» » Rzęsa: sadzenie i pielęgnacja, rodzaje i odmiany paproci

Rzęsa: sadzenie i pielęgnacja, rodzaje i odmiany paproci

Nasi przodkowie dużo czasu i wysiłku poświęcili na określenie dobroczynnych właściwości różnych roślin i możliwości ich wykorzystania w życiu codziennym. Paproć należy do przypadków, w których wysiłki były całkowicie warte wydanej energii - roślina nie tylko bardzo piękna, ale także oczywiście niezbędna do życia człowieka. Rozważ w artykule rodzaje, użyteczne właściwości, cechy zastosowania i przygotowanie tego przedstawiciela flory.

Opis

Paproć to rodzaj paproci, który ma ponad 150 gatunków. Grecka nazwa tego rodzaju - Dryopteris - dosłownie przetłumaczone jako „paproć lasów dębowych”.Są to wieloletnie rośliny zielne o dość dużych rozmiarach. Najczęściej występuje w umiarkowanej strefie klimatycznej półkuli północnej, chociaż można je znaleźć na całym świecie - od zimnych regionów Eurazji po tropiki Afryki, Azji i Ameryki Południowej.

Paprocie obejmują również asplenium, pteris, platizerium, polipodium, mnogoryadnik, gatunek paproci, davallia, śrut, nephrolepis.
Paproć rośnie na skalistych skałach i zboczach, a sama w sobie jest bardzo bezpretensjonalna i mrozoodporna.

Wygląd rośliny:

  • mają krótkie i mocne kłącza, pokryte gruczołami lub szerokimi łuskami. Sam kłącze unosi się z ziemi;
  • liście są twarde, jasnozielone. Istnieją 2 typy: lancetowate z podwójną śliwką lub trójkątne z potrójnym pióropuszem. Rzadko zdarza się, że liście zebrane są w pęczki o regularnym kształcie (gniazdowo lub lejkowato);
  • na spodniej stronie liści zarodniki (okrągłe lub owalne) są ułożone w rzędach lub chaotycznie.

Czy wiedziałeś?Według legend słowiańskich paproć zakwita na chwilę w noc poprzedzającą święto Iwana Kupały. Każdy, kto znajdzie kwiat, pozna tajemnice świata i odkryje jego skarby.

Rodzaje

Chociaż istnieje wiele rodzajów paproci, niektóre z nich są bardziej popularne i występują najczęściej:

  • Męski: głównym siedliskiem jest pas leśny Eurazji. Rośnie w lasach liściastych, na zboczach, lubi dobrze wilgotną i żyzną glebę. Najlepiej czuje się w cieniu. Liście są szorstkie, podłużne i mają charakterystyczny zapach. Ten gatunek rośliny ma kilka form kulturowych, często stosowanych w projektowaniu krajobrazu..
  • Pachnący: siedliska - Syberia, Chiny i Ameryka Północna. Rośnie na skałach i piargach. Cechą jest obecność zimujących liści. Liście są ciemnozielone i mają przyjemny aromat. Wysokość rośliny osiąga średnio 30 cm.
  • Grzebień: głównym obszarem dystrybucji jest Europa i Syberia. Rośnie w bagnistych lasach i torfowiskach mchowych, najczęściej wśród innych krzewów. Jest to bylina o ciemnozielonych liściach grzebieniowych do 60 cm długości..
  • Pole: często na obszarach o glebach kwaśnych (bagna i pola podmokłe), a także na łąkach i wilgotnych lasach. Gatunek ten szczególnie potrzebuje wilgoci i nie toleruje odwodnienia. Ma duży korzeń, długie łodygi i duże pierzaste liście o złożonej budowie.
  • Igła: występuje na Kaukazie, w europejskiej części Rosji, zachodniej Syberii i niektórych regionach Ameryki Północnej. Rośnie w lasach iglastych i bardzo wilgotnych. Posiada wyjątkowe, ukośne, grube kłącze typu łuskowatego. Szczególną charakterystyczną różnicą jest gołe blaszki liściowe poniżej. Osiąga 80 cm wysokości.

Skład chemiczny

Paproć jest wykorzystywana nie tylko w projektowaniu krajobrazu, ale także w kuchni i medycynie. Wynika to z faktu, że roślina ma oryginalny smak (podobny do szparag) i bogaty skład.

Wartość odżywcza (na 100 g produktu):

  • białka - 4,6 g;
  • tłuszcze - 0,4 g;
  • węglowodany - 5,5 g;
  • woda - 88,68 g.

Zawartość kalorii to tylko 34 kcal na 100 g świeżej rośliny.

Pierwiastki śladowe:

  • nikiel;
  • potas;
  • wapń;
  • jod;
  • mangan;
  • fosfor;
  • sód;
  • magnez;
  • miedź;
  • siarka.

Elementy medyczne:

  • flawonoidy;
  • garbniki;
  • olejki eteryczne i tłuszcze;
  • różne kwasy (nikotynowy, glutaminowy, cyjanowodorowy i inne);
  • alkaloidy;
  • substancje skrobiowe;
  • karoten;
  • ryboflawina;
  • enzymy (glikozydy, tiaminazy i inne).

Korzystne cechy

Paproć jest używana w kuchni i medycynie, ponieważ ma wiele korzystnych właściwości..

Ze względu na swój skład, który jest bogaty w różne składniki lecznicze, roślina posiada następujące właściwości:

  • wzmacnia i tworzy prawidłowy szkielet;
  • poprawia funkcjonowanie układu nerwowego;
  • normalizuje metabolizm;
  • ma działanie tonizujące, łagodzące, dezynfekujące, przeciwbakteryjne i przeciwskurczowe;
  • oczyszcza organizm z toksyn;
  • wzmacnia układ odpornościowy;
  • rozwiązuje wiele problemów skórnych (egzema, wysypki, długotrwałe gojenie się uszkodzenia);
  • skuteczny przy przewlekłych bólach głowy;
Dowiedz się, jak leczy się bóle głowy a ty, echinacea, kalina, koniczyna, szałwia, melisa, sinica niebieska.
  • stosowany w leczeniu zaparć;
  • łagodzi bóle reumatyczne;
  • zwalcza pasożyty.

Należy pamiętać, że paproć ma również wiele niebezpiecznych właściwości, które negatywnie wpływają na zdrowie człowieka. Aby uniknąć wyrządzenia sobie więcej szkody niż pożytku, nie używaj tej rośliny bez konsultacji z lekarzem..

Podanie

Używane są zarówno liście paproci, jak i kłącza. Robi się z nich wywary, nalewki, suche proszki i eliksiry. W przypadku każdej choroby stosuje się bardziej odpowiednią formę leku..

Środki na liście paproci:

  1. Rosół - 1 łyżka. l. wlej szklankę wody na suche liście rośliny i gotuj przez 15 minut. Ostudź i osusz. Służy do zwalczania pasożytów.
  2. Z białaczką 1 łyżeczka. suche liście rośliny dodaje się do posiłków dziennie (sałatki, dania główne). Kurs przygotowawczy - 1 miesiąc.
  3. Aby normalizować sen i poprawić jego jakość, suche liście roślin umieszcza się w materacu.
  4. Wiele potraw przygotowywanych jest z młodych pędów roślin (sałatki, różne przekąski), które mają działanie profilaktyczne, lecznicze i regenerujące.

Preparaty z kłączy tej rośliny mają silne właściwości przeciwrobacze i oczyszczające..

Posiada właściwości przeciw robakom turzyca, rockambol.
Bulion jest skuteczny przy zaburzeniach psychicznych i nerwowych, biegunkach i zaburzeniach przewodu pokarmowego.Miejscowe stosowanie łagodzi ból, skurcze i choroby, takie jak reumatyzm, zapalenie stawów i nerwobóle.

Środki na kłącza paproci:

  1. Rosół - 10 gramów suchych mielonych kłączy rośliny, zalać szklanką wody i gotować na małym ogniu. Gdy płyn zostanie zmniejszony o 2 razy, konieczne jest usunięcie bulionu z ognia i ostygnięcie. Po przecedzeniu przelej do pojemnika do przechowywania i wstaw do lodówki. Stosowany głównie w walce z pasożytami taśmowymi.
  2. Rosół do użytku zewnętrznego - 200 gram suchych mielonych kłączy rośliny zalać 2 litrami wody. Gotuj na małym ogniu przez około 2 godziny z zamkniętą pokrywką. Następnie ostudź i odcedź. Używany do kąpieli leczniczych i różnych balsamów.
  3. Nalewka - weź 1 część suchego pokruszonego kłącza rośliny i 4 części 70% alkoholu. Nalegaj przez 14 dni, od czasu do czasu potrząsając, a następnie odcedź. Stosuje się zewnętrznie (wciera się w bolesne miejsca).
  4. W przypadku żylaków konieczne jest zmieszanie suchego pokruszonego kłącza rośliny z kwaśnym mlekiem, aż utworzy się kleik. Nałóż ten produkt na problematyczne miejsca, zawiń gazą i trzymaj przez 5-6 godzin.
Do stosowania na żylaki estragon, Leszczyna, rzeźnika, pachnąca ruta, pączek bluszczu, irgu, marchewka, czarny bez.

Czy wiedziałeś? Paprocie pojawiły się na planecie 350 milionów lat temu i są roślinami reliktowymi, ponieważ przetrwały od czasów dinozaurów.

Szkody i przeciwwskazania

Pomimo tego, że roślina ma wiele przydatnych właściwości, ma również przeciwwskazania. Paproć zawiera substancje toksyczne, co uniemożliwia jej stosowanie przez niektóre grupy ludzi.

Zawierają również trujące substancje Europejski dodder, dieffenbachia, cyklamen, kasja, nawłoć.
Stosowanie tej rośliny jest surowo zabronione kobietom w ciąży i karmiącym. Dzieci mogą z niego korzystać tylko od 2 lat.

Nie możesz również używać paproci dla osób z takimi chorobami:

  • gruźlica;
  • niedokrwistość;
  • gorączka;
  • problemy z pracą wątroby i nerek;
  • wrzody żołądka i dwunastnicy.

Ważny! Nawet jeśli nie należysz do żadnej z wyżej opisanych grup, przed użyciem paproci (lub preparatów na niej opartych) warto skonsultować się z doświadczonym lekarzem.

Objawy przedawkowania, w których należy pilnie opróżnić żołądek (wziąć środek przeczyszczający z solą fizjologiczną) i wezwać lekarza:

  • nudności i wymioty;
  • drgawki;
  • silny i ostry ból głowy, zawroty głowy;
  • obniżenie ciśnienia krwi;
  • problematyczne oddychanie;
  • zmniejszona czynność serca.

Pusty

Zbiór paproci rozpoczyna się wraz z nadejściem maja. Ale wtedy nie ma zbyt wielu młodych kiełków (rakhi), a ich zebranie zajmuje dużo czasu. Do połowy maja jest ich więcej, a potem zaczyna się ogromna kolekcja..Paproć rośnie szybko, az czasem nie ma wielu młodych pędów, dlatego ważne jest, aby nie przegapić odpowiedniego okresu.

Ścinaj ogonki nie więcej niż 20-30 cm wysokości na roślinach do 6 dni. W tym czasie substancje toksyczne jeszcze się w nich nie osadzają, a ich stosowanie jest bezpieczne..

Średnie tempo wzrostu paproci to 6-8 cm dziennie (w zależności od tego, czy rośnie na słońcu czy w cieniu), dlatego 5-6-dniowa roślina dorasta około 30 cm, to wzrost jest wskaźnikiem bezpieczeństwa paproci.

Ale zbyt młode pędy również nie nadają się do zbioru. Uważa się, że najwyższe stężenie składników odżywczych występuje u roślin w wieku 3-5 dni..

Zebrane pędy są wiązane w wiązki o średnicy 5-7 cm i przewiązywane gumką, a nierówne końce pędów wyrównuje się nożem lub nożyczkami.

Ważny! Paproć silnie pochłania i gromadzi substancje toksyczne, dlatego nie należy zbierać rośliny w miejscach zanieczyszczonych (w pobliżu dróg, terenów przemysłowych i składowisk odpadów).

Istnieje kilka rodzajów zbioru tej rośliny. Jednym z najczęstszych jest suszenie.

Robienie tego w domu nie jest trudne:

  1. Kiełki należy umieścić w rondelku z wrzącą lekko osoloną wodą i gotować przez 1-3 minuty po ugotowaniu. Całkowity czas obróbki cieplnej nie powinien przekraczać 8 minut. Następnie przełożyć surowce na sito i wysuszyć.
  2. Ułóż na grubym papierze, tkaninie lub drobnej siatce. Nie zaleca się używania różnych rodzajów ceraty. Można również suszyć w piecu do 50 ° C, ale preferowane jest suszenie naturalne..
  3. Umieść w suchym i dobrze wentylowanym pomieszczeniu (idealny jest strych). W optymalnych warunkach paproć całkowicie wysycha w ciągu 3-5 dni.
  4. Sprawdzaj i obracaj kiełki kilka razy dziennie.
  5. Złóż suchą roślinę w ciasny worek z tkaniny i zawieś ją pod sufitem, aby znormalizować poziom wilgoci na kilka dni.
  6. Przenieść do pojemnika w celu długotrwałego przechowywania.
Odpowiednio wysuszona paproć może być przechowywana przez kilka lat bez utraty jej dobroczynnych właściwości. Ale ważnym czynnikiem są warunki, w których będzie sucha roślina..

W pomieszczeniach o niskiej wilgotności kiełki nie boją się przechowywania w tkaninach lub papierowych torebkach, ale przy dużej wilgotności konieczne jest umieszczenie półfabrykatów w szklanych lub metalowych naczyniach.

Jeśli wilgotność w pomieszczeniu przekracza 72%, paproć należy przenieść do hermetycznie zamkniętego pojemnika. Konieczne jest regularne sprawdzanie stanu swoich półfabrykatów; w razie potrzeby susz roślinę na słońcu lub w minimalnej temperaturze w piekarniku.

Odpowiednie zbiory i mądre wykorzystanie paproci pomogą urozmaicić dietę zdrową i niezwykłą rośliną. Najważniejsze jest przestrzeganie wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa i zwracanie uwagi na swoje zdrowie.!


Opinie: 124