Opis kwiatu spirei, jego głównych odmian i odmian

Spirea, czyli meadowsweet, należy do rodziny Pink i występuje w postaci ozdobnego krzewu. Jej nazwa pochodzi ze starożytnej Grecji i tłumaczy się jako „zakręt” (spiraea), co w pełni odpowiada wyglądowi krzewu, ponieważ jego pędy są bardzo elastyczne i zwisające. Głównym plusem krzewu jest jego bezpretensjonalność. Obecnie hodowcy mają około stu różnych gatunków łąkotki. W kulturze uprawia się różnorodne odmiany, które różnią się wyglądem i cechami opieki nad nimi..

ogólny opis

Iglice mają różną wysokość. Niektóre z nich ledwo osiągają wysokość piętnastu centymetrów, a niektóre mogą dorastać do dwóch i pół metra. Korzenie słodyczy nie są zbyt głębokie. Gałęzie nie zawsze pełzają, są odmiany o wyprostowanych pędach, leżące i wyciągnięte. U niektórych gatunków kora może odpadać. Zwykle jest pomalowany na jasnobrązowy..

Liście w zależności od gatunku mogą mieć różny kształt:

• Lancetowaty.
• Trzy do pięciu klapowanych.
• Bułczasty.

Małe kwiaty zbierają się w piękne kwiatostany, które mogą być piramidalne, corymbose, wiechowate lub kolczaste. Jeśli chodzi o odcienie kwiatów, są różnorodne. Począwszy od śnieżnobiałej, a skończywszy na szkarłatnym. U niektórych gatunków kwiaty są rozmieszczone wzdłuż całego pędu, u niektórych tylko u góry. Spirea mnoży się łatwo na kilka sposobów naraz.

Rodzaje i odmiany

Niektóre odmiany i gatunki są szczególnie powszechne w kulturze, podczas gdy inne, wręcz przeciwnie, są rzadko używane. Spiree różnią się czasem kwitnienia latem i wiosną. Krzewy kwitnące wiosną kwitną dopiero w drugim roku po posadzeniu i tylko na zeszłorocznych pędach. Następujące typy są powszechne w kulturze:

• Szara spirea. Jest to hybryda, która została uzyskana przez skrzyżowanie dziurawca i biało-szarej iglicy. Swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznemu kolorowi liści. Krzewy są dość wysokie, niektóre osiągają wysokość dwóch metrów. W okresie kwitnienia pędy od początku do końca pokryte są małymi śnieżnobiałymi kwiatami zebranymi w kwiatostany. Zaczyna kwitnąć od około połowy maja do prawie końca czerwca.
• Spirea Wangutta. To kolejna hybryda trójpłatowej i kantońskiej iglicy. Krzewy są bardzo duże, czasami przekraczają dwa metry średnicy. Opadające gałęzie pokryte są ciemnozielonymi trójpłatowymi liśćmi. Jesienią zmieniają kolor na czerwono-pomarańczowy. Białe kwiaty są zbierane w półkuliste kwiatostany, które całkowicie pokrywają pędy. Pierwszy raz kwitnie w połowie czerwca iw sprzyjających warunkach może zakwitnąć drugi raz, w sierpniu.
• Spirea Argut. Jest to inny rodzaj białej spirei najwcześniej kwitnące gatunki wiosną. Kwiat ma bardzo piękny kształt i osiąga wysokość dwóch metrów. Ma opadające gałęzie, które od samej podstawy do końca pokryte są nie tylko pięknymi, ale i bardzo pachnącymi kwiatami. Zaczyna kwitnąć pod koniec maja do połowy czerwca.

Następnie należy zwrócić uwagę na letnie spire, które różnią się sposobem kwitnienia: kwiatostany powstają tylko na wierzchołkach pędów, a także różnorodne odcienie tych kwiatostanów. Kwiaty powstają tylko na młodych pędach, a stare stopniowo obumierają. Najczęściej ogrodnicy wybierają różową spireę, która należy do japońskich spirei. Wyróżnia się również następujące odmiany:

• Japońska spirea. Krzew ten ma bardzo piękne młode pędy z owłosionym pokwitaniem, które znika, gdy pęd zaczyna się starzeć. W przeciwieństwie do gatunków wiosennych krzew ten jest nieco niższy i może dorastać tylko do półtora metra wysokości. Jego pędy pokryte są zielonymi, jajowatymi liśćmi. Czerwono-różowe kwiaty zbierają kwiatostany wiechowo-corymbose i kwitną przez około czterdzieści pięć dni.
• Spirey Bumald. To hybryda, w której połączono japońską spireę i biało-kwiatowe kwiaty. Krzew nie jest zbyt wysoki. Jego maksymalna wysokość to osiemdziesiąt centymetrów. Pędy wyprostowane o zielonych liściach, które bliżej jesieni czerwienieją. Zaczyna kwitnąć pod koniec lipca, a okres ten trwa około dwóch miesięcy..
• Wierzba Spirea. Wysoki krzew o wyprostowanych pędach. Różowe lub białe kwiaty zbiera się w dwudziestocentymetrowych kwiatostanach znajdujących się na końcach pędów.

Rosnące funkcje

Nie ma na świecie rośliny, która mogłaby rosnąć samodzielnie i nie wymaga żadnej pielęgnacji. Dlatego, aby wyhodować meadowsweet na swojej stronie, musisz nauczyć się kilku prostych zasad:

• Do sadzenia czerwonej spirei i wszelkich innych odmian należy wybrać darń lub glebę liściastą. Idealny skład to: jedna część torfu, jedna część piasku i dwie części ziemi.
• Warunkiem jest warstwa drenażowa, która może służyć jako łamana cegła.
• Otwór do sadzenia krzewu powinien przekraczać objętość kolby rośliny o jedną trzecią.
• Sadzonka pogłębia się co najmniej o pół metra i jednocześnie należy zadbać o to, aby szyjka korzeniowa pozostała na poziomie gruntu.
• Najlepsze okresy do sadzenia spirei to wrzesień. Musisz wybrać pochmurny dzień lub lepiej, jeśli pada.
• Jeśli na miejscu są inne rośliny ozdobne, lepiej posadzić łąkę łąkową obok tui, jałowca lub świerka.

Prawidłowe dopasowanie

Wiosną można sadzić tylko te spiry, które kwitną latem. Ale najważniejsze jest to, aby mieć czas, zanim pąki zaczną kwitnąć. Kupując sadzonkę, należy zwrócić uwagę na jej system korzeniowy, jeśli korzenie są przesuszone, to szanse na przeżycie takiego krzewu są niezwykle małe. Musisz także spojrzeć na stan pędów. Jeśli są elastyczne i mają dobre pąki, możesz bezpiecznie kupić takie sadzonki.

Przed sadzeniem musisz uporządkować sadzonki. Niektóre mogą mieć zarośnięte korzenie, wtedy trzeba je skrócić, ale jeśli system korzeniowy jest wysuszony i niezbyt duży, to pędy będą musiały zostać skrócone. Jeśli korzenie zostały przesuszone po zakupie z powodu długotrwałego przechowywania, możesz zanurzyć je na chwilę w wodzie, aby ponownie ożyły.

Teraz możesz udać się bezpośrednio na podest. Spirea potrzebuje żyznej gleby i dobrze oświetlonego obszaru dla normalnego wzrostu. Należy również pamiętać, że roślina ta daje bardzo duży wzrost, w wyniku czego z czasem zajmuje coraz większy obszar. Fakt ten należy wziąć pod uwagę przy wyborze miejsca do lądowania..

Studzienka musi mieć taką wielkość, aby była o jedną trzecią większa niż system korzeniowy istniejącej sadzonki. To jest konieczność. Wykop go dwa lub cztery dni przed spodziewanym dniem zejścia na ląd. Już w dniu sadzenia wykonuje się dwudziestocentymetrową warstwę drenażową, do której stosuje się łamaną cegłę, zwłaszcza na obszarach, w których występuje gleba gliniasta. Ponadto musisz nieco poprawić skład gleby. Aby to zrobić, bezpośrednio do dołu dodaje się dwie części darni i ziemi liściastej, a także jedną część piasku i torfu..

Po tych wszystkich przygotowaniach sadzonka jest opuszczana do dołka, a korzenie są rozprowadzane na całej jej średnicy, posypywane ziemią aż do szyjki korzeniowej i dobrze zagęszczane. Natychmiast po posadzeniu pod każdą sadzonką należy wlać dwa lub trzy wiadra wody, a górną warstwę ziemi dobrze ściółkować.

Teraz warto wspomnieć o jesiennym sadzeniu spirei. O tej porze roku sadzi się zarówno gatunki letnie, jak i wiosenne. Zwykle jesienne sadzenie sadzonek łączy się z okresem, w którym można podzielić krzew łąkowy do rozmnażania. Wszystkie te czynności należy wykonać jeszcze przed rozpoczęciem opadania liści. Do podziału zwykle wybiera się te krzewy, które nie mają jeszcze czterech lat. Podobnie jak u starszych alkoholi, korzenie są już w dużej ziemnej śpiączce, której nie jest tak łatwo usunąć.

Podczas wykopywania krzewów może być konieczne odcięcie kilku korzeni, ale nie jest to zbyt duże uszkodzenie rośliny. Po wyjęciu z ziemi korzenie są dobrze umyte i wyprostowane. Lepiej to zrobić pod bieżącą wodą. Wytnij krzaki nożycami do przycinania. Każdy pokos powinien mieć dobry system korzeniowy i kilka zdrowych, młodych pędów.

Zasady opieki

Spirea nie jest jedną z kapryśnych roślin. Na miejscu wystarczy jej żyzna luźna gleba, dobre oświetlenie i warstwa drenażowa w otworze. Ale to nie wszystkie preferencje tej rośliny..

Meadowsweet ma włóknisty system korzeni, który nie jest zbyt głęboki. Z tego powodu bardzo boi się wysychania gleby, więc podlewanie powinno być terminowe i obfite. Jeśli lato okaże się szczególnie suche, jeden krzew będzie potrzebował około trzydziestu litrów wody miesięcznie. Bezpośrednio po podlaniu zaleca się usunięcie wszystkich chwastów wokół buszu i chwastów w strefie korzeniowej. Ale uważaj, aby nie uszkodzić korzeni.

Top dressing jest zalecany w środku lata. Aby to zrobić, użyj roztworu dziewanny, do którego dodaje się również dziesięć gramów superfosfatu na dziesięć litrów gotowego roztworu. Czasami szkodniki atakują spireę: mszyce i przędziorków. W specjalistycznych sklepach jest wiele leków, które pomogą zwalczać te owady..

Przycinanie jest ważnym czynnikiem przy uprawie tego kwiatu, ponieważ krzewy mogą rosnąć bardzo energicznie. W duchach wiosennych zwyczajowo odcina się tylko końcówki, ponieważ kwiaty całkowicie zakrywają gałęzie. Ale co dziesięć lat zaleca się całkowite odnowienie buszu. W tym celu prawie wszystkie pędy są przycinane do ziemi. Pozostaje tylko kilka młodych pędów, które później utworzą piękny nowy krzew.

Po kolejnych dwóch latach możesz ponownie rozpocząć usuwanie starych lub uszkodzonych pędów. Końce gałęzi można ściąć tylko wiosną, gdy wyraźnie widać, że gałąź została zamarznięta. Stare i suche gałęzie można usuwać nie tylko wiosną, ale także latem. Gatunki letnie są również zwykle przycinane wiosną, ale przeprowadza się tu poważniejsze cięcie, a pędy skraca się do istniejących dużych pąków.

Nie ma potrzeby bać się ścinania pędów. Wręcz przeciwnie, im bardziej są teraz cięte, tym silniejsze będą w przyszłym roku. Nie należy też żałować starych gałęzi, bo prędzej czy później i tak zaczną wysychać. Zwyczajowo odcina się czteroletnie krzewy tak bardzo, że od podstawy ziemi pozostaje tylko trzydzieści centymetrów. Zdrowe rośliny dają wtedy dobry wzrost, a jeśli tak się nie stało, sensowne może być po prostu usunięcie tej rośliny i zastąpienie jej młodymi..

Powielanie spirei

Spirea rozmnaża się również przez sadzonki, nasiona i nawarstwianie. Ważną kwestią jest to, że tylko te gatunki, które nie są hybrydami, mogą być rozmnażane przez nasiona. Chociaż nasiona spirei rzadko zachowują cechy odmianowe. Cięcie jest znacznie bardziej niezawodne. Spirea wcześnie kwitnąca może być ukorzeniona już na początku czerwca, a późne kwitnienie bliżej początku lipca. Jeśli sadzonki są zdrewniałe na krzaku, lepiej poczekać do końca września.

Konieczne jest odcięcie prostego pędu, który ma nie więcej niż rok, i pocięcie go na kilka sadzonek, tak aby każdy z nich miał pięć lub sześć liści. Dolne liście należy całkowicie usunąć, a resztę przeciąć na pół. Gotowe sadzonki zanurza się w roztworze epiny na pół dnia (1 ml leku rozcieńcza się w dwóch litrach wody). Następnie dolny węzeł cięcia jest traktowany stymulatorem wzrostu korzeni i sadzony w doniczce pod kątem czterdziestu pięciu stopni w mokrym piasku.

Zaleca się przykryć sadzonki folią lub szkłem. Pojemniki z sadzonkami umieszcza się w cieniu, a opryskiwanie należy przeprowadzać kilka razy dziennie. Wraz z nadejściem mrozu sadzonki dodaje się kroplami i przykrywa suchymi liśćmi. Lepiej jest przykryć je pudełkami przed nadejściem wiosny. A w przyszłym roku możesz bezpiecznie przeszczepić zakorzenione osobniki na stałe..

Rozmnażanie przez nakładanie warstw odbywa się w postaci zwykłego upuszczania pędów, które przeprowadza się z prawie każdą rośliną rozmnażającą się przez nakładanie warstw.