Ojczyzna pokoju begonii roślinnej

Begonia jest szczególnie popularna wśród kwiaciarni. Sekret tkwi w pięknych liściach i barwnych kwiatach. Jest uprawiany w ogrodach, na rabatach kwiatowych i jest używany w projektowaniu krajobrazu. Zwykły człowiek chce dowiedzieć się, skąd pochodzi roślina begonii, kto jest jej odkrywcą, dlaczego tak się nazywa begonia i jak właściwie o nią dbać. W końcu begonia jest bezpretensjonalna i dobrze rośnie w domu..

Funkcje i wygląd

Osobliwością tej rośliny jest to, że ma ponad 900 gatunków, które różnią się kształtem liści, kolorem kwiatów, wysokością. Istnieją begonie w postaci winorośli o wysokości do 3 metrów. Jest między nimi tylko kilka podobieństw:

• zasady opieki;
• po kwitnieniu pozostaje pudełko z nasionami;
• liście mają wyraźną asymetrię.

Begonia ogrodowa osiąga do 35 cm wysokości, kwitnie obficie, przez co nie widać żadnych liści. Zarówno w pomieszczeniach, jak iw ogrodzie są byliny. Korzenie begonii są rozgałęzione, mogą tworzyć bulwy. Jeśli występuje częste podlewanie lub stojąca woda, temperatura gleby jest niższa niż 17 stopni, wtedy korzenie gniją.

Zdrowy korzeń może wytworzyć twardą, gładką bulwę o średnicy do 4 cm. Na szczycie bulwy mogą tworzyć się pąki. U młodej rośliny łodyga jest delikatna, pęka z nieostrożnym podejściem. Z wiekiem sztywnieje, osiąga wysokość od 15 do 60 cm, owoc pozostaje po kwitnieniu w formie pudełka z pęknięciami z boku i wewnątrz nasion. Liście są mięsiste, duże.

Popularne odmiany

Jak wspomniano powyżej, hodowcy opracowali ogromną liczbę odmian begonii.. Najpopularniejsze z nich to:

• moręgowaty. Pełzający krzew do 20 cm wys., Kwitnący w niskich temperaturach.
• plamisty. Dwumetrowa roślina o bordowo-srebrzystych liściach rośnie na wysokość, wymaga przycięcia, aby korona była poprawna i piękna, kwiaty różowe.
• koral. Półkrzew o cętkowanych liściach, którego dolna część latem czerwienieje. Odmiana jest popularna ze względu na bezpretensjonalność..
• royal lub rex. Bardzo obszerny krzew o aksamitnych liściach, kwitnie w kwiatostanach.
• mankiet. Liście są podobne do mankietów, kwiaty tworzą grona.
• żółty. Łodyga pełzająca o liściach owalnych, ostrych na końcu, gładkich na zewnątrz i owłosionych na grzbiecie. Kwiaty żółte lub pomarańczowe.
• czerwonolistny. Czerwone owalne liście przyczepione są do pełzającej grubej łodygi, kwitnie różowymi pąkami.
• Limming. Półkrzew o zdrewniałej łodydze, liście ciemnozielone.
• w paski. Jasnoróżowe kwiaty są całkowicie niewidoczne, ale liście z żółtym paskiem pośrodku od razu przyciągają wzrok.
• Lucera. Kwitnie długo w różowych odcieniach - od czerwca do września. Liście są duże.
• srebrzysty. Liście w kształcie jajka mają srebrzysty odcień..
• Fista. Błyszcząca zaokrąglona blacha, czerwona z tyłu.
• czarny aksamit. Aksamitne czarne liście.

Istnieje ponad 900 odmian tej rośliny, a każda z nich jest wyjątkowa w swoim wyglądzie..

Pochodzenie begonii

Odkrywając ciekawe fakty na temat begonii, ojczyzny pochodzenia tej rośliny, botanicy odkryli wiele interesujących rzeczy. Ojczyzną begonii są Afryka, Ameryka, Azja z ich klimatem tropikalnym i subtropikalnym. Istnieje legenda o tym, gdzie po raz pierwszy odkryto ten kwiat..

W 1689 roku Michel Begon, gubernator francuskiego miasta Rochefort, zorganizował wyprawę do Indii Zachodnich w celu zbadania flory tego obszaru. Wśród spedytorów był Charles Plumiere - mnich, botanik, artysta, jednym słowem utalentowany człowiek. Podczas wyprawy nie tylko zbierał zielniki, opisywał rzadkie rośliny, ale także je naszkicował. A po powrocie opublikował to wszystko w książce „Urządzenie królewskich roślin”.

Podczas wyprawy w 1689 roku mnich zauważył roślinę o asymetrycznych liściach i różowe kwiaty. Uderzył go swoim pięknem. Plumiere nazwał tę roślinę imieniem Michela Begona, swojego patrona. Później, w XVIII-XIX wieku, pozostałe odmiany odkryto w lasach Brazylii..

Tak więc w 1856 roku begonia królewska została znaleziona w Indiach, a begonia bulwiasta w Boliwii i Peru. Roślina stopniowo rozprzestrzeniała się w całej Europie. Aby stworzyć dla niego klimat tropikalny i subtropikalny, kwiaty hodowano w szklarniach. Ale hodowcy nie usiedli, dzięki nim wyhodowano odmiany odporne na inne temperatury. A Begonia pojawiła się w klombach z parapetami.

Pod koniec XIX wieku Louis Van Gutte wyprodukował begonię frotte. I chociaż w Belgii nie ma begonii z rośliny doniczkowej, obecnie jest producentem begonii w Europie. Begonia weszła do Rosji na początku XIX wieku po zwycięstwie nad Napoleonem.

Metody reprodukcji

Begonię można rozmnażać na różne sposoby: przez sadzonki, liście, z nasion, dzieląc krzew i kłącze. Najczęściej stosowana jest metoda arkuszowa. Wybrano zdrowy, dobry liść, przecięto nożem po przekątnej i umieszczono w wodzie. Kiedy liść zapuści korzenie, sadzi się go w ziemi. Nie można go umieścić w wodzie, ale posadzić w ziemi, przykryć folią, okresowo zwilżyć ziemię, po trzech tygodniach pojawią się kiełki. Usuń folię. Kiedy pojawi się 5-8 liści, roślinę można przesadzić.

Rozmnażanie przez cięcie odbywa się, jeśli begonia ma dobrze zdefiniowaną łodygę. Łodygę z 3 parami liści odcina się, sadzi w wodzie i przykrywa butelką lub nieprzepuszczalnym materiałem, aby uzyskać efekt cieplarniany.

Pierwsze liście pojawią się za miesiąc.

Propagowane przez nasiona późną zimą - wczesną wiosną. Glebę należy zwilżyć i przykryć szkłem, aby temperatura wynosiła 20-22 stopni. Za miesiąc nasiona wykiełkują. Aby rozmnażać roślinę przez podzielenie krzewu lub kłącza, wyjmij go z doniczki, usuń zbyt duże pędy, opłucz korzenie ręcznie je oddzielając. Posadź w nowej doniczce.

Opieka domowa

Begonię należy przechowywać w rozproszonym świetle słonecznym. Boi się bezpośredniego słońca, ale nie lubi cienia. Temperatura powietrza w pomieszczeniu w ciągu dnia powinna wynosić 20-26 stopni. Uwielbia wilgoć, można rozpylać powietrze wokół rośliny, aby krople nie spadały na liście. Lepiej jest wlać wodę na patelnię, ponieważ podczas podlewania u nasady woda dostanie się na liście, które zgniją. Podłoże nie powinno być suche ani zbyt mokre. Latem podlewanie odbywa się częściej niż zimą, rano z osiadłą wodą i okresowo poluzowuje glebę o 1 cm.

Gleba powinna być złożona z torfu, piasku i gleby liściastej z drenażem na dnie. Rezultatem jest lekko kwaśna, luźna i odporna na wilgoć gleba. Odpowiednia jest szeroka, płytka doniczka. Aby kwiaty były jasne, a liście zielone i żylaste, roślinę należy karmić. Wiosną i latem kilka razy w miesiącu, zimą raz w miesiącu należy podawać nawozy mineralne. Należy pamiętać, że begonia nie lubi suchego powietrza, spadków temperatury, przeciągów.

Nie zapomnij o przycinaniu, aby roślina była pięknie uformowana i nie było niepotrzebnych części. Długie gałęzie są cięte i te, które osiągnęły długość 10 cm, a także wierzchołek do 7 cm, suche, martwe gałęzie są również usuwane wraz z szypułkami.

Właściwości magiczne i lecznicze

Uważa się, że jeśli begonia zachoruje lub uschnie, to dobrze wróży właścicielom. Nic w tym złego. Wystarczy zadbać o roślinę, która ma wiele przydatnych właściwości:

• antyseptyczny;
• leczy rany;
• środek przeciwalergiczny;
• działanie przeciwbólowe i przeciwskurczowe;
• przydatne dla osób ze skłonnością do przeziębień i problemów z oddychaniem;
• oczyszcza powietrze z kurzu, szkodliwego promieniowania;
• poprawiają nastrój, sytuację finansową, dają harmonię i inspirację;
• Begonia umieszczona w sypialni ożywia zapał zmysłów. Nic dziwnego, że Azjaci ozdabiają głowę panny młodej czerwonymi kwiatami begonii.

Ważne jest, aby traktować begonie z miłością, troską i szacunkiem, a one odwzajemnią się..