Rozmnażanie orchidei ludisia: trzy łatwe sposoby na zdobycie nowych roślin
Zadowolony
Rozmnażanie orchidei ludisia jest nieco łatwiejsze niż phalaenopsis ze względu na specyfikę jej budowy. Również epifit, rośnie w naturze zarówno na ziemi, jak i na pokrytych mchem ścianach i skałach jaskiń. Nie zadowoli dużych liści i eleganckich szypułek, ale kręte łodygi z pomalowanymi małymi liśćmi są na swój sposób urocze.
Charakterystyczne cechy ludyzji
Ta interesująca orchidea rośnie jako miniaturowy krzew o pełzających łodygach. Jego wysokość nie przekracza 15 cm, ale grube soczyste pędy „pełzają” na boki lub pięknie zwisają z doniczki. Główną zaletą ludisii nie jest kwitnienie, ale oryginalna kolorystyka liści. Same są małe, mają tylko 7 cm długości i do 4 cm szerokości, najczęściej blaszka liściowa jest gładka i błyszcząca, ale są odmiany z pokwitaniem. Ale niezależnie od rodzaju, wszystkie ludisias mają rysunek na liściach. Mogą to być podłużne paski na całym arkuszu lub krótkie pociągnięcia. Liście są zbierane w małej rozetce po 5 sztuk. Z tyłu są najczęściej pomalowane na różne odcienie zieleni i fioletu. Rysunek jest różowy lub srebrny.
Każdy liść może żyć do 7 lat. Po wymarciu na łodydze pozostaje blizna w kształcie pierścienia.
Ludisia znana jest jako cenna orchidea. Dlatego nazwano go małymi różowawymi kwiatami, które z daleka wyglądają jak perły. Kwitną na szczytach długich, do 25 cm szypułek. Kwitnienie orchidei można nazwać niepozornym, ale pojawia się zimą, kiedy większość roślin ma okres uśpienia.
Powielanie ludisia
Obecność rozwiniętych, silnych łodyg i krótkiego, ale rozgałęzionego kłącza nie pozostawia wątpliwości, że orchidea dobrze rozmnaża się wegetatywnie. Możesz zdobyć młodą roślinę na jeden z następujących sposobów:
- Dzieląc krzew. Wiosną, po zakończeniu kwitnienia, można oddzielić przerośniętą ludizję. Lepiej jest to robić nie częściej niż raz na 2-3 lata, aby krzew pozostał bujny. Każdy oddział musi mieć co najmniej trzy pędy gałęzi. Można je od razu posadzić na stałe w doniczce..
- Sadzonki wierzchołkowe. Aby ukorzenić, musisz przygotować młode sadzonki, wycięte z końców pędów. Każdy powinien mieć 2 węzły i parę liści. Plastry posypać kruszonym węglem. Lepiej jest je ukorzenić na mokro mech w szklarni. Możesz także w wodzie.
- Sadzonki łodygowe. Z biegiem czasu liście ludisia opadają, a pędy stają się nagie. Można je wykorzystać do rozmnażania przez cięcie w łodygi o długości ok. 10 cm W przeciwieństwie do sadzonek wierzchołkowych, sadzonki łodygowe zapuszczają korzenie, ale także mech. Wystarczy położyć je na mchu bez zamykania góry.
Ludisię można ciąć przynajmniej przez cały rok. Jednak najbardziej aktywne tworzenie korzeni obserwuje się w okresie od połowy wiosny do wczesnego lata (w tym czerwiec).
