Jak dbać o kordilinę w domu?

Opieka nad kordiliną w domu obejmuje wykonywanie określonych czynności: podlewanie, przycinanie, karmienie, spulchnianie gleby i inne. Ten kwiat do wnętrz jest ceniony za swoje właściwości dekoracyjne i bezpretensjonalność. Dość często Cordilina nazywana jest fałszywą palmą ze względu na jej podobieństwo do tej egzotycznej rośliny. Ze względu na swój wygląd mylony jest również z dracenami. Z łaciny słowo „kordylina” jest tłumaczone jako „węzeł”.

Przeszczep kordiliny jest wymagany co 2 lata. Zaleca się przeprowadzenie zabiegu wiosną, ale w razie pilnej potrzeby można to zrobić o dowolnej porze roku. Po zakupie lepiej też przeszczepić kulturę do nowego pojemnika, jeśli już widać, że korzenie zaczynają się pełzać.

Rodzaje i odmiany

Znanych jest wiele rodzajów cordiliny, ale najpopularniejsze są:

1. 1. Południe. Zwany także Australijczykiem. Ukazuje się w Nowej Zelandii. Preferuje doliny i zbocza. Drzewo to osiąga wysokość do 12 m. Pień w pobliżu gruntu jest znacznie grubszy niż na szczycie. Liście mają kształt miecza. Są koloru zielonego z wieloma jasnymi żyłkami. Mogą dorastać do 1 m długości. Kwiatostany do 1 m. Są to wiechy małych kwiatów o średnicy 1 cm, ich płatki są białe. Owoce są takie same w cieniu. Mają do 0,5 cm średnicy..
2. 2. Banki. Występuje również w Nowej Zelandii. Łodyga jest prosta. Dorasta do 3 m. Liście mają lancetowaty kształt i osiągają długość 0,5-1,5 m. Końce są spiczaste, u góry wyprostowane. Zbierane w paczkach. Górna część talerza ma jasnozielony odcień, a dolna jest szaro-zielona z wyraźnymi żyłkami. Ogonki liściowe mają zwykle 20 cm długości, kwiatostany są białe. Umieszczona na małych nogawkach.
3. 3. Wierzchołek. Nazywany jest również krzewem. Siedlisko to wschodnia część Indii, Wyspy Hawajskie i północno-wschodni region Australii. To drzewo jest dość krótkie, ale ma dobrze rozwinięte korzenie. Osiąga wysokość 2 m. Pień jest cienki - średnica zwykle 0,5-1,5 m. Liście lancetowate. Długość osiąga 0,5 m, a szerokość - maksymalnie 10 cm. Są bardzo kolorowe. Mają wyraźne smugi. Kwiatostany to wiechy liliowe lub białawe. Ogonek jest bardzo mały.
4. 4. Kiwi. W naturze taka roślina może osiągnąć 3 m, ale przy uprawie w domu - nie więcej niż 1,5 m. Liście mają zaokrąglone krawędzie. Są wielokolorowe: zielonkawe, żółtawe, różowawe - mają ciekawe wzory. Liście są znacznie szersze niż u innych odmian Cordilina. Z biegiem czasu giną. Kwiatostany są wiechowate z wieloma małymi białawymi pąkami.
5. 5. Czerwony. Ojczyzną jest też Australia. W naturze wygląda jak krzew o wysokości do 4 m. Liście mają zwykle do 50 cm długości i tylko 5 cm szerokości, mają owalny kształt i skórzastą powierzchnię o ciemnozielonym odcieniu z wieloma czerwonawo-bordowymi paskami. Wszystkie żyły dobrze się wyróżniają. Kwiatostany mają purpurowy odcień. Owoce osiągają do 1 cm długości, są również czerwone.
6. 6. Niepodzielne. Ojczyzną jest Nowa Zelandia. Roślina może osiągnąć wysokość 12 m. Łodyga jest cienka, ale bardzo mocna. Nie powstają żadne gałęzie. Liście mają kształt paska. Mają od 70 do 150 cm długości, końce są spiczaste. Zwykle szarawy lub matowozielony. Pośrodku wyraźnie widoczna czerwona żyła. Kwiatostany są zwykle czerwone lub białe.
7. 7. Linia prosta. Ojczyzna to wschodnia część Australii. Zwykle preferuje zarośla lasu. Pień osiąga wysokość 2-3 m. Liście wydłużone, lancetowate po 30-60 cm, kwiatostany wiechowate. Przedstawione przez skupisko małych fioletowych pąków.

Różnorodne odmiany kordyliny wierzchołkowej są następujące:

1. 1. Tricolor. Osobliwością kolorowania jest to, że istnieje wiele pasków o różnych odcieniach - czerwonym, żółtym, kremowym, brązowym.
2. 2. Czerwona krawędź. Odmiana o ciemnozielonych liściach z malinową obwódką i kremową żyłką środkową.
3. 3 sierpnia. Blaszka liściowa jest zielona, ​​ale ma malinowe paski.
4. 4. Śnieg. Liście są zielone, z białawymi kreskami.
5. 5. Lord Roberts. Liście są zielone, ale mają biało-różowe linie.

Monochromatyczne odmiany kordyliny wierzchołkowej obejmują:

1. 1. Purple Compacta. Kolor fioletowo-zielony.
2. 2. Jinga. Odcień liści brązowawo-czerwony.
3. 3. Czarna magia. Stopniowo roślina nabiera niebieskawo-bordowego koloru..
4. 4. Casanova. Liście są brązowo-fioletowe, z falistymi końcami.
5. 5. Purpurea. Liście mają fioletowo-czerwony odcień.

Do najnowszych osiągnięć w rozwoju hodowli należą następujące odmiany kordyliny wierzchołkowej:

1. 1. Dowolna kropka. Ma różowy odcień.
2. 2. Królowa Czekolady. Liście są szare, ale mają wiele pasków o różnych odcieniach..
3. 3. Flaga Aussie. Kontrastujące liście.
4. 4. Ogon Czarnego Koguta. Liście są bardzo wąskie, ale długie.

Wszystkie odmiany cordiliny mają swoje własne cechy, ale ogólnie opieka nad nimi jest dość prosta.

Rozmnażanie i przeszczepianie

Do przesadzania należy przygotować podłoże. Konieczne jest zmieszanie próchnicy liściastej, piasku rzecznego o frakcji grubej i torfu wysokiego. Możesz również dodać węgiel drzewny, aby zapobiec próchnicy. Jeśli do podłoża dodasz również wióry z cegły, pochłonie on nadmiar wody, dzięki czemu gleba będzie luźna. Odpowiednia jest również kompozycja zawierająca 1 część próchnicy, torfu, piasku, gleby torfowej, gleby liściastej, próchnicy i 3 części gleby ogrodowej.

Konieczne jest wybranie doniczki w zależności od wielkości całego kwiatu i jego systemu korzeniowego. Jeśli cordilina nie jest duża, doniczkę należy wybrać w ten sposób. Szerokość i długość pojemnika muszą być równe.

Przeszczep wygląda następująco:

1. 1. Umieść drenaż na dnie garnka. Możesz użyć kamyków, żwiru, keramzytu lub innych materiałów.
2. 2. Wlej ziemię do garnka.
3. 3. Wyjmij kwiatek ze starego pojemnika i umieść go w nowym.
4. 4. Posyp ziemią, trochę zagęszczaj.
5. 5. Podlej roślinę.

Reprodukcja cordiliny odbywa się na kilka sposobów. To:

1. 1. Rozdzielenie kłączy na kilka części. Zabieg zalecany wiosną. Pędy uzyskane z podziału korzenia należy przesadzić do oddzielnych pojemników.
2. 2. Sadzonki. Do rozmnażania można używać tylko rośliny już dorosłej, która ma pędy drzewiaste. Muszą być podzielone na części, usuwając liście. Następnie cięcie należy zakopać w lekkiej ziemi, piasku lub wermikulicie, podlać i przykryć folią. Za miesiąc będą mogły się uformować pełnoprawne korzenie. Istnieje również popularna metoda hodowli - wystarczy włożyć wierzchołki gałęzi do słoików z wodą.
3. 3. Rozmnażanie za pomocą nasion. Nasiona należy umieścić w podłożu wiosną.

Zasady opieki

Opieka nad kordiliną obejmuje następujące warunki:

1. 1 miejsce. Wybierz miejsce z dobrym jasnym oświetleniem, ale powinno być osłonięte od bezpośredniego światła słonecznego. Lepiej nadają się okna od strony wschodniej lub zachodniej. Cordilina może rozwijać się całkiem dobrze przy sztucznym oświetleniu. Zimą nie można zostawić kwiatu w pobliżu urządzeń grzewczych.
2. 2. Temperatura. Kwiat jest ciepłolubny, więc temperatura latem powinna wynosić od 18 do 220 C, a zimą co najmniej 120 C. Nie należy dopuszczać do nagłych zmian temperatury. Przeciągi są również wysoce niepożądane..
3. 3. Wilgotność powietrza. Wskaźnik powinien być wysoki przez cały rok. Wymaga to częstego spryskiwania uprawy wodą z butelki z rozpylaczem. Należy uważać, aby nie gromadzić się płynu w lejku do liści. W przeciwnym razie łodyga zacznie gnić. Możesz również umieścić pojemnik ze zwykłą wodą w pobliżu kwiatu, aby stopniowo odparował. Zaleca się, aby sam garnek kordiliny był umieszczony na szerokiej podstawie wypełnionej małymi kamieniami. Powinny być okresowo spryskiwane.
4. 4. Podlewanie. W ciepłych porach roku kwiat należy podlewać 2 razy w tygodniu. Zimą wystarczy ograniczyć podlewanie do jednej procedury w tym samym okresie. Podłoże nie może wyschnąć. Ale przelew również nie przyniesie korzyści - korzenie po prostu zaczną gnić. Do nawadniania należy używać tylko osiadłej wody o temperaturze pokojowej.
5. 5. Górny opatrunek. Wymagane jest przeprowadzanie go wiosną i latem dwa razy w tygodniu. Zimą konieczne jest 2-krotne zmniejszenie częstotliwości. Zaleca się stosowanie złożonych nawozów przeznaczonych do kwiatów w pomieszczeniach („Giant”, „Rainbow”, „Ideal”).
6. 6. Przycinanie. Nie ma pilnej potrzeby, ale martwe pędy i uszkodzone liście należy wyciąć w razie potrzeby. Eksperci zalecają przycinanie długich gałęzi. Należy je skrócić 10 cm nad podstawą. Do przycinania używaj tylko ostrego narzędzia, które ma zostać wcześniej zdezynfekowane.

Przestrzegając tych prostych zasad, Cordilina będzie wyglądać najlepiej..

Rosnące problemy

Pomimo bezpretensjonalności kordiliny czasami występują pewne trudności w jej uprawie. Na przykład liście rośliny zaczynają wysychać. Przyczyną jest niewystarczające podlewanie, przeciąg lub suche powietrze. W pierwszym przypadku konieczne jest częstsze podlewanie kwiatu. W drugim - aby chronić go przed przeciągami. W trzecim opryskiwaniu upraw. Nie wolno nam zapominać o nawożeniu gleby.

Czasami liście tracą elastyczność z powodu zbyt niskiej temperatury powietrza.. Stają się zbyt miękkie i brązowieją. Aby temu zapobiec, nie możesz umieścić kwiatu obok zimnego okna..

Często na liściach pojawiają się lekkie, suche plamy. Jest to spowodowane bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, które pozostawiło oparzenia. Aby temu zapobiec, zaleca się zacienienie kwiatu.

Oprócz powyższych problemów Cordilina może również cierpieć na różne szkodniki. Dotyczy to:

1. 1. Wciornastki. Na liściach pojawiają się małe jasne plamy, a następnie płytki blakną. Zaleca się stosowanie środków owadobójczych, takich jak Actellik, Decis lub Inta-vir.
2. 2. Mszyce. Liście zaczynają się zwijać i wysychać. Zaleca się stosowanie leków takich jak Antitlin i Biotlin. Możesz także użyć produktów, które zawierają permetrynę..
3. 3. Tarcza. Lepiej nadają się „Aktara” i „Confidorm”.
4. 4. Mealybug. Od niego pomaga „Aktara”, „Confidor”, „Fitoverm”.

Tydzień po pierwszym zabiegu zaleca się powtórzenie zabiegu.

Jeśli chodzi o chorobę, cordilina może cierpieć na zgniliznę, która jest spowodowana infekcją grzybiczą. W takim przypadku konieczne jest przycięcie i zniszczenie wszystkich zwiędłych liści, a następnie potraktowanie kultury środkiem grzybobójczym. Możesz również przeszczepić kwiat do nowej gleby. Aby to zrobić, musisz przepłukać pustą doniczkę, posadzić w niej roślinę, z której wcześniej usunięto rozkładające się korzenie..