Aquilegia: sadzenie i pielęgnacja, wyrastanie z nasion

Roślina aquilegia (łaciński Aquilegia)

, lub zlewnia, lub orzeł, należy do rodzaju bylin zielnych z rodziny Buttercup. Według różnych źródeł w górzystych rejonach półkuli północnej rośnie od 60 do 120 gatunków roślin. W kulturze uprawia się około 35 gatunków. Istnieją spory co do pochodzenia łacińskiej nazwy: niektórzy twierdzą, że jest ona utworzona ze słów aqua - „woda” i legere - „zbierać”, podczas gdy inni uważają, że nazwa pochodzi od słowa aquila, co oznacza „orzeł”.

Aquilegia od dawna znana jest w świecie hodowców kwiatów i nie tylko. Wspomina się o niej również w fikcji, na przykład w Hamlecie Ofelia oferuje swojemu bratu Laertesowi kwiat orlika (jak angielski nazywa orlikiem). A na obrazach średniowiecznych artystów orlik symbolizował obecność Ducha Świętego.

Kwiat Aquilegia - opis

Kwiaty Aquilegia mają dwuletni cykl rozwojowy: w pierwszym roku u podstawy pędu powstaje punkt odnowy, z którego jesienią, po kwitnieniu, tworzy się rozeta podstawowa. Wiosną liście tej rozety obumierają, pojawia się drugie pokolenie liści, tworząc rozetę, ze środka której pojawi się szypułka, a na niej łodygi i kwiaty. Liście rozetowe orlików są na długich ogonkach, trzykrotnie nacięte, dwa lub trzy razy, a liście łodygi są siedzące, trójlistkowe. Kwiaty orlików są pojedyncze, opadające, różniące się w zależności od gatunku i odmiany rozmiarem i kolorem: są kwiaty niebieskie, żółte, białe, szkarłatne, fioletowe, dwukolorowe, a także łączące kilka odcieni.

Wiele gatunków ma ostrogi - puste wyrostki płatków lub działek działek, w których gromadzi się nektar. Do gatunków szponiastych należą europejskie i amerykańskie typy orlików - alpejskie, podgorzałki, olimpijskie i zwyczajne, a także niebieskie, kanadyjskie, skinnerowe, złote i kalifornijskie. Japońskie i chińskie gatunki orlików mają kwiaty bez ostróg. Owocem orlika jest wielolistna, małe błyszczące czarne, trujące nasiona zachowują żywotność przez około rok.

Uprawa orlików z nasion

Jak wyhodować orlik z nasion? Najlepiej jest zasiać orlik w ziemi zaraz po zebraniu nasion, a wiosną, gdy pojawią się sadzonki, przesadzić je na stałe miejsce. Ale jeśli musisz odłożyć siew do wiosny, nasiona są przechowywane w niskiej temperaturze..

Aby zimą nasiona orlików nie traciły zdolności kiełkowania, miesza się je z ziemią i umieszcza w lodówce..

Wiosną, w marcu, nasiona są myte z ziemi, wysiewane w pudełkach z dobrze zagęszczonym i nawodnionym lekkim podłożem z próchnicy, piasku i ziemi liściastej w równych proporcjach. Na rozsypane nasiona wysypuje się 3 mm warstwę gleby przez drobne sito, a pudełko przykrywa gazetą lub płótnem. Przechowuj pojemniki z uprawami w zacienionym pomieszczeniu w temperaturze 16-18 ºC, nawilżając w razie potrzeby wierzchnią warstwę gleby za pomocą butelki z rozpylaczem. Kiełki pojawiają się zwykle w ciągu tygodnia lub dwóch od dnia siewu.. Kiedy pojawia się pierwsza para prawdziwych liści - zwykle pod koniec kwietnia lub na początku maja - sadzonki są przesadzane na bardziej odżywczą gliniastą ziemię.

Sadzenie orlików

Kiedy sadzić orliki

Kiełki Aquilegia sadzi się na otwartym terenie w czerwcu, ale nie na stałe, ale do uprawy. Pamiętaj, aby osłonić młode rośliny przed palącym słońcem. W miejscu, w którym będą rosły przez kilka lat, dojrzałe i wyrosłe młode orliki sadzi się w sierpniu lub następnej wiosny. Miejsce do sadzenia dojrzałych orlików może być w półcieniu i na słońcu. W jasno oświetlonych miejscach okres ich kwitnienia jest nieco krótszy, a kwiaty są mniejsze i słabsze niż u okazów, które rosną w półcieniu. Orlik, wyhodowany z nasion, kwitnie w drugim roku i osiąga pełne dojrzewanie w trzecim roku.

Jak sadzić orliki

Aquilegia to roślina mało wymagająca dla gleb, ale nadal lepiej rośnie na luźnych, lekkich, wilgotnych glebach próchnicznych. Aby poprawić skład gleby, wykop ją przed posadzeniem orlików humusem lub kompostem w ilości jednego wiadra nawozu na 1 m³. Głębokość kopania ok. 20 cm Orlik sadzimy w taki sposób, że na jednym metrze kwadratowym w zależności od odmiany lub gatunku znajduje się 10-12 roślin. Wysokie formy orlików sadzi się w odległości 40 cm od siebie, niewymiarowe - w odległości 25 cm.

Należy pamiętać, że orlik ma tendencję do rozsypywania nasion w glebie, więc bądź przygotowany na walkę z samosiewem.

Ale niektórzy hodowcy pozwalają roślinom rosnąć przez samosiew, ponieważ po 5-6 latach, gdy zasadzone krzewy starzeją się i tracą swój efekt dekoracyjny, można je wykopać, pozostawiając młode rośliny, które wyrosły samodzielnie na klombie.

Pielęgnacja Aquilegia

Jak dbać o orliki

Jak zwykle główną pielęgnacją orlików jest podlewanie, karmienie, spulchnianie i pielenie gleby wokół rośliny w okresie aktywnego wzrostu. Aquilegia uwielbia pić, ale ponieważ jej system korzeniowy wnika głęboko w ziemię, rzadko cierpi na brak wilgoci, z wyjątkiem silnej suszy. W porę usuwaj chwasty, zwłaszcza gdy sadzonki są młode i krótkie - po podlaniu lub deszczu rozluźnij glebę tak, aby wilgoć nie odparowała szybko z powierzchniowej warstwy gleby i odżywiaj orliki, aby uzyskały najlepszy kształt. Działki z orlikami są nawożone dwa razy w okresie letnim: nawozy mineralne na początku aktywnego wzrostu - 50 g superfosfatu, 15 g soli potasowej i 25 g azotanu na 1 m2 oraz nieskoncentrowany roztwór dziewanny w ilości 1 wiadra na 1 m2. W lecie wystarczą dwa opatrunki.

Powielanie orlików

Oprócz metody nasiennej do rozmnażania orlików w uprawie kwiatów stosuje się również wegetatywne - dzieląc krzew i sadzonki.

Dzielenie buszu stosowane tylko w skrajnych przypadkach, gdy konieczne jest zachowanie jakiejś szczególnie wartościowej formy lub odmiany. Faktem jest, że system korzeni orlików jest bardzo głęboki, a delikatne korzenie nie tolerują procedury przeszczepu i podziału. Jeśli nadal musiałeś uciekać się do tej metody, wybierz 3-5-letni krzew wczesną wiosną lub wczesną jesienią, wykop go, bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić małych korzeni, zmyj je z ziemi, odetnij wszystkie pędy na wysokości 5-7 cm i wszystkie liście z wyjątkiem dwóch lub trzech najmłodszych, następnie przeciąć korzeń palowy na pół tak, aby każda połowa miała dwa lub trzy pąki odnawiające i kilka małych korzeni, posypać kawałki pokruszonym węglem i posadzić sadzonki w skrzynkach z lekką, ale pożywną mieszanką gleby ... Najprawdopodobniej będą chorzy przez długi czas..

Jak wyhodować delphinium - praktyczne porady

Rozmnażanie orlików przez sadzonki znacznie łatwiejsze do wdrożenia. Wiosną, gdy liście jeszcze nie zakwitły, młody pęd orlika wycina się „piętą”, dolny koniec jest traktowany Kornevinem i sadzony w szklarni lub w ziemi, ale pod plastikową butelką w luźnej ziemi lub lepiej w piasku rzecznym w miejscu zacienionym od słońca ... Będziesz musiał podlać cięcie bez zdejmowania osłony, którą można zdjąć w celu wentylacji dopiero po dziesięciu dniach. Ukorzenienie trwa około 3-4 tygodni, po czym cięcie jest wykopywane i przesadzane na stałe.

Szkodniki i choroby orlików

Spośród chorób atakujących orliki należy nazwać mączniaka prawdziwego, szarej zgnilizny i rdzy. Części rośliny dotknięte szarą pleśnią należy usunąć i spalić, a liście pokryte plamami rdzy. Ale jeśli szarej zgnilizny nie można wyleczyć żadnymi lekami, to rdzę można zwalczyć, spryskując lekami zawierającymi siarkę lub roztworem mydła z siarczanem miedzi.

Ale najczęściej orlik jest chory mączniak - na liściach i łodygach pojawia się biały nalot grzybowy, pod którym liście zwijają się, brązowieją i giną. Aby pozbyć się grzyba, konieczne jest spryskanie roślin roztworem siarki koloidalnej z zielonym mydłem..

Wśród owadów wrogami orlików są mszyce, przędziorków, czerpaki i nicienie. Przeciw mszycom i przędziorkom dobrze sprawdziły się Actellik, pasta z krwawnika i Karbofos.

Ale z nicienie bardzo trudno jest walczyć i często na koniec wystarczy zmienić miejsce i posadzić na dotkniętym klombie te rośliny, które nie boją się nicieni - cebulę, zboża, czosnek. Chore rośliny są spalane.

Aquilegia po kwitnieniu

Kiedy orlik zanika, łodygi, które straciły swój dekoracyjny efekt, są przycinane do samej rozety liści. Części zdrowych roślin można wykorzystać na kompost, a chore rośliny należy spalić, aby uniknąć skażenia gleby i innych roślin. Jeśli chcesz wypróbować metodę rozmnażania nasion, zostaw szypułki z kwiatami odmian potrzebnych do dojrzewania nasion, zakładając na owoce worki z gazy, aby uniknąć samosiewu. Po kwitnieniu możesz zacząć dzielić krzew i jednocześnie sadzić rośliny. Jednocześnie we wrześniu-październiku nasiona wysiewa się przed zimą.

Aquilegia zimą

Jest jeszcze jeden rodzaj pracy, którą należy wykonać po zakwitnięciu orlika. Faktem jest, że w roślinach cztero- do pięcioletnich korzenie zaczynają wystawać z ziemi, z których cierpią młode liście i pędy, dlatego po usunięciu szypułki wlewamy pod krzak kompost torfowo-obornikowy z próchnicą, aby przykryć te korzenie. W ten sposób orliki otrzymają opatrunek wierzchni przed zimą i jednocześnie będą chronione przed mrozem ściółką..

Posadź łubin w ogrodzie - piękny kwiat i siderat

Rodzaje i odmiany orlików

Pomimo tego, że w przyrodzie występuje około 120 gatunków orlików, niewiele z nich zostało wprowadzonych do kultury. Następujące gatunki są najczęściej uprawiane.

Orlik alpejski (Aquilegia alpina)

Niska (do 30 cm) roślina, która może dorastać do 80 cm wysokości na żyznych glebach. Orlik alpejski ma duże kwiaty - do 8 cm średnicy, różne odcienie niebieskiego, ostrogi są krótkie i zakrzywione. Kwitnie na przełomie czerwca i lipca;

Orlik w kształcie wachlarza (Aquilegia flabellata)

Lub Akvilegia Akita, sadzić do 60 cm wysokości z trójlistkowymi, długo petiolizowanymi liśćmi rozety podstawowej, z kwiatami o średnicy 5-6 cm z długimi, silnie zakrzywionymi ostrogami. Na szypułce znajduje się od jednego do pięciu kwiatów, są koloru niebiesko-fioletowego z białą rozmytą obwódką wzdłuż krawędzi. Ten typ orlików jest odporny na zimę, dobrze rośnie, ponieważ daje samosiew;

Orlik pospolity (Aquilegia vulgaris)

Gatunki europejskie o wysokości 40-80 cm z kwiatami o średnicy 5 cm w różnych odcieniach niebieskiego i fioletowego, ale w kulturze liczne odmiany tego typu orlików są zwykle uprawiane z kwiatami o różnych kolorach, prostych, podwójnych, z ostrogami lub bez ostrogi. Jest to najbardziej mrozoodporny gatunek orlików - może wytrzymać do -35 ºC;

Aquilegia hybryda (Aquilegia hybrida)

Łączy w sobie różne formy, najczęściej uzyskiwane ze skrzyżowania gatunków amerykańskich ze zwykłymi orlikami. Wysokość, w zależności od odmiany, dorasta od 50 cm do 1 m. Ostrogi w mieszańcach o różnej długości, występują również odmiany bez ostrogi, kwiaty duże, do 9 cm średnicy, zarówno proste, jak i podwójne;

Złoty Aquilegia (Aquilegia chrysantha)

Gatunek z Ameryki Północnej charakteryzujący się dużymi, nie opadającymi złotymi kwiatami z długimi ostrogami. Zaskakująco zimotrwały, odporny na suszę. Na naszych szerokościach geograficznych nie jest jeszcze częstym gościem, ale ostatnio zainteresowanie nim wśród hodowców kwiatów znacznie wzrosło;

Kanadyjski Aquilegia (Aquilegia canadensis)

Również gatunek północnoamerykański z prostymi ostrogami i czerwono-żółtymi kwiatami. Nie lubi miejsc suchych, ale dobrze rośnie w cieniu. Nie jest jeszcze często spotykany w naszych ogrodach;

Ciemny Orlik (Aquilegia atrata)

Gatunki europejskie o wysokości 30-80 cm z niebieskawymi liśćmi i ciemnofioletowymi opadającymi kwiatami o średnicy 3-4 cm, krótkimi zakrzywionymi ostrogami i wystającymi pręcikami. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Uwielbia półcień. Jest podstawowym gatunkiem do hodowli odmian o ciemnych kwiatach. Wygląda dobrze w kompozycjach kwiatowych i ciętych;

Olympic Aquilegia (Aquilegia olympica)

Pochodzi z Kaukazu, Iranu i Azji Mniejszej, 30-60 cm wysokości, gęsto owłosiona łodyga, duże, do 10 cm średnicy, jasnoniebieskie kwiaty z długimi ostrogami. Kwitnie od połowy maja do połowy czerwca;

Aquilegia skinneri

Pochodzi z Ameryki Północnej, mrozoodporna (do -12 ºC). Kwiaty opadające, czerwono-żółte, proste ostrogi.

Oprócz wymienionych typów orlików, które są interesujące wśród hodowców kwiatów, w kulturze uprawiane są takie gatunki jak: akwilegia, orlik drobnokwiatowy, orlik niebieski, orlik dwukolorowy, orlik Bertoloni, orlik podgorzałkowy, orlik zielony, orlik i inne..