Metody radzenia sobie z zarazą pomidorów

Zaraza późna jest jedną z najpoważniejszych chorób pomidorów i innych psiankowatych. Znacząco obniża plon i jakość owoców, zaraża okolicę szkodliwymi grzybami. Zwalczanie tej choroby zakłada optymalne połączenie środków chemicznych, mechanicznych, agrotechnicznych i innych ogólnie przyjętych środków ochrony roślin. Aby pokazały swoją skuteczność, należy je stosować poprawnie i poprawnie, zgodnie z instrukcjami i zaleceniami..

Powody pojawienia się

Choroba grzybicza, taka jak zaraza późna, preferuje ciepłą, wilgotną pogodę, brak światła słonecznego, zgrubienie, gwałtowne dzienne zmiany temperatury powietrza. Zwykle podobne warunki na miejscu kształtują się w drugiej połowie lata..

Choroba dotyka najczęściej najpierw ziemniaki, a dopiero potem pomidory i wszystkie inne uprawy. Dlatego niepożądane jest umieszczanie pomidorów i ziemniaków na miejscu obok siebie..

Objawy porażki

Możliwe jest stwierdzenie, że pomidory są dotknięte zarazą zarazy za pomocą następujących znaków:

• pędy rośliny stopniowo nabierają czarnego koloru;
• na liściach z tyłu tworzą się plamki, następnie brązowieją, wysychają i odpadają;
• na owocach pojawiają się czarne ślady, które z czasem stają się miękkie.

W obecności tych znaków zwykle musimy mówić o rozwoju zarazy. Choroba jest niezwykle groźna, dlatego trzeba od razu z nią walczyć.

Opryskiwanie roślin

Obecnie najskuteczniejszą metodą zwalczania tej choroby jest chemiczna obróbka fungicydami. Dozwolone jest stosowanie absolutnie wszelkich odpowiednich leków, ale niepożądane jest stosowanie tego samego środka przez długi czas. Wynika to z faktu, że grzyb, który jest czynnikiem wywołującym chorobę, jest w stanie szybko dostosować się do substancji czynnej agrochemicznej.

Najczęściej do zwalczania zarazy późnej stosuje się następujące fungicydy:

• Fundazol;
• Quadris;
• Przełącznik;
• Topaz;
• Fundazim;
• Hom;
• siarczan miedzi;
• Trichopolus;
• Previkur;
• Fitosporyna;
• Ridomil;
• Prędkość;
• Horus;
• Tiovit Jet;
• płyn bordeaux;
• tlenochlorek miedzi itp..

Sposób stosowania tego lub innego leku zależy od substancji czynnej, klimatu, fazy wegetacji itp. Na przykład 2 łyżki. l. siarczan miedzi rozcieńcza się w 10 litrach wody i spryskuje powstałym roztworem roślinnym przed rozpoczęciem okresu kwitnienia.

Antybiotyk Trichopolum stosuje się w leczeniu zarazy poprzez rozcieńczenie kilkunastu tabletek w 10 litrach wody i przetwarzanie co 2 tygodnie. Fungicydy stosuje się zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Pierwszy oprysk przeprowadza się w fazie wiązania owoców, a wszystkie kolejne zabiegi raz na 1,5 tygodnia.

Jeśli uszkodzenie spowodowane zarazą jest bardzo silne, należy zebrać wszystkie chore liście i spalić je na miejscu, bez wyjmowania ich z miejsca, aby uniknąć głębszego rozprzestrzeniania się choroby. Owoce opryskuje się 1% roztworem chlorku potasu. Pamiętaj, aby przetworzyć łodygę..

Aby uzyskać środki zapobiegawcze w celu zwalczania choroby, zwykle dodaje się niewielką dawkę pestycydu do wody podczas nawadniania. Ilość leku w tym przypadku powinna być równa temu, co wskazano w zaleceniach producenta.

Środki chemiczne na pomidory mają jedną główną wadę. Polega na zanieczyszczeniu środowiska, ponieważ produkty rozkładu fungicydów mają zdolność kumulacji zarówno w uprawie, jak iw glebie. Aby chronić konsumentów pomidorów przed wpływem chemikaliów, pierwszą obróbkę należy przeprowadzić przed kwitnieniem, w okresie tworzenia się jajników. Kolejne opryskiwanie wykonujemy po 2 tygodniach. Następnie zaleca się całkowite porzucenie stosowania pestycydów i rozpoczęcie walki wyłącznie przy użyciu środków ludowej.

Środki ludowe

Większość substancji i roztworów można uzyskać w domu, łącząc ich składniki. Wiele z nich nie wymaga znacznych kosztów i jest całkowicie bezpiecznych dla ludzi. Ich wady to mniejsza skuteczność, zwłaszcza w porównaniu ze środkami chemicznymi do zwalczania chorób..

Najpopularniejsze metody to:

1. 1. Słoma. 1 kg siana lub słomy moczy się w 10 litrach wody, dodaje się trochę mocznika. Roztwór podaje się w infuzji przez 3-4 dni. Następnie lek jest gotowy do użycia zgodnie z zaleceniami..
2. 2. Drut miedziany. Jest kalcynowany w ogniu lub przetwarzany papierem ściernym. Następnie drut jest cięty na kilka kawałków o długości 3-4 cm każdy. W odległości około 10 cm od poziomu gruntu powstałe kawałki wsuwa się w łodygi rośliny, a ich końce zagina się do ziemi. Niepożądane jest nawijanie drutu na łodydze. Działanie tej metody opiera się na zdolności miedzi do wzmacniania procesów utleniania w roślinie. Konsekwencją tego jest intensyfikacja syntezy chlorofilu i wzrost tempa wymiany tlenu. Prowadzi to do zwiększenia odporności pomidora, co pomaga pozbyć się nie tylko zarazy, ale także innych chorób grzybowych, wirusowych i zakaźnych..
3. 3. Roztwór popiołu drzewnego. Pół wiadra tej substancji rozcieńcza się w 10 litrach i pozostawia do zaparzenia na 3-4 dni, regularnie dokładnie mieszając roztwór. Następnie ciecz jest spuszczana, a objętość doprowadzana do 30 litrów i do jej składu dodaje się około 30 g mydła. Powstałą mieszaninę stosuje się trzy razy w sezonie: na początku aktywnego wzrostu sadzonek, na krótko przed kwitnieniem i przy tworzeniu pierwszych jajników.
4. 4. Nadmanganian czosnku i potasu. 100 g starannie pokrojonych główek warzyw umieszcza się w szklance wody i podaje przez 24 godziny. Następnie otrzymany produkt wlewa się do dziesięciolitrowego pojemnika z wodą i dodaje 1 g nadmanganianu potasu.
5. 5. Drożdże. 80 g tego produktu miesza się w wiadrze z wodą. Powstały roztwór jest traktowany roślinami, gdy pojawiają się pierwsze objawy zarazy..
6. 6. Jod i mleko. Roztwór, który może pozbyć się tej choroby, przygotowuje się na bazie 1 litra chudego mleka i 20 kropli jodu rozcieńczając je w 10 litrach wody.
7. 7. Serum z zsiadłego mleka. Produkt rozcieńcza się wodą w stosunku 1: 1. Roztwór zwykle stosuje się zgodnie z zaleceniami w środku lata..

Środki zapobiegawcze

Zarazie późnej można zapobiec, podejmując pewne środki..

Są odpowiednie dla pomidorów uprawianych zarówno na otwartym polu, jak iw szklarni..

W otwartym polu

Możesz uratować pomidory przed zarazą w młodym wieku. Aby to zrobić, przygotuj roztwór ze szklanki soli kuchennej i 10 litrów wody. Powstałą mieszaninę spryskuje się owocami, które związały się, ale nie zdołały jeszcze uzyskać czerwonego odcienia.. Tworzy to na nich cienki film, który nie pozwoli na uderzenie przez grzyb wywołujący chorobę..

Często przygotowuje się podobny roztwór, w którym sól zastępuje się 1 litrem kefiru, fermentowanego przez co najmniej 2 dni. Ten domowy lek może przetwarzać sadzonki 2 tygodnie po posadzeniu sadzonek na otwartym terenie. Następnie mieszaninę można nakładać co tydzień..

Powszechne są środki agrotechniczne, które mogą chronić uprawy przed zarazą zarazy. Obejmują one:

• przestrzeganie płodozmianu, zapobieganie sadzeniu pomidorów w rejonie wcześniejszej uprawy ziemniaków, rzepy, buraków, cebuli, marchwi, kalafiora, ogórków;
• nawadnianie późnym wieczorem lub przed wschodem słońca, aby woda spadała tylko na glebę, a nie na rośliny;
• regularne karmienie pomidorów potasem, azotem, fosforem i innymi niezbędnymi składnikami mineralnymi zgodnie z ogólnie przyjętym schematem dawkowania i stosowania;
• alkalizacja nadmiernie zakwaszonych gleb poprzez dodanie torfu;
• wypełnianie otworów podczas sadzenia piaskiem;
• utrzymanie optymalnej odległości między roślinami w rzędzie, unikając nadmiernego zgrubienia;
• brak podlewania w okresach dużej wilgotności, rozluźnienie w tym czasie rozstawów rzędów.

Sposób uprawy wpływa również na poziom uszkodzeń i stopień podatności roślin na zarazę zarazy. Pomidory uprawiane generalnie owocują energicznie i aktywnie. Prowadzi to do zatkania buszu, rozwoju warunków stresowych i znacznego spadku odporności. Aby uniknąć tej sytuacji, należy odciąć pąki znajdujące się na peryferyjnych częściach buszu. Ta procedura pomoże przyspieszyć owocowanie..

Wadą wegetatywnej metody uprawy pomidorów jest zbyt wolne dojrzewanie przy jednoczesnym intensywnym rozwoju krzewu. To jeden z optymalnych warunków zarazy. W takim przypadku konieczne jest uszczypnięcie. Technika ta znacznie zwiększy poziom cyrkulacji powietrza, w wyniku czego intensywność wyglądu owoców wyraźnie wzrośnie..

W szklarni

W warunkach szklarniowych pomidory są niszczone przez zarazę zarazy przynajmniej tak często, jak na poletku na wolnym powietrzu. W związku z tym szklarnia powinna zostać dokładnie zdezynfekowana przed użyciem. W pierwszym etapie zabiegu należy usunąć wszelkie zabrudzenia, gruz, szmaty, pajęczyny, resztki zarówno roślin uprawnych, jak i chwasty. Następnie przystępują do niszczenia szkodliwych mikroorganizmów poprzez fumigację pomieszczenia. Palące się węgle umieszcza się w żelaznym wiadrze, a następnie w kawałku naturalnej wełnianej tkaniny. Pojemność na jeden dzień jest zainstalowana w szklarni z szczelnie zamkniętymi drzwiami i oknami. Po upływie tego okresu szklarnię należy otworzyć, aby dym zniknął..

Do celów profilaktycznych w szklarni najlepiej jest użyć dwóch szklanek pyłu tytoniowego i wiadra z popiołem drzewnym, które są dokładnie mieszane ze sobą i używane do odkurzania roślin i pomieszczeń. Przed rozpoczęciem zabiegu należy założyć maskę ochronną i okulary ochronne. Zamiast tego dozwolone jest opryskiwanie roślin preparatami chemicznymi lub biologicznymi, takimi jak Fitosporin, Radiance, Baikal M i innymi, zgodnie z instrukcją użytkowania.

Odmiany odporne

Najbardziej optymalnym sposobem zwalczania zarazy pomidorów jest stosowanie do uprawy odmian lekko dotkniętych tą chorobą. Nie opracowano jeszcze całkowicie odpornych odmian, ale powszechnie stosuje się odmiany stosunkowo odporne.

Z determinanty, czyli o ograniczonym wzroście, należą:

• Dąb;
• Persymona;
• Szlachcic;
• Perseusz;
• Pomarańczowy cud.

Nieokreślone zwykle rosną w nieskończoność. Wśród nich znajdują się następujące odporne odmiany:

• Arbuz;
• Serce Smoka;
• De Barao;
• Sekret babci.

Stosowanie dotkniętych owoców

Jeśli roślina jest już chora na zarazę, co wpłynęło na stan owoców, można je wykorzystać zgodnie z ich przeznaczeniem. Konieczne jest wzięcie dużego pojemnika wypełnionego wodą o temperaturze + 60 ° C i zanurzenie w nim zainfekowanych pomidorów. Potrzebować upewnij się, że owoce nie są ugotowane, a jedynie dokładnie podgrzane. Wraz ze spadkiem temperatury cieczy do pojemnika wlewa się nową ciepłą wodę. Procedura jest przedłużana do momentu podgrzania pomidorów.

Następnym krokiem jest określenie ich do dojrzewania. Aby to zrobić, owoce są wycierane i umieszczane na parapecie lub w ciemnym miejscu. W miarę postępów tej techniki grzyby powodujące zarazę giną, pomidory stają się całkowicie nadające się do spożycia zarówno na świeżo, jak i po konserwacji.. Jeśli pomidory są dotknięte chorobą do tego stopnia, że ​​owoce stają się całkowicie czarne, wówczas taka procedura nie jest wykonywana. Te pomidory należy natychmiast wyrzucić, nie można ich już uratować..