Gymnocalycium: opieka domowa, fot

Gymnocalycium (łac. Gymnocalycium)

- rodzaj sukulentów z rodziny Cactus, łączący według różnych źródeł od 50 do 80 gatunków, z których wiele to popularne rośliny domowe. Nazwa rodzaju wywodzi się od dwóch greckich słów oznaczających „nagi” i „kielich” i wskazuje na charakterystyczną cechę wszystkich roślin z tego rodzaju - rurkę kwiatową, nie pokrytą pokwitaniem. W naturze hymnocalycium rośnie na niektórych obszarach Argentyny, Boliwii, Urugwaju, Paragwaju i południowej Brazylii: można je znaleźć w trawie na równinach i wśród kamieni w górach na wysokości 1000 m n.p.m..

Rośliny tego rodzaju zostały po raz pierwszy opisane w 1844 roku przez niemieckiego naukowca Ludwiga Pfeiffera. Dziś w literaturze opublikowano ponad sto nazw gatunków, do których prawie co roku dodawane są nowe. Jednak w rzeczywistości większość z nich to nie samodzielne gatunki, ale formy już opisanych roślin, a niektóre nowe nazwy są synonimami nazw już opisanych w klasyfikacji. W latach trzydziestych ubiegłego wieku gatunki hymnocalycium podzielono na pięć grup, które łączyły rośliny zgodnie z właściwościami ich nasion. Teraz w rodzinie jest sześć grup.

Kaktus hymnocalycium - opis

Kaktus hymnocalycium to roślina o spłaszczonej kulistej łodydze koloru brązowo-zielonego, brązowego, szarego lub szaro-zielonego o średnicy od 4 do 15 cm i wysokości prawie połowy średnicy. Na łodydze znajduje się od 10 do 32 pionowych żeber pokrytych otoczkami z wiązkami kolców o długości od 13 do 38 mm: w środku każdej otoczki znajduje się od 3 do 5 długich, prostych igieł otoczonych krótszymi promieniowymi kolcami.

Dzwonkowate kwiaty hymnocalycium o średnicy od 2 do 7 cm z kilkoma rzędami lancetowatych płatków i zamkniętymi kielichami pozbawionymi cierni i pokwitania tworzą się na wierzchołku łodygi od maja do listopada. Kolor kwiatów może być czerwony, malina, żółty lub kremowy. Czerwone, fioletowe lub zielone owoce hymnocalycium do 4 cm długości są jajowate i pokryte łuskami.

Hodowcy wyhodowali wolne od chlorofilu odmiany hymnocalycium z czerwonymi i żółtymi łodygami. Są uprawiane przez szczepienie na zielonym kaktusie. Po raz pierwszy hybryda hymnocalycium z czerwoną łodygą została wyhodowana przez Japończyka Eiji Watanabe.

Opieka Gymnocalycium w domu

Uprawa hymnocalycium w domu

Hymnocalycium roślin domowych będzie wymagało od ciebie minimalnej uwagi i niewielkiego wysiłku. Dbanie o hymnocalycium w domu polega na stworzeniu środowiska jak najbardziej zbliżonego do tego, w którym kaktus rośnie w swoich naturalnych siedliskach. Jak dbać o kaktusa Gymnocalycium uprawianego w kulturze pokojowej? Ta roślina potrzebuje jasnego światła przez cały rok, ale latem po południu od bezpośredniego światła słonecznego należy ją zacienić..

Wiosną i latem kwiat hymnocalycium normalnie toleruje zwykłą temperaturę w domu, ale zimą, gdy roślina wchodzi w okres spoczynku, potrzebuje innych warunków: nie tak jasnego, ale wciąż wystarczającego światła i temperatury nie wyższej niż 12-15 ºC.

Minimalna temperatura, w której może żyć hymnocalycium to 8 ºC, ale w takich warunkach roślina nie może być przechowywana przez długi czas.

Podlewanie hymnocalycium

Podlewanie kaktusa tylko w okresie wegetacji, aw tym czasie podlewanie powinno być bardzo umiarkowane, a nawet rzadkie. Jesienią podlewanie hymnocalycium jest zmniejszone, a zimą glinianą bryłę roślin zwilża się dopiero po całkowitym wyschnięciu: zwykle dorosła roślina potrzebuje od 1 do 3 podlewania zimą. Aby zwilżyć glebę, użyj miękkiej wody z kranu (osadzonej lub przefiltrowanej) i lekko zakwaszonej sokiem z cytryny w temperaturze pokojowej. Konieczna jest ochrona lub oczyszczanie wody: zawarte w nim wapno ma negatywny wpływ na zdrowie roślin.

Hymnocalycium jest obojętne na wilgoć powietrza, jednak roślina sprzyja opryskiwaniu w upalny wieczór i zabiegom natryskowym, które zmywają kurz po zimowym spoczynku..

Nawożenie Gymnocalycium

Gymnocalycium jest karmione raz w miesiącu roztworami kompleksów mineralnych o niskiej zawartości azotu, ale tylko w okresie aktywnego wzrostu: zimą i jesienią dla Gymnocalycium nie są potrzebne nawozy. Stężenie opatrunków powinno być dwa razy mniejsze niż wskazane w instrukcji.

Przeszczep Gymnocalycium

Nie ma potrzeby częstej zmiany gleby lub doniczki na hymnocalycium: przesadza się go tylko wtedy, gdy korzenie opanują całą ziemną kulę i zaczną zwisać z otworów drenażowych. Każda kolejna doniczka powinna być tylko o 2 cm większa od poprzedniej średnicy, a dorosłe hymnocalycium przesadza się, jeśli to konieczne, na początku wiosny, raz na 2-3 lata: roślinę wyjmuje się z doniczki, jej korzenie są uwalniane ze starego podłoża i martwych obszarów, myje w gorącej wodzie i suszony przez dwa dni. Następnie kaktusa przesadza się do doniczki z warstwą drenażową, a przestrzeń wypełnia się świeżym podłożem dla sukulentów. Można kupić ziemię lub samodzielnie skomponowaną mieszankę piasku, torfu, keramzytu i węgla drzewnego.

Gymnocalycium dobrze rośnie na podłożu, w którym zmieszane są trzy części ziemi liściastej i piasku, dwie części torfu i ziemi darniowej oraz jedna część węgla drzewnego pokruszona na kawałki. Należy pamiętać, że gleba musi być obojętna lub lekko zasadowa, ponieważ hymnocalycium nie toleruje kwaśnych gleb. Po przesadzeniu roślina nie jest podlewana przez tydzień.

Kwitnienie hymnocalycium

Gymnocalycium kwitnie zwykle od maja do listopada. Z reguły roślina ta nie ma problemów z kwitnieniem, w zależności od warunków wzrostu. Dlatego jest tak popularny w kulturze pokojowej..

Powielanie hymnocalycium

Rozmnaża się Gymnocalycium posiew i Dzieci, i gatunki wolne od chlorofilu - przez szczepienie.

Te hymnocalycium, które tworzą dzieci, są bardzo łatwe do rozmnażania: rośliny potomne są usuwane od matki, suszone przez dzień lub dwa, a następnie sadzone w mokrej mieszaninie piasku i torfu. Niemowlęta zwykle bardzo szybko tworzą korzenie. Dbają o posadzone pędy, jak dorosły kaktus.

Jednak w przypadku większości gatunków hymnocalycium głównym sposobem rozmnażania jest nasienny. A w przypadku roślin, które można rozmnażać wegetatywnie, metoda nasion jest bardziej niezawodna. Aby wyhodować kaktusa z nasion, potrzebujesz tego samego podłoża, co w przypadku dorosłego hymnocalycium, ale frakcje, z których się składa, powinny być mniejsze.

Mieszankę gleby należy zdezynfekować przez podgrzanie w piekarniku, po czym pozostawić do ostygnięcia, rozłożyć w filiżankach i zwilżyć.

Nasiona hymnocalycium są umieszczane płytko. Uprawy przetrzymuje się w jasnym miejscu w temperaturze 20 ˚C, podłoże jest lekko wilgotne poprzez rozpylanie opryskiwacza.

Jeśli chodzi o szczepienie, do tej metody wybiera się całkowicie zdrowy podkład i zraz i wykonuje się na nich te same skrawki bezpośrednio przed przeszczepem ostrym, sterylnym narzędziem. Kolbę nakłada się na zraz, starając się maksymalnie dopasować wiązki przewodzące i mocować je w tej pozycji na 7-8 dni za pomocą elastycznej opaski lub taśmy.

Szkodniki i choroby hymnocalycium

Choroby Gymnocalycium i ich leczenie

Z niewłaściwej pielęgnacji, a mianowicie z powodu nadmiernej wilgoci lub sadzenia na zbyt żyznej glebie, kaktusy te mogą ulec gniciu korzeni, co zwykle nie wpływa na łodygę rośliny, ale system korzeniowy może całkowicie zniszczyć. Oznaki choroby to powolny wzrost i odmowa kwitnienia hymnocalycium..

Wykop kaktusa, gdy pojawią się objawy, przyciąć dotknięte obszary korzeni do zdrowej tkanki, umyć korzenie w gorącej wodzie i potraktować roztworem fungicydu, popiołem lub proszkiem z węgla drzewnego. Następnie wysusz kaktusa i połóż go na powierzchni podłoża w celu ukorzenienia, jak dzieci podczas rozmnażania wegetatywnego. Aby zapobiec wpływowi zgnilizny korzeni na łodygę hymnocalycium, powierzchnia podłoża pokryta jest warstwą keramzytu.

Szkodniki hymnocalycium i walka z nimi

Czasami hymnocalycium infekuje głównego wroga kaktusów - przędziorka, który podobnie jak większość kaktusów i sukulentów woli żyć w warunkach niskiej wilgotności powietrza. Młode hymnocalycium zwykle cierpią na kleszcze: na ich łodygach pojawiają się suche, rdzawe plamy. Jeśli nie masz dużo kaktusów, umyj je pod gorącą wodą i wytrzyj wacikiem z roztworem alkoholu etylowego. Ale jeśli masz przyzwoitą kolekcję sukulentów, będziesz musiał uciec się do traktowania roślin akarycydami - Aktellik, Fitoverm, Aktara lub innym preparatem o podobnym działaniu.

Wełnowce pasożytują również na korzeniach i łodygach kaktusów. Chociaż chowają się w korzeniach hymnocalycium, ich obecność można domyślić się jedynie powolnym wzrostem i niechęcią rośliny do kwitnienia. Jeśli nie ma innego powodu, aby kaktus zachowywał się w ten sposób, zbadaj jego korzenie, a jeśli znajdziesz tam robaki, zanurz je przez 15 minut w tak gorącej wodzie, że twoje ręce ledwo mogą to wytrzymać. Jeśli robaki osiadły tylko w korzeniach, ta kąpiel wystarczy, ale jeśli znajdziesz je na łodydze, musisz umyć całą roślinę gorącą wodą. Gorące kąpiele można zastąpić owadobójczym leczeniem hymnocalycium.

Rodzaje i odmiany hymnocalycium

Gymnocalycium nagi (Gymnocalycium denudatum)

Roślina o mocno spłaszczonej ciemnozielonej łodydze o średnicy do 10 cm, na której znajduje się od 5 do 8 nieostre żeber, praktycznie bez guzków. Ten kaktus nie tworzy centralnych kolców, ale jego kolce promieniste mają po 5 w otoczkach wzdłuż całej łodygi i po 8 kolców w otoczkach znajdujących się w dolnej części rośliny. Na długości, kręte, zebrane w pająki i mocno dociśnięte do łodygi, brązowo-szare kolce nagiego hymnocalycium osiągają ponad 1 cm Duże kwiaty tej rośliny są zwykle białe, ale czasami można znaleźć rośliny o jasnoróżowych kwiatach.

Gymnocalycium anisitsii (Gymnocalycium anisitsii)

W kulturze jest dość rozpowszechniony. Jej łodygi, wydłużające się i rozgałęziające wraz z wiekiem u nasady, osiągają wysokość 10 cm i średnicę 8 cm Zwykle roślina ma 11 żeber podzielonych na ostre guzki. Kolce promieniowe, z których w każdej otoczce może znajdować się 5-7 sztuk, cienkie, zakrzywione, o długości od 1 do 6 cm, kwiaty są białe, o średnicy do 4 cm.

Gymnocalycium mihanovichii

Najbardziej rozpowszechniona w kulturze odmiana rodzaju. Spłaszczona łodyga tej rośliny nie przekracza 5 cm wysokości; wytłoczone żebra pokrywają poziome brązowe paski. Srebrne kolce wystające po bokach są lekko zakrzywione. W górnej części łodygi tworzą się szeroko dzwonkowate kwiaty o szkarłatnym lub zielonkawo-różowym odcieniu. Opieka nad hymnocalycium Mikhanovicha jest tak prosta, jak ta roślina, która stała się podstawą selekcji do uzyskania mieszańców w kolorach żółtym, czerwonym i brązowo-fioletowym.

Gymnocalycium Japanese

On Hymnocalycium Friedricha jest wynikiem mutacji, która została wzmocniona i stymulowana przez japońskich hodowców. Naukowcy skrzyżowali ze sobą mutujące kaktusy i otrzymali rośliny o barwie czerwonej, żółtej, pomarańczowej i bordowej, w których nie tworzy się chlorofil. Gatunki te nie rosną samodzielnie, należy je zaszczepić na zielonym podkładzie. Łodyga japońskiego kaktusa jest kulista, o średnicy do 10 cm, roślina ma trzy żebra z ostrą falistą krawędzią i zakrzywionymi brązowymi kolcami. Kwiaty hymnocalycium Friedricha są różowe lub liliowe.

Gymnocalycium saglionis (Gymnocalycium saglionis)

Lub Gymnocalycium Sallo ma szarawą łodygę, która nie daje wyrostków bocznych (dzieci), ale ta roślina może osiągnąć szerokość 30 cm. Liczba żeber zależy od wielkości kaktusa i może dochodzić do 32. Zakrzywione szaro-liliowe ciernie rośliny, których może być 10 w jednym gnieździe. 15 osiągają długość 4 cm, kwiaty tego kaktusa są małe, białe lub różowe.

Gymnocalycium baldianum

Ma płaską szaro-zieloną łodygę o wysokości od 4 do 10 cm i średnicy do 9 cm. Na łodydze może znajdować się do 11 żeber, które początkowo są lekko grudkowate, a następnie widoczne stają się guzki. Z guzków wyrasta do 7 promieniowych kolców w kolorze różowo-szarym lub popielato-szarym. Liczne białe, różowe, pomarańczowe lub ciemnoczerwone, a także wszystkie odcienie pośrednie, kwiaty osiągają średnicę od 3 do 5 cm.

Gymnocalycium leptanthum (Gymnocalycium leptanthum)

Roślina o spłaszczonej łodydze o średnicy do 7 cm, na której może znajdować się do ośmiu niskich żeber z zaokrąglonymi guzkami. Na każdym guzku rośnie 7 promieniście cierni dociśniętych do łodygi. W białych kwiatach o średnicy do 6,5 cm podstawy płatków są czerwonawe, a na wysokiej tubie wyróżniają się zaokrąglone gładkie łuski.

Gymnocalycium tiny (Gymnocalycium parvulum)

Gatunek ma brązowo-zieloną kulistą łodygę z 13 żebrami, na których znajdują się duże, wysokie otoczki z 5-7 promieniowymi kolcami dociśniętymi do łodygi, z których niektóre mogą być zakrzywione. Kwiaty tego gatunku są białe.

Gymnocalycium quehlianum

Kaktus o niebieskawo-zielonej, płaskiej łodydze, osiągającej średnicę 10 cm. Roślina może mieć nawet kilkanaście żeber, które wydają się być zrośnięte ze względu na bardzo gęsto rozmieszczone guzki. Z każdej owłosionej otoczki wystaje 5 promieniowych kolców w kolorze kości słoniowej z czerwoną podstawą. Wśród przedstawicieli gatunku można znaleźć rośliny o czerwono-brązowych, białych i żółtych kolcach. Kwiaty hymnocalycium Quel są bardzo dekoracyjne: białe z czerwoną szyjką, do 6 cm wysokości.

Gymnocalycium humpback (Gymnocalycium gibbosum)

Jest to roślina o kulistej łodydze o matowo zielonej lub niebieskawo-zielonej barwie, która z wiekiem nabiera cylindrycznego kształtu i może osiągnąć wysokość 50 cm i średnicę 20 cm.Roślina ma około 15 żeber, rozdzielonych poprzecznymi rowkami na segmenty. Areole mają szare pokwitanie, z których rośnie jeden lekko zakrzywiony środkowy grzbiet z czerwoną podstawą i kilkanaście promieniowych kolców tego samego koloru o długości 1-2 cm, kwiaty lejkowate, kremowe, długości 6-7 cm. nigrum łodyga czarno-zielone i czarne kolce.