Gypsophila: sadzenie i pielęgnacja, wyrastanie z nasion

Roślina Gypsophila (łac. Gypsophila)

, lub Tumbleweed, huśtawka, płyta gipsowo-kartonowa - roślina zielna z rodziny Goździków. W tłumaczeniu nazwa rośliny oznacza „kochającą wapno”, ponieważ wiele gatunków tej rośliny w naturze rośnie na wapieniu. Kwiaty łyszczec mają ponad sto gatunków krzewów, jednorocznych roślin zielnych i bylin rosnących w Eurazji, północno-wschodniej Afryce i Nowej Zelandii. W kulturze ogrodowej zarówno jednoroczna łyszczec, jak i wieloletnia.

Kwiat łyszczec - opis

Korzeń łyszczec jest mocny, obrotowy i rozgałęziony, łodyga jest prawie bezlistna, prostata lub wyprostowana, osiąga wysokość od 20 do 50 cm, ale niektóre gatunki półkrzewów osiągają metr lub nawet więcej. Liście są małe, całe, lancetowate, owalne lub łopatkowate. Kwiatostany wiechowate luźne, proste lub podwójne, składają się z małych kwiatów w kolorze białym lub białym z zielonym, chociaż niektóre gatunki (łyszczec pełzający lub pacyficzny) mają kwiaty różowe. Owocem jest jednokomorowa polisperma o jajowatym lub kulistym kształcie. Nasiona Gypsophila zachowują żywotność przez dwa lub trzy lata.

Uprawa łyszczec z nasion

Wysiew nasion łyszczec

Kwiat łyszczec rozmnaża się zarówno wegetatywnie, jak i przez nasiona. Roczna łyszczec rozmnaża się tylko przez nasiona, ale są też gatunki wieloletnie wyhodowane z nasion.. Jak wyhodować łyszczec z nasion? Roczną łyszczecę wysiewa się przed zimą w otwartym terenie na stanowisku treningowym (rozprowadzającym), a następnej wiosny dojrzałe sadzonki przesadza się na stałe miejsce. W sadzonkach uprawia się wieloletnie łyszczec - nasiona wczesną wiosną wysiewa się obszernie w skrzynkach rozsadowych na głębokość pół centymetra, uprawy przykrywa się szkłem i umieszcza w jasnym, ciepłym miejscu.

Sadzonki łyszczec

Gdy pędy pojawiają się za tydzień lub dwa, są przerzedzane tak, aby odległość między okazami wynosiła co najmniej 15 cm lub sadzone pojedynczo w doniczkach torfowych, a następnie uprawa łyszczec odbywa się przy dodatkowym doświetleniu, ponieważ sadzonki wymagają od 13 do czternastu godzin światła dziennego do normalnego rozwoju. aw środku wiosny dni są jeszcze za krótkie.

Sadzenie łyszczec

Kiedy sadzić łyszczec

Kiedy sadzonki mają jeden lub dwa prawdziwe liście, przesadza się je na stałe miejsce, a ponieważ gatunki wieloletnie mogą rosnąć w jednym miejscu przez wiele lat, sadzenie wieloletnich łyszczec wymaga zrównoważonego podejścia do wyboru miejsca. Najlepsze miejsce dla łyszczec jest suche i słoneczne, z niewielką ilością próchnicy i wapnem w glebie.

Jeśli gleba ogrodowa nie zawiera lub jest niewystarczająca, dodaj 25-50 g CaCO3 na m2 ziemi, aby pH gleby osiągnęło 6,3-6,7.

Nie sadzić łyszczec w pobliżu wód gruntowych - nie lubi nadmiernej wilgoci w korzeniach.

Jak sadzić łyszczec

Jeśli sadzenie łyszczec odbywa się w dwóch rzędach, należy zachować co najmniej 0,7 m odstępu między okazami i 1,3 m między rzędami. Należy upewnić się, że szyjka korzeniowa nie kończy się pod ziemią podczas sadzenia. Posadzone rośliny są podlewane. Za dwa lata trzeba będzie wykopać co drugi krzak, aby na metr kwadratowy przypadał tylko jeden krzak. W wykopanych roślinach system korzeniowy jest schładzany i przeszczepiany w inne miejsce. Odbywa się to w celu zwiększenia dekoracyjności kwiatów łyszczec, które są bardzo dobre w cięciu i jako dekoracja w bukiecie kompozytowym..

Jak sadzić Liatrice - szczegółowe instrukcje

Gypsophila kwitnie z nasion, gdy roślina tworzy co najmniej 12 par liści, a roślina osiąga swój najlepszy kształt trzy lata po posadzeniu.

Pielęgnacja łyszczec

Jak wyhodować łyszczec

Pielęgnacja łyszczec jest w mocy nawet początkującej kwiaciarni. Będziesz musiał podlewać roślinę tylko w porze suchej, a wodę należy wlać do korzenia. Konieczne jest stosowanie nawozów, naprzemiennie organicznych z mineralnymi, dwa lub trzy razy w sezonie. Używaj naparu dziewanny jako materii organicznej, ale w żadnym wypadku świeży obornik - łyszczec go nie toleruje.

Rozmnażanie łyszczec

Oprócz metody nasiennej wegetatywny jest również stosowany do rozmnażania łyszczec - sadzonki, zwłaszcza jeśli chodzi o rozmnażanie odmian roślin frotte. Materiał nasadzeniowy wycina się z młodych pędów, zanim zaczną formować się kwiatostany - w maju lub pod koniec kwietnia można jednak wybrać młode pędy i wyciąć z nich sadzonki w sierpniu.

Podłoże do ukorzeniania wymaga luźnego, z dodatkiem pewnej ilości kredy.

Głębokość sadzenia sadzonek wynosi 2 cm, temperatura udanego ukorzeniania około 20 ºC. Ponadto sadzonki potrzebują dwunastu godzin światła dziennego i stuprocentowej wilgotności powietrza, co uzyskuje się budując szklarnię. Ukorzenione sadzonki sadzi się na otwartym terenie z oczekiwaniem, że powinny mieć czas na zakorzenienie się do jesieni.

Szkodniki i choroby łyszczec

Przy niewystarczającej ostrożności na łyszczec może wpływać szara zgnilizna i rdza, a także nicienie żółciowe lub cysty.

Z nicienie walcz poprzez wielokrotne opryskiwanie roślin fosfamidem w odstępie 3-5 dni między sesjami, ale jeśli to nie pomoże, będziesz musiał wykopać krzak i umyć jego korzenie w gorącej wodzie 50-55 ºC, ponieważ nicień ginie w temperaturze 40 ºС.

Z rdza i szara zgnilizna opryskiwanie łyszczec środkami grzybobójczymi kontaktowymi - mieszaniną Bordeaux, oksychomem lub siarczanem miedzi.

Wieloletnia łyszczec po kwitnieniu

Jak i kiedy zbierać nasiona łyszczec

Jesienią, gdy roślina wysycha, w miejscu kwiatów pojawiają się małe pudełka z nasionami łyszczec, przypominające brązowe ziarenka piasku. Pudełka są cięte, suszone w pomieszczeniu z dobrą wentylacją, otwierane i wysypywane na gazetę lub papier do wyschnięcia i dojrzewania, a po wyschnięciu umieszczane są w papierowych torebkach lub kartonach do przechowywania.

Siew armerii i pielęgnacja ogrodu - oto wszystko, co musisz wiedzieć

Gypsophila zimą

Wieloletnią łyszczecę pod koniec jesieni odcina się, pozostawiając 3-4 mocne łodygi u nasady, następnie resztki krzewu wyrzuca się na zimę suchymi liśćmi lub świerkowymi gałęziami w przypadku bezśnieżnej zimy lub zbyt silnych mrozów.

Rodzaje i odmiany łyszczec

Gypsophila paniculata (Gypsophila paniculata)

Bylina do 120 cm wysokości, szybko przybierająca kształt kulistego krzewu. Pędy są silnie rozgałęzionymi, owłosionymi wąskimi liśćmi o szaro-zielonym kolorze, kwiaty mają nie więcej niż 6 mm średnicy, zebrane w kwiatostany wiechowate, w zależności od odmiany, proste lub podwójne, różowe lub białe. Odmiany:

• Bristol Fairy - łyszczec biały, frotte, 60-75 cm wysokości;
• Pink Star - również frotte łyszczec, ale z ciemnoróżowymi kwiatami;
• Flaming - Terry pink Gypsophila o wysokości 60-75 cm.

Gypsophila graceful (Gypsophila elegans)

Kulisty rocznik o wysokości 40-50 cm z silnie rozgałęzionymi łodygami, małymi lancetowatymi liśćmi i małymi kwiatami w kolorze białym, różowym lub karminowym w delikatnych wiechach tarczycy. Kwitnie obficie, ale nie na długo. Odmiany:

• Róża - łyszczec z różowymi kwiatami;
• Karmin - odmiana o czerwonych kwiatach;
• Double Star - odmiana niewymiarowa o wysokości 15-20 cm z jasnoróżowymi kwiatami.

Pełzająca łyszczec (Gypsophila muralis)

Rocznik rozgałęziony o wysokości krzewu ok. 30 cm Liście liniowe, przeciwległe, ciemnozielone, drobne różowe lub białe kwiaty zebrane w wiechy. Odmiany:

• Fratensis - odmiana o różowych kwiatach;
• Monstrose - łyszczec biały.

Gypsophila Pacific (Gypsophila pacifica)

Odwieczny krzew o wysokości do metra z silnie rozgałęzionymi łodygami, szaro-niebieskimi szerokimi lancetowatymi liśćmi i kwiatami o średnicy 7 mm, jasnoróżowy.

Oprócz wymienionych gatunków dobrze znanych w kulturze, na uwagę zasługują łyszczec jascoliform, areciiform, kruchy i łyszczec Patrena..