Schronione róże na zimę w centralnej rosji

Róże to piękne, ale bardzo nastrojowe kwiaty. Przyjechali do nas ze starożytnego Rzymu, gdzie zimy są znacznie łagodniejsze niż w Rosji i nie tolerują mrozów..

Dlatego rośliny rosnące na terytorium Rosji potrzebują schronienia zimowego. Sposób przykrycia róż na zimę na środkowym pasie zależy od rodzaju i różnorodności roślin.

Wybór materiału pokryciowego

Dzięki pokryciu roślina jest chroniona nie tylko przed silnymi mrozami, ale także przed innymi niekorzystnymi wpływami. Materiał doskonale przepuszcza wilgoć, powietrze i światło, a także tworzy sprzyjający klimat wewnątrz konstrukcji. Jest przyjazny dla środowiska i całkowicie nieszkodliwy dla roślin.

Izolację na róże można kupić w sklepie lub użyć złomu.

Ogrodnicy wolą używać:

• Geowłóknina lub folia plastikowa.
• Lutrasil.
• Spandball.
• Lapnik lub suche liście.

Sposoby ukrycia róż

Istnieje wiele różnych sposobów przykrycia róż na zimę. Sposób schronienia dobierany jest w zależności od dostępnego materiału i mrozoodporności rośliny. Na przykład odmiany róż, które nie tolerują mrozu, słabo potrzebują drewnianego schronienia. Wokół nich buduje się mały domek ze sklejki i przykrywa go workami. A mrozoodporne okazy są zgięte do ziemi i pokryte świerkowymi gałęziami. Opcje schronienia:

1. Lapnik. Schronienie róż z gałązkami świerkowymi na zimę jest stworzone dla niewymiarowych okazów. Jedna trzecia krzewu jest posypana grubą warstwą torfu lub gliny. Reszta, znajdująca się na górze, pokryta jest świerkowymi gałęziami. Na świerkowe gałęzie wyrzucana jest warstwa śniegu, która stanowi naturalną izolację i zapewnia dodatkową ochronę. Duże krzewy ugina się do ziemi, po ułożeniu na niej warstwy ściółki z gałęzi świerkowych i liści. Dzięki temu gałęzie nie będą dotykać zimnej ziemi i nie zamarzną. Pędy mocuje się cegłami lub drewnianymi klockami, a następnie przykrywa gałęziami jodły i przykrywa śniegiem.
2. Włóknina. Pokrycie z materiału geowłókniny i lutrasilu zapewnia doskonałą ochronę przed mrozem i można je wykorzystać do budowy domu. Kolejną właściwością włóknin jest zdolność usuwania nadmiaru wilgoci. Dzięki tej jakości kondensacja nie gromadzi się pod osłoną podczas odwilży. Do produkcji ramy stosuje się cegły, metalowe pręty lub drewniane klocki. Następnie rama jest pokryta materiałem. Geowłóknina składana jest w trzech warstwach tak, aby jej gęstość wynosiła co najmniej 200 g / m. kw. Aby zachować bezpieczeństwo, wszystkie krawędzie materiału są mocowane za pomocą cegieł lub długich desek. W takim przypadku nie powinno być otworów przelotowych, przez które przenika zimno. Roślina wyschnie, jeśli nie zostanie otwarta wiosną.
3. Suche powietrze. W przeciwieństwie do innych metod przykrywania jest to najtrudniejsza opcja. Ale jeśli spodziewane są silne mrozy, lepiej wybrać to konkretne schronienie. Rama wykonana z arkuszy lub desek ze sklejki jest wznoszona bezpośrednio nad rośliną. Jest bezpiecznie zamocowany, aby nie spadł z zatorów śnieżnych i jest pokryty szmatami lub folią. Na wysokości struktura powinna być o kilka centymetrów wyższa niż roślina. Dzięki roletom można zmieniać temperaturę powietrza wewnątrz budynku. Wraz z nadejściem wiosny są otwierane na krótki czas, aby rośliny w domu nie zostały wycięte.

Praca przygotowawcza

Bez względu na to, jaki materiał został wybrany do ochrony, zaczynają tworzyć zimowe schronienie róż jesienią, kiedy gleba zaczęła lekko zamarzać. Jest to zwykle koniec października - początek listopada. Aby rośliny były jeszcze bardziej odporne na mróz, przed schroniskiem przeprowadza się szereg prac przygotowawczych:

• Przed nadejściem chłodów pędy muszą w pełni dojrzeć, w tym celu od lipca przestają dodawać do gleby nawozy zawierające azot. Przy ich braku górna część rośliny zacznie się rozwijać wolniej..
• Aby azot nie został wypłukany z gleby, w sierpniu przestaje przetwarzać.
• Zimą na suchych liściach pojawiają się różne owady i bakterie, dlatego należy je usunąć. Aby nie zranić się igłami podczas odcinania liści, zakłada się rękawiczki..
• Opadłe liście i stary mulcz są zgarniane na stos, wywożone z terenu i spalane.
• Okres wegetacyjny róż kończy się pod koniec października. W tym okresie zaczynają wchodzić w stan spoczynku. Możesz zacząć przycinać suche i połamane łodygi. Liście z ogonkami i kwiatami - odcięte. W razie potrzeby krzew jest korygowany i nadawany dowolny kształt.
• Wszystkie chwasty są usuwane, a krzew jest spryskiwany fungicydami.
• Aby pień nie pękł od mrozu, a pąki znajdujące się poniżej nie zamarzły, roślina jest spudowana. Pomoże w tym pożywne podłoże ogrodowe lub torfowe..

Nie przykrywaj róż, jeśli na zewnątrz jest ciepło lub deszczowo. Zaczną wymioty. Wczesne schronienie grozi pojawieniem się nowych pędów lub obrzękiem pąków. Gdy temperatura powietrza osiągnie -6 stopni, rośliny można zaizolować.

Prawidłowe wygięcie tulei

Niektóre róże w sprayu są zgięte do ziemi przed schronieniem. Aby podczas zginania łodygi rośliny nie pękały, są stopniowo przechylane. Łodygi umieszcza się na specjalnych podporach, a następnie stopniowo opuszcza poniżej. Zabieg rozpoczynamy 3-4 tygodnie przed schroniskiem.. Zasady gięcia:

• Jako podpory służą pręty lub kołki konstrukcyjne. Są elastyczne i dobrze zagłębiają się w ziemię.
• Grube łodygi, które nie wyginają się, przechylają się stopniowo i etapami.
• Jeśli wkopiesz się w korzeń, łodyga łatwo się ugnie. W tym celu trzy niekompletne podbicia są wykonane z widłami lub łopatą. Łodyga nie jest wykopana, wystarczy, że trochę się poruszy.
• Aby nie złamać miejsca szczepienia, łodyga jest wygięta w kierunku szczepienia.

Ochrona róż w zależności od gatunku

Przed posadzeniem róż w północnej części kraju należy wziąć pod uwagę katalog sadzonek odmianowych. Róże dzielą się na trzy grupy: pnące, krzewiaste i standardowe. Rodzaj materiału do przykrycia zależy od rodzaju wybranych róż. Nie powinieneś sadzić roślin w oddzielnych klombach na całym terytorium, lepiej sadzić je w grupach. Ułatwi to znacznie pracę osłonową.. Metody ochrony w zależności od odmiany:

• Róże krzewiaste. W przypadku tej grupy róż użyj suchego powietrza lub gałęzi świerkowych. Krzew jest przycinany, a wszystkie suche liście są usuwane. Teren wokół pnia pokryty jest grubą warstwą torfu, kompostu lub darni. Młode rośliny zasypiają do połowy. Pozostała górna część pokryta jest świerkowymi gałęziami. Jeśli roślina jest ciepłolubna, jest dodatkowo przykryta starym kocem..
• Róże pnące i pół-pnące. Gałęzie rośliny, które znajdują się na podporach, są owinięte włókniną pokrywającą. Może to być lutrasil, geowłóknina lub spandbond. Aby zapobiec odkręcaniu się materiału, mocuje się go za pomocą zszywacza lub spinaczy do bielizny. Możesz zdjąć gałęzie ze wspornika, skręcić je w pierścień i przykryć na ziemi. Ziemię pokrywają świerkowe gałęzie i dopiero wtedy układane są gałęzie rośliny. Z góry pokryte są geowłókniną lub gałązkami świerkowymi. Aby zapobiec zamarzaniu korzeni, pień rośliny jest pokryty 30-centymetrową warstwą torfu lub mieszanki darniowej.
• Róże standardowe. Ta grupa roślin ma mocny pień, którego nie można zgiąć do ziemi. Dlatego zawsze są wyprostowani. Wokół pnia tworzy się gruby wał. Włókninę składa się na 4 warstwy i zszywa się z niej worek. Następnie kładzie się go na wierzchu rośliny i skręca liną. Lina jest zamocowana w dolnej części bagażnika.

Mieszańce otrzymane ze skrzyżowania dzikich róż z Syberii i Himalajów z gatunkami uprawnymi nie potrzebują schronienia.

Są to róże zwane Quadra, Bill Reid, John Cabot, Henry Kelsey i Agnes. Wszystkie te odmiany doskonale zakorzeniają się i rosną w centralnej Rosji. Do ich uprawy nie są wymagane żadne dodatkowe środki ochronne, są odporne na choroby grzybowe. Najbardziej odporną na zimę odmianą róż jest Agnes. Ma podwójne kwiaty o jasnożółtym odcieniu i wydziela jasny aromat..