Filcowa wiśnia nie lubi samotności, ani tego jak szukałam dziewczyny dla natalie
Tak więc praktycznie nie mamy ich w SNT, chociaż 30 lat temu wiśnie rosły we wszystkich obszarach. Ale ja chcę czereśni, a kiedy jakieś 20 lat temu zobaczyłem u sąsiadów dwa miniaturowe drzewka-krzewy obsypane małymi czerwonymi słodkimi owocami, też chciałem mieć ten cud na swojej stronie. Cud nazwano filcową wiśnią, która okazała się w ogóle nie być wiśnią, i okazuje się (zgodnie ze współczesną klasyfikacją) do rodzaju Śliwka.
Natalie
Ta wiśnia została nazwana filcowaną ze względu na liście pokryte ledwo zauważalnym szarym pokwitaniem tomentose. I tak różni się od zwykłej wiśni, że nawet się z nią nie krzyżuje, aw swoich krewnych ma śliwkę, śliwkę wiśniową, a nawet morelę. Jej ojczyzna - Azja Środkowa, a raczej Chiny, jest bardzo rozpowszechniona na wolności na naszym Dalekim Wschodzie.
Z Dalekiego Wschodu dali mi worek z filcowymi pestkami wiśni i udało mi się wyhodować dwie wiśnie, ale niestety bardzo osłabły i wkrótce umarły. W pracy musiałem wyjechać w podróż służbową do Chabarowska. A ja, oczywiście, przywiozłem stamtąd sadzonki filcowych wiśni, ale jakoś nie przyniosły owoców i wkrótce zdechło. A druga rosła, co roku wiśnia była wiosną biała z licznych kwiatów, ale owoców było niewiele.
Rozpoczęły się poszukiwania drugiej wiśni i zdecydowałem się na odmianę Natalie. Przeczytałem opis: wcześnie dojrzewająca, odporna na kokomikozę, szczepiona roślina zaczyna owocować w drugim roku, dorosła roślina daje do 9 kg owoców.
Na wadze znajduje się 50 sztuk, które ważą tylko 81 gramów
Owoce oczywiście nie są duże, ale soczyste i słodkie. Tak słodkie, że uwielbiają je osy i pszczoły, pewnego ranka rój pszczół usiadł na wiśni moich sąsiadów, a kiedy odleciały, na wiśni wisiały kości i cienkie skórki, cała miazga była właśnie zjedzony.
Ale to jest odosobnienie i znowu wszystko poszło źle. Kupiłem wiśnię dość wcześnie - w marcu wyciągnąłem ją najlepiej jak umiałem na balkonie, próbowałem stworzyć cień, w kwietniu zabrałem ją do daczy, tam było całkiem fajnie na werandzie, a pod koniec kwietnia posadziłem w ziemi. Ale drzewo nie wyglądało zbyt dobrze, pąki były suche, a po miesiącu nie było oznak życia. Ostatnią deską ratunku jest resuscytator (tak go nazywam) Extrasol. Wiśnie wykopałem i włożyłem do wiadra z wodą, ale nie tak, jak napisano w instrukcji, na 6 godzin, ale na 3 dni. Byłem zaangażowany w inne nasadzenia i zapomniałem o wiśni, po prostu nie miałem nadziei, że ożyje. Trudno sobie wyobrazić moje zdziwienie i radość, gdy trzy dni później zobaczyłem ledwo zauważalny zielony stożek. Wiśnia wróciła na swoje miejsce. Pod koniec lata przyzwoicie urosła. Tak właśnie pojawił się mój ulubiony na stronie.
Dosłownie rok później moja „starsza pani” wiśnia była nie do poznania. Mała Natalia miała bardzo mało kwiatów, ale to wystarczyło, aby stara wiśnia stała cała usiana czerwonymi owocami. Generalnie wiśnie pasowały do siebie pod względem czasu kwitnienia, ale przyjaźń trwała tylko cztery lata, a potem stara wiśnia po prostu nie „obudziła się” po zimie, a Natalie została sama.
Historia się powtórzyła, teraz musiałem szukać dla niej dziewczyny. Ponownie przeczytałem wiele artykułów, rozmawiałem ze sprzedawcami i ostatecznie zdecydowałem się na wiśniową Alice.
Alice
Rok później pierwsze kwiaty pojawiły się na cienkiej gałązce, ale, ku mojemu żalowi, zakwitła tydzień później niż Natalie i oczywiście na Natalie było bardzo mało jagód. To było w zeszłym roku, wiosną znów zacząłem szukać, kupiłem już 2 wiśnie: a Tale i odmianę bez nazwy od firmy rolniczej Poisk. Ale najzabawniejsza rzecz wydarzyła się w połowie maja, kiedy Natalie na początku zakwitła (piękne białe kwiaty)...
Natalie kwitnie
... a Alice zakwitła 3-4 dni później, chociaż jej kwiaty były większe i różowawe, prawie jak kwiaty wiśni, ale pszczoły dały radę.
A to jest Alice rozkwitająca
Moje „młode damy” znalazły wspólny język. Wiśnie były zaczerwienione i wypełnione sokiem, ale okazuje się, że nie tylko ja czekałam, aż dojrzeją. Cała tutejsza "pierzasta maleństwo" też czekała, to były ptaszki, bo ja założyłem siatkę na wisienkę, sroki i sójki nie próbowały jeść wiśni.
A maluchy znalazły małą dziurkę i zajadały się wiśniami, zgiełk był niewyrażalny, musieli je zakryć dodatkowym spunbondem.
Powiesiła też płaską „sowę”, ale myślę, że ptaki się jej nie bały
W rezultacie po raz pierwszy od kilku lat zebrałem mały zbiór wiśni, nieco mniej niż 3 kilogramy, ale wystarczyło do jedzenia, a nawet zrobienia dżemu. Alice też mnie uszczęśliwiła, było na niej kilka jagód, ale były większe niż u Natalie, ciemniejsze i trochę słodsze. Więc teraz będę miał dwie ulubione: Natalie i Alice.
Nie ma szczególnych problemów z uprawą filcowych wiśni, ale istnieje podstępny wróg zwany moniliozą. Szczególnie trzeba uważać na wiosnę i deszczowe lato. Konieczne jest terminowe przetwarzanie drzew i wycinanie gałęzi dotkniętych grzybem. Możesz je zobaczyć od razu: liście są zaszczepione i zmieniły kolor. Najlepszym lekarstwem na to jest Medea, działa lepiej niż Horus. Lepiej spryskać różowy stożek i ponownie natychmiast po kwitnieniu. Za tę radę jestem bardzo wdzięczny Oldze Voronovej i witrynie 7 Dachas. Gdyby strona nie zaprosiła mnie na wiosnę na wystawę Fazenda, nie dostałbym się na zajęcia mistrzowskie Olgi Woronowej, które tam prowadziła, a potem długo odpowiadałem na pytania letnich mieszkańców..
Otwarcie wystawy "Fazenda", w centrum O. Voronov, a po prawej stronie jest nasz Semidachny Denis
Z zebranych wiśni zrobiłam „szybki” dżem. Wiśnię wypestkowała zwykłym plastikowym szpikulcem, przykryła cukrem, odstawiła, aż cukier się rozpuści, gotowała przez 5 minut i odstawiła do ostygnięcia. Potem włożyła go z powrotem do ognia, dodała soku z limonki, laskę prawdziwego cynamonu i pektyny.
Ponownie zagotować, gotować na wolnym ogniu przez 3 minuty i wlać na gorąco do słoików. Okazało się bardzo smaczne.
Kolejny półprodukt
I gotowy dżem
I rada dla wszystkich miłośników wiśni: jeśli twoja zwykła wiśnia umrze, posadź filcową wiśnię, ale nie zapominaj, że nie lubi rosnąć sama.
