Do czego służą nawozy potasowo-fosforowe i jak ich używać

Dla prawidłowego rozwoju roślin niezbędne są pewne składniki mineralne zawarte w gleba, w szczególności potas i fosfor. Stanowią wraz z azotem podstawę żywienia roślin. Nic dziwnego, że z biegiem czasu liczba takich pierwiastków w glebie nieuchronnie maleje, dlatego człowiek ma dwie możliwości - zagospodarować nowe ziemie lub przywrócić żyzność już istniejącym poprzez sztuczne wprowadzenie do nich brakujących substancji..

Jest całkiem jasne, że we współczesnym świecie pierwszy sposób to niedopuszczalny luksus. Tak więc aplikacja glebowa nawozy mineralne (głównie potaż i fosforowy, i azot) Jest integralnym elementem techniki rolniczej zarówno dla dużych gospodarstw, jak i dla każdego pojedynczego letniego nasadzenia warzywa i owoce w moim ogrodzie.

Nawozy mineralne

Jak wiesz, nawozy są podzielone na organiczny i minerał.

Nawozy organiczne, Oczywiście cenione są znacznie wyżej niż minerały, gdyż są całkowicie bezpieczne, a ich stosowanie wymaga znacznie mniej środków ostrożności (trudno zepsuć glebę materią organiczną). Ale niestety ilość takich nawozów jest ograniczona, ponieważ do ich produkcji konieczne jest przejście przez pewien naturalny cykl..

Dlatego nowoczesna technika rolnicza wiąże się z powszechnym stosowaniem nawozów mineralnych, chociaż obchodzenie się z nimi wymaga pewnej wiedzy co do dopuszczalnej ilości ich wprowadzania do gleba, oraz w odniesieniu do pory roku, kiedy musisz to zrobić (np, kategorycznie nie zaleca się stosowania nawozów mineralnych zawierających chlor do gleby wiosną - może to zaszkodzić roślinom posadzonym na takiej glebie).Nawozy mineralne są proste i złożone. Jak wspomniano, do prawidłowego rozwoju rośliny potrzebują kilku podstawowych elementów. Mieszając je w wymaganych proporcjach, uzyskuje się złożone nawozy, podczas gdy proste reprezentują każdy pojedynczy element, a rolnik ma możliwość samodzielnego wyboru, co i kiedy nakarmić mieszkańców swoich łóżek.

Ważne jest, aby wiedzieć, że w przeciwieństwie do nawozów organicznych, które są dość łatwe do okresowego dodawania do gleby, aby ogólnie zwiększyć jej żyzność, stosowanie nawozów mineralnych zakłada istnienie przynajmniej najbardziej ogólnych poglądów na temat podstawowych parametrów gleby. Należy więc wziąć pod uwagę, które rośliny i jak długo rosły na nich wcześniej i które z nich są planowane do sadzenia (różne rośliny mają nierówne zapotrzebowanie na określone pierwiastki), jaki jest skład mineralny i struktura gleby itp..Od tego, jakie dodatki mineralne zostaną wprowadzone do gleby, kiedy iw jakich proporcjach będzie to zrobione, w dużej mierze zależy to od tego, jak dokładnie rozwiną się rośliny zasadzone na takiej glebie, na przykład, czy ich wzrost będzie ukierunkowany na tworzenie się zielonej masy, czy powstawanie dużych i dużych soczyste owoce. Tak bezmyślne podlewanie łóżka „talker” zakupiony w najbliższym supermarkecie jest niedopuszczalnym błędem!

W szczególności nawozy fosforowo-potasowe (czasami w skrócie PKU) są niezbędne do utrzymania wzrostu roślin. Jednak, jak już wynika z nazwy, cechą takich związków jest brak w nich azotu, który szczególnie aktywnie stymuluje tworzenie zielonej masy roślin..

Dlatego używanie PKU jest świetnym sposobem na skupienie się na pączkowaniu, kwitnieniu i formowaniu owoców określonej uprawy, jeśli potrzebujesz zbiorów, a nie na ogromnym i bujnym krzewie. Jakie nawozy należą do tej grupy, zrozumiemy.Jak wspomniano, nawozy fosforowo-potasowe mogą być złożony (na przykład Agrofoska - nie zawiera azotu, tylko fosfor i potas) i prosty, gdy główną częścią substancji jest jakiś określony składnik. W tym drugim przypadku koktajl „fosforowo-potasowy” miksujemy samodzielnie, w zależności od tego, na jaki element jego ogród lub warzywnik najbardziej potrzebuje..

Grupa potasowa

Potas „odpowiada” za utrzymanie równowagi wodnej w organizmie rośliny. Ten element pozwala w pełni wykorzystać wodę, którą uprawa może pobrać ze środowiska. Przy braku potasu w okresie suszy roślina może wysychać, wysychać i umrzeć. Ponadto potas wzmacnia odporność roślin uprawnych i ich odporność na wiele szkodników oraz sprawia, że ​​plony są bardziej aromatyczne..

Istnieje ogromna różnorodność nawozów potasowych, zajmiemy się tylko kilkoma z nich. Być może najważniejszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę przy wyborze, jest obecność chloru w nawozie, ponieważ ta substancja, która nie jest bardzo przydatna dla gleby, wymaga specjalnych zasad podczas stosowania.

Chlorek potasu

Najprostszym przykładem jest chlorek potasu. To chyba najpopularniejszy i najbardziej przystępny cenowo nawóz potasowy, który zawiera chlor (około 40%). Większość warzyw bardzo słabo reaguje na ten pierwiastek, dlatego szczególnie te, które potrzebują potasu kapusta, ogórki, bakłażan, pomidory, pieprz, rośliny strączkowe i melon lepiej zapewnić ten pierwiastek kosztem innych nawozów grupowych. Jednocześnie szpinak i seler nie należą do upraw chlorofobowych, więc ta kompozycja jest dla nich odpowiednia..Na zewnątrz chlorek potasu wygląda jak kryształowy różowy proszek, który bardzo łatwo wchłania wodę, dlatego niewłaściwie przechowywany zbryla się i traci jakość (później takie kryształy znacznie gorzej rozpuszczają się w wodzie).

Chlorek potasu należy stosować jesienią, wtedy zawarty w nim chlor zostanie wypłukany z gleby, a do wiosny planowane plony można bez obaw sadzić w ogrodzie.

Na glebach ciężkich nie stosuje się tego nawozu, ponadto w żadnych okolicznościach przedawkowanie chlorku potasu jest niedopuszczalne.

Siarczan potasu

To jest siarczan potasu siarczan potasu, również kryształy rozpuszczalne w wodzie, ale raczej szare niż różowe. Potas w tym nawozie zawiera około 50%, co czyni go bardzo cennym i popularnym.Ponadto do zalet tego typu nawozu potasowego należy to, że:

• nie zawiera chloru szkodliwego dla gleby;
• oprócz potasu zawiera także niezbędną roślinom siarkę, magnez i wapń;
• może być stosowany na prawie każdej glebie;
• nie ma specjalnych ograniczeń dotyczących czasu wjazdu;
• nie zbryla się i nie chłonie wody, dzięki czemu można go przechowywać bez zachowania idealnej suchości.

Istnieją jednak dwa ograniczenia dotyczące stosowania siarczanu potasu. po pierwsze, nie można go łączyć z nawozami mineralnymi zawierającymi wapno a po drugie, podobnie jak chlorek potasu, substancja ta zwiększa poziom kwasu w glebie, dlatego nie nadaje się do gleb kwaśnych.

Sól potasowa

Sól potasowa (słuszne jest również nazywanie go potasem) odnosi się do nawozów zawierających chlor. Zawiera chlorek potasu i sylwinit lub kainit, w którym jest jeszcze więcej chloru niż w samym chlorku potasu.

W związku z tym, co zostało powiedziane w odniesieniu do ilości chloru w soli potasowej, z jeszcze większą uwagą należy wziąć pod uwagę wszystkie środki ostrożności dotyczące chlorku potasu. Zdecydowanie nie zaleca się stosowania soli potasowej na wiosnę, to samo dotyczy okresu letniego, jedyna odpowiednia pora to jesień.

Sól potasowa jest z powodzeniem stosowana do karmienia pasz rośliny okopowe, burak cukrowy oraz uprawy owoców i jagód, oczywiście, pod warunkiem uniknięcia przedawkowania.Nawiasem mówiąc, w porównaniu z chlorkiem potasu, ten nawóz będzie potrzebował znacznie więcej (półtora raza). Sól potasową można mieszać z innymi dodatkami, ale należy to zrobić bezpośrednio przed ułożeniem w glebie..

Grupa fosforu

Mineralne nawozy fosforowe są niezbędne przede wszystkim do rozwoju systemu korzeniowego roślin. Ponadto pierwiastek ten reguluje ich oddychanie i napełnia organizm roślinną energią (jak wiadomo cukier jest źródłem energii, stąd duża ilość fosforu w glebie zwiększa ilość cukru w ​​uprawach, a także skrobi w ziemniaki).

Jeśli roślina ma niedobór fosforu, pozostaje w fazie wzrostu, owoce dojrzewają późno. Ale nadmiar tego pierwiastka jest również niepożądany, ponieważ jest niebezpieczny ze względu na zbyt szybki wzrost łodygi i liści ze szkodą dla przyszłych zbiorów (będzie mniej owoców i będą małe).

Superfosfat

Superfosfat należy do najpopularniejszych nawozów mineralnych z grupy fosforu. Oprócz tego pierwiastka w składzie substancji znajduje się azot oraz dodatkowo inne niezbędne dla roślin składniki, np. Siarka, magnez czy wapń, dzięki czemu nawóz kompleksowo oddziałuje na roślinę: wzmacnia system korzeniowy, usprawnia procesy metaboliczne, przyspiesza pączkowanie oraz korzystnie wpływa na odporność.Niemniej jednak, pomimo obecności dodatkowych pierwiastków, superfosfat potasu należy do prostych nawozów fosforowych, ponieważ jego głównym składnikiem jest właśnie fosfor..

Konsystencja superfosfatu może być proszkiem lub granulkami w dowolnym odcieniu szarości, aż do czerni. Proszek jest bardziej odpowiedni w przypadkach, w których konieczne jest osiągnięcie jak najszybszego uderzenia. Substancja łatwo rozpuszcza się w wodzie, ale jeśli dodasz ją do gleby w postaci suchej, działanie zostanie znacznie spowolnione lub wcale.

Szczególnie źle reagują na posypanie suchym proszkiem superfosfatu drzewa i krzewy. Z drugiej strony korzystne jest, aby takie rośliny stosowały nawozy fosforowe bliżej korzeni, ponieważ praktycznie nie wnikają one głęboko z powierzchni gleby..

Układanie tego nawozu najlepiej wykonywać jesienią, ale dozwolone jest również układanie wiosenne (a jego zużycie nie zależy od pory roku - przeważnie ok. 60 g na metr kwadratowy).

I znowu, jak w przypadku powyższych nawozów potasowych, superfosfat jest przeciwwskazany na glebach kwaśnych, ponieważ głównym składnikiem nawozu jest kwas. Ale w przypadku gleb piaszczystych, gliniastych i bielicowych taki górny opatrunek jest tym, czego potrzebujesz.Niewątpliwą zaletą superfosfatu jest „długotrwały” charakter jego działania. Faktem jest, że rośliny mają zdolność pobierania z gleby dokładnie takiej ilości fosforu, jakiej potrzebują, podczas gdy nawóz stosowany w nadmiarze może wystarczyć na kilka lat. Tak więc przedawkowanie superfosfatu nie jest problemem, na który powinien uważać początkujący ogrodnik..

Podwójny superfosfat

Superfosfat podwójny różni się od prostego tym, że zawiera znacznie mniej zanieczyszczeń, natomiast fosforu, który rośliny są w stanie przyswoić, zawiera dwa, a nawet trzy razy więcej. Ponadto superfosfat podwójny zawiera azot, siarkę, wapń, a dodatkowo w małych dawkach cynk, miedź, bor, molibden, mangan i żelazo. Kolejną zaletą superfosfatu podwójnego w stosunku do prostego jest to, że nie zbryla się ani nie zbryla w grudki..Nawóz ten jest z powodzeniem stosowany na każdej glebie io każdej porze roku, w tym do dokarmiania upraw sezon wegetacyjny.

Podczas lądowania w ziemi sadzonki warzywa, a także sadzenie ziemniaków, wystarczy dodać 3 g tej substancji do każdego otworu. Zużycie na metr kwadratowy - 30-40 g (czyli nawozy potrzebują półtora do dwóch razy mniej niż zwykły superfosfat).Podobnie jak zwykły superfosfat, nie ma sensu rozrzucać tego nawozu po powierzchni gleby - jest on albo głęboko osadzony, bliżej korzeni, albo rozcieńczany w wodzie i używany do podlewania. Jak siarczan potasu, podwójnego superfosfatu nie można łączyć z nawozami zawierającymi wapno, a także z mocznikiem (mocznik), ponieważ aktywne składniki tych związków wzajemnie się neutralizują.

Mąka fosforowa

Fosforyt to szary lub brązowy sypki proszek o różnym stopniu zmielenia. Zaletą nawozu jest to, że nie zbryla się, nie traci swoich właściwości podczas przechowywania i nie jest toksyczny dla ludzi.

Fosfor zawarty w mące jest mało łatwo przyswajalny przez wiele roślin, dlatego im lepiej nawóz zostanie zmielony, tym większa będzie jego skuteczność. Podobnie jak inne nawozy fosforowe, fosforyt można nakładać raz na kilka lat, ale należy to robić przez głębokie układanie, w przeciwnym razie fosfor będzie niedostępny dla systemu korzeniowego roślin. Ten proszek prawie nie rozpuszcza się w wodzie, dlatego lepiej dodać go na sucho..Jeśli planujesz sadzić jednoroczne przy niezbyt głębokich korzeniach można położyć w górnych warstwach gleby, w przeciwnym razie konieczne jest dokładniejsze kopanie. Pamiętaj: nawóz będzie działał w miejscu ułożenia i prawie nie będzie się przesuwał ani wyżej, ani niżej..

Z reguły fosforyt dodaje się do gleby jesienią lub wiosną jako nawóz przedsiewny. Na metr kwadratowy potrzeba od stu do trzystu gramów proszku. Nawóz nie nadaje się do karmienia.

Innym sposobem wykorzystania fosforytu jest przetwarzanie obornika kompost (tzw. kompostowanie obornika). W tym przypadku rozwiązuje się dwa problemy: fosfor zawarty w mące staje się bardziej dostępny dla roślin, a straty azotu są znacznie zmniejszone. W rezultacie obie substancje są wykorzystywane najbardziej efektywnie..

W odróżnieniu od większości opisanych powyżej nawozów, fosforyt idealnie sprawdza się na glebach kwaśnych, to właśnie w takiej glebie najlepiej przyswajają ją rośliny. Gleby obojętne i zasadowe należy przed zastosowaniem takiego nawozu lekko zakwaszać, w przeciwnym razie fosfor nie rozpuści się i pozostanie w glebie bez żadnego efektu.

Korzyści ze stosowania nawozów potasowo-fosforowych

Dokarmianie nawozami fosforowo-potasowymi jest niezbędne dla wszystkich roślin, zapewniając wzrost plonów, zarówno pod względem cech ilościowych, jak i jakościowych, a także wzrost odporności i odporności mieszkańców Twojego ogrodu lub warzywnika na różne choroby i szkodniki oraz klęski żywiołowe - + mroźne zimy i suche lata ... Będą traktować takie karmienie ze szczególną wdzięcznością winogrona, krzaki porzeczkowy i maliny, i truskawka i pomidory.Jednocześnie stosowanie takich nawozów ma swoje własne cechy, które wynikają z odmiennego wpływu na rośliny składników potasu i fosforu..

Nawozy fosforowe stosuje się wiosną, jeśli mówimy o jednorocznych, a jesienią, jeśli karmimy byliny. To proste: korzenie rośliny czerpią główną korzyść z fosforu, dlatego jeśli rośnie w ciągu jednego sezonu, lepiej podawać ten pierwiastek bezpośrednio przed sadzeniem..

W przypadku roślin wieloletnich fosfor w glebie pozwoli „wejść w zimę” z silnym systemem korzeniowym, a następnie uzyskać zapas niezbędnego pierwiastka na cały następny sezon (jak już wielokrotnie wspominano, rośliny mogą pobierać fosfor z gleby stopniowo i przez bardzo długi czas). Jesienne stosowanie grupy potasowej stanowi podstawę dobrej odporności, obfitego kwitnienia i owocowania na następny rok.

Wprowadzenie jednej łyżki nawozów fosforowych i potasowych (np. Soli potasowej i superfosfatu) na metr kwadratowy kręgu pnia jesienią pod drzewami i krzewami zapewni doskonałe rezultaty wiosną. W przypadku truskawek odpowiednia jest mieszanina półtorej łyżki superfosfatu i niekompletnej łyżki soli potasowej na metr kwadratowy.Zarówno potas, jak i fosfor mogą pozostawać w ziemi przez długi czas i na tym polega duża wygoda takich nawozów. Oba pierwiastki są zwykle nakładane wystarczająco głęboko w glebę, ale jeśli część potasu jest zwykle stosowana jako roztwór, wówczas fosfor układany jest również bezpośrednio w postaci proszku lub granulek..

Nawozy fosforowo-potasowe są niezbędne dla winogron, ponieważ potas, zwłaszcza na glebach lekkich, zapewnia odporność winorośli na zimowe chłody, a fosfor przyspiesza dojrzewanie jagód i sprawia, że ​​są słodsze. Potrzebują tej grupy nawozów i pomidory, chociaż potrzebują mniej fosforu niż potasu. Należy również zmniejszyć dawkę potasu podczas karmienia roślin uprawnych, w których używa się ich zielonej części, ponieważ pierwiastek ten sprzyja aktywnemu kwitnieniu i owocowaniu..Jednym słowem bez takich składników mineralnych jak potas i fosfor uzyskanie dobrego plonu jest niemożliwe, jednak wybór opatrunku pogłównego, jego dawkowanie i okres jego wprowadzenia zależy od wielu czynników..

Jak określić brak pierwiastków w glebie

Kupując złożony nawóz, możesz zaoszczędzić czas i wysiłek na samodzielnym skompilowaniu odpowiednich proporcji składników niezbędnych dla Twojego ogrodu. Jednocześnie zdarzają się przypadki, gdy gleba zawiera już nadmiar jakiejś substancji, a dodatkowe karmienie nie poprawi plonu, a jedynie go uszkodzi. Aby uniknąć takiej sytuacji, ważne jest, aby umieć „na oko” określić, czego dokładnie roślina potrzebuje i co jej wystarcza w obfitości. Nieprzyzwyczajony do tego może wydawać się trudny, ale z czasem jedno spojrzenie na witrynę wystarczy, aby postawić właściwą „diagnozę”.Jeśli więc mówimy o braku potasu, to w pierwszym rzędzie zagrożone są rośliny sadzone na piaskowcach i superpiaskowcach, glebie torfowej lub na terenach zalewowych rzek. Najbardziej wymownym dowodem tego problemu są kultury, które są w fazie aktywnego wzrostu. Zwróć uwagę na liście: stają się matowe, żółkną lub brązowieją i wysychają na krawędziach..

Roślina niejako kurczy się, kurczy, zwija się wokół krawędzi liści, żyły wydają się wchodzić do blaszki liściowej, łodyga staje się cienka i luźna, często zaczyna pełzać do ziemi. Wzrost roślin spowalnia, pąki i kwiaty nie rozwijają się dobrze.Niestety, zewnętrzne oznaki głodu potasu pojawiają się zbyt późno, do tego czasu roślina może otrzymać ten pierwiastek trzy razy mniej niż norma. Dlatego lepiej nie polegać na takich wskaźnikach: podobnie jak główne wskaźniki („kontrolki”) na desce rozdzielczej w samochodzie, z reguły zapalają się, gdy problem stał się już krytyczny i wysoce niepożądane jest do tego doprowadzanie, brak potasu należy uzupełnić, aby jak zaczyna się pojawiać na liściach.

Jeśli chodzi o fosfor, to jeszcze trudniej określić jego niedobór. Problem może wystąpić na każdym typie gleby, ale szczególnie podatne są na to gleby czerwone, a także kwaśne i sodowo-bielicowe. Dużej zawartości żelaza i glinu w glebie często towarzyszy również brak fosforu..Na pozór brak fosforu wygląda tak samo jak brak azotu, co jest dodatkowym problemem w prawidłowej diagnostyce. Młode rośliny rozwijają się słabo i powoli, pędy są cienkie, małe, liście stale opadają. Kwiaty i owoce pojawiają się późno. A jednak jest wskaźnik: kolor liści.

Przy braku fosforu płytka staje się ciemna i matowa, aw krytycznych przypadkach ogonki nabierają czerwonawego lub fioletowego odcienia. Wysychając z braku fosforu, liście ciemnieją, a głód azotu przejawia się w rozjaśnieniu suchego liścia. Podobnie jak niedobór potasu, głód fosforu jest lepiej widoczny na starszych częściach rośliny niż na młodych pędach..Aby mieszkańcy Twojego ogrodu i warzywniaka byli zdrowi i zachwycali Cię pysznymi owocami, nie sprowadzaj ich stanu na powyższe oznaki braku najważniejszych składników odżywczych - potasu i fosforu. Terminowe i prawidłowe karmienie, biorąc pod uwagę właściwości gleby i charakter roślin, jest kluczem do doskonałych zbiorów przez wiele lat. I możesz to dostać, nawet jeśli Twój letni domek znajduje się zaledwie kilkaset metrów kwadratowych, a przyjeżdżasz tam nie częściej niż raz w tygodniu.!