korzeniowy znajduje się w miejscu, gdzie pień styka się z korzeniem. Kolor zmienia się z zielonego na brązowy. Jeśli trudno ci określić ten punkt, skup się na pierwszym korzeniu wystającym z pnia.

W ciągu pierwszych 30-60 dni po posadzeniu drzewa iglaste wymagają regularnego podlewania. Wykonuj tę procedurę raz w tygodniu, wydając co najmniej 10 litrów wody na drzewo. Ponadto roślina uwielbia zraszanie: wodą z węża lub konewki nie tylko obszar korzeni, ale także całą sadzonkę. W ten sposób nasycisz pędy wilgocią i oczyścisz je z zanieczyszczeń. Ta procedura jest szczególnie przydatna w okresach suszy. Niektórzy ogrodnicy wolą samodzielnie wyhodowane pędy od zakupionego materiału do sadzenia. Możliwe jest wyhodowanie rośliny iglastej nawet w domu we własnym mieszkaniu. Istnieje kilka metod hodowli tui, w tym sadzenie świeżo zebranych nasion.

Aby to zrobić, wymieszaj nasiona z zwilżonymi trocinami lub piaskiem, włóż wszystko do szczelnie zamkniętego pojemnika i pozostaw w chłodnym miejscu na co najmniej 90 dni. Po rozwarstwieniu przesadź nasiona do iglastej gleby doniczkowej. Umieść drenaż na dnie garnka - kamyki, węgiel lub keramzyt. Kiedy pojawią się sadzonki, zapewnij im odpowiednie oświetlenie.

Bardziej powszechnym sposobem uprawy tui są sadzonki. Pobierz zdrowe próbki o długości nie większej niż 50 cm, trzymaj je trochę w pożywce Kornevin. Następnie sadzimy w ziemi, łodygę pogłębiamy o 4-5 cm, sadzonki trzymamy pod szklaną osłoną, okresowo wietrząc i opryskując. Korzenie zaczną się formować za około miesiąc. Przeniesienie na miejsce jest możliwe tylko w kolejnym sezonie.

Pielęgnacja tui po posadzeniu - podlewanie, karmienie i przycinanie

Pielęgnacja domowa polega na dekoracyjnej i higienicznej fryzurze. Rozpocznij cięcie tui w kwietniu: usuń uszkodzone gałęzie, rozrzedź gęstą koronę. Takie działania poprawiają cyrkulację powietrza między gałęziami i zmniejszają ryzyko chorób grzybiczych..

Aby uzyskać odpowiednią fryzurę, zobacz przykładowy opis tej procedury:

• przycięcie wierzchołka krzewu jest konieczne, aby skorygować kierunek gałęzi;
• tworząc gęsty kulisty krzew, odetnij te gałęzie, które bardziej różnią się od reszty pędów;
• systematycznie usuwać roczne przyrosty, aby zachować podstawowy kształt;
• przeprowadzić pełne przycinanie, gdy powstaje wiele starych gałęzi;
• jeśli tuja jest często regulowana, zmniejsz ilość nakładanych opatrunków.

Rośliny w cieniu nie wymagają przerzedzania, ich korona nie jest wystarczająco bujna.

Utrzymuj wilgotność poprzez podlewanie i opryskiwanie; przyczynia się do tego również ściółkowanie gleby luźną próchnicą, kompostem lub torfem. Nawożenie dobrze wpływa na jasność koloru i zwiększa mrozoodporność. Stosować nawozy mineralne w postaci potażu (popiołu) i azotu (azotan). Zwykle nie stosuje się substancji zawierających fosfor, zwłaszcza jeśli krzew rośnie w kwaśnej glebie.