Spirea japońska - wiosną i latem w różnych kolorach

Spirea Japanese to liściasty przedstawiciel rodziny Rosaceae, który jest interesujący przede wszystkim ze względu na osobliwość koloru części liści. Wiosną, gdy dopiero zakwitły pąki, liście mają brązowy odcień. Wraz z nadejściem lata krzew zmienia kolor na zielony, a wraz z nadejściem jesieni zmienia kolor na czerwony, nadając wysychającemu ogrodowi wspaniały wygląd.

Kwitnienie spirei jest bardzo długie - to dużo kwiatostanów składających się z małych różowych kwiatków, które zdobią roślinę od końca czerwca do pierwszych dni września.

Popularne odmiany japońskiej spirei

Spirea, czyli jak często nazywana jest ta roślina - meadowsweet, jest wysoko ceniona przez specjalistów z zakresu projektowania krajobrazu. Jest w stanie ozdobić miejsce nie tylko latem, ale wraz z nadejściem wiosny i do późnej jesieni. Ze względu na swoją wyjątkową funkcję dekoracyjną krzew jest szeroko stosowany do ozdabiania alpejskich zjeżdżalni i stawów, do tworzenia żywopłotów.

Opis odmian japońskiej spirei pomoże Ci wybrać najlepszą opcję do określonych celów. Najczęstsze to:

• Małe księżniczki to zwarta spirea, osiągająca wysokość nie większą niż 55-65 centymetrów. Różowe odcienie kwiatów doskonale komponują się z ciemnozielonymi liśćmi krzewu, co nadaje mu dekoracyjny wygląd. Służy do ozdabiania krawężników, zjeżdżalni alpejskich.

• Goldflame to jedna z najmniejszych odmian spirei. Jest to krzew, który charakteryzuje się szczególnie zauważalną sezonową zmianą koloru liści. Jego bujne różowe pąki świetnie wyglądają na tle zieleni. Bardzo często sadzi się go na pierwszym planie klombów roślin o długich łodygach lub nasadzeń kaskadowych. Goldframe może stać się doskonałą ozdobą terenu w pobliżu ozdobnego stawu.

• Crispa to nisko rosnący krzew, który rośnie nie więcej niż pół metra. Ceniony jest głównie za długotrwałe kwitnienie i niezwykły kształt liści. Jest sadzony na pierwszym planie kompozycji florystycznych. Z jego pomocą tworzone są żywopłoty w parkach miejskich i na działkach osobistych..

• Macrophila to spirea wielkokwiatowa, wyróżniająca się bardzo dekoracyjną częścią liści, która radykalnie zmienia kolor przez cały rok. Tak więc wiosną korona rośliny ma purpurowy odcień, latem staje się zielona, ​​a jesienią kultura staje się bujnym złotym krzewem, który urzeka oczy.

• Złote księżniczki to miniaturowy krzew o dość powolnym tempie wzrostu. Odmiana ta charakteryzuje się żółtymi blaszkami liściowymi i jasnoróżowymi kwiatami, które wyglądają bardzo kontrastowo i elegancko. Skutecznie rozmieszczone w dużych kompozycjach, pełniące rolę złoconego dywanu u stóp berberysu, karłowatych drzew iglastych, piwonii itp..

• Shirobana to wyjątkowa niewymiarowa spirea, której cechą jest jednoczesne kwitnienie różnych odcieni kwiatów - różu i bieli - na jednej roślinie.

Zakup sadzonki i technologii sadzenia

Pomimo tego, że roślina jest całkowicie bezpretensjonalna, jeśli sadzenie znajduje się po słonecznej stronie terenu, spirea będzie wyraźniej pokazywać swoje walory dekoracyjne. Kwiatostany będą większe i bardziej bujne, kolor liści bardziej nasycony. Należy rozumieć, że korzenie krzewu rosną silnie pod ziemią wraz z wiekiem. W związku z tym miejsce przeznaczone na kulturę powinno być wolne od innych nasadzeń do nieco większej średnicy niż szacowany rozmiar korony.

Wybór materiału do sadzenia

Kupując młodą sadzonkę spirei, należy ją dokładnie zbadać pod kątem oznak chorób i infekcji grzybiczych..

Najbezpieczniej jest wybrać roślinę w specjalistycznych szkółkach lub od zaufanych osób.

Łodyga krzewu powinna mieć żywe, spuchnięte pąki lub młode, w pełni uformowane liście. Zdrowie korzeni sprawdza się poprzez ich elastyczność - suche i łamliwe pędy wskazują, że młode drzewo nie było odpowiednio przechowywane zimą lub osłabione z powodu choroby.

Przygotowanie i sadzenie spirei

Przed sadzeniem w otwartym terenie sadzonka musi zostać zdezynfekowana. Aby to zrobić, możesz namoczyć system korzeniowy rośliny w pojemniku ze słabym roztworem nadmanganianu potasu. Następnie zaleca się przycinanie zbyt długich pędów korzeni, które mogą utrudniać dalsze sadzenie krzewu, ostrym sekatorem.

Otwór, w którym planuje się posadzić roślinę, powinien pod względem objętości przekraczać o jedną trzecią wielkość korzeniowej części spirei. Na dnie układa się warstwę drenażową z łamanych cegieł o grubości 10-15 cm. Sadzonka jest opuszczana do dołka na taką głębokość, aby punkt wzrostu znajdował się powyżej poziomu gruntu. Korzenie należy dokładnie wyprostować, unikając zagnieceń i uszkodzeń..

Jeśli to możliwe, warto do gleby dodać humus i piasek rzeczny, który wypełni otwór, aby ułatwić adaptację rośliny i stymulować jej rozwój.

Po posadzeniu gleba musi być dobrze zagęszczona, aby uniknąć przestrzeni powietrznej wewnątrz dołu. Na koniec zabiegu krzew jest obficie podlewany i mulczowany suchym torfem lub słomą - zapobiegnie to przesuszeniu gleby w kręgu przy pniu.

Eksperci zalecają wykonanie niewielkich zagłębień w kilku miejscach wzdłuż średnicy nasadzeń, aby zatrzymać wodę po nawadnianiu, zapewniając korzeniom lepsze nawilżenie w okresie adaptacji do nowego miejsca.

2-3 dni po posadzeniu roślina będzie dobrze podlewana roztworem amoniaku. Substancja ta ma korzystny wpływ na spireę: odżywia korzenie, pomaga szybko uformować zieloną masę, zapobiega atakom szkodników. Nawożenie amoniakiem można powtórzyć w okresie aktywnego wzrostu. Aby nie zaszkodzić sadzonce, należy obserwować stężenie leku wskazane przez producenta w adnotacji.

Warunki wzrostu

Aby zapewnić ogrodowi długotrwałe kwitnienie rośliny, krzew można stymulować dodatkowym nawożeniem. Wiosną warto stosować nawozy mineralne, a latem dobry efekt da roztwór dziewanny lub ptasich odchodów.

Japońska spirea wymaga umiarkowanego podlewania - 2-3 razy w miesiącu. Objętość wody zależy bezpośrednio od warunków pogodowych. Aby zatrzymać wilgoć w porze suchej, sadzenie jest ściółkowane torfem lub suchym kompostem. Kultura jest również bardzo wrażliwa na spulchnianie gleby w kręgu przy łodydze - tlen dostarczany do systemu korzeniowego aktywuje wzrost i rozwój krzewu. Ponadto podczas spulchniania większość chwastów jest zwykle usuwana, a roślina nie musi dzielić się z nią substancjami odżywczymi i mikroelementami znajdującymi się w glebie..

Coroczne przycinanie

Spirea to szybko rosnący krzew, który wymaga corocznego przycinania wiosennego, aby zachować i zachować swój dekoracyjny wygląd. Ta procedura jest przeprowadzana ściśle przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego, gdy roślina jest w stanie spoczynku. Przycinanie formujące polega na skróceniu odrastających pędów do pierwszego mocnego pąka i całkowitym usunięciu słabych i uszkodzonych przez mróz części korony.

Po osiągnięciu przez krzew cztery lata można go aktywniej przycinać, skracając do 25-35 centymetrów długości każdego pędu, w zależności od pożądanego kształtu. Im bardziej skraca się procesy, tym wspanialszy staje się krzew..

Profilaktyka przeciwko szkodnikom

Spirea jest bardzo odporna na większość chorób i szkodników występujących w krzewach. Niemniej jednak zdarza się, że rośliny padają ofiarą przędziorków lub mszyc. Eksperci zalecają spryskiwanie ich roztworem tytoniu lub ostrej papryki raz w roku w celach profilaktycznych..

Jeśli doszło do infekcji, to przeciwko przędziorkowi takie środki jak roztwór mydła lub lek Aktary sprawdziły się dobrze. Zwykle wystarczy jeden lub dwa spraye, aby pozbyć się zarazy..

Schronienie na zimę

Spirea jest krzewem dość odpornym na zimno, ale na obszarach o niewielkim śniegu i mroźnych zimach korzenie należy chronić przed hipotermią. Jako materiał okrywowy można wykorzystać opadłe jesienne liście lub świerkowe gałęzie - wystarczy warstwa 10-20 cm, aby uspokoić sadzenie. W regionach o klimacie umiarkowanym warto grać bezpiecznie i izolować rośliny dopiero po osiągnięciu 4 roku życia. Młode drzewa gorzej tolerują mróz.

Spirea Japanese to prawdziwa ozdoba każdego ogrodu czy parku. Wyjątkowe połączenie delikatnych odcieni kwiatostanów i jasnej barwy liści uderza naturalnym kontrastem. Fakt, że krzew jest całkowicie bezpretensjonalny w pielęgnacji, pozwala nawet początkującym ogrodnikom na samodzielne układanie działek poprzez uprawę tych roślin ozdobnych.