Stosowanie różnych rodzajów nawozów organicznych

Wielu ogrodników i ogrodnicy, wolą niezależnie od uprawianej rośliny nawozy organiczne, które można uzyskać z odpadów hodowla zwierząt lub produkcja roślinna. Dlatego dzisiaj porozmawiamy o zakresie zastosowania tego lub innego biologicznego nawozu, omówimy ich pozytywne i negatywne strony..

Nawóz

Zacznijmy od świeżych odchodów zwierzęcych, do których służy karmienie niektóre rośliny. Ale zanim opiszemy zastosowanie obornika, porozmawiajmy o jego rodzajach.

Rodzaje obornika używanego do nawożenia upraw rolnych:

• krowie łajno;
• końskie łajno;
• obornik świński;

Krowie łajno. Ten rodzaj obornika należy do najpopularniejszych, gdyż jest używany do nawożenia większości upraw. W skład obornika wchodzą następujące elementy: azot (3,5 g), wapń (2,9 g), fosfor (3 g), potas (1,4 g).

Pomimo jego rozpowszechnienia, wołowy obornik jest jednym z najbardziej odżywczych gatunków substancje organiczne, dlatego musi być osadzony w mało żyznej glebie w dużych ilościach lub w połączeniu z innymi naturalnymi nawozami.

Łajno końskie. W porównaniu do krowiego łajna, koń jest bardziej odżywcza i wartościowa, ponieważ zawiera większą ilość pożytecznych elementów, które są wykorzystywane przez rośliny w procesie ich wzrostu i rozwoju.

Kompozycja: azot (4,7 g), wapń (3,5 g), fosfor (3,8 g), potas (2 g).

Patrząc na skład można zauważyć, że zawartość azotu, wapnia i fosforu jest o rząd wielkości wyższa niż w łajnie krowim, dlatego należy go stosować mniej niż dziewanny. Obornik koński służy do nawożenia następujących upraw: dynia, cukinia, ziemniaki, ogórki, kapusta.

Nawożąc te rośliny, możesz znacznie zwiększyć ich produktywność bez wprowadzania jakichkolwiek środków chemicznych. Ponadto, ze względu na wysoką wymianę ciepła, ten rodzaj obornika jest osadzany szklarnie do ogrzewania łóżka.

Obornik świński. Stosowanie obornika świńskiego do nawożenia terenu jest dużym ryzykiem, ponieważ jest to najbardziej „żrący” rodzaj świeżego nawozu. Aby zrozumieć istotę, spójrzmy na skład, który obejmuje: azot (8,13 g), wapń (7,74 g), fosfor (7,9), potas (4,5 g). Zawartość azotu w odchodach świńskich jest prawie 2 razy większa niż zawartość tego pierwiastka w odchodach końskich.

w związku z tym niewłaściwe użycie odchodów świńskich może zniszczyć roślinność na nawożonym obszarze. Jako źródło azotu można użyć świeżego obornika wieprzowego, ale nawet wtedy należy go rozcieńczyć dużą ilością wody, w przeciwnym razie spalisz korzenie rośliny.

Stosowanie obornika jako nawozu organicznego jest czysto ad hoc i jest używane tylko przez doświadczonych ogrodników i ogrodników. Ponieważ świeże odpady zawierają ogromną ilość azotu, nasiona chwasty, robaki i inne pasożyty, stosowanie takich nawozów bez kompostowania lub rozcieńczania jest niezwykle niebezpieczne. Nie zalecamy używania świeżych odpadów zwierzęcych do uprawy jakichkolwiek produktów..

Humus

Mówiąc o tym, czym są nawozy organiczne, od razu przychodzi na myśl humus, czyli najpopularniejszy rodzaj nawozów naturalnych..

Humus Jest nawozem organicznym, który po dwóch latach rozkładu przekształca się w świeży obornik lub pozostałości roślinne. Ten nawóz ma minimalną ilość wilgoci i maksymalną ilość składników odżywczych na jednostkę masy..

Oznacza to, że wszystkie powyższe typy obornika lub wszelkie pozostałości roślinne po 2 latach układania lub kompostowania zamieniają się w próchnicę, w której nie ma patogenów ani bakterii, nasion chwastów ani innych zagrożeń dla roślinności i ludzi.

Humus nie tylko zwiększa płodność gleba, ale też zmienia jego strukturę na lepsze. Pomaga zatrzymać wilgoć w glebach piaszczystych i rozluźnia ciężkie gleby gliniaste.

Pozytywne strony humusu:

• nadaje się do wszystkich upraw;
• nietoksyczny;
• poprawia konsystencję gleby;
• można używać o każdej porze roku;
• zwiększa nie tylko produktywność karmionych upraw, ale także żyzność gleby;
• nie jest niebezpieczny dla ludzi i roślin;
• może być używany jako biopaliwo.

Negatywne strony próchnicy:

• potrzeba wykonania dużej objętości na jednostkę powierzchni;
• imponująca cena naturalnego nawozu;
• wartość i skład zależy od diety zwierząt, z których pozyskiwany jest humus (dotyczy opcji obornika);
• kupując świeży obornik, musisz bardzo długo czekać na próchnicę;
• potrzeba wydzielenia dużej powierzchni do przechowywania nawozów.

Tak więc okazuje się, że: ekonomicznie opłacalne jest stosowanie humusu tylko wtedy, gdy hodujesz zwierzęta gospodarskie i używasz odpadów do nawożenia terenu. Jeśli kupowany jest humus, bardziej opłaca się go używać do karmienia najcenniejszych upraw, które mają wysoki koszt lub wartość odżywczą..

Ptasie odchody

Opisując nawozy organiczne, ich rodzaje i właściwości nie sposób nie wspomnieć o ptasich odchodach, których nawet doświadczeni ogrodnicy czy ogrodnicy nie mają odwagi stosować. Dowiemy się, czy można te odpady wrzucić w słuszny sposób, czy też lepiej pozbyć się ich jak najdalej od nasadzeń..

Aby zrozumieć zakres i możliwość wykorzystania odchodów drobiowych, oceńmy jego skład: azot (16 g), fosfor (15 g), potas (9 g), wapń (24 g).

Jak widać, nawóz drobiowy jest 2 razy wyższy niż „kwaśny” obornik świński pod względem zawartości azotu. Powiesz, że jeśli nie można użyć świńskiego obornika, to ptasia odchody są tym bardziej niebezpieczne dla roślin. Jednak wszystko jest radykalnie inne..

Aby nie przypalić korzeni roślin i odpowiednio pozbyć się odchodów drobiowych, świeże odchody można umieścić na kompoście lub wyhodować do karmienia. Możesz również użyć maty wykonanej z kurnik do nawożenia drzewa owocowe. Jest to jednak możliwe tylko w przypadkach, gdy ściółka zawiera niewielką ilość odchodów..

Pozytywne strony:

• przyspiesza dojrzewanie owoców;
• zwiększa produktywność;
• poprawia odporność roślin;
• nietoksyczny;
• uniwersalny (może być stosowany do większości upraw rolnych);
• ważny przez trzy lata od momentu nałożenia na ziemię.

Negatywne strony:

• niewłaściwe użycie prowadzi do całkowitego zniszczenia roślinności na miejscu;
• wymaga starzenia lub rozcieńczenia w wodzie;
• przedawkowanie sprawia, że ​​gleba nie nadaje się do sadzenia przez rok.

W związku z powyższym możemy stwierdzić, że po kompostowaniu najlepiej jest stosować odchody ptasie. Stężenie azotu spada po kilku miesiącach nieśności, przez co nawóz staje się bezpieczny w stosowaniu. Ekonomicznie opłaca się stosowanie obornika kurzego z własnego gospodarstwa, ponieważ zakupiony może nie uzasadniać kosztów.

Królicze odchody

Królicze odchody - jeden z najlepszych rodzajów świeżych nawozów organicznych, gdyż jego konsystencja umożliwia łatwy transport, a brak pasożytów i nasion chwastów sprawia, że ​​odpady te są bezpieczne dla ludzi i roślin.

Skład obornika: azot (6 g), potas (6 g), wapń (4 g), magnez (7 g).

Królik obornik, w przeciwieństwie do innych rodzajów świeżych odpadów, można wsypać do proszku, ponieważ ilość wilgoci jest bardzo mała. Powstały sypki nawóz miesza się z glebą (1/3 łyżki. L. na 1 kg gleby) i stosuje jako podłoże dla roślin domowych. Ponadto obornik króliczy nadaje się do nawożenia upraw, które potrzebują dużo magnezu, ponieważ poprzednie rodzaje obornika nie zawierają tego pierwiastka..

Warto powiedzieć, że wprowadzenie świeżych odchodów króliczych do gleby będzie miało taki sam wpływ na rośliny jak każdy inny obornik - przypali korzenie..

Ponieważ odchody królika nie są używane w czystej postaci, można je kompostować lub podawać w infuzji wodą. Ten biologiczny nawóz jest bardzo cenny dla rolnictwa..

Wymieńmy pozytywne aspekty odchodów królików:

• wygodny w transporcie;
• wysoka wartość biologiczna i bogaty skład;
• wszechstronność karmienia;
• brak organizmów chorobotwórczych i nasion chwastów.

Negatywne strony:

• nadmiar nawozu niszczy roślinność na terenie;
• potrzeba przetwarzania wstępnego (kompostowanie, infuzja);
• niski plon nawozu i odpowiednio wysoka cena;
• po wyschnięciu traci się połowę składników odżywczych;
• świeże użycie jest prawie niemożliwe.

Okazuje się, że stosowanie odchodów króliczych jest skuteczne tylko wtedy, gdy sam zajmujesz się hodowlą zwierząt lub możesz kupić nawóz w konkurencyjnych cenach. Podobnie jak w przypadku innych świeżych odchodów, odchody królików nie nadają się do osadzania bez dodatkowego starzenia (kompostowanie lub napar).

Kompost

Kompost jest drugim najpopularniejszym nawozem po humusie i pierwszym pod względem kosztów i łatwości przygotowania.

Kompost to nawóz organiczny, ale nie każdy może odpowiedzieć na pytanie, co to jest.

Kompost - pozostałości organiczne, które rozkładały się przez pewien czas pod wpływem środowiska zewnętrznego lub wszelkich adaptacji. Do kompostowania można użyć wszelkich pozostałości roślinnych (w tym korzeni), obornika, torfu, liści z drzew, roślinnych i zwierzęcych odchodów ludzkiego życia, nieodpowiedniej paszy, skorupek jaj, a nawet ludzkich odchodów.

Dobrze zgniły kompost nie jest gorszej jakości i zawiera przydatne substancje dla próchnicy. Dlatego kompost stosuje się w takich samych dawkach jak próchnica. Możesz użyć kompostu do nawożenia absolutnie wszystkich roślin Ogród warzywny, w ogrodzie lub w domu.

Zalety kompostu:

• niskie nakłady czasu i zasobów;
• wszechstronność zastosowania;
• brak organizmów szkodliwych i nasion chwastów;
• niski koszt nawozu;
• wszelkie pozostałości zwierzęce lub roślinne nadają się jako surowce;

Wady kompostu:

• wartość nawozu zależy od surowca;
• nieprzyjemny zapach w procesie rozkładu pozostałości;
• do przechowywania kompostu potrzeba dużo miejsca;
• na jednostkę powierzchni należy użyć dużej ilości nawozu;
• zakupiony kompost może przynieść bardzo niskie korzyści dla roślin.

Tak więc kompost może i powinien być używany do nawożenia terenu, zwłaszcza jeśli codziennie gromadzi się duża ilość różnych odpadów biologicznych..

Nie zalecamy jednak kupowania kompostu, gdyż nie wiadomo, jakie surowce zostały użyte do jego produkcji (np. Osady ściekowe), więc zadeklarowana wartość na opakowaniu może nie odpowiadać rzeczywistości.

Popiół

To będzie o Popiół drzewny i ten, który powstaje po spaleniu resztek roślinnych z terenu i obornika, jaki popiół może nam dać i jak cenny jest?

W skład popiołu w zależności od spalanego surowca wchodzą następujące pierwiastki: fosfor, wapń, potas, magnez, siarka, bor, mangan i inne. Okazuje się, że popiół, podobnie jak poprzednie rodzaje nawozów organicznych, zawiera wszystkie niezbędne związki, które pomagają zwiększyć plony i polepszyć jakość gleb.

Popiół używany do nawożenia absolutnie żadna roślinność na tym terenie, ponieważ nie zawiera dużej ilości substancji, które mogą zatruć lub „spalić” rośliny. Należy jednak zachować ostrożność podczas używania popiołu w obszarach o wysokiej zasadowości, ponieważ może to pogorszyć sytuację..

Pozytywne strony:

• proste „przygotowanie” nawozu;
• brak jakichkolwiek zagrożeń dla roślin lub ludzi;
• małe zużycie na jednostkę powierzchni;
• wygoda w transporcie i przechowywaniu;
• brak nieprzyjemnych zapachów;
• wszechstronność nawozów;
• produkt nie wymaga dodatkowej obróbki ani starzenia.

Negatywne strony:

• przydatność popiołu zależy od spalanego surowca;
• popiół w postaci nawozu nie nadaje się do upraw preferujących gleby kwaśne.

Popiół jest nieco podobny do kompostu, ponieważ jego wartość zależy od surowców użytych do uzyskania produktu końcowego..

Jeśli sam popiół spalasz niepotrzebne pozostałości, to taki nawóz ma zerowy koszt i jest doskonały do ​​zwiększania plonów i zmniejszania kwasowości gleby..

Torf

Torf - popularny nawóz, który służy do zwiększania plonów upraw rolnych i nawożenia rośliny doniczkowe. W rzeczywistości są to rozłożone, skompresowane szczątki roślin lub zwierząt, a na wolności na bagnach, w warunkach dużej wilgotności i braku tlenu powstaje ogromna ilość torfu.

Torf zawiera takie pierwiastki: azot, wapń, żelazo, fluor, krzem, aluminium, mangan i inne.

Torf chociaż składa się z więcej niż jednej trzeciej próchnicy, nie można go stosować w czystej postaci iw dużych ilościach w celu zwiększenia wydajności. Dzieje się tak, ponieważ takie nawożenie jest ubogie w składniki odżywcze. Oznacza to, że na przykład obecność składników odżywczych w nawozie można porównać z kaloryczną zawartością żywności.

Żywność może zawierać ogromną ilość składników odżywczych, ale jej wartość odżywcza może być bardzo niska. To samo można powiedzieć o torfie. Dlatego jeśli „sadzisz” swoje uprawy wyłącznie na torfie, nie spodziewaj się namacalnego wzrostu plonów.

Nawozy zawierają ogromną ilość azotu, dlatego w dużej dawce silnie utleniają glebę, o czym warto pamiętać, gdy są osadzone w glebie.

Zalety torfu:

• zawiera ogromną ilość mikro i makroelementów;
• łatwy w transporcie i przechowywaniu;
• nie stanowi zagrożenia dla ludzi ani roślin;
• możesz dostać torf w domu;
• może być stosowany nie tylko jako nawóz, ale także jako paliwo;
• spulchnia glebę, czyniąc ją bardziej sypką;
• nadaje się do większości upraw i roślin doniczkowych.

Wady torfu:

• wysoka cena;
• silnie utlenia glebę (przy zastosowaniu w czystej postaci);
• bezużyteczny jako nawóz na żyzne gleby;
• suchy nawóz jest trudny do namoczenia, aby uwolnić niezbędne elementy;
• torf służy do nawożenia roślin na terenie wyłącznie w połączeniu z innymi opatrunkami.

Okazuje się, że torf jest nawozem sytuacyjnym, który należy osadzać w glebie razem z innymi nawozami odżywczymi. Czysty torf jest używany tylko do utleniania gleby, co oznacza, że ​​wymaga mniej kwaśnych dodatków (na przykład popiołu), które mogą wyrównać poziom pH.

Ten film opisuje, jak możesz zrobić torf własnymi rękami.

Biohumus

Biohumus - To jest obornik przetworzony przez robaki. Oznacza to, że jest to produkt odpadowy dżdżownic.

Wermikompost nie jest zbyt popularny wśród „doświadczonych” ogrodników i ogrodników, ponieważ częściej używa się kompostu i humusu, ale taki nawóz to po prostu magazyn wszelkiego rodzaju przydatnych pierwiastków i minerałów.

Ponadto biohumus ( płynny biohumus) zawiera dużą liczbę pożytecznych bakterii, które wzmacniają odporność rośliny i sprzyjają jej rozwojowi.

Skład nawozu: azot (20 g), fosfor (20 g), potas (15 g), wapń (do 60 g), żelazo (do 25 g), magnez (do 23 g), materia organiczna ponad ½ masy całkowitej.

W przeciwieństwie do nawozów opisanych powyżej, wermikompost nadaje się nie tylko do uprawy na każdej glebie i uprawach roślin, ale jest również „skoncentrowaną czarną glebą”, która znacznie zwiększa żyzność gleby.

Aby zrozumieć wartość takiego nawozu, podamy ilustracyjne liczby. Wprowadzenie 1 tony obornika zwiększa plon ziarna o 11-12 kg z hektara, wprowadzenie tej samej masy wermikompostu zwiększa plon o 130-180 kg. Trudno w to uwierzyć, ale tak jest. Zasadniczo używasz nawozów, które mają wyższą wydajność niż najlepsza czarna ziemia..

Pozytywne strony:

• wszechstronność zastosowania;
• brak organizmów szkodliwych lub nasion chwastów;
• źródło pożytecznych mikroorganizmów;
• nietoksyczny;
• zaspokaja wszystkie potrzeby roślin;
• nie spłukiwany wodą;
• można uzyskać w domu;
• przedawkowanie nie zatruwa gleby (nie można sadzić w czystym wermikompoście).

Negatywne strony:

• bardzo wysoka cena zakupionego biohumusa (ok. 350 $ za tonę);
• Niemożliwe jest „przygotowanie” nawozów w domu bez kupowania specjalnych robaków;
• proces tworzenia biohumusu trwa długo.

Okazuje się, że wermikompost to najlepszy nawóz do wszelkich upraw, jeśli nie weźmie się pod uwagę jego ceny. Jeśli masz dużo czasu i masz kapitał początkowy, warto rozpocząć małą produkcję doskonałego nawozu.

Jeśli zamierzasz kupić wermikompost, bardziej opłaca się karmić tylko najcenniejsze rośliny, które zamierzasz wystawić na sprzedaż. W każdym innym przypadku koszty się nie zwrócą, dlatego przed zakupem takiego nawozu warto dokładnie przemyśleć wszystko..

Siderata (zielone nawozy)

Siderata - Są to rośliny, które uprawia się w celu dalszego osadzenia w ziemi. Siderata wzbogaca glebę w łatwo przyswajalny azot i inne mikroelementy.

Siderat to: wszystkie rośliny strączkowe, musztarda, rzepak, "Standard" płatki, facelia, gryka. W sumie około czterystu różnych kultur może działać jako syderaci..

Na przykład lądujemy, groszek. Gdy tylko zdobędzie potrzebną zieloną masę, osadzamy ją w ziemi i po pewnym czasie sadzimy w tym miejscu główne plony. Groch rozkłada się i dostarcza naszej roślinności składników odżywczych.

Zalety stosowania zielonego nawozu:

• brak zagrożenia dla roślin i ludzi;
• brak konieczności przydzielania miejsca do przechowywania nawozu;
• wszechstronność zastosowania;
• obecność podstawowych elementów potrzebnych roślinom;
• przedawkowanie jest niemożliwe, ponieważ zielony nawóz nie gnije „w tej chwili”;
• usuwanie blatów i innych pozostałości, które trafiają na odpady;
• nawóz nie zatruwa gleby.

Wady stosowania zielonego nawozu:

• rozkład trwa około dwóch lat, więc nie będzie natychmiastowej poprawy stanu gleby;
• czas i pieniądze wydane na siew i uprawę zielonego nawozu;
• niemożliwy jest transport tego typu nawozu na duże odległości;
• zielony nawóz zubaża glebę, gromadząc składniki odżywcze;
• aby uzyskać oczekiwany efekt, nawóz zielony należy stosować w połączeniu z innymi rodzajami nawozów.

Okazuje się, że Siew syderatu, mimo że daje wzrost plonu, wymaga od Ciebie dodatkowych kosztów, które mogą się nie usprawiedliwiać.

W zależności od wyboru rośliny uprawnej, która posłuży jako nawóz, przydatność takiego nawożenia jest różna, dlatego sensowne jest osadzenie w glebie roślinności, z której zebrano plon (lub przynajmniej jej części), aby uzasadnić pieniądze wydane na nasiona i podlewanie.

Mączka kostna (mączka kostna)

Mąka kostna - są to kości bydła lub ryb zmielone na proszek.

Porozmawiajmy o mączce kostnej zwierzęcej. Nawóz ten jest bogaty w fosfor i wapń, dzięki czemu doskonale zaspokaja zapotrzebowanie roślin na te pierwiastki. Również skład mączki kostnej zawiera wiele pierwiastków śladowych i substancji biologicznie czynnych, które mają pozytywny wpływ na wzrost i rozwój upraw..

Mączka kostna z ryb. Ten sam sypki produkt, który otrzymuje się przez mielenie i mielenie kości różnych ryb. Mąka ta charakteryzuje się wysoką zawartością azotu, którego praktycznie nie ma w mączce kostnej zwierząt gospodarskich. Ponadto ilość fosforu jest o rząd wielkości wyższa niż w mączce kostnej bydlęcej..

Warto pamiętać, że mączka kostna obniża kwasowość gleby, dlatego na glebach zasadowych należy ją stosować z innym dodatkiem utleniającym, który wyrówna poziom pH..

Korzyści z mączki kostnej:

• nie zawiera szkodliwych zanieczyszczeń, organizmów szkodliwych i nasion chwastów;
• ma bardzo niski koszt;
• przy odpowiednim przechowywaniu „okres trwałości” nie jest ograniczony;
• ma przedłużone działanie, więc rośliny otrzymują wszystkie pierwiastki w małych dawkach;
• nadaje się do wszystkich upraw, których rozwój zależy od fosforu i wapnia;
• może być stosowany do zmniejszania kwasowości gleb;
• łatwy w transporcie i przechowywaniu;
• nie ma nieprzyjemnego zapachu.

Negatywne aspekty mączki kostnej:

• trudno gotować w domu;
• nie jest złożonym nawozem;
• niewłaściwie użyta może znacznie zwiększyć zawartość fosforu w glebie i sprawić, że będzie ona nieodpowiednia do sadzenia większości upraw.

Okazuje się, że gotowanie mączki kostnej w domu jest prawie niemożliwe, więc jest to dodatkowa strata zakupu. Sensowne jest stosowanie tego nawozu tylko w połączeniu z innymi nawozami organicznymi, które zawierają niewielkie ilości fosforu i wapnia. Czysta aplikacja nic nie da, a przedawkowanie pozostawi cię całkowicie bez plonu.

Trociny

Trociny, najczęściej służą do ściółkowania gleby, odciążania roślin od silnych zmian temperatury i chwastów. Bezpośrednie osadzanie drobnych trocin w glebie nie tylko nie da pozytywnego wyniku, ale także doprowadzi do pogorszenia jakości gleby, o czym warto pamiętać.

Jak więc używasz trociny jako nawóz? Istnieją 3 możliwości ich użycia: ściółkowanie gleby, kompostowanie, mieszanie z obornikiem / humusem.

Jeśli ściółkujesz glebę trocinami, to początkowo będą pełnić jedynie funkcję ochronną. Dopiero po 3 latach, gdy przeminą procesy gnilne, trociny odżywi glebę i dostarczy pożytecznych składników sadzonym roślinom.

Kompostowanie. Trociny, podobnie jak inne pozostałości roślinne, można umieścić na kompoście, a następnie uzyskać dobre nawożenie. Mieszanie z humusem lub obornikiem. Ta opcja jest zalecana do stosowania w szklarniach i szklarniach, aby szybko ogrzać glebę i ją rozluźnić..

Zalety trocin:

• doskonale poluzować glebę;
• można uzyskać w domu;
• niski koszt produkcji;
• może być stosowany jako ochrona, która z czasem zamienia się w nawóz;
• możesz zmniejszyć kwasowość gleby lub zwiększyć ją za pomocą świeżych lub zgniłych trocin;
• łatwość transportu i przechowywania;
• brak zapachu.

Wady trocin:

• kolosalny okres całkowitego rozkładu (do 10 lat);
• świeże trociny mogą wyciągnąć cały azot z gleby, a zgniłe trociny mogą utleniać glebę do takiego stanu, że będzie na niej rosnąć tylko piołun;
• nie ma wysokiej wartości odżywczej dla roślin;
• zakupione trociny mogą zawierać toksyczne dla roślin domieszki lakierów i farb.

Dlatego lepiej jest używać trocin jako „ochraniacza”, który z czasem odżywi uprawy, niż jako kompletny nawóz..

Jeśli dostępny jest duży tonaż świeżych produktów, lepiej umieścić go na kompoście, w którym to przypadku szybciej uzyskasz pełny nawóz.

Il

Muł (sapropel) - pozostałości roślin i zwierząt, które gromadzą się na dnie rzek i jezior, jak torf.

Suchy osad ma następujący skład: azot (20 g), fosfor (5 g), potas (4 g).

Jak widać, pod względem zawartości głównych pierwiastków szlam nie ustępuje odchodom zwierzęcym. Ten nawóz jest cenny, ponieważ szybko rozkłada się w glebie, podobnie jak resztki roślinne..

Warto pamiętać, że na glebach piaszczystych stosuje się muł, zatrzymując wilgoć w glebie. Używając mułu na glebach gliniastych należy zachować ostrożność, ponieważ pogarsza przepuszczalność powietrza i zatrzymuje wodę. Idealną opcją byłoby zastosowanie szlamu w połączeniu z innymi nawozami, które poprawiają sypkość gleby..

Pozytywne strony:

• osad pod względem obecności pierwiastków podstawowych nie ustępuje odchodom zwierzęcym;
• można użyć natychmiast po wyschnięciu;
• szybko rozpada się w ziemi;
• poprawia strukturę gleb piaszczystych;
• nie zawiera nasion chwastów;
• bogaty w substancje biologicznie czynne.

Negatywne strony:

• muł można uzyskać tylko ze zbiorników, w których występuje słaby prąd;
• „Świeży” muł może poważnie uszkodzić rośliny, dlatego należy go wysuszyć;
• wysoka zawartość azotu zwiększa zakwaszenie gleb, dlatego jego stosowanie ogranicza się do gleb obojętnych i zasadowych;
• muł z zanieczyszczonego zbiornika może zniszczyć roślinność na twoim terenie;
• skład i wartość nawozu zależą od zbiornika, z którego wyekstrahowano osad.

Okazuje się, że stosowanie mułu ma sens tylko wtedy, gdy w pobliżu znajduje się jezioro lub rzeka o słabym prądzie, gdyż zakupiony muł może zawierać dużą ilość szkodliwych substancji (ścieki odprowadzane są do większości zbiorników wodnych). Jeśli zdecydujesz się kupić muł, porównaj zalecenia z rzeczywistymi wskaźnikami swojej gleby, aby nie pogorszyć sytuacji..

Kał

Najbardziej niepopularne artykuły kończą niszę nawóz - ludzkie odchody. Wielu ogrodników i ogrodników specjalnie buduje toalety zewnętrzne z dala od nasadzeń, aby nie zatruwać gleby, ale nawet takie nawożenie może przynieść korzyści twoim nasadzeniom..

Zacznijmy od kompozycji: azot (do 8 g), fosfor (do 4 g), potas (3 g).

W rzeczywistości ludzkie odchody zawierają mniej więcej takie samo stężenie podstawowych pierwiastków jak obornik koński, z wyjątkiem azotu. Aby takie nawozy stosować bez szkody dla roślin i ludzi, należy je kompostować razem z lekko rozkładającymi się pozostałościami organicznymi (torf, trociny). Minimalny okres kompostowania to 3 miesiące. Surowo zabrania się używania kału w czystej postaci, ponieważ są one źródłem ogromnej liczby organizmów chorobotwórczych, które zaszkodzą Tobie i zasadzonym uprawom.

Po minimalnej ekspozycji mieszaninę kałową należy poddawać starzeniu przez około 18 miesięcy w stosach w celu całkowitego odkażenia.

Gotowy nawóz stosuje się w taki sam sposób, jak obornik. Zgniłe odchody są cenniejsze dla roślin niż odchody zwierzęce.

Pozytywne strony:

• opróżnianie szamb bez dodatkowych kosztów;
• stosunkowo wysoka wartość gotowego nawozu;
• bez kosztów;
• nie trzeba martwić się brakiem surowców;
• bez nasion chwastów.

Negatywne strony:

• nieprzyjemny zapach;
• długotrwałe „przygotowanie” pełnowartościowego nawozu;
• konieczne jest przeznaczenie dużo miejsca na gnijące odchody;
• musisz użyć dodatkowych dodatków (torf, słoma, trociny), bez których nie można w pełni rozłożyć kału;
• surowce są pożywką dla szkodliwych bakterii i mikroorganizmów;
• zakup surowców jest niezwykle problematyczny.

Na podstawie powyższego możemy to stwierdzić chociaż ludzkie odchody mogą służyć jako nawóz, to jednak nieprzyjemny zapach i długi proces gnicia odstraszy większość ogrodników i ogrodników od takiej czynności. Racjonalne jest stosowanie tego rodzaju nawozu tylko wtedy, gdy pryzmy kompostu można umieścić w dużej odległości od budynków mieszkalnych i przedsiębiorstw przemysłowych, ponieważ w przeciwnym razie nie można uniknąć skarg sąsiadów i wybuchów różnych infekcji.

Przedstawiliśmy główne rodzaje przyjaznych dla środowiska nawozów, które można wykorzystać do zwiększenia produkcji, poprawy wzrostu i rozwoju roślin oraz zwiększenia żyzności gleby. Każdy nawóz ma swoje wady i zalety, dlatego należy używać tylko najbardziej użytecznych i przystępnych cenowo..