Aglaonema: popularne odmiany, warunki przetrzymywania, opieki i rozmnażania

Aglaonema to spektakularna, ozdobna kultura liściasta, która przyciąga uwagę jasnymi, różnorodnymi liśćmi o zielonych i czerwonych odcieniach, które nie tracą swojej dekoracyjności nie tylko przez cały rok, ale przez całe życie. Liczne mieszańce tej rośliny są od dawna uprawiane w warunkach wewnętrznych. Aglaonema jest ceniona przez hodowców kwiatów nie tylko za imponujący wygląd, ale także za niesamowitą witalność, bezpretensjonalność i łatwość rozmnażania..

Wygląd

Aglaonema to rodzaj wieloletnich, wiecznie zielonych traw i krzewów z rodziny Aroid. Nazwa kwiatu pochodzi od greckich słów „aglos” i „nema”, co w tłumaczeniu oznacza - „jasna nić” i bardzo dokładnie oddaje specyfikę wyglądu rośliny.

W swoim środowisku naturalnym występują w Indiach i Chinach, Kambodży, Laosie, Tajlandii, Wietnamie i Malezji.

Piękno i bezpretensjonalność przyczyniły się do wczesnej uprawy (od 1885 roku) aglaonem jako kwiatu wewnętrznego.

Większość gatunków domowych, a jest ich około 50, to rośliny krótkie (30-80 cm) o skróconym lub wyprostowanym i rozgałęzionym pniu u podstawy. Są do niego przyczepione gęste liście petiolate o różnych kształtach (od wydłużonych do szerokich owalnych) i kolorach..

Blaszki liściowe są w odcieniach zieleni lub czerwieni, mają żyłki i plamy w kolorze srebrnym, białym, żółtym lub różowym

Późną wiosną lub wczesnym latem w kątach liści tworzą się kwiatostany w kształcie kolb.

Każde ucho pokryte jest jak koc bladozielonymi wypustkami

Kwitnienie trwa 3 miesiące i nie jest szczególnie dekoracyjne. Dlatego niektórzy hodowcy usuwają kwiatostany. Jeśli nie zostanie to zrobione, owoce zostaną zawiązane w miejscu uszu - jagody w kolorze czerwonym, pomarańczowym lub żółtym, zawierające po 1 nasionku.

Owoce charakteryzują się długim (6-8 miesięcy) dojrzewaniem i są trujące

Odmiana odmianowa

Gatunki domowe aglaonem, czyli Aglash, jak pieszczotliwie nazywają te rośliny hodowcy kwiatów, stały się podstawą do uzyskania wielu odmian. Obecnie jest ich około 500.

Hybrydy wewnętrzne różnią się:

• wzrost: wysoki, średni i niski;
• kształt i kolor liści: zielono-czerwony.

Odmiany zielone

Aglaonem z dominującą zielenią liści są niezwykle popularne i zdobią mieszkania i biura. Powodem tego jest konsekwentnie dekoracyjny kolor liści i bezpretensjonalność. Zielone formy:

• odporny na cień i może odrosnąć od naturalnego światła;
• szybko rosną.

Srebrna Królowa

Jedna z najpopularniejszych odmian, charakteryzująca się:

• duże (15/8 cm) liście w przydymionym srebrzystym odcieniu z małymi zielonymi plamami;
• imponująca (70-80 cm) wysokość pędu;
• bezpretensjonalność.

Srebrny król

Zewnętrznie podobny do Srebrnej Królowej i równie popularny. Różni się niższą wysokością pędów i srebrzystoszarymi liśćmi.

Maria

Zwarta odmiana o niskich (do 50 cm) pędach tworzących bujny krzew. Liście wydłużone, eliptyczne, zielone, ze srebrzystymi plamkami. Rośliny odmiany Maria tolerują cień i mogą rosnąć w pomieszczeniach ze sztucznym oświetleniem.

Treiba

Niskie krzaczaste formy o wąskich, dość długich (15 cm) liściach, pokrytych srebrzystym wzorem.

Przedstawiciele grupy czerwonej

Szczególnie popularne są czerwone aglaony. Wyróżnia je:

• bardziej zróżnicowana i jasna paleta kolorów liści, która zmienia się wraz ze wzrostem;
• duże wymagania dotyczące warunków wzrostu i opieki.

Kreta

Odmiana średniej wielkości, której młodzi przedstawiciele mają liście o czerwonych odcieniach. W miarę wzrostu na czerwonym tle pojawiają się zielone lub oliwkowe plamy, stopniowo zastępując czerwone tony.

Namalowany

Odmiana charakteryzuje się obecnością dobrze rozgałęzionych i gęsto ulistnionych pędów, ozdobionych efektownymi wydłużonymi liśćmi o pierwotnym kolorze: bezkształtne plamki jasnych kolorów na liliowym lub srebrzystozielonym tle.

Siam Aurora

Odmiana szybko rosnąca o jasnoczerwonym kolorze młodych liści. Stopniowo środkowa część liścia zmienia kolor na zielony, a główna żyła i krawędzie blaszek liściowych nabierają szkarłatnych i czerwonych odcieni..

Uprawa w pomieszczeniach

Aglaonem są bezpretensjonalne, nawet początkujący kwiaciarnia może wyhodować tę roślinę. Opieka domowa nie wymaga wiele czasu i wysiłku i polega na:

• regularna wilgotność gleby;
• rzadki przeszczep;
• karmienie sezonowe;
• przycinanie.

Warunki zatrzymania

Zapotrzebowanie na ilość światła zależy od dominującego koloru liści:

• Posiadacze srebrzystozielonych i gęstych liści potrzebują trochę światła
• Przedstawiciele o czerwonych liściach preferują jasne, ale rozproszone światło..
• Rośliny o zielonych liściach kochających cień.

Aglaonema są bardzo wrażliwe na otaczające powietrze. Powinno być:

• świeży, bez najmniejszych oznak stagnacji i przeciągów;
• czyste i świeże: wolne od kurzu, dymu tytoniowego i innych zanieczyszczeń domowych;
• mokro: od 50 do 60%.

W ciepłym sezonie aglaonema dobrze rośnie w normalnej temperaturze pokojowej. Zimą wolą chłód - 17-20 ° C.

Tryb nawadniania

Aglaonema potrzebuje dobrego podlewania, szczególnie w okresie aktywnego wzrostu pędów i liści:

• O regularności wilgotności w ciepłym sezonie decyduje stan gleby, sondując ją na przyzwoitej (do 5 cm) głębokości. Jeśli wierzchnia warstwa jest sucha, czas na podlewanie.
• Wraz z nadejściem chłodów podlewanie jest stopniowo zmniejszane. Zimą woda jest rzadko podlewana, tylko wtedy, gdy cała ziemna śpiączka jest całkowicie sucha.

Nawilżanie gleby odbywa się miękką, osiadłą i lekko podgrzaną wodą.

Funkcje karmienia

Aglaonems karmione są przez cały rok:

• Wiosną i latem nawozy aplikuje się raz na 2 tygodnie..
• Zimą wystarczy raz na 2 miesiące.

Dokarmianie Aglaonem odbywa się przy użyciu płynnych nawozów do ozdobnych form liściowych o zwiększonej zawartości azotu. Lepiej jest je łączyć z podlewaniem..

Aglaonems nie toleruje nawozów zawierających wapno.

Sadzenie i przesadzanie

Jedną z obowiązkowych czynności w opiece nad aglaonemą jest przeszczep. Częstotliwość jego realizacji zależy od wieku kwiatu:

• młode formy przesadzane są każdej wiosny;
• dorośli - raz na 3-4 lata.

Roślinę zakupioną w sklepie przesadzamy 2-3 tygodnie po zakupie.

Do uprawy aglaonema nadają się średniej wielkości płytkie pojemniki z przedziałem drenażowym i otworami spustowymi.

Zauważono, że w ciasnych doniczkach kwiat rośnie szybciej, kwitnie częściej i daje więcej pędów.

Aglaonems dobrze rosną na glebach luźnych, przepuszczalnych dla powietrza i wilgoci. Podłoża o następującym składzie spełniają to wymaganie:

• ziemia liściasta i darniowa, torf, piasek (1: 2: 1: 1);
• gleba liściasta, włókniste podłoże torfowe, średnioziarnisty piasek (2: 1: 1).

Do każdej z tych mieszanin dodaje się garść wiórów cegieł i kilka tabletek węgla aktywnego..

Aglaonema posiada delikatne korzenie, dlatego przeszczep przeprowadzany jest metodą przeładunkową, z pełną lub częściową wymianą podłoża. Proces krok po kroku:

1. 1. Wcześniej podlaną roślinę wyjmuje się ze starego pojemnika i bada się korzenie. Bolesne lub zdeformowane obszary są usuwane.
2. 2. Drenaż wlewa się do nowego garnka, na wierzch do połowy doniczki - ziemi.
3. 3. W centralnej części podłoża umieszcza się glinianą bryłę i przykrywa ziemią. Pogłębianiu podlegają tylko formy dorosłe.
4. 4. Przesadzona roślina jest podlewana.

Przycinanie

Zbyt wydłużone łodygi rozgałęziają się mało, ostatecznie tracą liście i stają się nagie. W tej formie wyglądają nieatrakcyjnie. Terminowe przycinanie pomoże przywrócić kwiat do poprzedniego kształtu i sprawi, że będzie bardziej krzaczasty.

Przycinanie formujące przeprowadza się raz na 2-3 lata wczesną wiosną i polega na usuwaniu górnej części pędów. To aktywuje wzrost bocznych rozgałęzień. W przypadku silnego wydłużenia łodyg przy całkowitej utracie liści należy przeprowadzić bardziej radykalne cięcie, usuwając pędy spod liścia skrajnie do powierzchni ziemi lub po prostu pozostawiając niewielki (5-10 cm) pień. Z uśpionych pąków pojawią się nowe pędy, a kwiat w końcu przywróci swoją część naziemną. Radykalne przycinanie pozwoli odmłodzić stare rośliny, przywrócić utracony dekoracyjny wygląd i zachować odmiany, które lubisz.

Przykład radykalnego przycinania

Oprócz formatywnego przycinanie sanitarne odbywa się przez cały rok, polegające na usuwaniu starych i zdeformowanych liści..

Pędy wysokich odmian wymagają wsparcia i podwiązki.

Pielęgnacja liści

Dekoracyjny i zdrowy wygląd rośliny zależy od pielęgnacji jej liści, na powierzchni których gromadzi się kurz. Jest usuwany miękką wilgotną szmatką lub gąbką..

Aby liście nabrały blasku i wzmocniły efekt dekoracyjny, niektórzy hodowcy przetwarzają je specjalnymi aerozolami lub pastami. Ten kwiat nie może ich znieść.

Narastające problemy i ich przyczyny

Roślina jest bezpretensjonalna i wytrwała, ale reaguje na długotrwałe i rażące naruszenia warunków przetrzymywania, zmieniając wygląd liści. Problemy należy rozwiązać, ale zajmuje to trochę czasu, dlatego lepiej ich unikać..

Szkodniki

Duże liście aglaonem przyciągają owady ssące: wciornastki, mszyce, łuskowce, przędziorki i wełnowce. Uszkodzone liście są zdeformowane, żółkną, stopniowo wysychają i odpadają. W przypadku braku pomocy kwiat spowalnia wzrost i może umrzeć.

Środki zwalczania: przy pojedynczych niewielkich zmianach części liściowej szkodników są one zmywane roztworem mydła lub tytoniu, przy silnych - traktowane środkami owadobójczymi.

Środkami zapobiegającymi pojawianiu się owadów jest higiena liści i regularne badania.

Choroby

Rośliny osłabione przez złą pielęgnację są dotknięte szarą zgnilizną i rdzą.

Reprodukcja

Aglaonema może być rozmnażana przez nasiona i wegetatywnie.

Rozmnażanie nasion jest czasochłonne i pracochłonne. Towarzyszy mu niezależny odbiór lub zakup nasion, ich długie kiełkowanie (3 miesiące) i powolny wzrost. Jednak rośliny nie dziedziczą cech swoich rodziców. Wszystko to jest powodem rzadkiego stosowania tej metody..

Rozmnażanie wegetatywne jest znacznie prostsze technologicznie, charakteryzuje się krótkimi terminami pozyskiwania nowych roślin i dokładnym rozmnażaniem cech odmianowych. Odbywa się to na 2 główne sposoby: przez sadzonki i dzielenie buszu.

Sadzonki

Cięcie można przeprowadzić o każdej porze roku, jednak wiosną (marzec, kwiecień) proces przebiega wydajniej..

Użyj jako sadzonki:

• pędy wierzchołkowe lub boczne;
• odsłonięte fragmenty pnia dorosłej rośliny.

Sadzonki powinny mieć 3-5 cm długości i mieć co najmniej 1 liść lub kilka uśpionych pąków

Miejsca nacięć są sproszkowane pokruszonym węglem aktywnym. Sadzonki są suszone w ciągu 24 godzin. Rootowanie wierzchołkowych i bocznych pędów odbywa się:

• W wodzie. Dodawany jest dowolny stymulant wzrostu (cyrkon, epina), co przyspieszy proces tworzenia korzeni. Wymiana płynu odbywa się co 3-4 dni.
• W podłożu. Użyj mieszanki równych części torfu, perlitu lub piasku.

Niezależnie od metody ukorzeniania sadzonki są organizowane w szklarni, która jest umieszczona w jasnym, ciepłym miejscu. Opieka nad nimi polega na okresowym (1 raz dziennie) wietrzeniu i nawilżaniu gleby podczas wysychania.

Ukorzeniające fragmenty pnia

Metoda nadaje się do ukorzeniania odmian o grubych, soczystych i nagich pędach. Są cięte i dzielone na fragmenty o długości 3-7 cm.

Suszone, z przetworzonymi cięciami, części pędów ukorzeniamy w pozycji poziomej, lekko (1/3) dociskając do wilgotnego podłoża.

Niezależnie od wybranej metody ukorzeniania i użytego podłoża korzenie pojawią się za około miesiąc.

Dzielenie buszu

Dzielenie krzewu to najłatwiejszy i najwygodniejszy sposób rozmnażania silnie zarośniętych dorosłych za pomocą agalanu, który łączy się z przeszczepem.

Ta roślina podlega podziałowi

Procedura krok po kroku:

1. 1. Roślinę wyjmuje się ze starego pojemnika.
2. 2. Po zbadaniu korzeni ostrym instrumentem kłącze dzieli się na części z co najmniej 3-4 liśćmi.

1. 3. Miejsca nacięć są dezynfekowane.
2. 4. Delenki sadzi się we wcześniej przygotowanych pojemnikach wypełnionych ziemią i podlewanych.
3. 5. Przed pojawieniem się korzeni, o czym świadczy wzrost nowych liści, posadzone rośliny przetrzymuje się w ciepłym miejscu i codziennie opryskuje.